متفرقه
2 دقیقه پیش | با زخم های زندگی چه کنیم؟در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ... |
2 دقیقه پیش | نظر آیتالله محقق داماد درمورد سید حسنآیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ... |
به معاویه افشای چهره معاویه
به معاویه افشای چهره معاویه چه خواهی کرد، آنگاه که جامههای رنگین تو کنار رود؟ که به زیباییهای دنیا زینتشده بود، دنیا تو را با خوشیهای خود فریب داده، و به دعوت آن پاسخ دادهای، فرمانت داد و اطاعت کردی، همانا به زودی تو را وارد میدان خطرناکی میکند که هیچ سپر نگهدارندهای نجاتت نمیدهد. ای معاویه از این کار دست بکش، و آماده حساب باش، و آماده حوادثی باش که به سراغ تو میآید، به گمراهان فرومایه، گوش مسپار، اگر چنین نکنی به تو اعلام میدارم که در غفلتزدگی قرار گرفتهای، همانا تو نازپروردهای میباشی که شیطان بر تو حکومت میکند، و با تو به آرزوهایش میرسد، و چون روح و خون در سراسر وجودت جریان دارد. معاویه! از چه زمانی شما زمامداران امت و فرماندهان ملت بودید؟ نه سابقه درخشانی در دین، و نه شرافت والایی در خانواده دارید، پناه بخدا میبرم از گرفتار شدن به دشمنیهای ریشهدار، تو را میترسانم از ینکه به دنبال آرزوها تلاش کنی، و آشکار و نهانت یکسان نباشد. پاسخ به تهدید نظامی معاویه! مرا به جنگ خواندهای، اگر راست میگویی مردم را بگذار و به جنگ من بیا، و دو لشکر را از کشتار بازدار، تا بدانی پرده تاریک بر دل کدام یک از ما کشیده، و دیده چه کس پوشیده است؟ من ابوالحسن، کشنده جد و دایی و برادر تو در روز نبرد بدر، میباشم که سر آنان را شکافتم، همان شمشیر با من است، و با همان قلب با دشمنام ملاقات میکنم، نه بدعتی در دین گذاشته، و نه پیامبر جدیدی برگزیدهام، من بر همان راه راست الهی قرار دارم که شما با اختیار رها کرده، و با اکراه پذیرفته بودید. پاسخ به خونخواهی دروغین معاویه خیال کردی به خونخواهی عثمان آمدهای؟ در حالی که میدانی خون او به دست چه کسانی ریختهشده، اگر راست میگویی از آنها مطالبه کن، همانا من تو را در جنگ مینگرم که چونان شتران زیر بار سنگین مانده، فریاد و ناله سرمیدهی، و میبینم که لشکریانت با بیصبری از ضربات پیاپی شمشیرها، و بلاهای سخت، و بر خاک افتادن مداوم تنها، مرا به کتاب خدا میخوانند در حالی که لشکریان تو، کافرند و در انکار، از بیعت کنندگانند و پیمانشکن. |
( وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ ) إِلَیْهِ أَیْضاً: وَ کَیْفَ أَنْتَ صانِعٌ إِذا تَکَشَّفَتْ عَنْکَ جَلابِیبُ ما أَنْتَ فِیهِ مِنْ دُنْیا قَدْ تَبَهَّجَتْ بِزِینَتِها، وَ خَدَعَتْ بِلَذَّتِها، دَعَتْکَ فَأَجَبْتَها، وَ قادَتْکَ فَأَتْبَعْتَها، وَ أَمَرَتْکَ فَأَطَعْتَها. وَ إِنَّهُ یُوشِکُ أَنْ یَقِفَکَ واقِفٌ عَلى ما لا یُنْجِیکَ مِنْهُ مُنْجٍ. فَاقْعَسْ عَنْ هذَا الْأَمْرِ، وَ خُذْ أُهْبَةَ الْحِسابِ، وَ شَمِّرْ لِما قَدْ نَزَلَ بِکَ، وَ لا تُمَکِّنُ الْغُواةَ مِنْ سَمْعِکَ، وَ إِلَّا تَفْعَلْ أُعْلِمْکَ ما أَغْفَلْتَ مِنْ نَفْسِکَ، فَإِنَّکَ مُتْرَفٌ قَدْ أَخَذَ الشَّیْطانُ مِنْکَ مَأْخَذَهُ، وَ بَلَغَ فِیکَ أَمَلَهُ، وَ جَرى مِنْکَ مَجْرَى الرُّوحِ وَ الدَّمِ. وَ مَتى کُنْتُمْ یا مُعاوِیَةُ ساسَةَ الرَّعِیَّةِ، وَ وُلاةَ أَمْرِ الْأُمَّةِ، بِغَیْرِ قَدَمٍ سابِقٍ، وَ لا شَرَفٍ باسِقٍ؟ وَ نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ لُزُومِ سَوابِقِ الشَّقاءِ! وَ أُحَذِّرُکَ أَنْ تَکُونَ مُتَمادِیاً فِى غِرَّةِ الْأُّمْنِیَّةِ، مُخْتَلِفَ الْعَلانِیَةِ وَ السَّرِیرَةِ. وَ قَدْ دَعَوْتَ إِلَى الْحَرْبِ فَدَعِ النَّاسَ جانِباً وَ اخرُجْ إِلَىَّ، وَ أَعْفِ الْفَرِیقَیْنِ مِنَ الْقِتالِ لِیُعْلَمَ أَیُّنَا الْمَرِینُ عَلى قَلْبِهِ وَ الْمُغَطّى عَلى بَصَرِهِ، فَأَنَا أَبُو حَسَنٍ قاتِلُ جِدِّکَ وَ خالِکَ وَ أَخِیکَ شَدْخاً یَوْمَ بَدْرٍ، وَ ذلِکَ السَّیْفُ مَعِى، وَ بِذلِکَ الْقَلْبِ أَلْقى عَدُوِّى! مَا اسْتَبْدَلْتُ دِیناً، وَ لَا اسْتَحْدَثْتُ نَبِیّاً، وَ إِنِّى لَعَلَى الْمِنْهاجِ الَّذِى تَرَکْتُمُوهُ طائِعِینَ، وَ دَخَلْتُمْ فِیهِ مُکْرَهِینَ. وَ زَعَمْتَ أَنَّکَ جِئتَ ثائِراً بِعُثْمانَ، وَ لَقَدْ عَلِمْتَ حَیْثُ وَقَعَ دَمُ عُثْمانَ فَاطْلُبْهُ مِنْ هُناکَ إِنْ کُنْتَ طالِباً، فَکَأَنِّى قَدْ رَأَیْتُکَ تَضِجُّ مِنَ الْحَرْبِ إِذا عَضَّتْکَ ضَجِیجَ الْجِمالِ بِالْأَثْقالِ، وَ کَأَنِّى بِجَماعَتِکَ تَدْعُونِى -جَزَعاً مِنَ الضَّرْبِ الْمُتَتابِعِ، وَ الْقَضاءِ الْواقِعِ، وَ مَصارِعَ بَعْدَ مَصارِعَ- إِلى کِتابِ اللَّهِ وَ هِىَ کافِرَةٌ جاحِدَةٌ، أَوْ مُبایِعَةٌ حائِدَةٌ. |
ویدیو مرتبط :
افشای چهره معاویه - ترجمه نامه 10 از نهج البلاغه
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
در پاسخ نامه معاویه افشای چهره بنیامیه و فضائل اهل بیت (ع)
در پاسخ نامه معاویه افشای چهره بنیامیه و فضائل اهل بیت (ع) معاویه! اینکه خواستی شام را به تو واگذارم، همانا من چیزی را که دیروز از تو باز داشتم، امروز به تو نخواهم بخشید، و اما سخن تو که جنگ، عرب را جز اندکی، بکام خویش فرو برده است، آگاه باش، آن کس که بر حق بود، جایگاهش بهشت، و آنکه بر راه باطل بود در آتش است. اما اینکه ادعای تساوی در جنگ و نفرات جهادگر کردهای، بدان، که رشد تو در شک به درجه کمال من در یقین نرسیده است، و اهل شام بر دنیا حریصتر از اهل عراق به آخرت نیستند. فضائل عترت پیامبر (ص) و اینکه ادعا کردی ما همه فرزندان (عبدمناف) هستیم، آری چنین است، اما جد شما (امیه) چونان جد ما (هاشم) و (حرب) همانند (عبدالمطلب) و (ابوسفیان) مانند (ابوطالب) نخواهند بود، هرگز ارزش مهاجران چون اسیران آزادشده نیست، و حلالزاده همانند حرامزاده نمیباشد، و آنکه بر حق است با آنکه بر باطل است را نمیتوان مقایسه کرد، و مومن چون مفسد نخواهد بود، و چه زشتند آنان که پدران گذشته خود را در ورود به آتش پیروی کنند. از همه که بگذریم، فضیلت نبوت در اختیار ماست که با آن عزیزان را ذلیل، و خوارشدگان را بزرگ کردیم، و آنگاه که خداوند امت عرب را فوج فوج به دین اسلام درآورد، و این امت در برابر دین یا از روی اختیار یا اجبار تسلیم شد، شما خاندان ابوسفیان، یا برای دنیا و یا از روی ترس در دین اسلام وارد شدید، و این هنگامی بود که نخستین اسلامآورندگان بر همه پیشی گرفتند، و مهاجران نخستین ارزش خود را باز یافتند، پس ای معاویه شیطان را از خویش بهرهمند، و او را بر جان خویش راه مده. با درود. |
( وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ ) إِلى مُعاوِیَةَ جَواباً عَنْ کِتابٍ مِنْهُ إِلَیْهِ: وَ أَمَّا طَلَبُکَ إِلَىَّ الشَّامَ، فَإِنِّى لَمْ أَکُنْ لَأُعْطِیَکَ الْیَوْمَ ما مَنَعْتُکَ أَمْسِ وَ أَمَّا قَوْلُکَ إِنّ الْحَرْبَ قَدْ أَکَلَتِ الْعَرَبَ إِلّا حُشاشاتِ أَنْفُسٍ بَقِیَتْ أَلا وَ مَنْ أَکَلَهُ الْحَقّ فَإِلَى الْجَنَّةِ، وَ مَنْ أَکَلَهُ الْباطِلُ فَإِلَى النَّارِ. وَ أَمَّا اسْتِواؤُنا فِى الْحَرْبِ وَ الرِّجالِ فَلَسْتَ بِأَمْضى عَلَى الشَّکِّ مِنِّى عَلَى الْیَقِینِ، وَ لَیْسَ أَهْلُ الشَّامِ بِأَحْرَصَ عَلَى الدُّنْیا مِنْ أَهْلِ الْعِراقِ عَلَى الاخِرَةِ. وَ أَمَّا قَوْلُکَ إِنَّا بَنُو عَبْدِ مَنافٍ فَکَذلِکَ نَحْنُ، وَ لکِنْ لَیْسَ أُمَیَّةُ کَهاشِمٍ، وَ لا حَرْبٌ کَعَبْدِ الْمُطَّلِبِ، وَ لا أَبُوسُفْیانَ کَأَبِى طالِبٍ، وَ لَا الْمُهاجِرُ کَالطَّلِیق، وَ لَا الصَّرِیحُ کَاللَّصِیق، وَ لَا الْمُحِقُّ کَالْمُبْطِلِ، وَ لَا الْمُؤْمِنُ کَالْمُدْغِلِ، وَ لَبِئْسَ الْخَلَفُ خَلَفٌ یَتْبَعُ سَلَفاً هَوى فِى نارِ جَهَنَّمَ. وَ فِى أَیْدِینا بَعْدُ فَضْلُ النُّبُوَّةِ الَّتِى أَذْلَلْنا بِهَا الْعَزِیزَ، وَ نَعَشْنا بِها الذَّلِیلَ، وَ لَمّآ أَدْخَلَ اللَّهُ الْعَرَبَ فِى دِیِنِهِ أَفْواجاً، وَ أَسْلَمَتْ لَهُ هذِهِ الْأُمَّةُ طَوْعاً وَ کَرْهاً کُنْتُمْ مِمَّنْ دَخَلَ فِى الدِّینِ إِمَّا رَغْبَةً وَ إِمَّا رَهْبَةً عَلى حِینَ فازَ أَهْلُ السَّبْقِ بِسَبْقِهِمْ، وَ ذَهَبَ الْمُهاجِرُونَ الْأَوَّلُونَ بِفَضْلِهِمْ، فَلا تَجْعَلَنَّ لِلشَّیْطانِ فِیکَ نَصِیباً، وَ لا عَلى نَفْسِکَ سَبِیلًا، وَ السَّلامُ. |