متفرقه
2 دقیقه پیش | با زخم های زندگی چه کنیم؟در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ... |
2 دقیقه پیش | نظر آیتالله محقق داماد درمورد سید حسنآیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ... |
تفسیر صحیفه سجادیه - دعای دوازدهم
و كان من دعائه علیه السلام فى الاعتراف و طلب التوبه الى الله تعالى دعاى دوازدهم كه حضرت سیدالساجدین علیه السلام در اعتراف به گناه و طلب توبه از جناب پروردگار مواظبت مى فرموده اند. |
ویدیو مرتبط :
دعای دوازدهم صحیفه سجادیه
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
ترجمه صحیفه سجادیه - دعای دوازدهم
نیایش دوازدهم از دعاهاى امام علیه السلام است در اقرار به گناه و درخواست توبه و بازگشت به سوى خداى تعالى ̶ بار خدایا سه خصلت مرا از درخواست از تو باز مى دارد، و یك خصلت مرا بر آن مى دارد، ̶ بازمى دارد مرا امرى كه به آن فرمان دادى و من از به جا آوردن آن درنگ كردم، و نهیى كه از آن جلوگیرى كردى و من به سوى آن شتافتم و نعمتى كه به من بخشیدى و من در سپاسگزاریش كوتاهى نمودم، ̶ و مى دارد مرا به درخواست از تو تفضل تو به كسى كه رو به تو آورد، و با گمان نیك به سوى (درگاه رحمت) تو آید، زیرا همه ى احسانهاى تو از روى تفضل مى باشد و همه ى نعمتهاى تو ابتدائى است، ̶ پس اینك خداى من، این منم به درگاه گرامى تو همچون فرمانبردار خوار ایستاده، و با شرمندگیم مانند محتاج عیالمند از تو درخواست مى نمایم، ̶ اعتراف دارم كه هنگام احسانت جز خوددارى از معصیت تو فرمان نبرده ام، و در همه ى احوال بى احسان تو نبودم (و فضلت شامل حالم بود)، ̶ پس اى خداى من، آیا اعترافم به بدى آنچه كرده ام نزد تو سود مى دهد؟ و آیا اقرارم در درگاهت به زشتى آنچه به جا آورده ام از (عذاب) تو مرا رها مى نماید؟ یا در اینجا خشم خود (دورى از رحمتت) را براى من قرار داده اى؟ یا هنگامى كه دعا كرده تو را مى خوانم دشمنى تو با من همراه بوده؟ ̶ منزه و پاكى، از تو نومید نمى شوم در حالى كه در توبه و بازگشت به سوى خود را برویم گشوده اى، بلكه مى گویم: گفتار بنده ى خوارى كه به خود ستم كرده و حرمت پروردگارش را رعایت ننموده، ̶ بنده اى كه گناهانش بزرگ و رو به فزونى است، و روزگارش به او پشت كرده و برگشته تا چون ببیند كه زمان كار گذشته، و عمر به پایان رسیده، و باور نماید كه پناه و گریزگاهى از (كیفر) تو برایش نیست، و به وسیله ى توبه و انابه به تو روى آورده، و توبه را براى تو خالص گرداند، پس با دلى پاك و پاكیزه به سوى تو برخیزد، و با صداى تغییر یافته (زمزمه دار) آهسته تو را بخواند، ̶ در حالیكه براى تو فروتنى كرده و خم گشته و سر به زیر افكنده و كج شده، و ترس پاهایش را به لرزه انداخته و بسیارى اشك گونه هایش را غرق نموده تو را مى خواند به اى بخشنده ترین بخشندگان و اى بخشنده تر كسى كه رحمت خواهان پى در پى به او رو مى آورند، و اى مهربانتر كسى كه آمرزش جویان گرد او گردند، و اى آنكه بخشش او از كیفرش بیشتر است، و اى آنكه خوشنودى او از خشمش افزونتر است، ̶ و اى آنكه با گذشت نیك بر آفریدگانش منت نهاده، و اى آنكه بندگانش را به توبه پذیرى عادت داده، و اى آنكه اصلاح تباهى هاى ایشان را به وسیله ى توبه خواسته، و اى آنكه از كردار (نیك) ایشان به اندك خوشنود گشته، و اى آنكه (كار) اندك ایشان را پاداش بسیار داده، و اى آنكه روا شدن دعاء را بر ایشان ضمانت كرده، و اى آنكه از روى تفضل پاداش نیك به ایشان را وعده فرموده است، ̶ من گناهكارتر از آنكه معصیت تو كرده و او را آمرزیده اى نیستم، و نكوهیده تر از كسى كه به پیشگاه تو عذر آورده و عذرش را پذیرفته اى نمى باشم، و ستمكارتر از كسى كه به درگاه تو توبه كرده و به او احسان كرده اى نیستم، ̶ در اینجا كه هستم (از كردار ناپسندم) به سوى تو توبه مى كنم توبه ى كسى كه از آنچه پیش از این كرده پشیمان است، از آنچه بر او گرد آمده ترسان است، از آنچه در آن افتاده شرمنده ى واقعى است، ̶ مى داند كه گذشت از گناه بزرگ بر تو بزرگ نمى نماید، و گذشت از معصیت بسیار بر تو دشوار نیست، و چشم پوشى از جرمهاى از حد گذشته بر تو گران نمى باشد، و دوست ترین بندگان تو نزدت كسى است كه بر تو سركشى ننماید، و از اصرار (بر گناه) دورى گزیند، و همواره آمرزش خواهد ̶ و من نزد تو از سركشى بیزارى مى جویم، و به تو پناه مى برم از اینكه (بر گناه) اصرار نمایم و براى آنچه در آن كوتاهى نمودم از تو آمرزش مى خواهم ، و بر آنچه از انجام آن نتوانم از تو یارى مى طلبم، ̶ بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و آنچه از تو بر من واجب است را به من ببخش، و از آنچه از جانب تو سزاوار آن مى باشم رهائى ده، و از آنچه (دوزخ كه) بدكرداران از آن مى ترسند پناهم ده، زیرا تو بر عفو و گذشت توانائى، و براى آمرزش امیدوارى به تو است، و به گذشت (از گناه) مشهورى، حاجتم را جز (آمرزش) تو جاى درخواستى نیست، و گناهم را جز تو آمرزنده اى نیست تو از عیوب منزهى كه براى گناهان جز تو آمرزنده اى ̶ و من بر خود جز از تو نمى ترسم زیرا تو سزاوارى كه از تو بترسند و سزاوارى كه بیامرزى، بر محمد و آل محمد درود فرست و حاجتم روا كن، و خواسته ام را برآور، و گناهم را بیامرز، و از ترس ایمنم گردان، زیرا تو به هر چیز توانائى، و آنچه خواستم (روا كردنش) بر تو آسان است، پروردگار جهانیان دعایم را مستجاب فرما. |
(12) وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی الِاعْتِرَافِ وَ طَلَبِ التَّوْبَةِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى اللَّهُمَّ إِنَّهُ یَحْجُبُنِی عَنْ مَسْأَلَتِكَ خِلَالٌ ثَلَاثٌ، وَ تَحْدُونِی عَلَیْهَا خَلَّةٌ وَاحِدَةٌ یَحْجُبُنِی أَمْرٌ أَمَرْتَ بِهِ فَأَبْطَأْتُ عَنْهُ، وَ نَهْیٌ نَهَیْتَنِی عَنْهُ فَأَسْرَعْتُ إِلَیْهِ، وَ نِعْمَةٌ أَنْعَمْتَ بِهَا عَلَیَّ فَقَصَّرْتُ فِی شُكْرِهَا. وَ یَحْدُونِی عَلَى مَسْأَلَتِكَ تَفَضُّلُكَ عَلَى مَنْ أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ إِلَیْكَ، وَ وَفَدَ بِحُسْنِ ظَنِّهِ إِلَیْكَ، إِذْ جَمِیعُ إِحْسَانِكَ تَفَضُّلٌ، وَ إِذْ كُلُّ نِعَمِكَ ابْتِدَاءٌ فَهَا أَنَا ذَا، یَا إِلَهِی، وَاقِفٌ بِبَابِ عِزِّكَ وُقُوفَ الْمُسْتَسْلِمِ الذَّلِیلِ، وَ سَائِلُكَ عَلَى الْحَیَاءِ مِنِّی سُؤَالَ الْبَائِسِ الْمُعِیلِ مُقِرٌّ لَكَ بِأَنِّی لَمْ أَسْتَسْلِمْ وَقْتَ إِحْسَانِكَ إِلَّا بِالْإِقْلَاعِ عَنْ عِصْیَانِكَ، وَ لَمْ أَخْلُ فِی الْحَالَاتِ كُلِّهَا مِنِ امْتِنَانِكَ. فَهَلْ یَنْفَعُنِی، یَا إِلَهِی، إِقْرَارِی عِنْدَكَ بِسُوءِ مَا اكْتَسَبْتُ وَ هَلْ یُنْجِینِی مِنْكَ اعْتِرَافِی لَكَ بِقَبِیحِ مَا ارْتَكَبْتُ أَمْ أَوْجَبْتَ لِی فِی مَقَامِی هَذَا سُخْطَكَ أَمْ لَزِمَنِی فِی وَقْتِ دُعَایَ مَقْتُكَ. سُبْحَانَكَ، لَا أَیْأَسُ مِنْكَ وَ قَدْ فَتحْتَ لِی بَابَ التَّوْبَةِ إِلَیْكَ، بَلْ أَقُولُ مَقَالَ الْعَبْدِ الذَّلِیلِ الظَّالِمِ لِنَفْسِهِ الْمُسْتَخِفِّ بِحُرْمَةِ رَبِّهِ.) 8) الَّذِی عَظُمَتْ ذُنُوبُهُ فَجَلَّتْ، وَ أَدْبَرَتْ أَیَّامُهُ فَوَلَّتْ حَتَّى إِذَا رَأَى مُدَّةَ الْعَمَلِ قَدِ انْقَضَتْ وَ غَایَةَ الْعُمُرِ قَدِ انْتَهَتْ، وَ أَیْقَنَ أَنَّهُ لَا مَحِیصَ لَهُ مِنْكَ، وَ لَا مَهْرَبَ لَهُ عَنْكَ، تَلَقَّاكَ بِالْإِنَابَةِ، وَ أَخْلَصَ لَكَ التَّوْبَةَ، فَقَامَ إِلَیْكَ بِقَلْبٍ طَاهِرٍ نَقِیٍّ، ثُمَّ دَعَاكَ بِصَوْتٍ حَائِلٍ خَفِیٍّ. قَدْ تَطَأْطَأَ لَكَ فَانْحَنَى، وَ نَكَّسَ رَأْسَهُ فَانْثَنَى، قَدْ أَرْعَشَتْ خَشْیَتُهُ رِجْلَیْهِ، وَ غَرَّقَتْ دُمُوعُهُ خَدَّیْهِ، یَدْعُوكَ بِیَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، وَ یَا أَرْحَمَ مَنِ انْتَابَهُ الْمُسْتَرْحِمُونَ، وَ یَا أَعْطَفَ مَنْ أَطَافَ بِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ، وَ یَا مَنْ عَفْوُهُ أَكْثرُ مِنْ نَقِمَتِهِ، وَ یَا مَنْ رِضَاهُ أَوْفَرُ مِنْ سَخَطِهِ. وَ یَا مَنْ تَحَمَّدَ إِلَى خَلْقِهِ بِحُسْنِ التَّجَاوُزِ، وَ یَا مَنْ عَوَّدَ عِبَادَهُ قَبُولَ الْإِنَابَةِ، وَ یَا مَنِ اسْتَصْلَحَ فَاسِدَهُمْ بِالتَّوْبَةِ وَ یَا مَنْ رَضِیَ مِنْ فِعْلِهِمْ بِالْیَسِیرِ، وَ مَنْ كَافَى قَلِیلَهُمْ بِالْكَثِیرِ، وَ یَا مَنْ ضَمِنَ لَهُمْ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ، وَ یَا مَنْ وَعَدَهُمْ عَلَى نَفْسِهِ بِتَفَضُّلِهِ حُسْنَ الْجَزَاءِ. مَا أَنَا بِأَعْصَى مَنْ عَصَاكَ فَغَفَرْتَ لَهُ، وَ مَا أَنَا بِأَلْوَمِ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَیْكَ فَقَبِلْتَ مِنْهُ، وَ مَا أَنَا بِأَظْلَمِ مَنْ تَابَ إِلَیْكَ فَعُدْتَ عَلَیْهِ. أَتُوبُ إِلَیْكَ فِی مَقَامِی هَذَا تَوْبَةَ نَادِمٍ عَلَى مَا فَرَطَ مِنْهُ، مُشْفِقٍ مِمَّا اجْتَمَعَ عَلَیْهِ، خَالِصِ الْحَیَاءِ مِمَّا وَقَعَ فِیهِ. عَالِمٍ بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِیمِ لَا یَتَعَاظَمُكَ، وَ أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِیلِ لَا یَسْتَصْعِبُكَ، وَ أَنَّ احْتِمَالَ الْجِنَایَاتِ الْفَاحِشَةِ لَا یَتَكَأَّدُكَ، وَ أَنَّ أَحَبَّ عِبَادِكَ إِلَیْكَ مَنْ تَرَكَ الِاسْتِكْبَارَ عَلَیْكَ، وَ جَانَبَ الْإِصْرَارَ، وَ لَزِمَ الِاسْتِغْفَارَ. وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَیْكَ مِنْ أَنْ أَسْتَكْبِرَ، وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُصِرَّ، وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا قَصَّرْتُ فِیهِ، وَ أَسْتَعِینُ بِكَ عَلَى مَا عَجَزْتُ عَنْهُ. 15) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَبْ لِی مَا یَجِبُ عَلَیَّ لَكَ، وَ عَافِنِی مِمَّا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْكَ، وَ أَجِرْنِی مِمَّا یَخَافُهُ أَهْلُ الْإِسَاءَةِ، فَإِنَّكَ مَلِیءٌ بِالْعَفْوِ، مَرْجُوٌّ لِلْمَغْفِرَةِ، مَعْرُوفٌ بِالتَّجَاوُزِ، لَیْسَ لِحَاجَتِی مَطْلَبٌ سِوَاكَ، وَ لَا لِذَنْبِی غَافِرٌ غَیْرُكَ، حَاشَاكَ وَ لَا أَخَافُ عَلَى نَفْسِی إِلَّا إِیَّاكَ، إِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اقْضِ حَاجَتِی، وَ أَنْجِحْ طَلِبَتِی، وَ اغْفِرْ ذَنْبِی، وَ آمِنْ خَوْفَ نَفْسِی، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، وَ ذَلِكَ عَلَیْكَ یَسِیرٌ، آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ. |