متفرقه
2 دقیقه پیش | با زخم های زندگی چه کنیم؟در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ... |
2 دقیقه پیش | نظر آیتالله محقق داماد درمورد سید حسنآیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ... |
در مساله بیعت
در مساله بیعت وصف روز بیعت مردم همانند شتران تشنهای که به آب نزدیکشده، و ساربان رهاشان کرده، و عقال (پای بند) از آنها گرفته، بر من هجوم آوردند و به یکدیگر پهلو میزدند، فشار میآوردند، چنان که گمان کردم مرا خواهند کشت، یا بعضی به وسیله بعض دیگر میمیرند و پایمال میگردند. پس از بیعت عمومی مردم، مسئله جنگ با معاویه را ارزیابی کردم، همه جهات آن را سنجیدم تا آن که مانع خواب من شد، دیدم چارهای جز یکی از این دو راه ندارم. یا با آنان مبارزه کنم، و یا آنچه را که محمد (ص) آورده، انکار نمایم، پس به این نتیجه رسیدم که، تن به جنگ دادن آسانتر از تن به کیفر پروردگار دادن است، و از دست دادن دنیا آسانتر از رها کردن آخرت است. |
( وَ مِنْ کَلامٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ ) فِى ذِکْرِ الْبَیْعَةِ: فَتَدَاکُّوا عَلَىَّ تَدآکَّ الْإِبِلِ الْهِیمِ یَوْمَ وِرْدِها قَدْ أَرْسَلَها راعِیها، وَ خُلِعَتْ مَثانِیها، حَتّى ظَنَنتُ أَنَّهُمْ قاتِلِىَّ، أَوْ بَعْضَهُمْ قاتِلُ بَعْضٍ لَّدَىَّ، وَ قَدْ قَلَّبْتُ هذَا الْأَمْرَ بَطْنَهُ وَ ظَهْرَهُ حَتّى مَنَعَنِى النَّوْمَ فَما وَجَدْتُنِى یَسَعُنِى إِلَّا قِتالُهُمْ، اَوِ الْجُحُودُ بِما جاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ -صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ- فَکانَتْ مُعالَجَةُ الْقِتالِ أَهْوَنَ عَلَىَّ مِنْ مُعالَجَةِ الْعِقابِ، وَ مَوْتاتُ الدُّنْیا أَهْوَنَ عَلَىَّ مِنْ مَوْتاتِ الاخِرَةِ. |
ویدیو مرتبط :
بیعت با پا و ابن عمر - بیعت با حاکم ظالم و اهل سنت
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
درباره زبیر و بیعت او
درباره زبیر و بیعت او پیمانشکنی زبیر زبیر، میپندارد با دست بیعت کرد نه با دل، پس به بیعت با من اقرار کرده ولی مدعی انکار بیعت با قلب است، بر او لازم است بر این ادعا دلیل روشنی بیاورد، یا به بیعت گذشته باز گردد |
( وَ مِنْ کَلامٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: ) یَعْنِى بِهِ الزُّبَیْرَ فِى حالٍ اقْتَضَتْ ذلِکَ: یَزْعُمُ أَنَّهُ قَدْ بایَعَ بِیَدِهِ وَ لَمْ یُبایِعْ بِقَلْبِهِ، فَقَدْ أَقَرَّ بِالْبَیْعَةِ، وَ ادَّعَى الْوَلِیجَةَ، فَلْیَأْتِ عَلَیْها بِأَمْرٍ یُعْرَفُ، وَ إِلَّا فَلْیَدْخُلْ فیما خَرَجَ مِنْهُ. |