متفرقه
2 دقیقه پیش | با زخم های زندگی چه کنیم؟در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ... |
2 دقیقه پیش | نظر آیتالله محقق داماد درمورد سید حسنآیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ... |
ستایش خدا
ستایش خدا خداشناسی (شناخت صفات خدا) ستایش خداوندی را که با آفرینش بندگان بر هستی خود راهنمایی فرمود، و آفرینش پدیدههای نو، بر ازلی بودن او گواه است، و شباهت داشتن مخلوقات به یکدیگر دلیل است که او همتایی ندارد، حواس بشری ذات او را درک نمیکند، و پوششها او را پنهان نمیسازد، زیرا سازنده و ساختهشده، فرا گیرنده و فرا گرفته، پروردگار و پرورده، یکسان نیستند! یگانه است نه از روی عدد، آفریننده است نه با حرکت و تحمل رنج، شنواست بدون وسیله شنوایی، و بیناست بی آنکه چشم گشاید و برهم نهد، در همه جا حاضر است نه آن که با چیزی تماس گیرد، و از همه چیز جداست، نه اینکه فاصله بین او و موجودات باشد، آشکار است نه با مشاهده چشم، پنهان است نه به خاطر کوچکی و ظرافت، از موجودات جداست که بر آنها چیره و تواناست، و هر چیزی جز او برابرش خاضع و بازگشت آن به سوی خداست. آنکه خدا را وصف کرد، محدودش نمود و آنکه محدودش کند، او را به شمار آورده، و آنکه خدا را به شمار آورد، ازلیت او را باطل کرده است، و کسی که بگوید: خدا چگونه است؟ او را توصیف کرده، و هر که بگوید: خدا کجاست؟ مکان برای او قائل شده است، خدا عالم بود آنگاه که معلومی وجود نداشت، پرورنده بود آنگاه که پدیدهای نبود و توانا بود آنگاه که توانایی نبود. عظمت امامان دوازدهگانه و قرآن همانا طلوعکنندهای آشکار شد، و درخشندهای درخشید و آشکارشوندهای آشکار گردید، و آنکه از جاده حق منحرف شد به راه راست بازگشت، خداوند گروهی را به گروهی تبدیل، و روزی را برابر روزی قرار داد، و ما چونان مانده در خشکسالان که در انتظار بارانند، انتظار چنین روزی را میکشیدیم. همانا! امامان دین، از طرف خدا، تدبیرکنندگان امور مردم، و کارگزاران آگاه بندگانند، کسی به بهشت نمیرود جز آنکه آنان را شناخته، و آنان او را بشناسند، و کسی در جهنم سرنگون نگردد جز آنکه منکر آنان باشد و امامان دین هم وی را نپذیرند، همانا خدای متعال شما را به اسلام اختصاص داد و برای اسلام برگزید، زیرا اسلام نامی از سلامت است، و فراهمکننده کرامت جامعه میباشد، راه روشن آن را خدا برگزید، و حجتهای آن را روشن گردانید. ویژگیهای قرآن قرآن را فرو فرستاد که ظاهرش علم، و باطنش حکمت است، نوآوریهای آن پایان نگیرد و شگفتیهایش تمام نمیشود، در قرآن برکات و خیرات چونان سرزمینهای پرگیاه در اول بهاران، فراوان است، و چراغهای روشنیبخش تاریکیها فراوان دارد، که در نیکیها جز با کلیدهای قرآن باز نشود، و تاریکیها را جز با چراغهای آن روشنایی نمیتوان بخشید، مرزهایش محفوظ، و چراگاههایش را خود نگهبان است، هر درمانخواهی را درمان، و هر بینیازی طلبی را کافی است. وصف گمراهان و غفلت زدگان چند روز از طرف خدا به گمراه، مهلت دادهشده، و او با غافلان و بیخبران در راه هلاکت قدم مینهد، و تمام روزها را با گناهکاران سپری میکند، بی آنکه از راهی برود تا به حق رسد و یا پیشوایی برگزیند که راهنمای او باشد. و تا آن زمان که خداوند کیفر گناهان را مینماید، و آنان را از پرده غفلت بیرون میآورد به استقبال چیزی میروند که بدان پشت کرده و پشت میکنند بدانچه روی آورده بودند، پس نه از آنچه آرزو میکردند و بدان رسیدند سودی بردند، و نه از آنچه حاجت خویش بدان روا کردند بهرهای به دست آوردند، من، شما و خود را از اینگونه غفلت زدگی میترسانم. درمان غفلت زدگیها هر کس باید از کار خویش بهره گیرد، و انسان بینا کسی است که به درستی شنید و اندیشه نمود، پس به درستی نگریست و آگاه شد، و از عبرتها پند گرفت، سپس راه روشنی را پیمود، و از افتادن در پرتگاهها، و گم شدن در کورهراهها، دوری کرد، و کوشید تا عدالت را پاس دارد و برای گمراهان جای اعتراض باقی نگذارد، که در حق سختگیری کند، یا در سخن حق تحریف روا دارد، یا در گفتن سخن راست بترسد. پس بهوش باش ای شنونده! و از خواب غفلت بیدار شو، و از شتاب خود کم کن، و در آنچه از زبان پیامبر (ص) بر تو رسیده اندیشه کن، که ناچار به انجام آن میباشی و راه فراری وجود ندارد، و با کسی که رهنمودهای پیامبر (ص) را بکار نمیبندد و به جانب دیگری تمایل دارد مخالفت کن و او را با آنچه برای خود پسندیده رها کن، فخرفروشی را واگذار، و از مرکب تکبر فرود آی. به یاد قبر باش که گذرگاه تو به سوی عالم آخرت است، که همانگونه به دیگران پاداش دادی به تو پاداش میدهند، و آنگونه که کاشتی، درو میکنی، آنچه امروز، پیش میفرستی، فردا بر آن وارد میشوی، پس برای خود در سرای آخرت جایی آماده کن، و چیزی پیش فرست ای شنونده! هشدار، هشدار،ای غفلت زده! بکوش، بکوش. (هیچ کس جز خدای آگاه تو را باخبر نمیسازد) صفات ناپسند نابودکننده از واجبات قطعی خدا در قرآن حکیم که بر آن پاداش و کیفر میدهد و به خاطر آن خشنودشده یا خشم میگیرد، این است که اگر انسان یکی از صفات ناپسند را داشته و بدون توبه خدا را ملاقات کند، هر چند خود را به زحمت اندازد، یا عملش را خالص گرداند فایدهای نخواهد داشت. و آن صفات ناپسند اینکه: شریکی برای خداوند در عبادات واجب برگزیند، یا خشم خویش را با کشتن بیگناهی فرو نشاند، یا بر بیگناهی به خاطر کاری که دیگری انجام داده عیبجویی کند، یا به خاطر حاجتی که به مردم دارد بدعتی در دین خدا بگذارد، یا با مردم به دو چهره ملاقات کند، و یا در میان آنان با دو زبان سخن بگوید، در آنچه گفتم نیک بیندیش که هر مثال را همانند فراوان است. روانشناسی همانا! تمام حیوانات در تلاش پر کردن شکمند، و درندگان در پی تجاوز کردن به دیگران، و زنان بیایمان تمام همتشان آرایش زندگی و فسادانگیزی در آن است، اما مومنان فروتنند، همانا مومنان مهربانند، همانا مومنان از آینده ترسانند. |
( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: ) الْحَمْدُ لِلَّهِ الدّالِّ عَلى وُجُودِهِ بِخَلْقِهِ، وَ بِمُحْدَثِ خَلْقِهِ عَلى أَزَلِیَّتِهِ، وَ بِاشْتِباهِهِمْ عَلى أَنْ لا شَبَهَ لَهُ، لا تَسْتَلِمُهُ الْمَشاعِرُ، وَ لا تَحْجُبُهُ السَّواتِرُ، لِافْتِراقِ الصّانِعِ وَ الْمَصْنُوعِ، وَ الْحادِّ وَ الْمَحْدُودِ، وَ الرَّبِّ وَ الْمَرْبُوبِ، الْأَحَدِ لا بِتَأْوِیلِ عَدَدٍ، وَ الْخالِقِ لا بِمَعْنى حَرَکَةٍ وَ نَصَبٍ، و السَّمِیعِ لا بِأَداةٍ، وَ الْبَصِیرِ لا بِتَفْرِیقِ الَةٍ، و الشّاهِدِ لا بِمُماسَّةٍ، وَ الْبائِنِ لا بِتَراخِى مَسافَةٍ، وَ الظَّاهِرِ لا بِرُؤْیَةٍ، وَ الْباطِنِ لا بِلَطافَةٍ، بانَ مِنَ الْأَشْیاءِ بِالْقَهْرِ لَها وَ الْقُدْرَةِ عَلَیْها، وَ بانَتِ الْأَشْیاءُ مِنْهُ بِالْخُضُوعِ لَهُ وَ الرُّجُوعِ إِلَیْهِ، مَنْ وَصَفَهُ فَقَدْ حَدَّهُ، وَ مَنْ حَدَّهُ فَقَدْ عَدَّهُ، وَ مَنْ عَدَّهُ فَقَدْ أبْطَلَ أَزَلَهُ، وَ مَنْ قالَ کَیْفَ؟ فَقَدِ اسْتَوْصَفَهُ، وَ مَن قالَ أَیْنَ؟ فَقَدْ حَیَّزَهُ، عالِمٌ إِذْ لا مَعْلُومَ، وَ رَبٌّ إِذْ لا مَرْبُوبَ، وَ قادِرٌ إِذْ لا مَقْدُورَ. مِنْها: قَدْ طَلَعَ طالِعٌ وَ لَمَعَ لامِعٌ وَ لاحَ لائِحٌ وَ اعْتَدَلَ مائِلٌ، وَ اسْتَبْدَلَ اللَّهُ بِقَوْمٍ قَوْماً، وَ بِیَوْمٍ یَوْماً، وَ انْتَظَرْنَا الْغِیَرَ انْتِظارَ الْمُجْدِبِ الْمَطَرَ، وَ إِنَّمَا الْأَئِمَّةُ قُوّامُ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ، وَ عُرَفاؤُهُ عَلى عِبادِهِ، لا یَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلّا مَنْ عَرَفَهُمْ وَ عَرَفُوه، وَ لا یَدْخُلُ النّارَ اِلَّا مَنْ أَنْکَرَهُمْ وَ أَنکَرُوهُ. إِنَّ اللَّهَ تَعالى خَصَّکُمْ بِالْإِسْلامِ، وَ اسْتَخْلَصَکُمْ لَهُ، وَ ذلِکَ لِأَنَّهُ اسْمُ سَلامَةٍ وَ جِماعُ کَرامَةٍ، اصْطَفَى اللَّهُ تَعالى مَنْهَجَهُ، وَ بَیَّنَ حُجَجَهُ، مِنْ ظاهِرِ عِلْمٍ وَ باطِنِ حُکْمٍ، لا تَفْنى غَرائِبُهُ، وَ لا تَنقَضِى عَجائِبُهُ، فِیهِ مَرابِیعُ النِّعَمِ، وَ مَصابِیحُ الظُّلَمِ، لا تُفْتَحُ الْخَیْراتُ إِلّا بِمَفاتِحِهِ، وَ لا تُکْشَفُ الظُّلُماتُ اِلّا بِمَصابِحِهِ، قَدْ أَحْمى حِماهُ، وَ أَرْعى مَرْعاهُ، فِیهِ شِفاءُ الْمُشْتَفِى، وَ کِفایَةُ الْمُکتَفِى. مِنْها: وَ هُوَ فِى مُهْلَةٍ مِنَ اللَّهِ یَهْوِى مَعَ الْغافِلِینَ، وَ یَغْدُو مَعَ الْمُذْنِبِینَ، بِلا سَبِیلٍ قاصِدٍ، وَ لا إِمامٍ قائِدٍ. مِنْها: حَتّى إِذا کَشَفَ لَهُمْ عَنْ جَزاءِ مَعْصِیَتِهِمْ، وَ اسْتَخْرَجَهُم مِنْ جَلابِیبِ غَفْلَتِهِمْ، اسْتَقْبَلُواْ مُدْبِراً، وَ اسْتَدْبَرُواْ مُقْبِلًا، فَلَمْ یَنْتَفِعُوا بِما أَدْرَکُوا مِنْ طَلِبَتِهِمْ، وَ لا بِما قَضَوا مِنْ وَّطَرِهِمْ. و إِنِّى أُحَذِّرُکُمْ وَ نَفْسِى هذِهِ الْمَنزِلَةَ، فَلْیَنْتَفِعِ امْرُؤٌ بِنَفْسِهِ، فَإِنَّمَا الْبَصِیرُ مَنْ سَمِعَ فَتَفَکَّرَ، وَ نَظَرَ فَأَبْصَرَ، وَ انْتَفَعَ بالْعِبَرِ ثُمَّ سَلَکَ جَدَداً واضِحاً یَتَجَنَّبُ فِیهِ الصَّرْعَةَ فِى الْمَهاوِى، وَ الضَّلالَ فِى الْمَغاوِى، وَ لا یُعِینُ عَلى نَفْسِهِ الْغُواةَ: بِتَعَسُّفٍ فِى حَقٍّ، أَوْ تَحْرِیفٍ فِى نُطْقٍ، أَوْ تَخَوُّفٍ مِنْ صِدْقٍ. فَأَفِقْ أَیُّهَا السّامِعُ مِنْ سَکْرَتِکَ، وَ اسْتَیْقِظْ مِنْ غَفْلَتِکَ! وَ اخْتَصِرْ مِنْ عَجَلَتِکَ، وَ أَنْعِمِ الْفِکْرَ فِیما جاءَکَ عَلى لِسانِ النَّبِىِّ الْأُمِّىِّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ- مِمّا لابُدَّ مِنْهُ، وَ لا مَحِیصَ عَنْهُ، وَ خالِفْ مَنْ خالَفَ ذلِکَ إِلى غَیْرِهِ، وَ دَعْهُ وَ ما رَضِىَ لِنَفْسِهِ، وَ ضَعْ فَخْرَکَ، وَ احْطُطْ کِبْرَکَ، وَ اذْکُرْ قَبْرَکَ فَإِنَّ عَلَیْهِ مَمَرَّکَ، وَ کَما تَدیِنُ تُدانُ، وَ کَما تَزْرَعُ تَحْصُدُ، وَ ما قَدَّمْتَ الْیَوْمَ تَقْدَمُ عَلَیْهِ غَداً، فَامْهَدْ لِقَدَمِکَ، وَ قَدِّمْ لِیَوْمِکَ، فَالْحَذَرَ الْحَذَرَ أَیُّهاَ الْمُسْتَمِعُ، وَ الْجِدَّ الْجِدَّ اَیُّهاَ الْغافِلُ وَ لا یُنَبِئُکَ مِثْلُ خَبِیرٍ: إِنّ مِنْ عَزائِمِ اللَّهِ فِى الذِّکْرِ الْحَکیمِ الَّتِى عَلَیْها یُثِیبُ وَ یُعاقِبُ، وَ لَها یَرْضى وَ یَسْخَطُ، أَنَّهُ لا یَنْفَعُ عَبْداً - وَ إِنْ أَجْهَدَ نَفْسَهُ وَ أَخْلَصَ فِعْلَهُ- اَنْ یَخْرُجَ مِنَ الدُّنْیا لاقِیاً رَبَّهُ بِخَصْلَةٍ مِنْ هذِهِ الْخِصالِ لَمْ یَتُبْ مِنْها: أَن یُشْرِکَ بِاللَّهِ فِیمَا افْتَرَضَ عَلَیْهِ مِنْ عِبادَتِهِ، أَوْ یَشْفِى غَیْظَهُ بِهَلاکِ نَفْسٍ، أَوْ یَعُرَّ بِأَمْرٍ فَعَلَهُ غَیْرُهُ، أَوْ یَسْتَنْجِحَ حاجَةً إِلَى النّاسِ بِإِظْهارِ بِدْعَةٍ فِى دِینِهِ، أَوْ یَلْقَى النّاسَ بِوَجْهَیْنِ، أَوْ یَمْشِىَ فِیهِمْ بِلِسانَیْنِ، اعْقِلْ ذلِکَ فَإِنَّ الْمَثَلَ دَلِیلٌ عَلى شِبْهِهِ: إِنَّ الْبَهائِمَ هَمُّها بُطُونُها، وَ إِنَّ السِّباعَ هَمُّهَا الْعُدْوانُ عَلى غَیْرِهَا، وَ إِنَّ النِّساءَ هَمُّهُنَّ زِینَةُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ الْفَسادُ فِیها، إِنَّ الْمُؤمِنِینَ مُسْتَکِینُونَ، اِنَّ الْمُؤمِنِینَ مُشْفِقُون، إِنَّ الْمُؤمِنِینَ خائِفُونَ. |
ویدیو مرتبط :
ستایش خدا (جالبه)
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
در ستایش خدا و پیامبر و پند و اندرز
در ستایش خدا و پیامبر نشانههای آشکار الهی ستایش خداوندی را سزاست که نشانههای قدرت و بزرگی و عظمت خود را چنان آشکار کرد که دیدهها را از شگفتی قدرتش به حیرت آورده، و اندیشههای بلند را از شناخت ماهیت صفاتش باز داشته است، و گواهی میدهم که جز خدای یکتا خدایی نیست، شهادتی برخواسته از ایمان و یقین و اخلاص و اقرار درست. و گواهی میدهم که محمد (ص) بنده و فرستاده اوست، خدا پیامبرش را به هنگامی فرستاد که نشانههای هدایت از یاد رفته، و راههای دین ویران شده بود، او حق را آشکار، و مردم را نصیحت فرمود، همه را به رستگاری هدایت، و به میانهروی فرمان داد (درود خدا بر او و خاندانش باد.) خداشناسی و بدانید ای بندگان خدا! که خداوند شما را بیهوده نیافرید، و بیسرپرست رها نکرد، از میزان نعمتش بر شما آگاه، و اندازه نیکیهای خود بر شما را میداند، از خدا درخواست پیروزی و رستگاری کنید، از او بخواهید و عطای او را درخواست کنید، که میان او و شما پرده و مانعی نیست، و دری بروی شما بسته نمیگردد. خدا در همه جا، و در هر لحظه، و هر زمان، با انسان و پریان است، عطای فراوان از دارایی او نمیکاهد، و بخشیدن در گنج او کاستی نیاورد، و درخواست کنندگان، سرمایه او را به پایان نرسانند، و عطاشدگان، سرمایه او را پایان نمیدهند و کسی مانع احسان به دیگری نخواهد بود، و آوازی او را از آواز دیگر باز ندارد، و بخشش او مانع گرفتن نعمت دیگری نیست، و خشم گرفتن او مانع رحمت نمیباشد، و رحمتش او را از عذاب غافل نمیسازد، پنهان بودنش مانع آشکار بودنش نیست، و آشکار شدنش او را از پنهان ماندن باز نمیدارد. نزدیک و دور است، بلندمرتبه و نزدیک است، آشکار پنهان، و پنهان آشکار است، جزادهنده همگان است و خود جزا داده نمیشود، پدیدهها را با فکر و اندیشه نیافریده، و از آنان برای خستگی و زحمات کمکی نخواسته است. یاد آخرت ای بندگان خدا! شما را به پرهیزکاری سفارش میکنم، که مهار شما در عبادت، مایه استواری شماست، پس به رشتههای تقوا چنگ آویزید، و به حقیقتهای آن پناه آورید، تا شما را به سرمنزل آرامش، و جایگاههای وسیع، و پناهگاههای محکم و منزلگاههای پرعزت برساند، در روزی که چشمها خیره میشود، و همه جا در نظر انسان تاریک و گلههای شتر و مال و اموال فراوان فراموش میگردد. زیرا در صور اسرافیل میدمند، که قلبها از کار میافتد، زبانها باز میایستد، کوههای بلند و سنگهای محکم فرو میریزد، و قسمتهای سخت آن نرم چون سرابی میماند، کوهستانها با زمین هموار میگردد چنان که نه پستی و نه بلندی موجود است، پس در آن هنگام نه شفاعتکنندهای است که شفاعت کند و نه دوستی که نفع رساند و نه پوزش خواستن سودی دارد. |
( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: ) الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَظْهَرَ مِنْ اثارِ سُلْطانِهِ، وَ جَلالِ کِبْرِیائِهِ، ما حَیَّرَ مُقَلَ الْعُیُونِ مِنْ عَجائِبِ قُدْرَتِهِ، وَ رَدَعَ خَطَراتِ هَماهِمِ الْنُّفُوسِ عَنْ عِرْفانِ کُنْهِ صِفَتِهِ. وَ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ شَهادَةَ إِیمانٍ وَ إِیقانٍ وَ إِخْلاصٍ وَ إِذْعانٍ. وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، أَرْسَلَهُ، وَ أَعْلامُ الْهُدى دارِسَةٌ، وَ مَناهِجُ الّدِینِ طامِسَةٌ، فَصَدَعَ بِالْحَقِّ، وَ نَصَحَ لِلْخَلْقِ، وَ هَدى إِلَى الرُّشْدِ، وَ أَمَرَ بِالْقَصْدِ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ وَ سَلَّمَ. وَ اعْلَمُواْ عِبادَ اللَّهِ، أَنَّهُ لَمْ یَخْلُقْکُمْ عَبَثاً، وَ لَمْ یُرْسِلْکُمْ هَمَلًا، عَلِمَ مَبْلَغَ نِعَمِهِ عَلَیْکُمْ، وَ أَحْصى إِحْسانَهُ إِلَیْکُمْ، فَاسْتَفْتِحُوهُ، وَ اسْتَنْجِحُوهُ، وَ اطْلُبُواْ إِلَیْهِ، وَ اسْتَمْنِحُوهُ، فَما قَطَعَکُمْ عَنْهُ حِجابٌ، وَ لا أُغْلِقَ عَنْکُمْ دُونَهُ بابٌ، وَ إِنَّهُ لَبِکُلِّ مَکانٍ، وَ فِى کُلِّ حِینٍ وَ أَوانٍ، وَ مَعَ کُلِّ إِنسٍ وَ جانٍّ. لا یَثْلِمُهُ الْعَطاءُ، وَ لا یَنْقُصُهُ الْحِباءُ، وَ لا یَسْتَنْفِدُهُ سائِلٌ، وَ لا یَسْتَقْصِیهِ نائِلٌ، وَ لا یَلْوِیهِ شَخْصٌ عَنْ شَخْصٍ، وَ لا یُلْهِیهِ صَوْتٌ عَنْ صَوْتٍ، وَ لا تَحْجُزُهُ هِبَةٌ عَنْ سَلْبٍ، وَ لا یَشْغَلُهُ غَضَبٌ عَنْ رَّحْمَةٍ، وَ لا تُوَلِّهُهُ رَحْمَةٌ عَنْ عِقابٍ، وَ لا یُجِنُّهُ الْبُطُونُ عَنِ الظُّهُورِ، وَ لا یَقْطَعُهُ الظُّهُورُ عَنِ الْبُطُونِ. قَرُبَ فَنَأى، وَ عَلا فَدَنا، وَ ظَهَرَ فَبَطَنَ وَ بَطَنَ فَعَلَنَ، وَ دانَ وَ لَمْ یُدَنْ، لَمْ یَذْرَءِ الْخَلْقَ بِاحْتِیالٍ، وَ لَا اسْتَعانَ بِهِمْ لِکَلالٍ. أُوصِیکُمْ عِبادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ، فَإِنَّهَا الزِّمامُ وَ الْقِوامُ، فَتَمَسَّکُوا بِوَثائِقِها، وَ اعْتَصَمُوا بِحَقائِقِها، تَؤُلْ بِکُمْ إِلى أَکْنانِ الدَّعَةِ، وَ أَوْطانِ السَّعَةِ، وَ مَعاقِلِ الْحِرْزِ، وَ مَنازِلِ الْعِزِّ فِى یَوْمٍ تَشْخَصُ فِیهِ الْأَبْصارُ، وَ تُظْلِمُ لَهُ الْأَقْطارُ، وَ تُعَطَّلُ فِیهِ صُرُومُ الْعِشارِ، وَ یُنْفَخُ فِى الصُّورِ، فَتَزْهِقُ کُلُّ مُهْجَةٍ، وَ تَبْکَمُ کُلُّ لَهْجَةٍ، وَ تَذِلُّ الشُّمّ الشَّوامِخُ، وَ الصُّمُ الرَّواسِخُ، فَیَصِیرُ صَلْدُها سَراباً رَقْرَقاً، وَ مَعْهَدُها قاعاً سَمْلَقاً، فَلا شَفِیعٌ یَشْفَعُ، وَ لا حَمِیمٌ یَدْفَعُ، وَ لا مَعْذِرَةٌ تَنْفَعُ. |