متفرقه


2 دقیقه پیش

با زخم های زندگی چه کنیم؟

در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ...
2 دقیقه پیش

نظر آیت‌الله محقق داماد درمورد سید حسن

آیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ...

ترجمه صحیفه سجادیه - دعای چهل و هفتم



ترجمه فارسی صحیفه سجادیه
نیایش چهل و هفتم
از دعاهاى امام علیه السلام است در‌ روز عرفه (نهم ماه ذى الحجه):
̶    سپاس خداى را‌ سزاست كه‌ پروردگار جهانیان است،
̶    بار خدایا سپاس تنها براى تست اى پدید آورنده ‌ى‌ آسمانها ‌و‌ زمین، اى داراى بى نیازى ‌و‌ احسان كامل، اى مالك ‌و‌ دارنده ‌ى‌ دارندگان، ‌و‌ اى خدا ‌و‌ معبود هر‌ پرستیده اى، ‌و‌ اى آفریننده ‌ى‌ هر‌ آفریده اى، ‌و‌ اى میراث برنده ‌ى‌ هر‌ چیز، چیزى مانند او‌ نیست، ‌و‌ علم چیزى از‌ او‌ پنهان نمى باشد، ‌و‌ او‌ به‌ (اطراف) هر‌ چیز احاطه دارد، ‌و‌ او‌ بر‌ هر‌ چیز نگهبان است،
̶    توئى خدائى كه‌ پرستش شده اى جز تو‌ نیست، یكتاى تنهاى یگانه ‌ى‌ بى مانندى،
̶    و توئى خدائى كه‌ جز تو‌ معبود به‌ حقى نیست كریم ‌و‌ بخشنده ‌ى‌ در‌ منتهاى كرم، عظیم ‌و‌ بزرگ كه‌ در‌ عظمت بى مانندى، ‌و‌ بزرگوارى كه‌ همه ‌ى‌ نسبت به‌ تو‌ پست است
̶    توئى خدائى كه‌ معبود به‌ حقى نیست جز تو، بلند مرتبه ‌ى‌ در‌ منتهاى بلندى، كه‌ سخت انتقام گیرنده است
̶    و توئى خدائى كه‌ جز تو‌ معبود به‌ حقى نیست، بخشنده ‌ى‌ مهربان، داناى درست كردارى
̶    و توئى خدائى كه‌ جز تو‌ معبود به‌ حقى نیست، شنوا بینا، قدیم (ازلى) ‌و‌ آگاهى
̶    و توئى خدائى كه‌ جز تو‌ معبود به‌ حقى نیست، كریم ‌و‌ بخشنده ترى همیشه اى در‌ نهایت همیشگى
̶    و توئى خدائى كه‌ جز تو‌ معبود به‌ حقى نیست، پیش از‌ هر‌ یك اول ‌و‌ آغازى، ‌و‌ پس‌ از‌ هر‌ شمرده شده آخر ‌و‌ مرجعى
̶    و توئى خدائى كه‌ جز تو‌ معبود به‌ حقى نیست، با‌ بلندى خویش نزدیك (به هر‌ چیز) ‌و‌ با‌ نزدیك بودن بلند است
̶    و توئى خدائى كه‌ جز تو‌ معبود به‌ حقى نیست، داراى عظمت ‌و‌ بزرگوارى، ‌و‌ داراى بزرگى ‌و‌ سپاس
̶    و توئى خدائى كه‌ جز تو‌ معبود به‌ حقى نیست، خدائى كه‌ چیزها را‌ بى اصل ‌و‌ مایه آفریده اى ‌و‌ صورتها ‌و‌ پیكرها را‌ بى نمونه ‌و‌ مانند نگاشته اى، ‌و‌ نو پیدا شده ها را‌ بدون پیروى (از دیگرى) پدید آورده اى،
̶    توئى آنكه هر‌ چیز را‌ به‌ مقدار معلوم (بر وفق حكمت) ایجاد نموده اى، ‌و‌ هر‌ چیز را‌ براى آنچه از‌ ‌آن خواسته مى شود آماده ساخته اى، ‌و‌ آنچه را‌ جز تو‌ است (همه ‌ى‌ موجودات) نظم داده آراسته گردانیده اى،
̶    توئى آنكه در‌ آفریدنت شریك ‌و‌ انبازى یاریت نكرده، ‌و‌ در‌ كار (آفرینش) وزیر ‌و‌ معاونى تو‌ را‌ یارى ننموده، ‌و‌ بیننده ‌و‌ مانندى براى تو‌ نبوده است،
̶    توئى آنچه اراده كرده ‌و‌ خواسته اى اراده ات واجب ‌و‌ لازم گشته، ‌و‌ آنچه حكم كرده اى حكم تو‌ (از روى) عدل (و نظام) ‌و‌ (درباره ‌ى‌ بندگانت) آنچه فرمان داده اى (فرمانت) از‌ روى انصاف ‌و‌ دادگرى بوده،
̶    توئى آنكه جائى تو‌ را‌ فرا نمى گیرد، ‌و‌ در‌ برابر تسلط ‌و‌ غلبه ‌ى‌ تو‌ توانائى ندارد (نمى تواند ایستادگى كند) ‌و‌ دلیل ‌و‌ برهان (بر كسى) ‌و‌ سخن فصیح ‌و‌ نیكو تو‌ را‌ عاجز نساخته است،
̶    توئى آنكه هر‌ چیز را‌ یكایك شمرده اى، ‌و‌ براى هر‌ چیز غایت ‌و‌ پایانى قرار داده اى، ‌و‌ هر‌ چیز را‌ به‌ مقدار معلوم ایجاد نموده اى،
̶    توئى آنكه وهمها ‌و‌ اندیشه ها از‌ ادراك كنه ‌و‌ حقیقت ذات تو‌ مانده اند، ‌و‌ فهمها ‌و‌ دانشها (یا عقلها) از‌ چگونگى تو‌ ناتوانند، ‌و‌ دیده ها جاى كجائى تو‌ را‌ درنیافتند (چون جسم نیستى)
̶    توئى آنكه پایانى براى تو‌ نیست تا‌ (به آنجا) محدود ‌و‌ منتهى گردى، ‌و‌ (در عقول ‌و‌ اوهام) مصور نشده اى تا‌ موجود ‌و‌ دریافته شوى، ‌و‌ والد نبوده ‌و‌ فرزندى نیاورده اى تا‌ مولود باشى،
̶    توئى آنكه ضد ‌و‌ نزاع كننده اى نیست كه‌ بتواند با‌ تو‌ ستیزگى نماید، ‌و‌ مانندى براى تو‌ نمى باشد تا‌ بر‌ تو‌ غلبه ‌و‌ سرفرازى كند، ‌و‌ همتائى برایت نیست تا‌ با‌ تو‌ برابرى نماید،
̶    توئى آنكه آفرید ‌و‌ (بدون سابقه) ایجاد كرد، ‌و‌ پدید آورد ‌و‌ بدون ابزار آفرید، ‌و‌ آفرینش آنچه را‌ آفرید نیكو ‌و‌ محكم ‌و‌ استوار گردانید
̶    منزه ‌و‌ پاكى، چه بزرگ است صفات ‌و‌ افعال تو، ‌و‌ چه بلند است در‌ همه جا قدر ‌و‌ منزلت تو، ‌و‌ چه آشكار گردانیده جدا ساختن تو‌ حق را‌ (از باطل)،
̶    منزه ‌و‌ پاكى، اى نیكى كننده به‌ بندگان چه بسیار است نیكى تو، ‌و‌ اى مهربان چه بسیار است مهربانى تو، ‌و‌ اى حكیم چه بسیار است شناسائى تو،
̶    منزه ‌و‌ پاكى! اى پادشاه (قادر ‌و‌ توانا) چه بسیار است توانائى تو، ‌و‌ اى بخشنده چه بسیار است توانگرى تو، ‌و‌ اى بلندمرتبه چه بسیار بلند است قدر تو‌ دارنده ‌ى‌ عظمت ‌و‌ بزرگى ‌و‌ بزرگوارى ‌و‌ حمد ‌و‌ سپاسى،
̶    منزه ‌و‌ پاكى! دست (عطاى) خود را‌ به‌ نیكیها گشوده اى، ‌و‌ هدایت ‌و‌ راهنمائى از‌ جانب تو‌ شناخته شده، پس‌ هر‌ كه‌ تو‌ را‌ براى (به دست آوردن) دین یا‌ دنیا بطلبد (احسان) تو‌ را‌ دریابد،
̶    منزه ‌و‌ پاكى! هر‌ كه‌ در‌ علم تو‌ گذشته در‌ برابر تو‌ متواضع ‌و‌ فروتن، ‌و‌ آنچه زیر عرش تو‌ است براى بزرگى تو‌ خاشع است ‌و‌ همه ‌ى‌ آفریدگانت براى فرمانبردارى از‌ تو‌ فرمانبرند،
̶    منزه ‌و‌ پاكى! با‌ هیچ یك از‌ حواس درك نمى گردى ‌و‌ با‌ دست مالیدن ‌و‌ تماس جسم شناخته نمى شوى ‌و‌ كسى نمى تواند با‌ تو‌ مكر نماید ‌و‌ ترا دور سازد ‌و‌ با‌ تو‌ نزاع كند ‌و‌ بر‌ تو‌ چیره گردد ‌و‌ با‌ تو‌ جدال ‌و‌ زد ‌و‌ خورد نماید ‌و‌ با‌ تو‌ خدعه كرده فریب دهد،
̶    منزه ‌و‌ پاكى! راه تو‌ راست ‌و‌ هموار است ‌و‌ امر ‌و‌ فرمانت هدایت است، ‌و‌ توئى زنده ‌و‌ باقى ‌و‌ بى نیازى،
̶    منزه ‌و‌ پاكى! گفتارت حكمت ‌و‌ دانائى، ‌و‌ فرمانت واجب ‌و‌ لازم است، ‌و‌ اراده ‌و‌ خواستنت همان قصد است،
̶    منزه ‌و‌ پاكى! خواست تو‌ را‌ باز گرداننده اى نیست، ‌و‌ كلمات تو‌ را‌ تغییر دهنده اى نمى باشد،
̶    منزه ‌و‌ پاكى! اى خدائى كه‌ نشانه هاى تو‌ (بر كافران) غلبه دارد، اى پدیدآورنده ‌ى‌ آسمانها، اى آفریننده ‌ى‌ جانها،
̶    تو را‌ است سپاس سپاسى كه‌ به‌ همیشگى تو‌ (پاداش آن) همیشه است،
̶    و تو‌ را‌ است سپاس سپاسى كه‌ به‌ جاوید بودن نعمت تو‌ جاوید بماند،
̶    و تو‌ را‌ است سپاس سپاسى كه‌ برابر احسان ‌و‌ نیكیت باشد،
̶    و تو‌ را‌ است سپاس سپاسى كه‌ بر‌ رضا ‌و‌ خوشنودیت بیافزاید،
̶    و تو‌ را‌ است سپاس سپاسى كه‌ با‌ سپاس هر‌ سپاسگزارى باشد، ‌و‌ شكرى كه‌ ستایش هر‌ شكرگزارى از‌ ‌آن باز ماند،
̶    سپاسى كه‌ جز تو‌ را‌ سزاوار نباشد، ‌و‌ جز به‌ سوى تو‌ وسیله ‌ى‌ تقرب نشود،
̶    سپاسى كه‌ به‌ وسیله ‌ى‌ ‌آن دوام اول (نعمت) ‌و‌ همیشگى آخر (نعمت تازه) درخواست گردد،
̶    سپاسى كه‌ با‌ گردش زمانها بسیار ‌و‌ بیشمار گردد، ‌و‌ به‌ افزایشهاى پى در‌ پى بیافزاید،
̶    سپاسى كه‌ نگهبانان از‌ شمردن ‌آن درمانده شوند، ‌و‌ بر‌ آنچه نویسندگان (اعمال بندگان) در‌ كتاب تو‌ (لوح محفوظ) ضبط نموده اند افزونى گیرد،
̶    سپاسى كه‌ عرش بزرگ تو‌ را‌ (در سنجیدن) همسنگ ‌و‌ كرسى بلند پایه ات را‌ برابر باشد،
̶    سپاسى كه‌ نزد تو‌ مزدش كامل باشد، ‌و‌ پاداشش همه ‌ى‌ پاداشها را‌ فرا گیرد،
̶    سپاسى كه‌ آشكار ‌آن با‌ نهانش مطابق، ‌و‌ نهان ‌آن با‌ آهنگ راستى موافق باشد،
̶    سپاسى كه‌ آفریده شده اى مانند ‌آن تو‌ را‌ سپاس نگزارده باشد، ‌و‌ كسى جز تو‌ فضل ‌و‌ برترى ‌آن را‌ نشناسد،
̶    سپاسى كه‌ هر‌ كه‌ در‌ بسیارى ‌آن كوشش نماید (از جانب تو) یارى گردد، ‌و‌ هر‌ كه‌ در‌ كامل بجا آوردن ‌آن كوتاهى ننمود تایید شود،
̶    سپاسى كه‌ هر‌ سپاسى را‌ كه‌ آفریده اى جمع نماید، ‌و‌ هر‌ سپاسى را‌ كه‌ پس‌ از‌ این بیافرینى به‌ یك رشته درآورد،
̶    سپاسى كه‌ سپاسى از‌ ‌آن به‌ سخن تو‌ نزدیك تر نباشد، ‌و‌ سپاسگزارنده ترى از‌ كسانیكه تو‌ را‌ به‌ ‌آن سپاس مى گزارند نباشد،
̶    سپاسى كه‌ بر‌ اثر بسیاریش به‌ وسیله ‌ى‌ كرم ‌و‌ بخشش تو‌ باعث فراوانى (نعمتها) گردد، ‌و‌ تو‌ ‌آن را‌ از‌ روى فضل ‌و‌ احسانت با‌ فزونى پى در‌ پى پیوسته نمائى،
̶    سپاسى كه‌ حق ‌و‌ شایسته ‌ى‌ بزرگى ذات تو، ‌و‌ غلبه ‌ى‌ عظمت تو‌ را‌ برابر باشد،
̶    پروردگارا بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ محمد درود فرست كه‌ برگزیده پسندیده گرامى ‌و‌ مقرب (درگاه تو) است، بهترین درودهاى خود را‌ بفرست، ‌و‌ كاملترین نیكیهایت را‌ بر‌ او‌ افزونى ده، ‌و‌ سودمندترین مهربانیت را‌ به‌ او‌ ببخش،
̶    پروردگارا بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست، درود بسیارى كه‌ درودى بیشتر از‌ ‌آن نباشد، ‌و‌ بر‌ او‌ درود فرست، درود افزون كننده اى كه‌ درودى افزون كننده تر از‌ ‌آن نباشد، ‌و‌ بر‌ او‌ درود فرست درود خوشنودى كه‌ درودى بالاتر از‌ ‌آن نباشد،
̶    پروردگارا درود فرست بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درودى كه‌ او‌ را‌ خوشنود گرداند ‌و‌ بر‌ خوشنودى او‌ بیافزاید، ‌و‌ بر‌ او‌ درود فرست درودى كه‌ تو‌ را‌ خوشنود نماید ‌و‌ بر‌ خوشنودى تو‌ براى ‌آن حضرت بیافزاید، ‌و‌ بر‌ او‌ درود فرست درودى كه‌ جز ‌آن را‌ براى ‌آن بزرگوار نپسندى، ‌و‌ جز او‌ را‌ سزاوار ‌آن درود نبینى،
̶    پروردگارا بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست، درودى كه‌ از‌ خوشنودى تو‌ تجاوز كرده درگذرد، ‌و‌ پیوستگى ‌آن به‌ بقاء ‌و‌ هستى تو‌ پیوسته شود، ‌و‌ فانى ‌و‌ نیست نگردد همچنانكه كلمات (علم ‌و‌ حكمت) تو‌ فانى نمى شود،
̶    پروردگارا بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست، درودى كه‌ درودهاى فرشتگان ‌و‌ پیامبران ‌و‌ فرستادگان ‌و‌ پیروان تو‌ را‌ جمع نماید، ‌و‌ بر‌ درودهاى بندگان (مومنین) از‌ جن ‌و‌ انس تو‌ ‌و‌ پذیرندگان دعوت (به سوى) تو‌ احاطه داشته باشد، ‌و‌ درود هر‌ كه‌ را‌ از‌ انواع آفریدگانت كه‌ پدید آورده اى گرد آورد،
̶    پروردگارا بر‌ او‌ ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست، درودى كه‌ هر‌ درود گذشته ‌و‌ تازه اى را‌ در‌ بر‌ داشته باشد،و بر‌ او‌ ‌و‌ بر‌ آل‌ او‌ درود فرست،درودى كه‌ نزد تو‌ ‌و‌ نزد غیر تو‌ پسندیده باشد، درودى كه‌ با‌ آنچه گفته شد درودهائى بیافرینى كه‌ هنگام آفریدنشان با‌ آنها ‌آن درودها را‌ چندین برابر سازى، ‌و‌ بر‌ گردش روزگار آنها را‌ بیافزائى افزودن با‌ چندین برابرى كه‌ جز تو‌ نتواند آنها را‌ بشمارد،
̶    پروردگارا درود فرست بر‌ پاكیزه تران خویشان ‌آن بزرگوار (حضرت فاطمه (ع) ‌و‌ ائمه ‌ى‌ اثنى عشر (ع)) كه‌ آنان را‌ براى فرمان خود برگزیدى (و آنها را) خزانه داران علمت، ‌و‌ نگهداران دینت، ‌و‌ جانشینان خود در‌ زمینست، ‌و‌ حجتهاى خویش بر‌ بندگانت قرار دادى، ‌و‌ آنها را‌ بخواست خود از‌ پلیدى ‌و‌ ناپاكى (معاصى ‌و‌ گناهان) پاك ساختى، ‌و‌ ایشان را‌ دستاویز به‌ سوى خود ‌و‌ راه به‌ بهشت خویش گردانیدى،
̶    پروردگارا بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست درودى كه‌ به‌ وسیله ‌ى‌ ‌آن بخشش ‌و‌ گرامى داشتنت براى ایشان فراوان گردانى، ‌و‌ همه چیز را‌ از‌ بخششهایت براى آنان كامل نمائى، ‌و‌ نصیب ‌و‌ بهره ‌ى‌ از‌ عطاها ‌و‌ سودهایت را‌ بر‌ آنها بسیار گردانى،
̶    پروردگارا بر‌ ‌آن حضرت ‌و‌ بر‌ آل‌ او‌ درود فرست درودى كه‌ اولش را‌ حدى، ‌و‌ مدت ‌و‌ آخرش را‌ پایانى نباشد،
̶    پروردگارا بر‌ ایشان درود فرست هموزن عرش خود ‌و‌ آنچه زیر عرش است ‌و‌ مقدار آنچه آسمانهایت ‌و‌ آنچه در‌ بالاى آنها است را‌ پر گرداند، ‌و‌ مقدار شماره ‌ى‌ زمینهایت ‌و‌ آنچه در‌ زیر آنها ‌و‌ میان آنها است، درودى كه‌ ایشان را‌ به‌ كمال قرب به‌ تو‌ رساند، ‌و‌ براى تو‌ ‌و‌ ایشان خوشنودى، ‌و‌ همیشه به‌ مانندهاى ‌آن درودها پیوسته باشد،
̶    بار خدایا تو‌ دین خود (اسلام) را‌ در‌ هر‌ زمان ‌و‌ روزگارى به‌ وسیله ‌ى‌ امام ‌و‌ پیشوائى (یكى از‌ ائمه معصومین (ع)) كه‌ او‌ را‌ براى بندگانت علامت (راهنما)، ‌و‌ در‌ شهرها نشانه ‌ى‌ (راه حق) برپا داشته اى تایید كرده اى پس‌ از‌ آنكه پیمان (دوستى) ‌آن امام را‌ به‌ پیمان (دوستى) خود پیوسته ‌و‌ او‌ را‌ سبب خوشنودى خویش گردانیده اى ‌و‌ طاعت از‌ او‌ را‌ واجب نموده ‌و‌ از‌ مخالفتشان برحذر داشتى، ‌و‌ به‌ فرمانبرى فرمانهایش، ‌و‌ باز ایستادن از‌ نهى ‌و‌ بازداشتنش، ‌و‌ به‌ اینكه كسى از‌ او‌ پیشى نگیرد، ‌و‌ از‌ او‌ واپس نماند فرمان داده اى پس‌ او‌ است نگهدار پناهندگان، ‌و‌ پناه اهل ایمان، ‌و‌ دستاویز چنگ زدگان (از كیفرها) ‌و‌ جمال ‌و‌ نیكوئى جهانیان،
̶    بار خدایا پس‌ به‌ ولى خود (كه امام عصر (ع) است) شكر ‌و‌ سپاس آنچه را‌ بر‌ او‌ نعمت داده اى الهام نما، ‌و‌ مانند ‌آن شكر ‌و‌ سپاس را‌ به‌ سبب ‌آن حضرت به‌ ما‌ الهام كن، ‌و‌ او‌ را‌ از‌ جانب خود توانائى كه‌ یارى دهنده است عطا فرما، ‌و‌ براى او‌ (هر مشكل را) بگشاى گشودن آسانى، ‌و‌ او‌ را‌ به‌ تواناترین تكیه گاه خود یارى ده، ‌و‌ توانائیش را‌ محكم ‌و‌ استوار گردان، ‌و‌ بازویش را‌ نیرومند فرما ‌و‌ به‌ دیده ‌ى‌ (مراقبت) خود رعایت كن، ‌و‌ به‌ نگهداریت حمایتش نما، ‌و‌ به‌ فرشتگانت یاریش فرما ‌و‌ به‌ لشگر ‌و‌ سپاهست كه‌ غالبترین (لشگر)اند كمكش كن،
̶    و كتاب خود ‌و‌ احكام ‌و‌ راههایت ‌و‌ روشهاى پیغمبرت را- درودهاى تو‌ بار خدایا بر‌ او‌ ‌و‌ آل‌ او‌ باد- به‌ وسیله ‌ى‌ او‌ بپا دار (آشكار ساز) ‌و‌ آنچه از‌ نشانهاى دینت را‌ كه‌ ستمكاران میرانده اند (و به‌ ‌آن عمل نمى كنند) به‌ سبب او‌ زنده گردان، ‌و‌ زنگ ستم (و تباهكارى) ستمكاران را‌ از‌ راهت به‌ وسیله ‌ى‌ او‌ بزداى، ‌و‌ سختى را‌ از‌ راهت به‌ (هدایت) او‌ دور ساز، ‌و‌ به‌ سبب او‌ عدول كنندگان از‌ راه خود را‌ از‌ میان بردار، ‌و‌ به‌ او‌ آنان را‌ كه‌ براى راه راست تو‌ كجى مى طلبند نیست ‌و‌ نابود گردان،
̶    و ولى خود (امام عصر (ع)) را‌ براى دوستانت ملایم گردان، ‌و‌ دستش را‌ بر‌ دشمنانت بگشا، ‌و‌ رحمت ‌و‌ مهربانى ‌و‌ عطوفت ‌و‌ شفقت او‌ را‌ به‌ ما‌ ببخش (او را‌ درباره ‌ى‌ ما‌ مهربان ساز) ‌و‌ ما‌ را‌ براى او‌ شنوندگان ‌و‌ فرمانبرندگان ‌و‌ در‌ خوشنودیش كوشش كنندگان، ‌و‌ در‌ یارى نمودن ‌و‌ دفاع ‌و‌ پشتیبانى از‌ او‌ یارى كنندگان، ‌و‌ به‌ وسیله ‌ى‌ آنچه درخواست شد به‌ سوى تو‌ ‌و‌ پیغمبرت- درودهاى تو‌ بار خدایا بر‌ او‌ ‌و‌ آل‌ باد تقرب جویان نما،
̶    بار خدایا درود فرست بر‌ دوستان ایشان كه‌ به‌ مقام ‌و‌ مرتبه ‌ى‌ آنان اقرار دارند، راه روشنشان را‌ پیروى مى نمایند، دنبال آثار ‌و‌ نشانه هاشان مى روند، به‌ دستاویزشان چنگ مى زنند، به‌ دوستیشان تمسك مى جویند به‌ امامت ‌و‌ پیشوائیشان اقتدا مى نمایند، ‌و‌ براى امر ‌و‌ فرمانشان تسلیم اند، در‌ طاعت ‌و‌ پیرویشان مى كوشند، ایام روزگار (دولت ‌و‌ ظهور خلافت) ایشان (ایام حضرت مهدى علیه السلام) را‌ انتظار دارند، ‌و‌ چشمهاشان را‌ به‌ سوى آنان دوخته اند (همیشه چشم به‌ راه ظهور دولت ایشانند) درودهاى با‌ بركت ‌و‌ نیكى ‌و‌ پاكیزه ‌و‌ فزاینده هنگام بامدادان ‌و‌ شامگاهان،
̶    و بر‌ ایشان ‌و‌ بر‌ روانشان درود فرست، ‌و‌ كارشان را‌ بر‌ تقوى ‌و‌ پرهیزكارى فراهم نما، ‌و‌ احوالشان را‌ اصلاح فرما، ‌و‌ توبه ‌ى‌ آنان را‌ بپذیر، زیرا تو‌ بسیار توبه پذیر ‌و‌ مهربان، ‌و‌ بهترین آمرزندگانى، ‌و‌ ما‌ را‌ به‌ سبب رحمت ‌و‌ مهربانیت در‌ سراى سلامت ‌و‌ بى گزند (بهشت) با‌ ایشان قرار ده، اى مهربانترین مهربانان،
̶    بار خدایا این روز عرفه روزى است كه‌ ‌آن را‌ شریف ‌و‌ گرامى ‌و‌ بزرگ داشته اى، ‌و‌ رحمتت را‌ در‌ ‌آن گسترده، ‌و‌ عفوت را‌ انعام نموده، ‌و‌ عطایت را‌ در‌ ‌آن بسیار كرده، ‌و‌ به‌ سبب ‌آن بر‌ بندگانت تفضل ‌و‌ احسان كرده اى،
̶    بار خدایا ‌و‌ من‌ ‌آن بنده ‌ى‌ تو‌ هستم كه‌ پیش از‌ آفرینش ‌و‌ پس‌ از‌ آفرینشت او‌ را‌ نعمت عطا فرمودى، پس‌ او‌ را‌ از‌ كسانى قرار دادى كه‌ به‌ دین خود راهنمائى نمودى، ‌و‌ براى انجام حق خویش توفیقش دادى، ‌و‌ او‌ را‌ به‌ ریسمان (استوار) خود نگاه داشتى، ‌و‌ در‌ حزب ‌و‌ گروه خویشتن درآوردى ‌و‌ به‌ دوستدارى دوستانت (پیروان راه حق) ‌و‌ دشمنى دشمنانت رهبرى فرمودى،
̶    سپس او‌ را‌ فرمان دادى پس‌ فرمان نبرد، ‌و‌ منع نمودى پس‌ باز نایستاد، ‌و‌ از‌ معصیت ‌و‌ نافرمانى نهى فرمودى پس‌ خلاف فرمانت نموده ‌و‌ نهیت را‌ مرتكب شده، نه از‌ روى دشمنى با‌ تو، ‌و‌ نه از‌ روى گردنكشى بر‌ تو، بلكه هواى (نفسانى) او‌ را‌ به‌ آنچه جدا ساخته اى (نهى كرده اى) ‌و‌ به‌ آنچه از‌ ‌آن برحذر داشتى خواند، ‌و‌ دشمن تو‌ ‌و‌ دشمن او‌ (شیطان) او‌ را‌ بر‌ ‌آن یارى كرد پس‌ با‌ شناسائى بترسانیدن تو، ‌و‌ امیدوارى به‌ عفو تو، ‌و‌ اعتماد به‌ گذشت تو‌ بر‌ نافرمانیت اقدام نمود، در‌ حالیكه با‌ ‌آن نعمتهائى كه‌ به‌ او‌ بخشیده اى سزاوارتر بندگان تو‌ بود كه‌ به‌ نافرمانیت اقدام ننماید،
̶    و اینك منم در‌ پیش تو‌ پست، خوار، فروتن زارى كنان، ترسان ‌و‌ اقراركننده ام به‌ گناهان بزرگ كه‌ زیر بار ‌آن رفته ام، ‌و‌ به‌ خطاها ‌و‌ نادرستكاریهاى سترگ كه‌ ‌آن را‌ مرتكب شده ام، به‌ عفو ‌و‌ گذشتت زنهار جو ‌و‌ به‌ رحمتت پناهنده ام، یقین دارم كه‌ امان دهنده اى مرا از‌ تو‌ امان نمى دهد، ‌و‌ بازدارنده اى مرا از‌ تو‌ باز نمى دارد،
̶    پس به‌ من‌ عطا كن ستر ‌و‌ پوششى را‌ از‌ جانب خود كه‌ به‌ گناهكار عطا مى كنى، ‌و‌ به‌ من‌ ببخش عفوت را‌ كه‌ به‌ كسى كه‌ خود را‌ تسلیم تو‌ مى نماید مى بخشى، ‌و‌ به‌ من‌ انعام فرما آمرزشت را‌ كه‌ در‌ دستگاهت بزرگ نمى نماید كه‌ ‌آن را‌ بر‌ كسى كه‌ به‌ تو‌ امیدوار است انعام فرمائى،
̶    و در‌ این روز براى من‌ بهره اى قرار ده‌ كه‌ به‌ سبب ‌آن به‌ بهره اى از‌ خوشنودى تو‌ برسم، ‌و‌ مرا از‌ (درگاهت) از‌ آنچه (ثواب كه) كوشش كنندگان در‌ پرستش تو‌ با‌ ‌آن باز مى گردند تهى دست بر‌ مگردان
̶    و من‌ اگر چه كردارهاى شایسته اى را‌ كه‌ كوشش كنندگان در‌ عبادتت پیش فرستاده اند نفرستاده ام (بجا نیاورده ام) لیكن یگانه دانستن تو‌ ‌و‌ اینكه اضداد ‌و‌ امثال ‌و‌ مانندهائى براى تو‌ نیست را‌ پیش فرستادم (به ‌آن ایمان آورده ام) ‌و‌ از‌ درهائى كه‌ امر فرموده اى از‌ آنها به‌ سوى (رحمت) تو‌ آیند به‌ درگاهت آمده ام، ‌و‌ به‌ آنچه (ولایت حضرت على ‌و‌ ائمه معصومین علیهم السلام كه) كسى جز با‌ درخواست قرب به‌ ‌آن به‌ تو‌ نزدیك نشود طلب نزدیك شدن به‌ درگاه تو‌ نموده ام،
̶    سپس توبه ‌و‌ بازگشت به‌ سوى تو، ‌و‌ خوارى ‌و‌ زارى در‌ درگاه تو، ‌و‌ گمان نیك به‌ تو‌ ‌و‌ اعتماد به‌ آنچه نزد تو‌ است، در‌ پى طلب قرب به‌ تو‌ قرار داده ام، ‌و‌ امید به‌ تو‌ را‌ كه‌ هیچگاه امیدوار به‌ تو‌ از‌ ‌آن نومید نمى گردد همراه ‌آن نموده ام،
̶    و از‌ تو‌ درخواست مى نمایم همچون درخواست پست خوار نیازمند بى چیز ترسنده زنهار خواه، ‌و‌ با‌ این احوال درخواستم از‌ روى ترس ‌و‌ زارى ‌و‌ پناه خواهى است، نه از‌ روى بلند پروازى به‌ گردنكشى گردنكشان، ‌و‌ نه از‌ روى علو ‌و‌ بلندى خواه به‌ جرات ‌و‌ اعتماد اطاعت كنندگان، ‌و‌ نه از‌ روى تكبر به‌ شفاعت ‌و‌ میانجیگرى شفاعت كنندگان،
̶    و من‌ پس‌ از‌ این اعتراف كمترین كمتران، ‌و‌ خوارترین خوارتران، ‌و‌ مانند ذره بلكه كمتر از‌ آنم پس‌ اى آنكه در‌ كیفر بدكاران شتاب نكرده ‌و‌ آنان را‌ كه‌ در‌ ناز ‌و‌ نعمت فرو رفته ‌و‌ آنها را‌ بیجا به‌ كار مى برند بازنمى دارد، ‌و‌ اى آنكه لغزندگان را‌ از‌ روى انعام عفو مى نماید، ‌و‌ خطاكاران را‌ از‌ روى احسان مهلت مى دهد
̶    منم بدكار اقراركننده (به بدكردارى) خطاكار لغزنده،
̶    منم آنكه از‌ روى جرات در‌ برابر تو‌ (به گناه) اقدام نمود،
̶    منم آنكه از‌ روى قصد تو‌ را‌ نافرمانى كرد،
̶    منم آنكه (زشتیهاى خود را) از‌ بندگانت پنهان نموده
̶    و در‌ برابر تو‌ آشكارا ساخته، منم آنكه از‌ بندگانت ترسیده ‌و‌ از‌ تو‌ ایمن گشته،
̶    منم آنكه از‌ قهر ‌و‌ غلبه ‌ى‌ تو‌ نهراسیده، ‌و‌ از‌ عذاب ‌و‌ سختگیریت نترسیده،
̶    منم گنهكار درباره ‌ى‌ خود
̶    منم در‌ گرو بلا ‌و‌ گرفتارى خویش،
̶    منم بى حیا ‌و‌ بى شرم،
̶    منم گرفتار رنج دراز
̶    تو را‌ قسم مى دهم به‌ حق (به مقام ‌و‌ منزلت) كسى (خاتم پیامبران (ص)) كه‌ او‌ را‌ از‌ آفریدگانت برگزیده اى ‌و‌ به‌ حق كسى كه‌ او‌ را‌ براى خود پسندیده اى ‌و‌ به‌ حق كسى كه‌ او‌ را‌ از‌ آنچه آفریده اى اختیار كرده اى ‌و‌ به‌ حق كسى كه‌ او‌ را‌ براى كار خود انتخاب نموده اى به‌ حق كسى كه‌ طاعت ‌و‌ فرمانبردارى از‌ او‌ را‌ به‌ طاعت از‌ خود پیوسته اى ‌و‌ كسى كه‌ نافرمانى از‌ او‌ را‌ مانند، نافرمانى از‌ خود گردانیده اى، به‌ حق كسى كه‌ دوستى او‌ را‌ به‌ دوستى خود مقرون نموده اى ‌و‌ كسى كه‌ دشمنیش را‌ به‌ دشمنى خویش جمع كرده اى، مرا در‌ این روزم بپوشان به‌ آنچه (عفو خود كه) مى پوشانى به‌ ‌آن كسى را‌ كه‌ با‌ حال بیزارى از‌ گناه به‌ سوى تو‌ زارى نماید، ‌و‌ با‌ توبه ‌و‌ بازگشت از‌ نافرمانى به‌ درخواست آمرزش از‌ تو‌ پناه آورد،
̶    و مرا سرپرستى فرما به‌ آنچه كه‌ به‌ ‌آن سرپرستى مى فرمائى كسانى را‌ كه‌ تو‌ را‌ طاعت ‌و‌ فرمانبرى نموده ‌و‌ نزد تو‌ داراى قرب ‌و‌ منزلت هستند،
̶    و تو‌ خود به‌ تنهائى به‌ من‌ احسان ‌و‌ نیكى كن به‌ آنچه به‌ ‌آن احسان نمودى كسى را‌ كه‌ به‌ عهد ‌و‌ پیمان تو‌ وفا كرده، ‌و‌ خود را‌ درباره ‌ى‌ (طاعت از) تو‌ به‌ رنج انداخته، ‌و‌ در‌ به‌ دست آوردن رضایت تو‌ بیشتر از‌ توانائى كوشا گردانیده،
̶    و مرا به‌ تقصیر ‌و‌ كوتاهى در‌ حق تو‌ (بندگیت) ‌و‌ تجاوز از‌ حد ‌و‌ مرز خویش در‌ آنچه حرام نموده اى، ‌و‌ تجاوز از‌ احكام ‌و‌ فرمانهایت به‌ كیفر مرسان،
̶    و به‌ وسیله ‌ى‌ مهلت دادن خود به‌ من‌ تدریجا ‌و‌ كم كم سزاوار عقابم مفرما مانند تدریجا سزاوار كیفر شدن كسى (ثروتمندى) كه‌ مرا از‌ خیر ‌و‌ نیكى آنچه نزد او‌ است بازداشته اى ‌و‌ حال آنكه در‌ رسیدن نعمت او‌ به‌ من‌ شریك تو‌ نبوده،
̶    و مرا از‌ خواب بى خبران ‌و‌ از‌ خواب آلودگى اسراف كنندگان، ‌و‌ از‌ چرت زدن خوارشدگان بیدار نما،
̶    و دلم را‌ متوجه گردان به‌ آنچه اطاعت كنندگان را‌ به‌ ‌آن واداشته اى، ‌و‌ كوشش كنندگان در‌ عبادت را‌ به‌ ‌آن بندگان مطیع قرار داده اى، ‌و‌ به‌ وسیله ‌ى‌ ‌آن سهل انگاران را‌ نجات دادى،
̶    و مرا پناه ده‌ از‌ آنچه از‌ تو‌ دورم مى گرداند ‌و‌ میان من‌ ‌و‌ بهره ام از‌ جانب تو‌ جلوگیر شود، ‌و‌ از‌ آنچه نزد تو‌ قصد مى نمایم بازم دارد،
̶    و راه نیكوئیها به‌ سویت (بندگیت) ‌و‌ پیشى ‌و‌ سبقت گرفتن به‌ آنها را‌ از‌ آنجا كه‌ تو‌ امر كرده اى، ‌و‌ حرص ‌و‌ آز در‌ آنها را‌ به‌ آنچه تو‌ خواسته اى برایم آسان گردان،
̶    و مرا با‌ كسانى كه‌ هلاك مى نمائى ‌و‌ آنان سبك شمارند ‌و‌ اهتمام ندارند آنچه را‌ كه‌ تهدید نموده اى هلاك مساز
̶    و با‌ كسانى كه‌ تباه مى سازى ‌و‌ ایشان دشمنى تو‌ را‌ مى طلبند تباه مگردان،
̶    و با‌ كسانى كه‌ درهم مى شكنى ‌و‌ آنها از‌ راههاى تو‌ بیرون روند درهم مشكن،
̶    و از‌ گردابها ‌و‌ سختى هاى بلا ‌و‌ از‌ كامها ‌و‌ گلوگیریهائى گرفتارى رهائى ده، ‌و‌ از‌ مواخذه ‌ى‌ مهلت دادن پناهم ده،
̶    و میان من‌ ‌و‌ دشمنى كه‌ گمراهم سازد، ‌و‌ خواهش نفس كه‌ هلاكم گرداند، ‌و‌ خسران ‌و‌ زیانى كه‌ مرا فرا گیرد حایل ‌و‌ جلوگیر شو،
̶    و از‌ من‌ رو‌ مگردان رو‌ برگرداندن از‌ كسى كه‌ پس‌ از‌ خشم خود از‌ او‌ راضى نمى شوى،
̶    و از‌ امید (آمرزش) در‌ درگاه تو‌ نومیدم مگردان كه‌ نومیدى از‌ رحمتت بر‌ من‌ غالب شود،
̶    و به‌ من‌ عطا مكن آنچه توانائى ‌آن را‌ ندارم كه‌ از‌ جهت فزونى محبت ‌و‌ دوستیم تو‌ را‌ كه‌ بر‌ من‌ تكلیف مى نمائى گرانبارم سازى،
̶    و مرا از‌ پیش خود رها مكن رها كردن كسى كه‌ در‌ او‌ خیر ‌و‌ نیكى نیست، ‌و‌ تو‌ را‌ به‌ (طاعت) او‌ حاجت ‌و‌ نیازى ‌و‌ براى او‌ توبه ‌ى‌ نباشد،
̶    و به‌ دور میانداز مرا دور انداختن كسى كه‌ از‌ چشم حفظ ‌و‌ نگهداریت افتاده، ‌و‌ كسى كه‌ از‌ جانب تو‌ خوارى ‌و‌ رسوائى او‌ را‌ فراگرفته، بلكه از‌ افتادن افتادگان (در عذاب) ‌و‌ ترس گمراهان (هنگام حساب ‌و‌ بازپرسى) ‌و‌ لغزش فریب داده شدگان، ‌و‌ از‌ گرداب هلاك شدگان (بر اثر گناهان) دستم بگیر،
̶    و از‌ آنچه (بلاهائى كه) اصناف غلامان ‌و‌ كنیزان خود را‌ دچار كرده اى عافیت ده، ‌و‌ به‌ منتهى درجات كسى برسانم كه‌ با‌ او‌ عنایت داشته نگهداریش نموده اى ‌و‌ بر‌ او‌ انعام كرده اى، ‌و‌ از‌ او‌ خوشنود شده اى پس‌ (در نتیجه) او‌ را‌ ستوده شده زنده داشته ‌و‌ سعادتمند مى رانده اى،
̶    و خوددارى از‌ آنچه حسنات ‌و‌ افعال پسندیده را‌ باطل مى گرداند ‌و‌ خیرات ‌و‌ نیكیها را‌ از‌ میان مى برد طوق ‌و‌ گردن بند گردنم ساز،
̶    و دلم را‌ به‌ باز ایستادن از‌ زشتیهاى ناپسندیده ها ‌و‌ رسوائیهاى گناهان بپوشان (همیشه متوجه ‌آن گردان)
̶    و مرا از‌ آنچه تو‌ را‌ از‌ من‌ جز ‌آن خوشنود نمى گرداند به‌ چیزى كه‌ ‌آن را‌ جز به‌ تو‌ درنمى یابم مشغول مساز،
̶    و دوستى دنیاى پست را‌ كه‌ از‌ آنچه (سعادتمندى كه) نزد تو‌ است بازمى دارد، ‌و‌ از‌ طلبیدن وسیله به‌ سوى تو‌ منع مى نماید، ‌و‌ از‌ تقرب ‌و‌ نزدیك شدن به‌ تو‌ غافل ‌و‌ بى خبر مى گرداند از‌ دلم بركن،
̶    و تنها به‌ سر‌ بردن به‌ مناجات ‌و‌ راز ‌و‌ نیاز با‌ تو‌ را‌ در‌ شب ‌و‌ روز براى من‌ آراسته گردان،
̶    و مرا عصمت ‌و‌ نگهدارى ببخش كه‌ بترس (از عذاب) تو‌ نزدیكم گردان، ‌و‌ از‌ مرتكب شدن آنچه حرام ساخته اى بازم دارد، ‌و‌ از‌ گرفتار شدن به‌ گناهان بزرگ رهایم نماید،
̶    و از‌ چركى ‌و‌ كثافت معصیت ‌و‌ نافرمانى پاكیزه ام گردان، ‌و‌ آلودگى به‌ گناهان را‌ از‌ من‌ ببر، ‌و‌ پیراهن سلامتى از‌ جانب خود را‌ بر‌ من‌ بپوشان، ‌و‌ رداى صحت ‌و‌ عافیت از‌ نزد خویش را‌ در‌ برم قرار ده، ‌و‌ به‌ نعمتهاى پهناور خود بپوشانم، ‌و‌ احسان ‌و‌ بخششت را‌ پى در‌ پى بر‌ من‌ برسان،
̶    و به‌ جور شدن اسباب كار ‌و‌ راهنمائیت به‌ راه حق تاییدم فرما، ‌و‌ بر‌ قصد ‌و‌ آهنگ شایسته ‌و‌ گفتار پسندیده، ‌و‌ كردار نیكو یاریم نما، ‌و‌ به‌ قدرت ‌و‌ توانائیم بى قدرت ‌و‌ توانائیت وامگذارم،
̶    و روزى كه‌ مرا براى دیدار خود برانگیزى خوارم مگردان ‌و‌ در‌ جلو دوستانت (انبیاء ‌و‌ اولیاء ‌و‌ صلحاء) رسوایم مكن، ‌و‌ ذكر خود را‌ از‌ یادم مبر، ‌و‌ شكر ‌و‌ سپاس خود را‌ از‌ من‌ زایل نگردان، بلكه ‌آن را‌ در‌ حالات فراموشى هنگام فراموشیهاى نادانان به‌ نعمتهایت همیشه با‌ من‌ قرار ده، ‌و‌ به‌ من‌ الهام كن كه‌ بر‌ آنچه مرا عطا كرده اى ستایش نمایم ‌و‌ به‌ آنچه به‌ من‌ نیكوئى نموده اى اقرار كنم،
̶    و توجه ‌و‌ روآوردنم را‌ به‌ سوى خود بالاتر (فزونتر) از‌ رو‌ آوردن روآورندگان، ‌و‌ سپاسگزاریم را‌ درباره ‌ى‌ تو‌ بالاتر از‌ سپاس سپاسگزاران گردان،
̶    و هنگام نیازمندیم به‌ سوى تو‌ خوارم مساز، ‌و‌ هلاكم مكن به‌ (عجب ‌و‌ خودپسندى به) آنچه در‌ درگاهت نیكوئى كرده ام، ‌و‌ دست رد بر‌ پیشانیم مزن به‌ آنچه به‌ ‌آن دست رد بر‌ پیشانى ستیزه كنندگان با‌ خود زده اى زیرا من‌ فرمانبرنده ‌ى‌ توام، مى دانم كه‌ حجت ‌و‌ دلیل (در هر‌ حكمى) تو‌ را‌ است، ‌و‌ تو‌ به‌ فضل ‌و‌ بخشش سزاوارتر، ‌و‌ به‌ احسان سود رساننده تر ‌و‌ شایسته اى كه‌ از‌ تو‌ بترسند، ‌و‌ سزاوارى (گناهان را) بیامرزى، ‌و‌ به‌ عفو نمودن شایسته ترى كه‌ عقاب نمائى، ‌و‌ بپوشاندن (گناه) نزدیكترى كه‌ آشكار سازى،
̶    پس مرا زنده دار به‌ زندگى پاكیزه اى كه‌ به‌ آنچه مى خواهم پیوسته شود، ‌و‌ به‌ آنچه دوست دارم پایان یابد در‌ صورتى كه‌ آنچه را‌ مكروه دارى بجا نیاورم ‌و‌ آنچه را‌ نهى كرده اى مرتكب نشوم، ‌و‌ مرا بمیران مردن كسى كه‌ نور ‌و‌ روشنائیش در‌ پیشرویش ‌و‌ از‌ سمت راستش مى رود (تا بهشت)
̶    و مرا در‌ پیشگاه خود خوار ‌و‌ در‌ نزد آفریدگانت عزیز ‌و‌ ارجمند گردان، ‌و‌ چون با‌ تو‌ خلوت كرده ‌و‌ تنها باشم فروتن ‌و‌ در‌ میان بندگان بلندمرتبه ‌و‌ سرفرازم نما، ‌و‌ از‌ كسى كه‌ از‌ من‌ بى نیاز است بى نیازم ساز، ‌و‌ بر‌ فقر ‌و‌ نیازمندیم به‌ درگاهت بیافزا،
̶    و از‌ شماتت ‌و‌ شادى دشمنان، ‌و‌ از‌ پیشامد غم ‌و‌ اندوه ‌و‌ بلا ‌و‌ ذلت ‌و‌ خوارى (نزد مردم) ‌و‌ رنج ‌و‌ گرفتارى (در كارها) پناهم ده، مرا در‌ آنچه بر‌ ‌آن از‌ من‌ آگاهى بپوشان به‌ آنچه (گناهى كه) مى پوشاند (مى آمرزد) تواناى گرفتن از‌ روى عنف ‌و‌ سختى اگر حلمش نبود، ‌و‌ عقاب كننده ‌ى‌ بر‌ گناه اگر تاملش نبود،
̶    و هرگاه به‌ گروهى بر‌ اثر (گناه) فتنه ‌و‌ تباهى یا‌ بدى ‌و‌ گرفتارى بخواهى مرا در‌ حالى كه‌ پناهنده به‌ تو‌ هستم از‌ ‌آن رهائى ده، ‌و‌ چون مرا در‌ دنیاى خود در‌ جاى رسوائى بپا نداشتى (رسوا نكردى) در‌ سراى آخرت خود مانند ‌آن بپا مدار (رسوا مگردان)
̶    و اوائل نعمتهایت را‌ با‌ اواخر آنها، ‌و‌ سودهاى قدیم را‌ با‌ تازه هاى آنها برایم جفت ‌و‌ توام گردان، ‌و‌ چندان مرا مهلت مده ‌و‌ عمرم را‌ طولانى ‌و‌ دراز مكن كه‌ با‌ ‌آن دلم سخت شود، ‌و‌ بر‌ من‌ سختى مفرست كه‌ بر‌ اثر ‌آن خوشى ‌و‌ بزرگیم برود، ‌و‌ مرا به‌ پستى اى كه‌ بر‌ اثر ‌آن قدر ‌و‌ منزلتم (در نظر مردم) كوچك گردد، ‌و‌ كمى ‌و‌ زشتى كه‌ با‌ ‌آن مقام ‌و‌ ارزش من‌ مجهول شود گرفتار مساز
̶    و (از عذابت) چنان مترسانم كه‌ به‌ ‌آن (از عفوت) نومید گردم، ‌و‌ چنان بیمناكم مگردان كه‌ ترس در‌ دل افكنم، ترسم را‌ در‌ تهدیدت (از عذاب روز رستاخیز) ‌و‌ بیمم را‌ از‌ مهلت دادنت، ‌و‌ انذار ‌و‌ ترساندت، ‌و‌ هراسم را‌ هنگام خواندن جملات (قرآن) خود قرار ده،
̶    و شبم را‌ آباد گردان به‌ بیدار نمودنت مرا در‌ ‌آن براى بندگیت، ‌و‌ تنها بودنم به‌ شب برخاستن براى (مناجات با) تو‌ ‌و‌ چشم پوشیم از‌ جز تو‌ به‌ انس ‌و‌ خو‌ گرفتنم با‌ تو، ‌و‌ درخواست نمودن نیازمندیهایم به‌ درگاه تو، ‌و‌ پى در‌ پى درخواست نمودنم از‌ تو‌ در‌ آزاد ساختنم از‌ آتشت، ‌و‌ زنهار دادنم از‌ كیفرت كه‌ در‌ آنست اهل ‌و‌ سزاوار آن،
̶    و مرا تا‌ مدت ‌و‌ پاره اى از‌ زمان در‌ طغیان ‌و‌ سركشیم سرگردان، ‌و‌ در‌ گرداب نادانیم غافل ‌و‌ بى خبر مگذار، ‌و‌ مرا (بر اثر گناه) پند براى كسى كه‌ پند پذیرد، ‌و‌ عبرت براى كسى كه‌ عبرت گیرد، ‌و‌ سبب فتنه ‌و‌ گمراهى براى كسى كه‌ (به من) نظر افكند قرار مده، ‌و‌ با‌ من‌ مكر مكن در‌ میان كسانى كه‌ با‌ آنها مكر مى كنى، ‌و‌ دیگرى را‌ به‌ جاى من‌ مگزین (كه از‌ او‌ راضى باشى) ‌و‌ نامم را‌ تغییر مده، ‌و‌ بدنم را‌ (به آفت) تبدیل مفرما، ‌و‌ مرا مضحكه ‌و‌ سبب خنده ‌ى‌ آفریدگانت (از جهت خوارى) ‌و‌ مسخره ‌ى‌ خود (پست در‌ درگاهت) ‌و‌ جز پیرو رضایت، ‌و‌ جز به‌ كیفر رساندن (دشمنانت) براى تو‌ خدمتگزار مگردان
̶    و كامیاب ساز مرا از‌ لذت ‌و‌ خوشى عفوت، ‌و‌ شیرینى مهربانى ‌و‌ آسودگى ‌و‌ روزیت ‌و‌ بهشت پر نعمتت پیروز نما، ‌و‌ به‌ وسیله ‌ى‌ توانگرى از‌ توانگریت مزه ‌ى‌ فراغت ‌و‌ انجام دادن براى آنچه تو‌ دوست دارى، ‌و‌ كوشش در‌ آنچه را‌ كه‌ نزد تو‌ نزدیك مى گرداند به‌ من‌ بچشان ‌و‌ تحفه ‌و‌ ارمغانى از‌ تحفه هایت به‌ سویم بفرست (به من‌ عطا فرما)
̶    و تجارت ‌و‌ بازرگانیم را‌ سودمند ‌و‌ بازگشتنم را‌ بى زیان گردان، ‌و‌ مرا از‌ مقام
̶    (بازپرسى) خود بترسان ‌و‌ براى دیدارت مشتاق ساز ‌و‌ به‌ توبه ‌ى‌ خالص ‌و‌ پاكیزه اى (از روى دل) كه‌ گناهان كوچك ‌و‌ بزرگ را‌ با‌ ‌آن باقى نگذارى، ‌و‌ گناهان آشكار ‌و‌ نهان را‌ با‌ ‌آن وامگذارى توفیقم ده،
̶    و كینه داشتن براى اهل ایمان را‌ از‌ سینه ام بركن، ‌و‌ دلم را‌ با‌ فروتنان مهربان گردان ‌و‌ با‌ من‌ چنان باش كه‌ با‌ شایستگان مى باشى، ‌و‌ به‌ زیور پرهیزگاران بیارایم، ‌و‌ براى من‌ ‌و‌ نیكوئى در‌ آیندگان، ‌و‌ آوازه ‌ى‌ بلندى در‌ پسینیان قرار ده، ‌و‌ مرا در‌ میان سراى پیشینیان درآور،
̶    و فراخى نعمتت را‌ بر‌ من‌ تمام كن، ‌و‌ گرامى هاى ‌آن را‌ نزد من‌ پى در‌ پى ساز، ‌و‌ دستم را‌ از‌ سودهاى خود پر ساز، ‌و‌ بخششهاى گرامیت را‌ به‌ سویم روان گردان، ‌و‌ در‌ باغهائى كه‌ آنها را‌ براى برگزیدگانت آراسته اى با‌ پاكیزه ترین دوستانت (در بهشت) همسایه ام نما، ‌و‌ در‌ جاهائى كه‌ براى دوستانت آماده شد مرا به‌ عطاهاى بزرگت بپوشان،
̶    و براى من‌ نزد خود آرامشگاهى كه‌ در‌ ‌آن آرامش گیرم، ‌و‌ جایگاهى كه‌ در‌ ‌آن جاى گزینم، ‌و‌ چشم را‌ روشن سازم قرار ده، ‌و‌ (كیفر) مرا با‌ گناهان بزرگ مسنج، ‌و‌ در‌ روزى كه‌ پنهانیها آشكار مى شود عذابم مكن، ‌و‌ هر‌ شك ‌و‌ دودلى را‌ از‌ من‌ دور كن، ‌و‌ در‌ حق ‌و‌ درستى راهى به‌ هر‌ رحمتى برایم قرار ده، ‌و‌ بهره هاى بخششهاى از‌ عطایت را‌ براى من‌ بسیار ‌و‌ نصیبهاى احسان ‌و‌ نیكى از‌ بخشیدنت را‌ بر‌ من‌ فراوان گردان،
̶    و دلم را‌ به‌ آنچه (پاداشى كه) نزد تو‌ است مطمئن ‌و‌ آرام ‌و‌ همت ‌و‌ قصدم را‌ یكسره براى آنچه براى تست بگردان ‌و‌ مرا به‌ چیزى (كردار نیكى) وادار كه‌ خواص ‌و‌ نزدیكانت را‌ وامى دارى، ‌و‌ هنگام غفلت ‌و‌ بى خبرى عقلها طاعتت را‌ در‌ دلم مخلوط ‌و‌ آمیخته ساز، ‌و‌ بى نیازى (از خلق) ‌و‌ پاكدامنى (از نارواها) ‌و‌ آسایش (در زندگى) ‌و‌ تندرستى ‌و‌ فراخى (در روزى) ‌و‌ آرامش ‌و‌ آسودگى ‌و‌ نداشتن گرفتارى را‌ برایم فراهم كن،
̶    و كارهاى نیك مرا به‌ سبب معصیت ‌و‌ نافرمانى كه‌ با‌ ‌آن آمیخته مى شود، ‌و‌ تنهائیهایم را‌ (با مناجات) به‌ تباهكاریهائى كه‌ از‌ راه آزمایش تو‌ براى من‌ پیش آید تباه مساز، ‌و‌ آبرویم را‌ از‌ درخواست به‌ سوى كسى از‌ جهانیان (لئام خلق) حفظ فرما، ‌و‌ از‌ طلبیدن آنچه (از كالاى دنیا) كه‌ پیش فاسقان (و منحرفان) است بازم دار،
̶    و مرا پشتیبان ستمگران، ‌و‌ بر‌ نابود كردن (احكام) كتاب خود (قرآن) یار ‌و‌ همدست ایشان قرار مده، ‌و‌ از‌ جائى كه‌ نمى دانم نگهبانیم كن كه‌ به‌ ‌آن (از هر‌ شرى) نگهداریم نمائى، ‌و‌ درهاى توبه ‌و‌ آمرزش ‌و‌ مهربانى ‌و‌ روزى فراخت را‌ بر‌ من‌ بگشاى، زیرا من‌ از‌ روى آورندگان به‌ درگاه توام ‌و‌ انعامت را‌ درباره ‌ى‌ من‌ كامل نما، زیرا تو‌ بهترین نعمت دهندگانى،
̶    و بازمانده ‌ى‌ زندگیم را‌ در‌ حج (و زیارت بیت الله الحرام) ‌و‌ عمره براى درخواست خوشنودیت قرار مده اى پروردگار جهانیان، ‌و‌ خدا بر‌ محمد (ص) ‌و‌ آل‌ او‌ كه‌ (از گناه) پاك ‌و‌ (از آلوده گى) پاكیزه اند رحمت فرستد، ‌و‌ همیشه بر‌ او‌ ‌و‌ بر‌ ایشان درود باد
متن عربی صحیفه سجادیه
(47)
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی یَوْمِ عَرَفَةَ)
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ، رَبَّ الْأَرْبَابِ، وَ إِلَهَ كُلِّ مَأْلُوهٍ، وَ خَالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ، وَ وَارِثَ كُلِّ شَیْ‏ءٍ، لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ، وَ لَا یَعْزُبُ عَنْهُ عِلْمُ شَیْ‏ءٍ، وَ هُوَ بِكُلِّ شَیْ‏ءٍ مُحِیطٌ، وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَیْ‏ءٍ رَقِیبٌ. أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، الْأَحَدُ الْمُتَوَحِّدُ الْفَرْدُ الْمُتَفَرِّدُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، الْكَرِیمُ الْمُتَكَرِّمُ، الْعَظِیمُ الْمُتَعَظِّمُ، الْكَبِیرُ الْمُتَكَبِّرُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، الْعَلِیُّ الْمُتَعَالِ، الشَّدِیدُ الْمِحَالِ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ، الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ. وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، السَّمِیعُ الْبَصِیرُ، الْقَدِیمُ الْخَبِیرُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، الْكَرِیمُ الْأَكْرَمُ، الدَّائِمُ الْأَدْوَمُ، وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، الْأَوَّلُ قَبْلَ كُلِّ أَحَدٍ، وَ الْآخِرُ بَعْدَ كُلِّ عَدَدٍ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، الدَّانِی فِی عُلُوِّهِ، وَ الْعَالِی فِی دُنُوِّهِ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، ذُو الْبَهَاءِ وَ الْمَجْدِ، وَ الْكِبْرِیَاءِ وَ الْحَمْدِ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، الَّذِی أَنْشَأْتَ الْأَشْیَاءَ مِنْ غَیْرِ سِنْخٍ، وَ صَوَّرْتَ مَا صَوَّرْتَ مِنْ غَیْرِ مِثَالٍ، وَ ابْتَدَعْتَ الْمُبْتَدَعَاتِ بِلَا احْتِذَاءٍ. 13) أَنْتَ الَّذِی قَدَّرْتَ كُلَّ شَیْ‏ءٍ تَقْدِیراً، وَ یَسَّرْتَ كُلَّ شَیْ‏ءٍ تَیْسِیراً، وَ دَبَّرْتَ مَا دُونَكَ تَدْبِیراً أَنْتَ الَّذِی لَمْ یُعِنْكَ عَلَى خَلْقِكَ شَرِیكٌ، وَ لَمْ یُوَازِرْكَ فِی أَمْرِكَ وَزِیرٌ، وَ لَمْ یَكُنْ لَكَ مُشَاهِدٌ وَ لَا نَظِیرٌ. أَنْتَ الَّذِی أَرَدْتَ فَكَانَ حَتْماً مَا أَرَدْتَ، وَ قَضَیْتَ فَكَانَ عَدْلًا مَا قَضَیْتَ، وَ حَكَمْتَ فَكَانَ نِصْفاً مَا حَكَمْتَ. أَنْتَ الَّذِی لَا یَحْوِیكَ مَكَانٌ، وَ لَمْ یَقُمْ لِسُلْطَانِكَ سُلْطَانٌ، وَ لَمْ یُعْیِكَ بُرْهَانٌ وَ لَا بَیَانٌ. أَنْتَ الَّذِی أَحْصَیْتَ كُلَّ شَیْ‏ءٍ عَدَداً، وَ جَعَلْتَ لِكُلِّ شَیْ‏ءٍ أَمَداً، وَ قَدَّرْتَ كُلَّ شَیْ‏ءٍ تَقْدِیراً. أَنْتَ الَّذِی قَصُرَتِ الْأَوْهَامُ عَنْ ذَاتِیَّتِكَ، وَ عَجَزَتِ الْأَفْهَامُ عَنْ كَیْفِیَّتِكَ، وَ لَمْ تُدْرِكِ الْأَبْصَارُ مَوْضِعَ أَیْنِیَّتِكَ. أَنْتَ الَّذِی لَا تُحَدُّ فَتَكُونَ مَحْدُوداً، وَ لَمْ تُمَثَّلْ فَتَكُونَ مَوْجُوداً، وَ لَمْ تَلِدْ فَتَكُونَ مَوْلُوداً. أَنْتَ الَّذِی لَا ضِدَّ مَعَكَ فَیُعَانِدَكَ، وَ لَا عِدْلَ لَكَ فَیُكَاثِرَكَ، وَ لَا نِدَّ لَكَ فَیُعَارِضَكَ. أَنْتَ الَّذِی ابْتَدَأَ، وَ اخْتَرَعَ، وَ اسْتَحْدَثَ، وَ ابْتَدَعَ، وَ أَحْسَنَ صُنْعَ مَا صَنَعَ. سُبْحَانَكَ مَا أَجَلَّ شَأْنَكَ، وَ أَسْنَى فِی الْأَمَاكِنِ مَكَانَكَ، وَ أَصْدَعَ بِالْحَقِّ فُرْقَانَكَ سُبْحَانَكَ مِنْ لَطِیفٍ مَا أَلْطَفَكَ، وَ رَءُوفٍ مَا أَرْأَفَكَ، وَ حَكِیمٍ مَا أَعْرَفَكَ سُبْحَانَكَ مِنْ مَلِیكٍ مَا أَمْنَعَكَ، وَ جَوَادٍ مَا أَوْسَعَكَ، وَ رَفِیعٍ مَا أَرْفَعَكَ ذُو الْبَهَاءِ وَ الْمَجْدِ وَ الْكِبْرِیَاءِ وَ الْحَمْدِ. سُبْحَانَكَ بَسَطْتَ بِالْخَیْرَاتِ یَدَكَ، وَ عُرِفَتِ الْهِدَایَةُ مِنْ عِنْدِكَ، فَمَنِ الْتَمَسَكَ لِدِینٍ أَوْ دُنْیَا وَجَدَكَ سُبْحَانَكَ خَضَعَ لَكَ مَنْ جَرَى فِی عِلْمِكَ، وَ خَشَعَ لِعَظَمَتِكَ مَا دُونَ عَرْشِكَ، وَ انْقَادَ لِلتَّسْلِیمِ لَكَ كُلُّ خَلْقِكَ سُبْحَانَكَ لَا تُحَسُّ وَ لَا تُجَسُّ وَ لَا تُمَسُّ وَ لَا تُكَادُ وَ لَا تُمَاطُ وَ لَا تُنَازَعُ وَ لَا تُجَارَى وَ لَا تُمَارَى وَ لَا تُخَادَعُ وَ لَا تُمَاكَرُ سُبْحَانَكَ سَبِیلُكَ جَدَدٌ. وَ أَمْرُكَ رَشَدٌ، وَ أَنْتَ حَیٌّ صَمَدٌ. سُبْحَانَكَ قَولُكَ حُكْمٌ، وَ قَضَاؤُكَ حَتْمٌ، وَ إِرَادَتُكَ عَزْمٌ. سُبْحَانَكَ لَا رَادَّ لِمَشِیَّتِكَ، وَ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِكَ. سُبْحَانَكَ بَاهِرَ الْآیَاتِ، فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ، بَارِئَ النَّسَمَاتِ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً یَدُومُ بِدَوَامِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً خَالِداً بِنِعْمَتِكَ. وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً یُوَازِی صُنْعَكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً یَزِیدُ عَلَى رِضَاكَ. وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً مَعَ حَمْدِ كُلِّ حَامِدٍ، وَ شُكْراً یَقْصُرُ عَنْهُ شُكْرُ كُلِّ شَاكِرٍ حَمْداً لَا یَنْبَغِی إِلَّا لَكَ، وَ لَا یُتَقَرَّبُ بِهِ إِلَّا إِلَیْكَ حَمْداً یُسْتَدَامُ بِهِ الْأَوَّلُ، وَ یُسْتَدْعَى بِهِ دَوَامُ الْآخِرِ. حَمْداً یَتَضَاعَفُ عَلَى كُرُورِ الْأَزْمِنَةِ، وَ یَتَزَایَدُ أَضْعَافاً مُتَرَادِفَةً. حَمْداً یَعْجِزُ عَنْ إِحْصَائِهِ الْحَفَظَةُ، وَ یَزِیدُ عَلَى مَا أَحْصَتْهُ فِی كِتَابِكَ الْكَتَبَةُ حَمْداً یُوازِنُ عَرْشَكَ الْمَجِیدَ وَ یُعَادِلُ كُرْسِیَّكَ الرَّفِیعَ. حَمْداً یَكْمُلُ لَدَیْكَ ثَوَابُهُ، وَ یَسْتَغْرِقُ كُلَّ جَزَاءٍ جَزَاؤُهُ حَمْداً ظَاهِرُهُ وَفْقٌ لِبَاطِنِهِ، وَ بَاطِنُهُ وَفْقٌ لِصِدْقِ النِّیَّةِ حَمْداً لَمْ یَحْمَدْكَ خَلْقٌ مِثْلَهُ، وَ لَا یَعْرِفُ أَحَدٌ سِوَاكَ فَضْلَهُ حَمْداً یُعَانُ مَنِ اجْتَهَدَ فِی تَعْدِیدِهِ، وَ یُؤَیَّدُ مَنْ أَغْرَقَ نَزْعاً فِی تَوْفِیَتِهِ. حَمْداً یَجْمَعُ مَا خَلَقْتَ مِنَ الْحَمْدِ، وَ یَنْتَظِمُ مَا أَنْتَ خَالِقُهُ مِنْ بَعْدُ. حَمْداً لَا حَمْدَ أَقْرَبُ إِلَى قَوْلِكَ مِنْهُ، وَ لَا أَحْمَدَ مِمَّنْ یَحْمَدُكَ بِهِ. حَمْداً یُوجِبُ بِكَرَمِكَ الْمَزِیدَ بِوُفُورِهِ، وَ تَصِلُهُ بِمَزِیدٍ بَعْدَ مَزِیدٍ طَوْلًا مِنْكَ حَمْداً یَجِبُ لِكَرَمِ وَجْهِكَ، وَ یُقَابِلُ عِزَّ


ویدیو مرتبط :
‫دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه‬‎

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ترجمه صحیفه سجادیه - دعای هفتم



ترجمه فارسی صحیفه سجادیه
نیایش هفتم
از دعاهاى امام علیه السلام است هرگاه كار دشوارى به‌ او‌ رو‌ مى آورد یا‌ پیشامد سختى رخ مى داد ‌و‌ به‌ هنگام غم ‌و‌ اندوه
̶    اى آنكه گره هاى ناگوارى ها به‌ وسیله ‌ى‌ او‌ بازمى گردد، ‌و‌ اى آنكه تندى سختیها به‌ او‌ شكسته مى شود، ‌و‌ اى آنكه رهائى یافتن از‌ گرفتارى ها ‌و‌ رفتن به‌ سوى آسایش از‌ او‌ درخواست مى گردد،
̶    كارهاى دشوار به‌ نیروى تو‌ آسان شده، ‌و‌ به‌ لطف تو‌ اسباب (هر كارى) سبب گردیده ‌و‌ مقدر شده، بر‌ اثر قدرت تو‌ جارى ‌و‌ برقرار گشته، ‌و‌ اشیاء بر‌ وفق اراده ‌و‌ خواست تو‌ به‌ كار رفته اند،
̶    پس ‌آن اشیاء به‌ اراده ‌ى‌ تو‌ بى گفتنت فرمانبردار، ‌و‌ به‌ خواست تو‌ بى نهى ‌و‌ بازداشتنت باز داشته اند،
̶    توئى كه‌ براى (آسان كردن) دشواریها خوانده مى شوى، ‌و‌ تو‌ در‌ سختیها (و پیشامدها) پناهگاهى از‌ آنها دور نمى شود جز ‌آن سختى كه‌ تو‌ دور نمائى، ‌و‌ از‌ آنها برطرف نمى گردد جز ‌آن را‌ كه‌ تو‌ برطرف كنى،
̶    و اى پروردگار بر‌ من‌ فرود آمده چیزى (گرفتارى) كه‌ سنگینى ‌آن مرا دشوار است ‌و‌ به‌ من‌ رسیده چیزى كه‌ زیر بار رفتن ‌آن مرا وامانده كرده،
̶    و تو‌ به‌ قدرت خود ‌آن را‌ بر‌ من‌ رسانیده اى ‌و‌ به‌ سلطنت ‌و‌ توانائیت ‌آن را‌ به‌ من‌ متوجه گردانیده اى،
̶    پس براى آنچه به‌ من‌ رسانده اى برگرداننده ‌و‌ براى آنچه متوجه ساخته اى دفع كننده، ‌و‌ براى آنچه بسته اى گشاینده، ‌و‌ براى ‌آن چه گشوده اى بستنده، ‌و‌ براى آنچه دشوار كرده اى آسان كننده، ‌و‌ براى آنكه خوار كرده اى یارى دهنده اى نمى باشد
̶    پس بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست، ‌و‌ اى پروردگار در‌ آسایش را‌ به‌ فضل خود به‌ روى من‌ باز كن، ‌و‌ تسلط غم ‌و‌ اندوه را‌ به‌ قوت ‌و‌ توانائى خود شكست ده‌ (از بین ببر) ‌و‌ به‌ من‌ در‌ آنچه شكوه دارم حسن نظر داشته باش، ‌و‌ در‌ آنچه درخواست نمودم شیرینى بخشش (خود) را‌ به‌ من‌ بچشان ‌و‌ از‌ جانب خویش رحمت ‌و‌ گشایش بى رنج به‌ من‌ ببخش، ‌و‌ از‌ نزد خود به‌ زودى رهائى یافتن (از گرفتاریها) را‌ براى من‌ قرار ده،
̶    و مرا به‌ سبب غم ‌و‌ اندوه از‌ رعایت ‌و‌ حفظ واجبات ‌و‌ به‌ كار بستن سنت خود (مستحبات) باز مدار،
̶    پس اى پروردگار من‌ به‌ آنچه به‌ من‌ رسیده طاقت ندارم، ‌و‌ به‌ آنچه به‌ من‌ رو‌ آورده پر از‌ غم ‌و‌ اندوه گشته ام، ‌و‌ تو‌ بر‌ دفع غم ‌و‌ اندوهى كه‌ به‌ ‌آن گرفتار، ‌و‌ بر‌ دفع آنچه در‌ ‌آن واقع گردیده ام توانائى پس‌ ‌آن گرفتارى را‌ از‌ من‌ دور كن اگر چه از‌ جانب تو‌ شایسته ‌آن نباشم اى صاحب عرش بزرگ اى صاحب نعمت با‌ كرامت پس‌ تو‌ قادرى اى مهربانترین مهربانان دعایم را‌ بپذیر اى پروردگار جهانیان
متن عربی صحیفه سجادیه
(7)
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السّلَامُ إِذَا عَرَضَتْ لَهُ مُهِمّةٌ أَوْ نَزَلَتْ بِهِ، مُلِمّةٌ وَ عِنْدَ الْكَرْبِ:
یَا مَنْ تُحَلّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ، وَ یَا مَنْ یَفْثَأُ بِهِ حَدّ الشّدَائِدِ، وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ.
ذَلّتْ لِقُدْرَتِكَ الصّعَابُ، وَ تَسَبّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْیَاءُ.
فَهِیَ بِمَشِیّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْیِكَ مُنْزَجِرَةٌ.
أَنْتَ الْمَدْعُوّ لِلْمُهِمّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمّاتِ، لَا یَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا یَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلّا مَا كَشَفْت‏
وَ قَدْ نَزَلَ بِی یَا رَبّ مَا قَدْ تَكَأّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمّ بِی مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ.
وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَیّ وَ بِسُلْطَانِكَ وَجّهْتَهُ إِلَیّ.
فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُیَسّرَ لِمَا عَسّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ.
فَصَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِی یَا رَبّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ، وَ اكْسِرْ عَنّی سُلْطَانَ الْهَمّ بِحَوْلِكَ، وَ أَنِلْنِی حُسْنَ النّظَرِ فِیمَا شَكَوْتُ، وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الصّنْعِ فِیمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِیّاً.
وَ لَا تَشْغَلْنِی بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنّتِكَ.
فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِی یَا رَبّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَیّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ بِی ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ، یَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِیم.