متفرقه


2 دقیقه پیش

با زخم های زندگی چه کنیم؟

در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ...
2 دقیقه پیش

نظر آیت‌الله محقق داماد درمورد سید حسن

آیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ...

درباره تقوا پرهیزکاری و عمل



ترجمه فارسی نهج البلاغه
درباره تقوا
پرهیزکاری و عمل
همانا ترس از خدا کلید هر در بسته، و ذخیره رستاخیز، و مایه آزادگی از هرگونه بردگی، و عامل نجات از هرگونه هلاکت است، در پرتو پرهیزکاری، تلاشگران پیروز، پرواکنندگان از گناه رستگار، و به هر آرزویی می‏توان رسید. مردم! عمل کنید که عمل نیکو به سوی خدا بالا می‏رود، و توبه سودمند است، و دعا به اجابت می‏رسد، و آرامش برقرار، و قلمهای فرشتگان در جریان است، به اعمال نیکو بشتابید پیش از آنکه عمرتان پایان پذیرد، یا بیماری مانع شود، و یا تیر مرگ شما را هدف قرار دهد.
ضرورت یاد مرگ
زیرا مرگ نابودکننده لذتها، تیره‏کننده خواهشهای نفسانی، و دورکننده اهداف شماست، مرگ دیدارکننده‏ای ناخشنود، هماوردی شکست ناپذیر و کینه‏توزی است که بازخواست نمی‏شود، دامهای خود را هم اکنون بر دست و پای شما آویخته، و سختی‏هایش شما را فرا گرفته، و تیرهای خود را به سوی شما پرتاب کرده است. قهرش بزرگ، و دشمنی او پیاپی و تیرش خطا نمی‏کند. چه زود است که سایه‏های مرگ، و شدت دردهای آن، و تیرگیهای لحظه جان کندن، و بیهوشی سکرات مرگ، و ناراحتی و خارج شدن روح از بدن، و تاریکی چشم پوشیدن از دنیا، و تلخی خاطره‏ها، شما را فرا گیرد. پس ممکن است ناگهان مرگ بر شما هجوم آورد، و گفتگوهایتان را خاموش، و جمعیت شما را پراکنده، و نشانه‏های شما را نابود، و خانه‏های شما را خالی، و میراث‏خواران شما را برانگیزد تا ارث شما را تقسیم کنند، آنان یا دوستان نزدیکند که به هنگام مرگ نفعی نمی‏رسانند، یا نزدیکان غمزده‏ای که نمی‏توانند جلوی مرگ را بگیرند، یا سرزنش‏کنندگانی که گریه و زاری نمی‏کنند.
سفارش به نیکوکاری
بر شما باد به تلاش و کوشش، آمادگی و آماده شدن، و جمع آوری زاد و توشه آخرت در دوران زندگی دنیا، دنیا شما را مغرور نسازد، چنانکه گذشتگان شما، و امتهای پیشین را در قرون سپری‏شده مغرور ساخت، آنان که دنیا را دوشیدند، به غفلت‏زدگی در دنیا گرفتار آمدند، فرصتها را از دست دادند، و تازه‏های آن را فرسوده ساختند، سرانجام خانه‏هایشان گورستان، و سرمایه‏هایشان ارث این و آن گردید، آن را که نزدیکشان رود نمی‏شناسند، و به گریه‏کنندگان خود توجهی ندارند، و نه دعوتی را پاسخ می‏گویند. مردم! از دنیای حرام بپرهیزید، که حیله‏گر و فریبنده و نیرنگباز است، بخشنده‏ای بازپس گیرنده، و پوشنده‏ای برهنه‏کننده است، آسایش دنیا بی‏دوام، و سختی‏هایش بی‏پایان، و بلاهایش دائمی است.
دنیا و زاهدان
زاهدان گروهی از مردم دنیایند که دنیاپرست نمی‏باشند، پس در دنیا زندگی می‏کنند اما آلودگی دنیاپرستان را ندارند، در دنیا با آگاهی و بصیرت عمل می‏کنند، و در ترک زشتی‏ها از همه پیشی می‏گیرند، بدنهایشان بگونه‏ای در تلاش و حرکت است که گویا میان مردم آخرتند، اهل دنیا را می‏نگرند که مرگ بدنها را بزرگ می‏شمارند، اما آنها مرگ دلهای زندگان را بزرگتر می‏دانند.
متن عربی نهج البلاغه
( وَ مِنْ خُطْبِةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: ) فَإِنَّ تَقْوَى اللَّهِ مِفْتاحُ سَدادٍ، وَ ذَخِیرَةُ مَعادٍ، ‏وَ ‏عِتْقٌ‏ ‏مِنْ‏ ‏کُلّ‏ ‏‏مَلَکَةٍ‏، ‏وَ ‏نَجاةٌ ‏مِنْ‏ ‏کُلّ‏ ‏‏هَلَکَةٍ‏ بِها یَنْجَحُ الطّالِبُ، وَ یَنْجُو الْهارِبُ وَ تُنالُ الرَّغائِبُ. فَاعْمَلُوا وَ الْعَمَلُ یُرْفَعُ، وَ التَّوْبَةُ تَنْفَعُ، وَ الدُّعاءُ یُسْمَعُ، وَ الْحالُ هادِئَةٌ، وَ الْأَقْلامُ جارِیَةٌ، وَ ‏بادِرُوا بِالْأَعْمالِ ‏عُمْراً ‏ناکِساً، أَوْ مَرَضاً ‏حابِساً، أَوْ مَوْتاً ‏خالِساً. فَإِنَّ الْمَوْتَ هادِمُ لَذَّاتِکُمْ، وَ مُکَدِّرُ شَهَواتِکُمْ، وَ مُباعِدُ ‏طِیَّاتِکُمْ‏، زائِرٌ غَیْرُ مَحْبُوبٍ، وَ ‏قِرْنٌ‏ غَیْرُ مَغْلُوبٍ، وَ ‏واتِرٌ غَیْرُ مَطْلُوبٍ، قَدْ ‏أَعْلَقَتْکُمْ‏ ‏حَبائِلُهُ‏، وَ ‏تَکَنَّفَتْکُمْ‏ ‏غَوائِلُهُ‏، وَ ‏أَقْصَدَتْکُمْ‏ ‏مَعابِلُهُ‏، وَ عَظُمَتْ فِیکُمْ سَطْوَتُهُ، وَ تَتابَعَتْ عَلَیْکُمْ ‏عَدْوَتُهُ‏، وَ قَلَّتْ عَنکُمْ ‏نَبْوَتُهُ‏. ‏فَیُوشِکُ‏ أَنْ ‏تَغْشاکُمْ‏ ‏دَواجِى‏ ‏ظُلَلِهِ‏، وَ ‏احْتِدامَ‏ عِلَلِهِ، وَ ‏حَنادِسُ‏ ‏غَمَراتِهِ‏، وَ غَواشِى سَکَراتِهِ، وَ أَلِیمُ ‏‏إِزْهاقِهِ‏‏، وَ ‏‏دُجُوُّ‏ ‏‏إِطْباقِهِ‏‏، وَ ‏جُشُوبَةُ مَذاقِهِ، فَکَأَنْ قَدْ أَتاکُمْ بَغْتَةً فَأَسْکَتَ ‏نَجِیَّکُمْ‏، وَ فَرَّقَ ‏نَدِیَّکُمْ‏، وَ ‏عَفّى اثارَکُمْ‏، وَ عَطَّلَ دِیارَکُمْ، وَ بَعَثَ وُرَّاثَکُمْ یَقْتَسِمُونَ ‏تُراثَکُمْ‏، بَیْنَ ‏حَمِیمٍ‏ خاصٍّ لَمْ یَنْفَعْ، وَ قَرِیبٍ مَحْزُونٍ لَمْ یَمْنَعْ، وَ اخَرَ شامِتٍ لَمْ یَجْزَعْ. فَعَلَیْکُمْ بِالْجِدِّ وَ الْاِجْتِهادِ، وَ التَّأَهُّبِ وَ الْاِسْتِعْدادِ، وَ التَّزَوُّدِ فِى مَنْزِلِ الزَّادِ، وَ ‏لا ‏تَغُرَّنَّکُمُ‏ ‏الدُّنْیا کَما غَرَّتْ مَنْ کانَ قَبْلَکُم مِنَ الْأُمَمِ الْماضِیَةِ، وَ الْقُرُونِ الْخالِیَةِ، الَّذِینَ احْتَلَبُوا ‏دِرَّتَها، وَ أَصابُوا ‏غِرَّتَها، وَ أَفْنَوْا عِدَّتَها، وَ ‏أَخْلَقُوا ‏جِدَّتَها. أَصْبَحَتْ مَساکِنُهُمْ ‏أَجْداثاً، وَ أَمْوالُهُمْ مِیراثاً، لا یَعْرِفُونَ مَنْ أَتاهُمْ، وَ لا ‏یَحْفِلُونَ‏ مَنْ بَکاهُمْ، وَ لا یُجِیبُونَ مَنْ دَعاهُمْ، فَاحْذَرُوا الدُّنْیا، ‏فَإِنَّها ‏غَرَّارَةٌ خَدُوعٌ، مُعْطِیَةٌ مَنُوعٌ، ‏مُلْبِسَةٌ ‏نَزُوعٌ‏، لا یَدُوم رَخاؤُها، وَ لا یَنْقَضِى عَناؤُها، وَ لا ‏یَرْکُدُ بَلاؤُها.
مِنْها فِى صِفَةِ الزُّهَّادِ: کانُوا قَوْماً مِنْ أَهْلِ الدُّنْیا وَ لَیْسُوا مِنْ أَهْلِها، فَکانُوا فِیها کَمَنْ لَیْسَ مِنْها؛ عَمِلُوا فِیها بِما یُبْصِرُونَ، وَ بادَرُوا فِیها ما یَحْذَرُونَ ‏تَقَلَّبُ‏ ‏أَبْدانُهُمْ‏ ‏بَیْنَ‏ ‏ظَهْرانَىْ‏ أَهْلِ الاخِرَةِ، یَرَوْنَ أَهْلَ الدُّنْیا یُعَظِّمُونَ مَوْتَ أَجْسادِهِمْ، وَ هُمْ أَشَدُّ إِعْظاماً لِمَوْتِ قُلُوبِ أَحْیائِهِمْ.


ویدیو مرتبط :
پرهیزکاری و حسن خلق

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

در سفارش به تقوا سفارش به پرهیزکاری



ترجمه فارسی نهج البلاغه
در سفارش به تقوا
سفارش به پرهیزکاری
ای مردم شما را به پرهیزکاری، و شکر فراوان در برابر نعمتهای، و عطاهای الهی، و احسانی که به شما رسیده سفارش می‏کنم، چه نعمتهایی که به شما اختصاص داده، و رحمتهایی که برای شما فراهم فرمود، عیبهای خود را آشکار کردید و او پوشاند، خود را در معرض کیفر او قرار دادید و او به شما مهلت داد.
ارزش یاد مرگ
مردم! شما را به یادآوری مرگ، سفارش می‏کنم، از مرگ کمتر غفلت کنید، چگونه طمع می‏ورزید که به شما مهلت نمی‏دهد، مرگ گذشتگان برای عبرت شما کافی است، آنها را به گورشان حمل کردند، بی آنکه بر مرکبی سوار باشند، آنان را در قبر فرود آوردند بی آنکه خود فرود آیند، چنان از یاد رفتند گویا از آبادکنندگان دنیا نبودند و آخرت همواره خانه‏اشان بود، آن چه را وطن خود می‏دانستند از آن رمیدند، و از آنجا که می‏رمیدند، آرام گرفتند، و چیزهائی که با آنها مشغول بودند جدا شدند، آنجا را که سرانجامشان بود ضایع کردند. اکنون نه قدرت دارند از اعمال زشت خود دوری کنند، و نه می‏توانند عمل نیکی بر نیکیهای خود بیفزایند، به دنیایی انس گرفتند که مغرورشان کرد، چون به آن اطمینان داشتند سرانجام مغلوبشان نمود.
ضرورت شتاب در نیکوکاریها
خدا شما را رحمت کند، پس بشتابید به سوی آباد کردن خانه‏هایی که شما را به آبادانی آن فرمان دادند، و تشویقتان کرده، به سوی آن دعوت نموده‏اند، و با صبر و استقامت نعمتهای خدا را بر خود تمام گردانید، و از عصیان و نافرمانی کناره گیرید، که فردا به امروز نزدیک است. وه! چگونه ساعتها در روز، و روزها در ماه، و ماهها در سال، و سالها در عمر آدمی شتابان می‏گذرد؟
متن عربی نهج البلاغه
( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ ) أُوصِیکُمْ -أَیُّهَا النَّاسُ- بِتَقْوَى اللَّهِ، وَ کَثْرَةِ حَمْدِهِ عَلى الائِهِ إِلَیْکُمْ، وَ نَعْمائِهِ عَلَیْکُمْ، وَ ‏بَلائِهِ‏ لَدَیْکُمْ. فَکَمْ خَصَّکُمْ بِنِعْمَةٍ، وَ تَدارَکَکُمْ بِرَحْمَةٍ، ‏أَعْوَرْتُمْ‏ ‏لَهُ‏ فَسَتَرَکُمْ، وَ تَعَرَّضْتُمْ ‏لِأَخْذِهِ‏ فَأَمْهَلَکُمْ. وَ أُوصِیکُمْ بِذِکْرِ الْمَوْتِ وَ إِقْلالِ الْغَفْلَةِ عَنْهُ، وَ کَیْفَ غَفْلَتُکُمْ عَمّا لَیْسَ ‏یُغْفِلُکُمْ‏، وَ طَمَعُکُمْ ‏فِیمَنْ‏ لَیْسَ یُمْهِلُکُمْ؟! فَکَفى واعِظاً بِمَوْتى عایَنْتُمُوهُمْ، حُمِلُوا إِلى قُبُورِهِمْ غَیْرَ راکِبِینَ، وَ أُنْزِلُوا فِیها غَیْرَ نازِلِینَ، ‏کَأَنَّهُمْ‏ لَمْ یَکُونُوا لِلدُّنْیا عُمَّاراً، وَ کَأَنَّ الاخِرَةَ لَمْ تَزَلْ لَهُمْ داراً، أَوْحَشُوا ما کانُواْ ‏یُوطِنُونَ‏، وَ أَوْطَنُوا ما کانُواْ ‏یُوحِشُونَ‏، وَ اشْتَغَلُوا بِما فارَقُوا، وَ أَضاعُوا ما إِلَیْهِ انْتَقَلُوا، لا عَنْ قَبِیحٍ یَسْتَطِیعُونَ انْتِقالًا، وَ لا فِى ‏حَسَنٍ‏ یَسْتَطیِعُونَ ازْدِیاداً، أَنِسُوا بِالدُّنْیا فَغَرَّتْهُمْ، وَ وَثِقُوا بِها فَصَرَعَتْهُمْ. فَسابِقُوا -رَحِمَکُمُ اللَّهُ- إِلى مَنازِلِکُمُ الَّتِى أُمِرْتُمْ أَنْ تَعْمُرُوها، وَ الَّتِى رَغِبْتُمْ فِیها، وَ دُعِیتُمْ إِلَیْها، وَ اسْتَتِمُّواْ نِعَمَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ عَلى طاعَتِهِ، وَ الْمُجانَبَةِ لِمَعْصِیَتِهِ، فَإِنَّ غَداً مِنَ الْیَوْمِ قَرِیبٌ، ما أَسْرَعَ السَّاعاتِ فِى الْیَوْمِ، وَ أَسْرَعَ الْأَیَّامَ فِى الشَّهْرِ، وَ أَسْرَعَ الشُّهُورَ فِى السَّنَةِ، وَ أَسْرَعَ السِّنِینَ فِى الْعُمُرِ!!