انتخاب جراح بینی - بهترین جراح بینی 
عکس: استهلال ماه مبارک رمضان 
عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016 متفرقه
2 دقیقه پیش | با زخم های زندگی چه کنیم؟در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ... |
2 دقیقه پیش | نظر آیت‌الله محقق داماد درمورد سید حسنآیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ... |
شهوت
شهوت فقط جنسی نیست ! دستبوسی هم شهوت است! ریاست هم شهوت است ! آن کسی که دلش می خواهد رساله بنویسد تا مشهور شده و مورد تحسین واقع شود ، شهوت نوشتن دارد!
یکی از راه های کنترل شهوت و غضب، گریه و تضرع به آستان حضرت حق است. اشک قدرت خاموش کردن آتش جهنم را دارد ، قدرت خاموش کردن شعله های شهوت و غضب را ندارد؟
مانعی برای به کارگیری عقل
موهبت عقل بالاترین موهبتی است كه خداوند به انسان ارزانی داشته است و انسان باید آن را به كار گیرد.
آنچه مانع بكارگیری عقل است،شهوت و غصب می باشد . به همین علت خداوند در قرآن بر بكارگیری عقل تأكید فراوان دارد و دائما از انسان سئوال می كند ؛ « أَفَلَا تَعْقِلُونَ؟! ...»
در مقابلِ این شهوت و غضب در انسان نورانیتی به نام عقل وجود دارد كه روز به روز می توان آن را در برابر این دو مانع كه فطرت انسان را می پوشاند توسعه داد.
این نورانیت در مقابل معصیت حساس است و به خصوص در ابتدا و قبل از اینكه شهوت و غضب بر انسان غلبه پیدا کند ، حتی در مقابل كوچكترین گناه نیز واكنش نشان می دهد .
در صورتی که شهوت و غضب بر انسان غلبه پیدا کند ، مسئله برعكس می شود و همین انسان از قتل و غارت انسانهای دیگر لذت هم می برد. در این شرایط ، عقل قدرت تشخیص و کارایی خود را از دست داده و در مقابل نفس اماره ، كار نمی كند و انسان ساقط می شود. این آیه از قرآن اعتراف این دسته می باشد: ؟« وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ» (ملك/10)
به عبارتی می توان گفت که نور وجود عقل، بزرگترین نعمتی است كه خدای تعالی به انسان داده است .
عقل ، چراغ روشنی است كه راه خدا را به انسان نشان می دهد و با وجود آن قدم به قدم راه روشن تر می شود .
هنگامی که در من احساسی به وجود می آید که دوست دارم در میان مردم محبوب شوم و همه به من احترام ویژه ای بگذارند ، در این لحظه چراغ عقل خاموش شده و شهوت در حال نورافکنی کردن می باشد .
هنگامی که دلم می خواهد همه به من سلام کرده و در حضور من از جای خود بلند شده و در حضور من تعظیم و احترام کنند ، باید مراقب باشم که این زنگ های خطر شهوت است که به صدا درآمده اند .
شهوت فقط محدود به شهوت جنسی نیست . این كه من دلم می خواهد معروف بشوم ، اینکه دوست دارم کاری انجام دهم که مردم از من خشنود شوند و ریا کنم ، اینکه برچسب خشنودی و رضای خداوند را از کار ها و اهدافم پاک کرده و یا کم رنگ می کنم ، این ها همه شهوت است .
پدر مرحوم مجلسی (رضوان الله علیه) در بیانی فرمودند : بر اساس روایت ها ، هفتصد هزار حجاب در راه آدمی وجود دارد ولی من در حجاب خودیت و خود پرستی هاهنوز مانده و در پیچ و تاب آن در حال غرق شدن هستم ، چه برسد به بقیه حجاب ها!!
منشاء سعادت و لذت روح و جسم چیست ؟
امام الموحدین امیرالمؤمنین (علیه السلام) می فرماید : «علیکَ بِلُزومِ الحلالِ و حُسنِ البِّر بالعِیالِ و ذِکر اللهِ فی کلِّ حالٍ ؛ بر تو باد به کسب و کار حلال و حسن اخلاق و نیکویی با عیال و تدبیر منزل به نحو احسن و یاد خدا بودن در هر حال . »3
حضرت اینجا به سه امر مهم تذکر داده که هر یک منشاء سعادت و لذت جسم و روح است :
اول آنکه هر کاری انجام می دهیم ، از دریچه کسب حلال باشد که به کسی ظلم و تعدی و خیانت نکرده باشیم .
دوم آن که با خانواده ، همسر و فرزند خویش نیکویی کنیم و به حسن تدبیر منزل پردازیم و با رزق حلال به زندگی آنها توسعه داده و مسائل تربیت جسم و روح آنها را فراهم آوریم و به خلق خوش با آنها رفتار کنیم .
سوم آنکه در هر حال از حالات کسب و کار و انفراد و اجتماع و حال شهوت و غضب و ریاست و حکومت که هستیم به یاد خدا باشیم تا از گناه و خطا محفوظ بمانیم.
خطر هرزگی نفس اماره و هوای نفس را جدی بگیریم !
نفس اماره عادت كرده به هرزگی ولذا نباید رهایش كرد.
پدر مرحوم مجلسی (رضوان الله علیه) در بیانی فرمودند : بر اساس روایت ها ، هفتصد هزار حجاب در راه آدمی وجود دارد ولی من در حجاب خودیت و خود پرستی هاهنوز مانده و در پیچ و تاب آن در حال غرق شدن هستم ، چه برسد به بقیه حجاب ها!!
حضرت امیرألمومنین علی علیه السلام میفرمایند: «من غلب عقله هواه أفلح : هرکس خردش بر هوا و هوس او چیره شود رستگار میگردد.»( میرزایی علی اکبر ، نهج الفصاحه ، ص496 ) پس طبق فرمایش حضرت تسلط بر هوا و هوس راه دستیابی به فلاح است .
در حدیثی پیغمبر اسلام به امیرالمومنین میفرمایند: «به نجات نمی یابد کسی که از هوا و هوس پیروی کند.»( شمس ، 9)
رسیدن به سعادت با پیشه گرفتن از تقوا
در قرآن نیز خداوند در آیات متعددی بعد از بیان صفت تقوا به رستگاری و سعادتمندی بشارت داده است: « قُل لَّا یَسْتَوِى الْخَبِیثُ ... فَاتَّقُواْ اللَّهَ یَأُوْلىِ الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون(مؤمنون ، 4) ؛بگو هیچ گاه ناپاک و پاک مساوی نیستند... از مخالفت خدا بپرهیزید ای خردمندان، شاید رستگار شوید .»
زمانی که انسان از هوا و هوس پیروی نکند و نفس خود را از آلودگی به معاصی حفظ کند در زندگی ابدی اش سعادت مند خواهد بود.
یکی از موارد با اهمیت سعادت و رستگاری انسان، داشتن تقواست که از مصادیق آن که در قرآن ذکر شده نگهداشتن نفس از حرص و بخل رویگردانی از لغو دوری از شراب و قمار و بت پرستی و شرک و رباخواری و نیز حفظ عفت و پاکدامنی می باشد .
مرحوم شیخ رجبعلی خیاط نیز توانست با چشم بستن از شهوت خود در برابر حرام ها ، به مقام والا و بلندمرتبه برسد .
شهوت و نگاه حرام ، مانعی برای اثر پذیری از پند و اندرز
یكی آمد خدمت رجبعلی خیاط و از او خواست که نصیحتش کند . او سكوت كرد و بعد بیان کرد : تو در راه نامحرمی دیدی و بدون استغفار نمی شود ترا نصیحت كرد چون فكرت مشغول به آن است و نصایح در تو اثری نخواهد داشت .
خود پرستی ، مانعی برای لذت بردن از عبادت
تا می توانید با نفس و خود پرستی هایتان مبارزه کنید ، چرا که تا این خودپرستی ها و آلودگی ها در وجود آدمی باشد ،به انسان اجازه نمی دهد از عبادت لذت ببرد، از خدمت لذت ببرد، از نماز لذت ببرد . تمام انبیاآمده اند تا این خودیت ها را در آدمی بشکنند و از بین ببرند .
عبدالله باشید !
ما باید عبدالله باشیم ، اگر کسی سبوعیت در او غلبه کند عبدالکلب است . اگر کسی شهوت در او غلبه کند عبدالخنزیر است . اگر کسی شیطنت در او غلبه کند عبد الشیطان است. عبدالله آن کسی است که سبوعیت و شهوت و شیطنت در او غلبه نداشته باشد.
شیطان دشمن قسم خورده ای است که قسم یاد کرده تا انسان ها را اغوا نکند ، از پای ننشیند و یکی از ابزارهای مهم و اساسی که او برای آدمی به کار گرفته و در ادامه نیز می گیرد ،عشق به دنیا و شهوت پرستی می باشد
شهوت تنها بعد جنسی ندارد !(شهوت جنسی)
شهوت فقط جنسی نیست ! دستبوسی هم شهوت است! ریاست هم شهوت است! فردی که دلش می خواهد رساله بنویسد و مشهور شده و همه از او تعریف و تمجید کنند، شهوت نوشتن دارد ! کسی که دوس دارد سخنرانی کرده و همه به او به به و چه چه بگویند و او را ستایش کنند ،شهوت حرف زدن دارد!
جنگ همیشگی دو نیروی درونی با یکدیگر
همه ی انسان ها براساس فطرت پاکی که دارند ، نیروی عشق به خدا در وجود آنها جریان دارد .
از آن طرف نیز شیطان دشمن قسم خورده ای است که قسم یاد کرده تا انسان ها را اغوا نکند ، از پای ننشیند و یکی از ابزارهای مهم و اساسی که او برای آدمی به کار گرفته و در ادامه نیز می گیرد ،عشق به دنیا و شهوت پرستی می باشد .
این نیروها ، مسافر همیشگی انسان هستند و همیشه در حال جنگ بایکدیگر می باشند .
این انسان است که بانیروی اختیار و انتخابی که در دست دارد ،می تواند یکی از آن دو را انتخاب کرده و در آن قرار گیرد..../منبع:تبیان
ویدیو مرتبط :
(شهوت و نماز)
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
پرورش عقل راه کم کردن شهوت
از لغـزشـگـاه هـاى آدمـى ، شـهـوتـرانى هاى ناروا و بى حد و مرز است . شهوات و هواهاى نـفـسـانـى از ثـمـرات بـعـد حـیـوانـى آدمـى اسـت ، در صـورتـى کـه عقل و نورانیت نتیجه بعد انسانى و ملکوتى او است .
روح الهـى کـه در جـسـم خـاکـى دمـیـده شـده ، بـا هـدایـت عـقـل به رشد و کمال مى رسد و او را ملکوتى مى گرداند، ولى جنبه هاى حیوانى اگر از مرز بگذرد، به سقوط او مى انجامد.
على (علیه السلام ) مى فرماید:
العاقل من هجر الشهوات (1) .عاقل کسى است که از خواسته هاى نفسانى دورى کند.
از ایـن رو، انـسان عاقل کسى است که در سراشیبى شهوت نلغزد. تنها راه درست ، احتیاط و پرهیز از شهوات است که بدترین لغزشگاه هایند.
اگر عقل ، خوب درک کند و موانع ادراک آن برطرف شود، خود به خود از شهوات دورى مى کند و آن ها را مظهر حیوانیت مى داند و از آن گریزان است .
امام على (علیه السلام ) فرمود:
اذا کمل العقل نقصت الشهوه (2) ؛ هرگاه عقل به کمال برسد، هوس ها کاهش مى یابد.
و در جاى دیگر فرمود:
هرکه عقلش کامل شود، به شهوات حیوانى بى اعتنا خواهد شد.
در حـقـیـقـت ، عـقـل کـه از کـلمـه عـقـال بـه مـعـنـاى بـسـتـن گرفته شده ، کـنـتـرل کـنـنـده انـسـان و بـازدارنـده او اسـت . پـس هـر چـه بـه کـمـال بیشترى برسد، بهتر و بیش تر مراقب انسان است و روشن تر مى بیند و واقعیت ها را راحـت تـر درک مـى کـنـد تـا جـایـى کـه مـمـکـن اسـت انـسـان بـه حـدى از کـمـال بـرسـد کـه دیـگر هرگز گناه نکند و حتى فکر آن را هم نکند؛ همانند انبیا و اولیا (علیهم السلام ).
عـصـمـت ، رسیدن به اوج بصیرت است . انسان بصیر عوارض بد و سیاه گناه را درک مى کند و با اراده استوار از آن فاصله مى گیرد و خود را آلوده به گناه نمى کند.
از این رو، مى توان ادعا کرد که مجرمان و گناه کاران ، بیشتر ناآگاهان و کم خردان هستند و یـا شـیـریـنـى گـنـاه تـوانـسـتـه بـه شـیـشـه چـراغ عـقـل آنـان گـرد و غـبـار بنشاند که دیگر از درک صحیح برخوردار نشوند؛ یعنى گناهان چشم بصیرت آنان را نابینا ساخته است .
اگر عقل ، خوب درک کند و موانع ادراک آن برطرف شود، خود به خود از شهوات دورى مى کند و آن ها را مظهر حیوانیت مى داند و از آن گریزان است .
انما لا تعمى الابصار و لکن تعمى القلوب التى فى الصدور ؛ چشم جسم آنان بینا است ، ولى چشم دلشان کور است .
بدین سان هرچه آگاهى افراد جامعه بالاتر رود، آمار جنایات کاهش مى یابد و به عکس ،هرچه ناآگاهى بیش تر شود، جرم نیز افزایش مى یابد.
على (علیه السلام ) فرمود:العقل جمال الظاهر و الباطن (3) ؛ عقل مایه سربلندى و زیبایى ظاهر و باطن آدمى است .یعنى عقل ، تمام زشتى ها را از آدمى دور مى کند.
اففضل العقل مجانبه الهوى (4)؛بالاترین مرتبه عقل دورى از هواهاى نفسانى است .
العاقل من عصى هواه فى طاعه ربه (5) ؛ خردمند کسى است که از هوس نافرمانى کند و از خدا فرمان برد. و نیز در یک سخن زیباى دیگر از امام خردمندان که فرمود:
غریزه العقل تابى ذمیم العقل (6) ؛ نیروى سرشار عقل ، آدمى را از زشت کارى باز مى دارد.
من قدم عقله على هواه حسنت مساعیه (7) ؛ کسى که عقل را بر هواى نفس پیش بدارد، کارهایش درست و نیکو مى گردد.
بـنـابـر ایـن ، اگـر چراغ عقل همیشه روشن باشد و تاریکى هاى گناه ، نور او را کم سو نکند، کم تر کسى است که سوى هواها و تمایلات نفسانى برود و موجبات سقوط فکرى و معنوى و اجتماعى خود را فراهم سازد.
العاقل من تورع من الذنوب و تنزه عن العیوب (8) ؛ خردمند کسى است که از گناهان پرهیز کند و خود را از عیب ها منزه گرداند.
العاقل من قمع هواه بعقله (9) ؛ خردمند کسى است که به عقل و فهم خود، هواى سرکش را سرکوب نماید.
البـتـه چـنـیـن کسى از فرشتگان نیز بالاتر مى رود تا جایى که فرشتگان افتخار مى کنند تا به او خدمتگزارى کنند و بال هاى ملکوتى خود را بر او تبرک نمایند. آرى ، رسد آدمى به جایى که جز خدا نبیند.
منبع : زندگى موفق رازهاى خوب زیستن،عباس رحیمى
