«آب ملخ»، ترسناک ترین آبشار ایران

روستای آب ملخ در شهرستان سمیرم در ۱۶۰کیلومتری جنوب غربی اصفهان قرار دارد. روستای آب ملخ در دامنه کوه دنا سرشار از چشمه‌سارهای گوارا و سرد و آبشارهای خروشانی است که آب خود را از ذوب شدن برف کوه دنا تامین می‌کند.

آبشارآب ملخ، یکی از عجیب‌ترین آبشارهای ایران است

 

 روستای آب ملخ در شهرستان سمیرم در ۱۶۰کیلومتری جنوب غربی اصفهان قرار دارد. روستای آب ملخ در دامنه کوه دنا سرشار از چشمه‌سارهای گوارا و سرد و آبشارهای خروشانی است که آب خود را از ذوب شدن برف کوه دنا تامین می‌کند.

آبشارآب ملخ، یکی از عجیب‌ترین آبشارهای ایران است که ترکیبات خاص موجود در آب آن، تمام ملخ‌های مهاجم را درجا نابود می‌کند. این روستا و چشمه آن نیز به همین علت آب ملخ نام گرفته‌اند. 

 
به گفته اهالی روستا سال‌ها قبل، وقتی مزارع گندم روستاهای اطراف مورد تهاجم ملخ‌ها قرار گرفت، از آب این چشمه بزرگ برای دفع آفت استفاده کردند و آنها را یکجا نابود کردند.

این آبشار به آبشار تخت سلیمان نیز معروف است. وجه تسمیه این منطقه به دلیل قطعه سنگ بزرگ و طبیعی است که به مانند یک پل روی رودخانه آب ملخ قرار گرفته است و دو دره را به یکدیگر متصل می‌کند.

برخی از اهالی این منطقه اعتقاد دارند که این پل به مانند یک تخت، محل استراحتگاه حضرت سلیمان بوده است. منظره خیال انگیز و بی مانند تخت سلیمان روی رودخانه آب ملخ همچون تخت طاق مانندی که بر بالای رودخانه قرار گرفته است مانند پلی زیبا و طبیعی مسافران و گردشگران را به غار داخل کوه هدایت می‌کند.از دهانه غارطبیعی که در تخت سلیمان وجود دارد، چشمه‌ای با آب زلال و گوارا می‌جوشد و از اطراف این تخت به رود پایین دست آن می‌پیوندد. 

آبشار «آب ملخ» به آبشار تخت سلیمان نیز معروف است

در محل تخت سلیمان، طی یک پدیده نادر طبیعی، آب رودخانه ماربر برای مدتی ناپدید شده و سپس کمی جلوتر در بستر خود هویدا می شود.

این پدیده منحصر بفرد، صدها سال پیش طی ریزش عظیمی از کوه در این محل ایجاد شده و جلوی عبور آب را مسدود کرده است. سپس جریان آب توانسته در همان بستر قبلی خود راهی تونل مانند به طور تقریبی هشتاد متر باز کرده و به جریان خود ادامه دهد اما آنچه که زیبایی خاصی به این پدیده بخشیده است وجود چشمه یا سرابی با آبدهی فراوان است که از دیواره های شمالی بالای سقف تونل خارج شده به شکل آبشاری آبپاش مانند، هر دو دهانه تونل را پوشانده است. در حقیقت آب ملخ نام همین آبشار یا سراب خروشان است. 

پشت آبشار پرتگاه خطرناکی  وجود دارد که آب ملخ را به یکی از خطرناک‌ترین آبشارها تبدیل کرده است

 
آبشار آب ملخ از دو بخش تشکیل شده است. اولین قسمت آن سرچشمه آبشار است که از دل کوه بیرون می‌آید و بخش دیگر که در زیر سرچشمه آن قرار گرفته، طاقدیسی سبز رنگ است که مثل پل روی رودخانه ماربر خم شده است.

پشت آبشار پرتگاه خطرناک و زیبایی وجود دارد که آب ملخ را به یکی از خطرناک‌ترین آبشارهای ایران تبدیل کرده است. بهترین زمان بازدید از آبشار آب ملخ فصل‌های بهار و تابستان است.  

آبشار آب ملخ از دو بخش تشکیل شده است

شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید که موقعیت جغرافیایی روستای آب ملخ مانع از آن می شود که آفتاب بیش از سه ساعت در این روستا توقف کند. بنابراین، شما در آب ملخ ظرف سه ساعت هم طلوع خورشید را خواهید دید و هم غروب آن را. به همین دلیل است که این روستا به روزستای نیمروز نیز معروف است.

مسیر دسترسی
اگر از سمت استان اصفهان راهی آب ملخ می شوید، باید از شهرهای اصفهان و سمیرم بگذرید و این شهر را به سمت یاسوج ترک کنید. در جاده سمیرم- یاسوج، بلافاصله بعد از روستای چهار راه، جاده ای خاکی می بینید که در مسیر آن دو دوراهی وجود دارد. در هر دو مورد راه سمت چپ را در پیش بگیرید و حدود ۷ کیلومتر در آن پیش بروید، تا به روستای آب ملخ برسید. روستایی در شمالی ترین قسمت خط الراس دنا و مردمی که اصالتشان بختیاری است.   

بهترین زمان بازدید از آبشار آب ملخ فصل‌های بهار و تابستان است

 

منبع:shafaonline.ir

ویدیو مرتبط :
آبشار شیشه ای، آبشار سرامیک، آبنمای حروف، پرده آب آبشاری

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آبشار شوي یکی از آبشارهای زیبای ایران

 

مشخصات آبشار تله زنگ:آبشار تله زنگ واقع در بین دو استان خوزستان و لرستان یكی از زیباترین آبشارهای ایران كه گاهی نیز از آن به عناوین بهشت پنهان ایران یا نیاگارای ایران یاد می شود.

 

این آبشار به علت واقع شدن در ابتدای استان خوزستان از آب و هوای گرم برخوردار می باشد به همین علت جهت بازدید و بهره بردن از این طبیعت زیبا محدودیت زمانی وجود دارد.زمان بازدید از این آبشار از 15 اسفند تا اواخر فروردین می باشد. ولی بهترین زمان از 15 لغایت 15 فروردین می باشد بعد از این زمان گرما منطقه كمی آزار دهند می باشد.

 

 

 

 

راه دستیابی به آبشار:

 

راه رسید به منطقه فقط و فقط قطار می باشد. هیچگونه راه اتومیبل رو وجود ندارد. دوستانی كه قصد سفر به این آبشار را دارند می بایست به این نكته توجه كنند كه حتما می بایست فقط از قطار عادی تهران به اندیمشك استفاده كرد. چرا كه قطار های درجه و اكسپرس در ایستگاه تله زنگ توقف نخواهد داشت . خود ما از دورود سوار قطار شدیم وپس از گذشتن از ایستگاههای قارون ،چشمه بیشه ،چمسنگر،سپید دشت ،تنگه هفت وتنگه پنج به ایستگاه تله زنگ می رسیم

 

 

وسایل، امكانات و ملاحظات :

 

 

افراد می بایست به تعداد روزهایی كه در كنار آبشار استراحت می كنند وسایل ضروری كه در برنامه های كوهپیمایی نیاز هست را به همراه داشته باشند. ولی ذكر چند نكنه می بایست مورد توجه قرار گیرد.

 

1- معمولا در هنگام بهار منطقه مستعد بارندگی های شدیدی می باشد. كوهنوردان و علاقمندان طبیعت می بایست پلاستیكی برای چادرهای خود در نظر بگیرند كه مانع از خیس شدن خود و وسایل خود هنگام بارندگی گردند.

 

 

 

 

2- با توجه به محدود بودن سوخت هیزم ، گروها می بایست حتما چراغ خوراك پزی به همراه داشته باشند.

 

3- با توجه به اینكه در قسمتی از مسیر می بایست از مسیر سنگی عبور كنند.حتما از كفش مناسب كه بر روی سنگ ها سر نخورد داشته باشند.

 

 

4- هنگام برپا كردن چادرهای مكان مناسبی را در نظر بگیرند كه درهنگام بارندگی آب به زیر چادر نرود برای جلوگیری می توان پس از برپا كردن چادر كنار چادر آبرفتی به فاصله چند سانتی متر ایجاد كرد.

 

 

5- حتما برای جلوگیری از آفتاب سوختگی كلاه نقابدار و كرم ضد آفتاب به همراه داشته باشید....خودمن صورتم حسابی سوخت!!

 

 

6- وسایل كمك های اولیه به همراه داشته باشید

 

7- با توجه به اینكه وسایل برخی گروه ها در گذشته مورد دستبرد برخی افراد بومی قرار گرفته بهتر است حداقل در گروهای شش نفر به بالا به منطقه بروید.

 

 

8- برای دیدن از آبشار بهتر است تعدادی در كنار وسایل و چادر ها بمانند و تعداد دیگر برای بازدید آبشار بروند.

 

مسیر:

 

معمولا قطارهای عادی ساعت 1.30 دقیق صبح به ایستگاه تله زنگ می رسد. كوهنوردان می بایست شب را در مسجدی كه در كنار ایستگاه راه آهن است را سپری كنند . و صبح روز بعد برای جلوگیری از گرما زدگی افراد گروه صبح زود حدود ساعت 6 كوله های خود را بسته راهی آبشار شوند تا قبل از طلوع آفتاب قسمتی از مسیر را سپری كنند .

 

 

طول مسیر با توجه به تعداد افراد گروه و توان آنها از چهار تا پنج و نیم ساعت طول می كشد. هنگامی كه صبح هنگام كوله خود را در ایستگاه بستند و ظرف ها آب خود را پر كردند.می بایست از سمت را ست ایستگاه بطرف پل راهی شوند در مجاورت تونل راهی پا كوب وجود دارد كه می بایست از آن عبوركرده و به پل می رسند واز روی پل قبل از اینكه قطاری برسد عبور كنند.

 

 

 

 

 

بعد از اتمام پل در سمت راست به طرف پایین سرازیرمیشویم و راه پا كوب را در پیش می گیریم. در مجاورت رودخانه به مسیر ادامه می دهیم تا جایی كه تپه پیش روی را دور زده وبه منطقه دشت مانند پیش روی می رسیم در این قسمت می بایست مسیر خود را به توجه قبرستان كه در جلوی ماست انتخاب كنیم به سمت قبرستان كه كاملا دیده می شود می رویم و از مسیر پاكوبی كه در وسط قبرستان است عبور می كنیم ( توقف و نگاهی به قبرستانی كه چینش سنگ بر روی قبور خالی از تفكر نیست) بعد از عبور از گورستان كوچك شیب پیش رو را ادامه داده به سمت بالا می رویم پس از حدود 10 دقیقه به بلندیی می رسیم كه درسمت راست ما روستایی با دو خانوار و خانه های سنگ چین قرار دارد

 

 

 

سپس مسیر خود را به سمت چپ ادامه می دهیم وراه پا كوپ را پیش می گیریم تا در رو به رو به دیوارهای سنگ چین برمی خوریم در كنار دیوارهای سنگ چین بطرف بالای تپه می رویم و از آنجا به سمت دره سرازیر می شویم تا به رودخانه برسیم در كنار رودخانه به درخت نخلی می رسیم بعد رسید به رودخانه می بایست مسیری را از روی سنگ ها برای عبور از عرض رودخانه انتخاب كرده وعبور كنیم .

 

 

 

در سمت را ست خود روستایی سرسبزی را مشاهده می كنیم كه بسیار سرسبز می باشد. اسم این روستا شوی می باشد. می بایست مسیر خود را به سمت این روستا ادامه دهیم در كنار روستا می بایست در طول مسیر پا كوب ادامه دهیم تا به جوی آبی برسیم در امتداد این جوی آب ادامه داده تا به انتهای مسیر جوی آب می رسیم دراین هنگام می بایست مسیری را از كنار صخره ای عبور و وارد دره شویم بعد از طی حدود 50 متر در اولین در به سمت راست رفته ومسیر را ادامه می دهیم تا هنگامیكه از مسیر های سیم گذاری شده عبور كنیم و مسیر مشخص شده را پیش می گیریم تا بعد از حدود3ساعت به بالای رودخانه می رسیم كه آبشار نیز از آنجا پیداست. در مجاورت رودخانه محلی را می بایست برای اقامت پیدا كرد. ولی نكنه ای كه می بایست به آن دقت كرد این است كه در مجاورت آبشار معمولا رطوبت آبشار باعث اذیت افراد میشود و در كنار رودخانه نیز می بایست فاصله در حدی باشد كه صدای آب خیلی زار دهنده نباشد.