موراي:مي‌خواهم شروعي متفاوت داشته باشم

تنيسور انگليسي پيش از آغاز رقابت‌هاي تنيس آزاد مادريد اظهار داشت: فكر كردن به مراحل بالاتر رقابت‌ها برايم سودي نخواهد داشت و مي‌خواهم شروعي متفاوت با آغاز سال 2010 داشته باشم.

اندي موراي 6 عنوان قهرماني در رقابت‌هاي تنيس انفرادي در سال 2009 به دست آورد و پس از آن در مسابقات تنيس آزاد استراليا به مرحله نهايي راه يافت و مقابل راجر فدرر سوئيسي شكست خورد. پس از آن بود كه موراي عملكرد نااميد كننده‌اي از خود به نمايش گذاشت و با حضور در 5 تورنمنت بين‌المللي 5 پيروزي و 5 شكست را در كارنامه خود ثبت كرد.
موراي با بيان اينكه نمي‌تواند به مراحل بالاي رقابت‌هاي تنيس آزاد مادريد فكر كند، اظهار داشت: من بايد مسابقه اول خود را با پيروزي پشت سر بگذارم. مي‌دانم كه كار كسل كننده‌اي است اما بايد انجامش دهم. در 3 يا 4 دوره مسابقه گذشته نتوانستم از دور دوم صعود كنم يا در 2 مسابقه متوالي پيروز شوم، بنابراين نمي‌توانم در وهله اول به مراحل بعدي مسابقات فكر كنم.
موراي كه در رقابت‌هاي مادريد سيد سوم است، در دور دوم مقابل پابلو كيواس يا خوان ايگناسيو چلا به ميدان خواهد رفت.
اگر از آن مسابقه با پيروزي عبور كند، مي‌تواند مقابل سام كوئري، سيد چهاردهم مسابقات به ميدان برود كه روز يكشنبه با شكست هم‌وطن خود، جان ايسنر در فينال رقابت‌هاي تنيس آزاد صربستان اولين قهرمان آمريكايي رقابت‌هاي كلي كورت اروپا در طول 7 سال گذشته شد.
موراي در مرحله يك چهارم نهايي و قبل از ديدار در مرحله نيمه نهايي مقابل تنيسور شماره يك جهان و مدافع عنوان قهرماني راجر فدرر، ممكن است با ديويد فرر يا مارين سيليك روبرو شود.
وي گفت: فقط بايد تلاش كنم و اولين مسابقه خود را با پيروزي پشت سر بگذارم. اين بستگي به اين دارد كه ديگر شركت كنندگان چگونه بازي كنند، هرگز قابل پيش‌بيني نخواهد بود كه قرعه چگونه عمل مي‌كند.
تنيسور انگليسي خاطرناشن كرد: فقط مي‌خواهم عالي بازي كنم و تنها در اين صورت خوشحال خواهم شد. از شيوه بازي ام در رم راضي‌تر از عملكرد چند هفته پيش از آن بودم.
وي افزود: در ميامي خوب ظاهر نشدم، در مونته كارلو مأيوس شدم و در مسابقات رم بسيار بهتر بازي كردم. بنابراين فقط تلاش مي‌كنم تا بازهم عملكرد بهتري از خود به معرض نمايش بگذارم...../تحلیل:فارس

ویدیو مرتبط :
من می خواهم متفاوت باشم اما انقلابی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

می خواهم خودم باشم

 

تا همین چند وقت پیش هیچ مشکلی با پدر و مادرتان نداشتید و همه چیز به خوبی و خوشی پیش می رفت، اما این روزها از غذایی که می خورید گرفته تا لباس هایی که می پوشید و حتی رنگ دیوار اتاقتان موضوع اختلاف نظر با آنان است.

 

اشکال کار اینجاست که نه شما و نه پدر و مادرتان حاضر به کوتاه آمدن نیستید و مسائل کوچکی مانند زمان رفتن به رختخواب یا افرادی که با آنها در مدرسه دوست هستید موجب جنگ و دعوا در خانه می شود.

 

واقعاً چه اتفاقی افتاده است شما تا یکی دو سال پیش کوچکتر بودید و پدر و مادرتان کنترل زیادی روی اعمال و رفتار شما داشتند و حتی درباره چیزهای کوچکی مانند خوراکی ای که به مدرسه می بردید یا حتی لباس خوابتان برای شما تصمیم می گرفتند. شما هم به عنوان یک کودک مخالفت چندانی نداشتید و مطابق میل و تصمیمات آنها رفتار می کردید. البته این طرز برخورد والدین بسیار خوب است زیرا فرزندانی که از نظر ذهنی آن قدر رشد نکرده اند تا بتوانند از خود مراقبت کنند یا صلاح خود را تشخیص دهند. نیاز به کنترل بیشتر دارند.

 

ولی بچه ها همیشه بچه نمی مانند، بزرگ می شوند و مانند شما به مرحله نوجوانی و جوانی می رسند. شما در دوره نوجوانی هویت خود را پیدا می کنید، هویتی که از هویت پدر و مادرتان مستقل است.

 

جولیا رامبرز روانشناس آکادمی وستهام معتقد است که دوره جوانی، زمانی است که فرد در آن افکار و عقاید خاص خود را پیدا می کند و دوست دارد آنها را در زندگی و محیط اطراف خود پیاده کند. دوره نوجوانی زمینه ورود به دنیای بزرگسالان را فراهم می کند.

 

در دوره ای که شما بزرگ تر می شوید، تغییر می کنید و تبدیل به فردی می شوید که دوست دارد خودش برای خودش تصمیم بگیرد. ممکن است والدینتان نتوانند به همان سرعت خود را با این تغییرات هماهنگ کنند. آنها قبلا عادت داشتند برای شما که یک کودک بوده اید تصمیم بگیرند و شما هم فوراً حرف آنها را گوش کنید، ولی الآن شرایط فرق کرده است و کمی زمان لازم است تا سایر افراد خانواده به شخصیت جدید شما عادت کنند.

 

رامبرز می گوید: اختلاف نظرها بین والدین و نوجوان ها بسیار عادی است. نوجوانان خیلی زود عصبانی می شوند، زیرا دلشان می خواهد پدر و مادرشان با همه کارهای آنها موافق باشند و هر مخالفتی برایشان به این معناست که به شخصیت آنها احترام گذاشته نمی شود. زیرا یکی از ویژگی های دوره نوجوانی حساسیت بیش از حد است، هر مخالفتی که با نظرات شما می شود که کل شخصیت شما را زیر سؤال می برد!

 

پدر و مادرها هم عصبانی می شوند چون عادت ندارند فرزندانشان را خارج از محدوده کنترل خود ببینند.

 

یکی از ویژگی های پدر و مادرها هم این است که خیلی نگران فرزندانشان هستند، آنها می ترسند شما آن قدر بزرگ نشده باشید که بتوانید تصمیم های درستی بگیرید. مخالفت ها و سخت گیری های آنها به خاطر محبت شان است نه دشمنی آنها مشاجرات بین والدین و فرزندان معمولا احساسات هر دو طرف را به شدت جریحه دار می کند. از طرف دیگر بعضی از مسائل مانند انتخاب دوست یا با دوستان برای گردش بیرون رفتن مشاجرات بزرگ تری به وجود می آورد زیرا درست به نقطه حساسی دست می گذارند، یعنی همان احساس استقلال و آزادی طلبی نوجوان و احساس حمایت و مراقبت کردن از فرزند در پدر و مادر اما اوضاع همیشه این طور نمی ماند. با گذشت زمان پدر و مادرها فرزندشان را دیگر کودک نمی دانند و به او آزادی های معقول و مناسب با سن اش می دهند. نوجوانان هم یاد می گیرند که پدر و مادرها صلاح آنها را می خواهند و نیت بدی ندارند و از طرف دیگر علتی وجود ندارد که با تمام خواسته های آنها در خانواده موافقت شود.

 

رامبرز توضیح می دهد که بهترین راه برای جلوگیری از این مشاجرات یاد گرفتن راه های درست ارتباط برقرار کردن است.

 

اگر خواسته خود را با آرامش و نه با جیغ و داد مطرح کنید و رفتار منطقی ای داشته باشید، راحت تر می توانید پدر و مادرتان را متقاعد کنید. به هر حال باید به آنها نشان دهید که بزرگ شده اید. نشانه بزرگ شدن فقط به دست آوردن آزادی های بیشتر نیست، یکی از نشانه ها داشتن رفتار منطقی و حل مشکلات از طریق گفت وگو است.

 

بعضی وقت ها به نظر می رسد که رابطه شما هیچ وقت بهتر نمی شود. نه شما حرف آنها را می فهمید و نه آنها حرف شما را ولی با گفت وگو کردن به جای دعوا کردن و بیان کردن عقایدتان می توانید احترام بیشتری کسب کنید. به یاد داشته باشید که نتیجه بحث همیشه نباید کاملا به نفع شما یا پدر و مادرتان باشد. گاهی اوقات اگر هر دو طرف کمی کوتاه بیایند خیلی از مشکلات به راحتی حل می شود.

منبع:kayhannews.ir