تغذیه صحیح در ورزشکاران رشته بوکس چگونه باید باشد

تغذیه صحیح در ورزشکاران رشته بوکس چگونه باید باشد     
رژیم غذایی مناسب ومکمل درمانی باعث افزایش میزان انرژی ، ارتقاء رشد ماهیچه ها و بهبودی بعد از انجام فعالیت ورزشی می شود. با رژیم غذایی مناسب ومکمل درما نی شما قادر خواهید بود که سخت تر تمرین کنید وسریع تر به حالت اولیه قبل ازانجام فعالیت ورزشی بر گردید.
وقتی شما سخت تر تمرین کنید، سطح آمادگی شما نیز بهتر می شود.
ورزشکاران رشته بوکس به مقدار بالاتری از ویتامین ها و مواد معدنی نیاز دارند، که این هم بدلیل طبیعت ورزشی است که انجام می دهند.
● ویتامین ها
متابولیسم ،رشد مناسب و برگشت به حالت اولیه هر یک از سلول های بدن بعد از انجام فعالیت های ورزشی سنگین، به عکس العمل های بیوشیمیائی وابسته است.
این عکس العمل های بیوشیمیائی به ویتامین ها و مواد معدنی خاصی ( که عمل آنها را تسهیل می کنند) وابسته هستند. عدم توانایی در تأمین مقدار کافی این مواد مغذی منجر به کاهش سطح توانایی افراد می شود. همچنین تولید انرژی و رشد ماهیچه ها به مقدار زیا دی به ویتامین ها و مواد معدنی خاص وابسته است. بدون ویتامین ها توده عضلانی ضعیف خواهد شد ، تراکم استخوانی کم می شود و سیستم های بدن به خوبی کار نمی کنند.
ورزشکاران رشته بوکس به مقدار بالاتری از ویتامین ها و مواد معدنی نیاز دارند، که این هم بدلیل طبیعت ورزشی است که انجام می دهند. انجام ورزشهای سخت منجر به تخلیه مواد مغذی می شود.
● گلوتامین
گلوتامین بیشترین اسید آمینه مو جود در داخل بافت های ماهیچه ای است. گلوتامین، بیشتر از ۶۰ درصد حوضچه اسید آمینه داخل ماهیچه اسکلتی را تشکیل می دهد.
گلوتامین، نیتروژن مورد نیاز برای ساختمان ماهیچه را به درون سلولهای ماهیچه آزاد می کند. این مطلب ثابت شده است که، گلوتامین با جلوگیری از تخریب بافت ماهیچه به رشد ماهیچه کمک می کند. وقتی ما سخت تمرین می کنیم سطح گلوتامین به طور شدیدی پایین می آید.
غلظت گلوتامین تا وقتی که برگشت به حالت اولیه به طور کامل انجام نشود پایین باقی می ماند. این روند بسته به شدت ورزش متفاوت است.
درطی انجام ورزش بوکس گلوتامین زیادی از بافت ماهیچه تخلیه می شود. در این حالت ما با خستگی مواجه می شویم که مکمل درمانی با گلوتامین می تواند مفید باشد. مکمل درمانی با گلوتامین جلوی کاهش سنتز پروتئین ماهیچه را می گیرد.
● کراتین
کراتین مونوهیدارت باعث افزایش توده بدنی می شود که این بدلیل افزایش برگشت انرژی به ماهیچه است. کراتین، سطح انرژی را از طریق افزایش میزان ATP زیاد می کند. ورزشکاران رشته بوکس باید مراقب دریافت کراتین باشند. چون با دریافت کراتین افزایش خفیفی در وزن مشاهده می شود که این به دلیل احتباس آب در ماهیچه اسکلتی است. کراتین می تواند باعث افزایش نیروی کششی شود. ورزشکاران رشته بوکس باید در روز ۳ گرم مکمل کراتین دریافت کنند.

ولی باید از مصرف زیاد کراتین اجتناب کنند. توصیه ما این است که مقدار بسیار کمی کراتین را در جلسات ورزشی غیر هوازی استفاده کنید.
کراتین را درست قبل از مسابقه استفاده نکنید، چون ممکن است باعث افزایش وزن شود ( بنا به دلیلی که در بالا گفته شد.) که این در زمانی که وزن کشی قبل از شروع مسابقات انجام می گیرد، ممکن است مشکل ساز باشد. اگر مکمل کراتین درست دریافت شود وزن بدست نخواهید آورد. مکمل کراتین را در بین زورآزمائی ها یا در زمانی که در حال تمرین نیستید استفاده کنید.
بهترین زمان برای دریافت مکمل اسید های آمینه شاخه دار بلافاصه قبل و بعد از انجام فعالیت ورزشی است.
● اسیدهای آمینه
اسید های آمینه واحدهای ساختاری پروتئین ها هستند. بدن انسان به ۲۲ نوع اسید آمینه نیاز دارد. این اسیدهای آمینه مولکولهای بزرگ پروتئین را تولید می کنند که باعث می شوند شما زنده بمانید. اسیدهای آمینه، موادی مانند آنزیم ها ، هورمون ها و نوروترانسمیترها ( انتقال دهنده های عصبی ) را می سازند که این مواد به تنظیم بدن شما کمک می کنند.
از بین این ۲۲ اسید آمینه ۹ اسید آمینه ضروری هستند، یعنی اینکه باید از طریق غذا تامین شوند. درصورت تا مین نشدن اسید های امینه ضروری، بدن فیبرهای ماهیچه ای را نمی تواند دوباره بسازد .
وقتی ما به طور سخت تمرین می کنیم فیبر های ماهیچه ای تجزیه می شوند. ما باید بلافاصله فیبرهای ماهیچه ای را از طریق مصرف پروتئین جبران کنیم. ۳ اسیدآمینه شاخه ای وجود دارد که برای برگشت به حالت اولیه بعد از انجام فعالیت ورزشی مهم هستند. این ۳ اسید آمینه، لوسین ، ایزولوسین و والین هستند. اینها باید از طریق رژیم غذایی تأمین شوند.
بهترین زمان برای دریافت مکمل این اسید های آمینه شاخه دار بلافاصه قبل و بعد از انجام فعالیت ورزشی است. از طریق تأمین اسیدهای آمینه شاخه دار شما می توانید از آسیب ماهیچه ای جلوگیری کنید. بدین ترتیب توانایی شما برای انجام تمرین های ورزشی سخت افزایش می یایند
        

منبع:pezeshkan.org

ویدیو مرتبط :
دوربین خبرساز و مشکلات ورزشکاران رشته ی دراگون بوت

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چطور ورزشکاران می‌توانند تغذیه صحیح داشته باشند؟

 چطور ورزشکاران می‌توانند تغذیه صحیح داشته باشند؟
امروز بیش از هر زمان دیگری ارزش فعالیت‌های بدنی و نقش آن در سلامت شناخته شده است. در واقع زندگی ماشینی، فعالیت‌های حرکتی روزمره را کاهش داده و برای جلوگیری از بروز بسیاری از بیماریها ورزش امری ضروری است. گاهی یک ورزشکار فراتر از حفظ سلامتی در رشته‌ای خاص جهت کسب مقام قهرمانی کوششی مستمر می‌نماید که در این شرایط تمامی عوامل در بدن تغییر می‌کنند.

 

قلب، ریه، دستگاه گوارش، هورمون‌ها، سیستم عصبی و بخصوص ماهیچه‌ها نیاز به تطابق با وضعیت جدید دارند. در واقع هیچ استرس و فشاری همانند یک ورزش سنگین و طولانی‌مدت  روی بدن تأثیر نمی‌گذارد. بنابراین جهت کسب مقام قهرمانی یکی از مسائل مهم، تغذیه ورزشکاران است. البته فراموش نکنیم هدف از ورزش، سلامتی روح و جسم است و در کنار آن رقابت سالم در مسابقات و نه فقط کسب مقام قهرمانی به هر قیمتی.

 

نیازهای تغذیه‌ای ورزشکاران
انرژی: انرژی مورد نیاز برای یک ورزشکار به عوامل مختلفی مثل خصوصیات فردی ورزشکار (قد، وزن، جثه فرد، جنس، سن، بلوغ)، مدت ورزش، نوع و شدت ورزش و شرایط جغرافیایی محل زندگی فرد بستگی دارد و به طور کلی طی فعالیت‌ ورزشی از یک طرف میزان متابولیسم پایه(BMR) افزایش می‌یابد و از طرف دیگر فعالیت فرد زیاد می‌شود، بنابراین مقدار نیاز انرژی بین 3 تا 6 هزار کیلوکالری در روز توصیه می‌شود.

 

برای ورزش‌های سنگین مثل اسکی، ماراتن و ورزش‌های تیمی حداکثر انرژی لازم است که برای این نوع ورزش‌ها توصیه می‌شود. 75-70 درصد کالری رژیم از منبع کربوهیدرات که قسمت اعظم آن از نوع کمپلکس می‌باشد تأمین گردد. در ورزش‌هایی که انرژی زیادی در مدت کوتاه نیاز دارند مثل کشتی و شنای صدیارد، میزان نیاز انرژی بین 5000-3000 کیلوکالری است. کمترین میزان نیاز به انرژی مربوط به فعالیت‌های ورزشی با شدت کم و مدت طولانی و یا ورزش‌هایی که با شدت زیاد و مدت کم انجام می‌شود، است ورزش‌هایی مثل: پرش طول، پرش ارتفاع، پرتاب دیسک، پرش با نیزه و غیره...
به طور کلی میزان نیاز انرژی برای زنان ورزشکار 10درصد کمتر از مردان ورزشکار می‌باشد.

 

پروتئین: برای رشد و بازسازی، انقباض عضلانی و تولید انرژی، پروتئین برای ورزشکاران لازم است ولیکن مصرف زیاد پروتئین بر قدرت عضلانی نمی‌افزاید. (فقط حجم عضلات را زیاد می‌کند.)
توصیه می‌شود 15-12 درصد انرژی مصرفی از منبع پروتئین تأمین شود و چون نیاز ورزشکاران به انرژی افزایش می‌یابد، بنابراین مقدار پروتئین مورد نیاز برای فعالیت‌های ورزشی حداکثر 5/1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است. در مورد پروتئین مصرفی توصیه می‌شود که نسبت پروتئین حیوانی به گیاهی، 60 به 40 باشد و نوع پروتئین مصرفی بهتر است از گوشت‌های کم‌چربی (گوشت سفید مثل مرغ و ماهی) و بیشتر به صورت کبابی یا آب‌پز باشد. سفیده تخم‌مرغ و لبنیات کم‌چربی نیز از منابع خوب پروتئین هستند.

جگر منبع خوبی از پروتئین، آهن، فسفر، ویتامین‌های گروه A و B می‌باشد، ولی به دلیل این که غنی از اسیدهای نوکلئیک، ترکیبات پورین‌دار و کلسترول است، مصرف آن بیش از هفته‌ای یک بار توصیه نمی‌شود. باید به این نکته توجه کرد که مصرف زیاد پروتئین باعث ایجاد عوارضی مثل از دست دادن کلسیم، خشکی بدن، ایجاد نقرس، دهیدراتاسیون یا کاهش آب بدن، کنونریس و اختلالات کلیوی می‌شود.

 

چربی: جهت تولید انرژی برای فعالیت‌هایی که مدت زیادی طول می‌کشد سوختن مواد حاوی چربی ضروری است. با طولانی شدن ورزش، اسیدهای چرب آزاد از ذخایر بافت چربی رها می‌شوند و برای مصرف عضلات به عنوان سوخت استفاده می‌شوند. البته در 90-60 دقیقه ابتدای ورزش عضلات از گلوکز و گلیکوژن ذخیره شده استفاده می‌کنند و پس از 90 دقیقه‌ اسیدهای چرب آزاد جهت سوخت مصرف می‌شوند. تحقیقات نشان داده که چربی زیاد در رژیم غذایی باعث کاهش قدرت ورزشکاران می‌شود.

در تحقیقی که  روی دوچرخه‌سواران انجام گرفته مشاهده شده دوچرخه‌سوارانی که غذای مصرفی آنها غنی از کربوهیدرات پیچیده(نان‌های سبوس‌دار، پاستا و...) و محدود از چربی بوده، تا 240 دقیقه دوچرخه‌سواری کرده‌اند در حالی که در نتیجه خوردن غذای چرب مقاومت آنها کم شده و حداکثر تا 75 دقیقه توانسته‌اند فعالیت دوچرخه‌سواری داشته باشند. به طور کلی چربی مصرفی باید کمتر از 25 درصد کالری رژیم باشد که از این مقدار 10 درصد آن به اسیدهای چرب غیراشباع حاوی چند باند دوگانه(روغن‌های گیاهی مایع) اختصاص داده شود.

 

آب: آب تنها ماده‌ای است که کمبود یا فقدان آن تهدید جدی برای سلامتی است. به خصوص در فعالیت‌های ورزشی فقدان آب و یا کمبود آب سبب خستگی زودرس ورزشکار می‌شود. نقش آب برای فعالیت قلب و عروق، متابولیسم موادمغذی، سیستم تنظیمی حرارت بدن و همچنین دفع مواد زائد حاصل از متابولیسم سلولی است. از طرف دیگر انتقال آب از داخل به خارج از سلول و بالعکس متضمن جابه‌جایی یونهای سدیم، پتاسیم ، کلر و منیزیم است. هر چند که عرق یک ترکیب هیپوتونیک(رقیق) است و غلظت سدیم، پتاسیم و کلر در عرق کمتر از خون است ولیکن در فعالیت‌های طولانی مدت تعریق زیاد سبب افزایش غلظت خون و در نتیجه خستگی و عدم توان ورزشی می‌شود.

 

 

مصرف نوشیدنی‌ها و ترکیب آن در فعالیت‌های ورزشی به عواملی مثل حرارت محیط، رطوبت محیط، خصوصیات مورفولوژیک و بیوشیمیایی فرد و شدت و مدت ورزش بستگی دارد.
به طور کلی توصیه می‌شود قبل از مسابقات ورزشی حدود 500-400 سی‌سی از نوشیدنی‌های مختلف که حاوی گلوکز است، استفاده شود و گاهی اوقات کمی الکترولیت به این نوشیدنی‌ها اضافه شود.

در طول مسابقات توصیه می‌شود در فاصله هر 15 دقیقه 240-150 سی‌سی از مایعات استفاده شود. استفاده از نوشیدنی‌های هیپرتونیک (پرغلظت) و یا قرص نمک به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.
نوشابه‌های ورزشی که برای جبران مایعات از دست رفته در هنگام تمرین و مسابقه می‌توان استفاده نمود عبارتند از: آب میوه‌ها مثل آب سیب یا آب حاوی گلوکز و ویتامین‌های گروه B و یا شربت آبلیمو با شکر که حداکثر حدود 80 گرم در هر لیتر شکر اضافه شود.

مواد معدنی: در حین فعالیت‌های ورزشی نیاز به مصرف بسیاری از مواد معدنی در ورزشکاران افزایش می‌یابد. به عنوان مثال نیاز به کلسیم در ورزشکاران زیادتر می‌شود زیرا کلسیم در افزایش دانسیته استخوانی، از بین رفتن استرس‌های ناشی از ورزش و افزایش توان ورزشی نقش بسزایی ایفا می‌کند. نیاز به منیزیم افزایش می‌یابد زیرا منیزیم در متابولیسم مواد مغذی و تولید انرژی شرکت می‌کند. نیاز به فسفر افزایش می‌یابد به دلیل این که فسفر در تنظیم انرژی به صورت ATP، تعادل اسید و باز و در نتیجه افزایش توان ورزشی مؤثر است.

نیاز به روی افزایش می‌یابد، زیرا روی جزء ساختمانی بسیاری از آنزیم‌هایی است که در متابولیسم مواد مغذی شرکت می‌کنند و همچنین به همراه مس و آهن در سنتز هموگلوبین و خون‌سازی شرکت می‌کند.

نیاز به مصرف مس به دلیل نقشی که در بالا بردن درصد جذب آهن، سنتز میلین و فسفر لیپیدها، استحکام بافت پیوندی و همین طور آزادسازی انرژی از موادمغذی دارد افزایش می‌یابد. و بالاخره نیاز به آهن به دلیل نقشی که آهن در انتقال اکسیژن به صورت هموگلوبین و میوگلوبین و خون‌سازی دارد بیشتر می‌شود. بنابراین مواد معدنی در تأمین سلامت ورزشکاران از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند.

 

ویتامین‌ها: مصرف ویتامین‌ها باید در ورزشکاران جهت افزایش توان ورزشی و کاهش خستگی ناشی از ورزش افزایش یابد. این گروه از مواد مغذی هر چند نقش انرژی‌زایی ندارند و لیکن به صورت کوآنزیم در متابولیسم مواد مغذی شرکت می‌کنند. به عنوان مثال ویتامین‌های B1، B2 و B3، همگی برای انرژی‌زایی نقش مهمی دارند.

مصرف ویتامین B6 باید در بدن‌سازان بیشتر شود چون این ویتامین‌ نقش مهمی در سنتز پروتئین‌ها برعهده دارد. کمبود ویتامین B12 و اسید فولیک در ورزشکاران گیاهخوار که برای چند سال این رژیم را داشته‌اند شایع است و مصرف مکمل برای این گروه توصیه می‌شود. در فعالیت‌های ورزشی نیاز به ویتامین‌های A، E و C نیز به دلیل نقش آنتی‌اکسیدانی که دارند افزایش می‌یابد، زیرا در نتیجه ورزش فرایند اکسیداتیو (ورزش‌هایی که در آن اکسیژن زیادی مصرف می‌شود) در عضله افزایش می‌یابد و منجر به افزایش تولید پراکسیدهای چربی و رادیکال‌های آزاد می‌گردد.

نتایج مطالعاتی که  روی ورزشکاران صورت گرفته نشان می‌دهد که مصرف این سه  ویتامین برای مدت 3 تا 4 هفته از طریق برنامه‌ غذایی سبب کاهش میزان آنزیم‌های کراتین فسفوکیناز (CPK) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) می‌گردد که کاهش این دو آنزیم سبب افزایش توان ورزشی می‌شود.

نکات تغذیه‌ای مفید برای ورزشکاران
1) از خوردن نوشابه‌های گازدار و مواد غذایی پرفیبر و نفاخ خودداری کنید.
2) از خوردن غذاهای چرب و سرخ کرده اجتناب کنید.
3) بهتر است از چای کم‌رنگ استفاده نمایید.
4) مصرف 3-1 فنجان قهوه یا نسکافه برای افزایش توان ورزشی مفید است.
5) در هر روز حداقل از دو نوع میوه حاوی ویتامین C استفاده شود.
6) روزانه از سبزیجات تازه استفاده نمایید.

7) مصرف پروتئین زیاد قبل از مسابقه مجاز نمی‌باشد، چون نیاز به آب را افزایش می‌دهد.
8) افزایش انرژی  مصرفی بر حسب نوع و مدت و شدت ورزش و مصرف کربوهیدرات‌ زیاد حداکثر تا 75% کالری رژیم برای فعالیت‌های ورزشی سنگین و طولانی مدت توصیه می‌شود.
9) انواع میوه‌ها و آب میوه‌ها، شیر، نان و غلات منابع خوب کربوهیدرات‌ هستند که بهتر است یک ساعت قبل از ورزش شیر با عسل و یا آب میوه با عسل استفاده شود، زیرا عسل سبب افزایش سطح انرژی در بدن می‌شود.

منبع : hamshahrionline.ir