نفاس

 

 

 

مسأله 1: از وقتى كه اوّلین جزء بدن بچّه از شكم مادر بیرون مى آید، هر خونى كه زن مى بیند، اگر ده روز یا كمتر باشد، خون نفاس است. و زن را در حال نفاس « نُفَساء » مى گویند. و اگر خون بیشتر از ده روز باشد، حكم آن در « مسأله 567 » بیان خواهد شد.

 

مسأله 2: خونى كه زن پیش از بیرون آمدن اوّلین جزء بدن بچّه مى بیند نفاس نیست.

 

مسأله 3: لازم نیست كه خلقت بچّه تمام باشد، بلكه اگر خون بسته اى از رحم زن، خارج شود و خود زن بداند یا چهار نفر قابله بگویند كه اگر در رحم مى ماند انسان مى شد، خونى كه تا ده روز ببیند خون نفاس است.

 

مسأله 4: ممكن است خون نفاس یك لحظه بیشتر نباشد، ولى بیشتر از ده روز نمى شود.

 

مسأله 5: هرگاه شك كند چیزى سقط شده یا نه، یا چیزى كه سقط شده، اگر مى ماند انسان مى شد یا نه، بنابر احتیاط لازم، بررسى كند و اگر به نتیجه نرسید، خونى كه از او خارج مى شود شرعاً خون نفاس نیست.

 

مسأله 6: توقّف در مسجد، رساندن جایى از بدن به خط قرآن و كارهاى دیگرى كه بر حایض حرام است، بر « نفساء » نیز حرام مى باشد. و آنچه بر حایض واجب، مستحب و مكروه است، بر نفساء نیز واجب، مستحب و مكروه مى باشد.

 

مسأله 7: طلاق دادن زنى كه در حال نفاس است صحیح نیست، مگر با شرایطى كه در احكام طلاق ذكر مى شود. و نزدیكى كردن با او حرام مى باشد و اگر شوهرش با او نزدیكى كند بنابر احتیاط مستحب كفاره بدهد، همان گونه كه در احكام حیض گذشت.

 

مسأله 8: وقتى زن از خون نفاس پاك شد، باید غسل كند و عبادتهاى خود را بجا آورد و اگر دوباره خون ببیند، چنانچه مجموع روزهایى كه خون دیده با روزهایى كه در وسط پاك بوده، روى هم ده روز یا كمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است و اگر روزهایى كه پاك بوده روزه گرفته، باید قضا نماید.

 

مسأله 9: اگر زن از خون نفاس پاك شود و احتمال دهد كه در باطن خون هست، باید مقدارى پنبه داخل فرج نماید و كمى صبر كند اگر پاك بود، براى عبادتهاى خود غسل كند.

 

مسأله 10 : اگر زن در حال نفاس بیشتر از ده روز خون ببیند، چنانچه در حیض عادت دارد، به اندازه روزهاى عادت او نفاس و بقیّه استحاضه است و اگر عادت ندارد، تا ده روز نفاس و بقیّه استحاضه مى باشد.

 

مسأله 11: زنى كه عادت حیض او كمتر از ده روز است، اگر بیشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببیند، باید به اندازه روزهاى عادت خود، نفاس قرار دهد و بعد از آن بنابر احتیاط واجب، تا یك روز عبادت را ترك نماید و بعد از یك روز تا روز دهم، مستحب است كارهاى استحاضه را بجا آورد و كارهایى را كه بر نفساء حرام است، ترك نماید. و اگر از ده روز بگذرد استحاضه است و باید روزهاى بعد از عادت تا روز دهم را نیز، استحاضه قرار دهد و عبادتهایى را كه در آن روزها بجا نیاورده قضا نماید، مثلا زنى كه عادت او شش روز بوده، اگر بیشتر از شش روز خون ببیند باید شش روز را نفاس قرار دهد و بنابر احتیاط واجب، در روز هفتم عبادت را ترك كند و در روز هشتم و نهم و دهم، مستحب است كارهاى استحاضه را بجا آورد و كارهایى را كه بر نفساء حرام است، ترك نماید و اگر بیشتر از ده روز خون دید، از روز بعد از عادت او، استحاضه مى باشد.

مسأله 12: زنى كه در حیض عادت دارد اگر بعد از زاییدن، تا یك ماه یا بیشتر از یك ماه پى درپى خون ببیند، به اندازه روزهاى عادت او نفاس است و ده روز از خونى كه بعد از نفاس مى بیند اگرچه در روزهاى عادت ماهانه اش باشد، استحاضه است، مثلا زنى كه عادت حیض او، از بیستم هر ماه تا بیست و هفتم است، اگر روز دهم ماه زایید و تا یك ماه یا بیشتر خون دید، تا روز هفدهم نفاس و از روز هفدهم تا ده روز، حتّى خونى كه در روزهاى عادت خود مى بیند، استحاضه مى باشد و بعد از گذشتن ده روز، اگر خونى را كه مى بیند در روزهاى عادتش باشد حیض است، چه نشانه هاى حیض را داشته باشد یا نداشته باشد و همچنین است اگر در روزهاى عادتش نباشد، ولى نشانه هاى حیض را داشته باشد، امّا خونى كه بعد از گذشتن ده روز از نفاس مى بیند، اگر در روزهاى عادت حیض او نباشد و نشانه هاى حیض را نیز نداشته باشد، استحاضه است.

 

مسأله 13: زنى كه در حیض عادت ندارد، اگر بعد از زایمان تا یك ماه یا بیشتر از یك ماه خون ببیند، ده روز اوّل آن نفاس و ده روز دوم آن استحاضه است و خونى كه بعد از آن مى بیند، اگر نشانه حیض داشته باشد، حیض وگرنه استحاضه مى باشد.

 

منبع:shirazi.ir

ویدیو مرتبط :
زود پاک شدن از خون نفاس پاسخ دکتر ضیایی در برنامه حدیث تندرستی در شبکه جهانی ولا

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

احکام نفاس در بانوان

نفاس خونى است که زن در وقت زایمان یا بعد از آن قبل از گذشت ده روز از هنگام زایمان مى‌بیند، هر چند جنین سقط شده باشد.

سوال: زنی که بعد از زایمان، بیش از ده روز ترشحات و خون ببیند، به لحاظ شرعی چه وظیفه‌ای دارد؟

 مراجع تقلید درباره زنی که بعد از زایمان تا یک ماه یا بیشتر به صورت پی‌درپى خون ببیند، می‌گویند:

 1. یا در دوره حیض، دارای عادت مشخص است؛  در این ‌صورت، به اندازه روزهاى عادت او نفاس است و اگر این خون تا ده روز دیگر هم ادامه داشت، استحاضه است، اگر چه در روزهاى عادت ماهانه‌اش باشد. مثلاً زنى که عادت حیض او از بیستم هر ماه تا بیست و هفتم آن است، اگر روز دهم ماه زایمان کرد و تا یک ماه یا بیشتر پی‌درپى خون دید، تا روز هفدهم نفاس و از روز هفدهم تا ده روز استحاضه است (حتّى خونى که در روزهاى عادت خود که از بیستم تا بیست و هفتم بود). بعد از گذشتن ده روز، اگر هم‌چنان مشاهده خود ادامه پیدا کرد، چنان‌چه خونى را که می‌بیند در روزهاى عادتش باشد،[1] حیض است و اگر در روزهاى عادتش نباشد، باید آن‌را استحاضه قرار دهد.[2]

 2. یا در دوره حیض عادت مشخص ندارد؛ در این صورت، ده روز اول آن نفاس و ده روز دوم آن استحاضه است[3] و خونى که بعد از آن می‌بیند، اگر نشانه حیض را داشته باشد،[4] حیض و گرنه آن هم استحاضه می‌باشد.[5]

سوال: احکام نفاس در بانوان چیست؟

 نفاس خونى است که زن در وقت زایمان یا بعد از آن قبل از گذشت ده روز از هنگام زایمان مى‌بیند، هر چند جنین سقط شده باشد [و به زنی که چنین خونی را ببیند نفساء می‌گویند]. (امام خمینى، تحریر الوسیلة، ج ‌1، ص 60) در کتاب‌های فقهی برای آن احکامی ذکر نموده‌اند، از جمله:

 1. کارهایی که بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است و آن چه بر حائض واجب و مستحبّ و مکروه است، بر نفسا هم واجب و مستحبّ و مکروه مى‌باشد. (امام خمینى، توضیح المسائل (محشّى)، ج ‌1، ص 300، م 513)

 2. نمازهایى که زن در زمان نفاس نخوانده قضا ندارد، ولى قضاى روزه‌هاى نگرفته را باید بگیرد.

 3. طلاق دادن زنى که در حال نفاس مى‌باشد باطل است و نزدیکى کردن با او حرام مى‌باشد و اگر شوهرش با او نزدیکى کند احتیاط واجب (آیات عظام گلپایگانى، اراکى، فاضل، مکارم، زنجانى، صافى، نورى: «احتیاط مستحبّ ..») آن است به دستورى که در احکام حیض گفته شده کفّاره بدهد. (توضیح المسائل (محشّى)، ج ‌1، ص 300، م 514؛ آیات عظام خوئى، تبریزى، سیستانى: «کفاره ندارد»)

 4. وقتى زن از خون نفاس پاک شد، باید غسل کند و عبادت‌هاى خود را به‌جا آورد. و اگر دوباره خون ببیند چنانچه روزهایى که خون دیده با روزهایى که در وسط پاک بوده، روى هم ده روز یا کمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است و اگر روزهایى که پاک بوده روزه گرفته باشد، باید قضا نماید. (آیات عظام  مکارم و شبیری: «روزهایى که در وسط پاک بوده عباداتش صحیح است»؛ آیات عظام سیستانى، گلپایگانى، صافى: «بنا بر احتیاط واجب روزهایى را که خون دیده نفاس قرار دهد و در روزهایى که در بین پاک بوده آن چه را بر نفساء حرام است ترک کند و عبادت‌هاى خود را به جا آورد». آیت الله سیستانی: «و اگر خونى که آخر دیده، از ده روز تجاوز کرد باید مقدارى از آن را که در ده روز دیده، نفاس و آن چه بعد از آن است، استحاضه قرار دهد»)

 5. چنانچه زن پس از گذشت ده روز از زایمان باز هم خونى ببیند، محکوم به استحاضه است، و باید به احکام استحاضه عمل نموده و عبادتهاى خود را انجام دهد. (گلپایگانى، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج‌4، ص 56)

 پی نوشتها:
 [1]. آیات عظام  گلپایگانى، صافى، خوئى و تبریزى: «یا در روزهاى عادتش نباشد ولى نشانه حیض را داشته باشد، حیض است».
 [2]. آیات عظام  گلپایگانى و صافى: «و اگر بعد از گذشتن ده روز از نفاس، در روزهایى که عادت حیض او نباشد، خونى ببیند که نشانه حیض نداشته باشد، باید احتیاطاً تا وقتى که ممکن است آن خون حیض باشد، آنچه را بر حائض حرام است ترک کند و کارهاى مستحاضه را بجا آورد»؛ آیات عظام خوئى و تبریزى: «اگر در روزهاى عادتش نباشد و نشانه‌هاى حیض را هم نداشته باشد، استحاضه است»؛ آیت الله اراکی: «اگر نشانه‌هاى حیض را داشته باشد حیض و گرنه استحاضه قرار دهد»؛ ر.ک: امام خمینی، توضیح المسائل(محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج‌1، ص 303، م 519، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق.
 [3]. آیة الله سیستانی دام ظله: ده روز دوم آن اگر نشانه حیض را داشته باشد حیض و گرنه استحاضه است.
 [4]. آیات عظام خوئى ره و تبریزى ره: «اگر نشانه حیض را داشته باشد یا در وقت عادتش باشد هر چند عدد آن نامشخص باشد».
 [5]. ر.ک: توضیح المسائل(محشّی)،  ج‌1، ص 304، م 520.

منابع:
اسلام کوئیست
توضیح المسائل(محشّی)،  ج‌1