شب ‌ها در پارک ورزش نکنید

 

بسیاری از افراد به ‌ویژه در فصل گرما و تابستان ساعات اولیه شب را برای ورزش در پارک ها انتخاب می ‌کنند که این گزینه به ‌دلیل انتشار دی ‌اکسید‌ کربن در ساعات شب مطلوب نیست و محققان توصیه می‌ کنند افراد علاقه ‌مند به ورزش نخستین ساعات روز به ویژه ساعت 5:30 تا 7:30 صبح را که هنوز تجمع خودروها در خیابان ‌ها زیاد نشده و هوا از نظر آلودگی همچنان در شرایط مطلوب قرار دارد، برای ورزش انتخاب کنند.

 

به نقل از همشهری، ورزش در ساعات پایانی شب به‌ دلیل پدیده ی بازدم دی اکسید کربن برای ریه بسیار خطرناک و مُضر است و بنابر نظر کارشناسان در این ساعات پیاده‌ روی در معابر عمومی شهر بهتر از پیاده ‌روی در سطح پارک‌ ها است.

 

حتی توصیه می ‌شود افراد در ساعات شب بر نیمکت‌ هایی که در محیط‌ های پُر درخت پارک‌ ها قرار دارند ننشینند زیرا خطر بروز خفگی به ‌دلیل انتشار دی ‌اکسید‌ کربن زیاد از برگ درختان، وجود دارد.

 

انسان و بیشتر موجودات زنده، اکسیژن هوا را جذب کرده و صرف سوخت و سازهای داخلی می ‌کنند و در عوض دی ‌اکسید‌ کربن به هوا بر می ‌گرداند. این فرایند تولید دی ‌اکسید ‌کربن، تنفس نام دارد.

 

تنفس در زندگی انسان و موجودات دیگری که مصرف ‌کننده اکسیژن هستند، نقشی اساسی ایفا می ‌کند به‌ گونه ‌ای که اگر برای چند لحظه مانع تنفس شویم، موجود زنده از هستی ساقط می ‌شود.

 

ورزش در ساعات پایانی شب به‌ دلیل پدیده ی بازدم دی اکسید کربن برای ریه بسیار خطرناک و مُضر است و بنابر نظر کارشناسان در این ساعات پیاده‌ روی در معابر عمومی شهر بهتر از پیاده ‌روی در سطح پارک‌ ها است.

 

تنفس فرایندی است در جهت گردش عقربه‌ های ساعت. در جنگل، می ‌توان تغییرات مشخص غلظت دی ‌اکسید کربن را اندازه‌‌ گیری کرد. توزیع متوسط دی اکسید کربن در جو، در حدود 320 قسمت در میلیون است. با طلوع خورشید، عمل فتوسنتز آغاز می‌ شود و دی اکسید کربن موجود را درختان مصرف و به ترکیبات آلی تبدیل می‌ کنند و مقدار آن شدیدا کاهش می ‌یابد. در اواسط روز، شدت تنفس بالا می ‌رود و مصرف دی‌ اکسید کربن‌ کاهش می ‌یابد و به 10 تا 15 ‌قسمت در میلیون(کمتر از متوسط روزانه اندازه‌ گیری شده در ناحیه تاج درخت) می ‌رسد. با غروب خورشید، عمل فتوسنتز هم متوقف می ‌شود اما تنفس ادامه می ‌یابد و مقدار دی اکسید کربن‌ در نزدیکی سطح زمین ممکن است به 400 ‌قسمت در میلیون هم برسد.

 

فعالیت طبیعی شش‌ ها بدین طریق است که اکسیژن دریافتی از هوای سالم را از طریق دم جذب کرده و پس از آن دی اکسید کربن را به‌ صورت بازدم از بدن خارج می ‌کنند، بنابراین هنگامی که افراد، شب و در محیطی پُر درخت ورزش می ‌کنند نه تنها بر اثر این فعالیت اکسیژن بیشتری وارد بدن آن ها نمی ‌شود که باعث وارد شدن دی ‌اکسید‌ کربن به ریه ‌ها و دم و بازدم مکرر دی‌ اکسید ‌کربن و کاهش میزان اکسیژن مورد نیاز برای بدن می ‌شود.

 

بنابراین بهترین گزینه آن است که افراد ساعات شب را به پیاده ‌روی و نه ورزش سنگین در محیط ‌های پُر درخت اختصاص دهند زیرا در نتیجه ورزش سنگین میزان دم و بازدم در هر دقیقه بسیار بالا می ‌رود و افرادی که در ساعات شب در پارک‌ ها می‌ دوند در خطر جذب دی ‌اکسید ‌کربن بیشتر قرار می ‌گیرند و این مسئله در دراز‌مدت عوارضی را در ریه ی آن ها پدید می ‌آورد.

ویدیو مرتبط :
هیچ وقت رفاقتی ورزش نکنید :)))))

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

هرگز در این زمان ورزش نکنید؟!

 

ساعات شب را برای ورزش انتخاب نكنید زیرا در این ساعات اكسیژن جذب شده توسط درختان در روز به‌صورت دی‌اكسید‌كربن از برگ درختان به محیط خارج انتشار می‌یابد.

 

بسیاری از افراد به‌ویژه در فصل گرما و تابستان ساعات اولیه شب را برای ورزش در پارك‌ها انتخاب می‌كنند كه این گزینه به‌دلیل انتشار دی‌اكسید‌كربن در ساعات شب مطلوب نیست و محققان توصیه می‌كنند افراد علاقه‌مند به ورزش نخستین ساعات روز به‌ویژه ساعت 5:30 تا 7:30 صبح را كه هنوز تجمع خودروها در خیابان‌ها زیاد نشده و هوا از نظر آلودگی همچنان در شرایط مطلوب قرار دارد، برای ورزش برگزینند.

 

ورزش در ساعات پایانی شب به‌دلیل پدیده بازدم دی اكسید كربن برای ریه بسیار خطرناك و مضر است و بنابر نظر كارشناسان در این ساعات پیاده‌روی در معابر عمومی شهر بهتر از پیاده‌روی در سطح پارك‌هاست.حتی توصیه می‌شود افراد در ساعات شب بر نیمكت‌هایی كه در محیط‌های پر درخت پارك‌ها قرار دارند ننشینند زیرا خطر بروز خفگی به‌دلیل انتشار دی‌اكسید‌كربن زیاد از برگ درختان وجود دارد.

 

انسان و بیشتر موجودات زنده، اكسیژن هوا را جذب كرده و صرف سوخت و سازهای داخلی می‌كنند و در عوض دی‌اكسید‌كربن به هوا برمی‌گرداند. این فرایند تولید دی‌اكسید‌كربن، تنفس نام دارد. تنفس در زندگی انسان و موجودات دیگری كه مصرف‌كننده اكسیژن هستند، نقشی اساسی ایفا می‌كند به‌گونه‌ای كه اگر برای چند لحظه مانع تنفس شویم، موجود زنده از هستی ساقط می‌شود.

 

تنفس فرایندی است در جهت گردش عقربه‌های ساعت. در جنگل، می‌توان تغییرات مشخص غلظت دی‌اكسیدكربن را اندازه‌‌گیری كرد. توزیع متوسط دی اكسید كربن در جو، در حدود320 قسمت در میلیون است. با طلوع خورشید، عمل فتوسنتز آغاز می‌شود و دی اكسید كربن موجود را درختان مصرف و به تركیبات آلی تبدیل می‌كنند و مقدار آن شدیدا كاهش می‌یابد. در اواسط روز، شدت تنفس بالا می‌رود و مصرف دی‌ اكسید كربن‌ كاهش می‌یابد و به 10 تا 15‌قسمت در میلیون، كمتر از متوسط روزانه اندازه‌گیری شده در ناحیه تاج درخت، می‌رسد. با غروب خورشید، عمل فتوسنتز هم متوقف می‌شود اما تنفس ادامه می‌یابد و مقدار دی اكسید كربن‌ در نزدیكی سطح زمین ممكن است به 400‌قسمت در میلیون هم برسد.

 

فعالیت طبیعی شش‌ها بدین طریق است كه اكسیژن دریافتی از هوای سالم را از طریق دم جذب كرده و پس از آن دی اكسید كربن را به‌صورت بازدم از بدن خارج می‌كنند، بنابراین هنگامی كه افراد شب و در محیطی پر درخت ورزش می‌كنند نه تنها بر اثر این فعالیت اكسیژن بیشتری وارد بدن آنها نمی‌شود كه باعث وارد شدن دی‌اكسید‌كربن به ریه‌ها و دم و باز دم مكرر دی‌اكسید‌كربن و كاهش میزان اكسیژن مورد نیاز برای بدن می‌شود.

 

بنابراین بهترین گزینه آن است كه افراد ساعات شب را به پیاده‌روی و نه ورزش سنگین در محیط‌های پر درخت اختصاص دهند زیرا در نتیجه ورزش سنگین میزان دم و بازدم در هر دقیقه بسیار بالا می‌رود و افرادی كه در ساعات شب در پارك‌ها می‌دوند در خطر جذب دی‌اكسید‌كربن بیشتر قرار می‌گیرند و این مسئله در دراز‌مدت عوارضی را در ریه آنها پدید می‌آورد.