علی دایی؛ مردی که ریسک کردن را دوست دارد

 

 

بهزاد غلامپور و یحیی گل محمدی پس از مذاکره با محمدحسن انصاری فرد مدیرعامل باشگاه راه آهن برای حضور در کادر فنی این تیم به توافق رسیدند و در همین راستا قرار داد داخلی در باشگاه امضا کردند تا امروز قرار داد را در هیات فوتبال استان تهران ثبت کنند.

میاچ نیز یکی دیگر از گزینه های مورد نظر علی دایی برای حضور در کادر فنی است که قرار است نماینده وی در تهران با مسؤولان باشگاه راه آهن درباره همکاری وی در فصل آینده با این تیم مذاکره کند.

1 - سرانجام انتظارها به پایان رسید و علی دایی تیم جدید خودش را برای حضور در لیگ یازدهم انتخاب کرد.

در شرایطی که از مدت ها قبل گمانه زنی هایی پیرامون پیوستن احتمالی دایی به باشگاه هایی مثل سپاهان، نفت و سایپا مطرح شده بود، سرمربی فصل قبل سرخپوشان بالاخره تصمیمش را گرفت و با تغییر مالکیت راه آهن و واگذاری آن به بخش خصوصی، پذیرفت که روی نیمکت این تیم بنشیند.

بی گمان حضور علی دایی در باشگاه متحول شده راه آهن، اتفاق مهمی است که معادلات آتی فوتبال ایران را برای فصل بعد تحت تاثیر قرار خواهد داد.

دایی به خودی خود یک چهره پراهمیت و کم نظیر در فوتبال کشورمان است و توجه به همین واقعیت، در کنار حواشی ریز و درشتی که طی این سال ها در اطراف او به وجود آمده، حضور شهریار در لیگ یازدهم را آبستن جذابیت های فراوانی قرار خواهد داد.

از همین حالا می توانیم منتظر به اوج رسیدن هیجان، هنگام مواجهه او با تیم هایی مثل تراکتورسازی قلعه نویی یا استقلال مظلومی و البته از همه مهم تر، پرسپولیس استیلی و کاشانی باشیم؛ دوئل های وجدآوری که هرکدام می توانند به سهم خودشان بر جاذبه های فوتبال ایران بیفزایند و تنور آن را داغ تر کنند.

قطعی شدن حضور دایی در راه آهن، حتی از همین امروز هم می تواند با متاثر کردن فضای بازار نقل و انتقال ها، اهمیت خودش را نشان بدهد؛ جایی که بدون شک راه آهن نیز به صف مدعیان جذب ستاره های باقی مانده اضافه می شود و رقابت در این عرصه را وارد فاز تازه تری می کند.

به نظر می رسد این آخرین «گل» علی دایی هم مثلهمه توپ هایی که او در جوانی اش از خط دروازه رقبا عبور می داد، قرار است هیجان و شعف خاص خودش را به دنبال بیاورد.

2 - آنچه از همین حالا و به شکلی کاملا قاطعانه می توان اعلام کرد این است که دایی با پذیرش هدایت راه آهن، ریسک بسیار بزرگی انجام داده است. تیم جدید شهریار در کنار باشگاه بلاتکلیف نفت، 2 تیمی بوده اند که تعطیلات تابستانی بسیار تلخی را گذرانده اند. وجود ابهام های مهم ملکی و مدیریتی در مورد این باشگاه ها باعث شد تا آنها نه تنها از قافله حیاتی نقل وانتقال ها عقب بمانند، بلکه در زمینه برنامه های تمرینی و آماده سازی و حتی بحث اردوهای داخلی و خارجی هم سرنوشت مجهولی داشته باشند.

به همین دلایل هم هست که بسیاری از کارشناسان از هم اکنون این دوتیم را گزینه های اصلی سقوط به لیگ یک قلمداد می کنند. در این شرایط آیا واقعا علی دایی با قبول رهبری راه آهن به ویژه در شرایطی که بسیاری از مخالفانش انتظار شکستش را می کشند، کار عاقلانه ای کرده است؟

بهترین پاسخ به این پرسش را «گذشت زمان» خواهد داد، اما هرچه هست، علی دایی یک بار دیگر نشان داد در قامت یک مربی، مردی کاملا باجسارت و خطرپذیر است. از یاد نبریم این چندمین ریسک او از آغاز حرفه جدیدش تا به امروز است؛ روزی که لورانت رفت، دایی جسورانه سایپای لیگ برتری را از میانه های راه به عنوان اولین تجربه اش پذیرفت. او خیلی زود و به رغم همه مقاومت های منطقی منتقدان، هدایت تیم ملی را در اوج جوانی پذیرفت و بعد از آن، حتی حضورش در پرسپولیس پس از ماه ها سکوت و بی خبری نیز در نوع خودش یک قمار بزرگ به حساب می آمد.

چنانچه همه تصمیمات او در عرصه مربیگری نشان می دهد، دایی اهل خطر کردن است. او گاهی در تصمیمات مخاطره آمیزش موفق می شود و گاهی نیز مثل دوران حضورش در تیم ملی شکست می خورد. با این اوصاف ریسک راه آهن برای او چه سرنوشتی خواهد داشت؟ آیا کسی می داند؟

3 - فارغ از اینکه علی دایی روی نیمکت راه آهن چه عملکردی خواهد داشت، تیم گرفتن او برای فصل بعد باعث شد تا تقریبا تمام مربیان لیگی یک نفس راحت بکشند. اگر سرمربی فصل گذشته پرسپولیس، لیگ یازدهم را بدون تیم آغاز می کرد، بی شک تبدیل به بزرگترین آلترناتیو نیمکت های دسته برتر می شد و سایه اش حسابی روی سر صاحبان این صندلی ها سنگینی می کرد، اما در حال حاضر بسیاری از آنها می توانند خاطرجمع باشند که دست کم وسوسه بزرگی به نام «علی دایی» مدیران آنها را برای اعمال تغییرات زودرس اغوا نمی کند.

در این میان، برنده بزرگ قطعا حمید استیلی است، چرا که خطر «دایی بدون تیم» هیچ کس را به اندازه او تهدید نمی کرد. با فضایی که در پایان فصل گذشته ایجاد شد، بروز هر مشکلی مثل یک آغاز ضعیف برای پرسپولیس یا وقوع تغییرات مدیریتی در این باشگاه می توانست علی دایی را که به آن شکل از این تیم جدا شده بود جانشین حمید استیلی کند، اما حالا سرمربی جوان سرخپوشان نیز اندکی بیشتر در حاشیه امنیت خواهد بود.

4 - آخرین حاشیه جالب تیم گرفتن دایی برای فصل بعد را اما، باید در اتاق های کنفرانس خبری ورزشگاه ها جستجو کرد. سرمربی سابق پرسپولیس، یکی از صریح اللهجه ترین مردان فوتبال ایران است که لیگ برتر بدون کنفرانس های مطبوعاتی داغ او بعد از هر بازی، قطعا بخش مهمی از جذابیت های خودش را از دست می داد.

در شرایط جدید، دایی کماکان این فرصت را خواهد داشت که هر هفته، مواضع خودش را در قبال هر موضوعی- اعم از داوری، تیم ملی، فدراسیون و البته پرسپولیس- با انبوه مخاطبانش در میان بگذارد و این، شاید خبر چندان خوشایندی برای حبیب کاشانی نباشد.

به نظر می رسد هر چقدر سرمربی سرخپوشان به خاطر تامین بیشتر امنیت شغلی اش باید بابت تیم دار شدن شهریار خشنود باشد، سرپرست موقت این تیم از این رهگذر دلمشغولی های تازه تری پیدا می کند. به هر حال دایی دل خوشی از مدیریت پرسپولیس ندارد و درهمین راستا، نطق های آتشین وی در نشست های خبری می تواند او را تا حدودی سبک کند؛ کنفرانس هایی که از همین هفته و با جلسه معارفه عملا آغاز میشوند!

ویدیو مرتبط :
‫تماشاگر // پروین: دوست دارم علی دایی کنار من باشد‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دشمن علی دایی دوست مدیرعامل پرسپولیس درآمد

 

اخبار ورزشی - دشمن علی دایی دوست مدیرعامل پرسپولیس درآمد

 محمد مایلی کهن و باز هم حرف های خاص.همیشه متفاوت حرف می زند و سعی می کند انتقادش از شرایط موجود را با صراحت بیان کند،اگر چه خیلی از حرفهایش هم نظر با ما نیست.به خصوص آنجا که او درباره تیم ملی و کروش حرف می زند و می گوید اگر رییس فدراسیون فوتبال بود همین حالا کارلوس کروش را برکنار می کرد.

هیات مدیره پرسپولیس هم انتخاب شد.خوبی اش این است که تکلیف این تیم قبل از شروع فصل مشخص شده است.

به نظرم بازهم اتفاق خاصی نمی افتد.البته خیلی زود است که درباره هیات مدیره قضاوت کرد.

به نظر شما چطور است؟
من خیلی خوش بین نیستم.در حقیقت با تغییرات اتفاق خاصی نمی افتد.به نظر من نیاز به تغییرات بنیادی بود.باید سیستم نگاه کردن ما تغییر کند.اینکه چطور برای این تیم ها پول درآورد.این نگاه ها باید تغییر کند.

شما فکر می کنید رحیمی در پرسپولیس موفق می شود؟
او کار سختی را شروع کرده است.هیچ کس نمی تواند رحیمی ورزشی و قوی نیست.ایشان دوست من است و در یک آپارتمان زندگی می کردیم.کلی هم از ایشان خاطره دارم.ما از دوره مدرسه عالی ورزش با هم بودیم.رحیمی جزو قهرمان های ورزشی بود.حتی وقتی از دانشکده ما به مسابقات جهانی اعزام می شدند افتخارات زیادی به دست می آوردند چون ما قهرمان های ورزشی را در اختیار داشتیم.

 

من فکر می کنم کار ایشان سخت است اما امیدوارم از پس این کار بر بیاید.من رحیمی را می شناسم و با اینکه مدیری قوی است اما باید بگویم که پرسپولیس هم جای سختی است.من خیلی خوش بین نیستم.می دانید چرا؟چون بزرگترین چالش در پرسپولیس این است که عده ای خودشان را بالاتر از این تیم می دانند.

 

همه ماها هرچه داریم از پرسپولیس است اما شرایط حالا عوض شده.از بازیکن تا مدیر کسانی هستند که منت می گذارند.یکی می گوید باید فکر کنم و یکی می گوید نمی مانم.می خواهم بپرسم شماها بدون اسم پرسپولیس کجا بودید؟متاسفانه این را یادمان می رود/یادمان می رود که پرسپولیس برای مردم عزیز است نه اسم ها برای آنها.

دست شما درد نکند به خاطر این گفت و گو...
همین؟نمی خواهید درباره تیم ملی حرف بزنید؟

چطور؟
درباره کروش باید حرف زد.درباره اینکه اگر جای کفاشیان بودم همین امروز کروش را برکنار می کردم و فرکی را می گذاشتم سرمربی تیم ملی.چه معنی دارد که کروش در برنامه زنده این طور انتقاد می کند و حرف هایی می زند که فدراسیون فوتبال را زیر سوال می برد.او درباره لباس های جام جهانی حرف هایی زد که کفاشیان آنها را رد کرد و می گوید صحت ندارد.در کل دنیا این حرف می پیچد و آبروی ایران خدشه دار می شود.آبروی تیم ملی در میان است و نباید اجازه داد که از این حرف ها زده شود.

به نظر شما انتقاد کردن در این شرایط منطقی است.کروش تیم ملی ایران را به جام جهانی برده است.
مگر چه اتفاقی افتاده؟ما که اتفاقی رفتیم جام جهانی.به نظر من که چیز خاصی ارائه نشده است.

اما شما هم می دانید که از لحاظ آماری ایران به عنوان تیم اول راهی جام جهانی شد.مردم همه راضی هستند.
شما می گویید سطح کیفی لیگ پایین است در حالی که خیلی از بازی های لیگ بالاتر در تیم ملی است.در این چند وقت تیم ملی چقدر پیشرفت داشته است؟آیا بازی قشنگی ارائه شده است؟شانس با ما یار بود و خدا خواست در جام جهانی حضور داشته باشیم.تا آخرین لحظه معلوم نبود که ما به جام جهانی می رویم یا نه؟

آن وقت ما می توانیم با یکدیگر هم عقیده نباشیم؟
می توانیم،اصلا یکی بین ما حکم شود.ما مثل کسانی نیستیم که احترام هم را نگه نمی دارند یا در جلسه به هم بی احترامی می کنند.شانس آوردیم آقای امیر خادم که توانسته بود "کنی ماندی آمریکایی "را مغلوب کند و قهرمان شود بین آنها بود.اگر نبود معلوم نبود چه بلایی سر هم می آوردند و کار به کجا می رسید؟
اخبار ورزشی - خبرآنلاین