ورزشی
2 دقیقه پیش | پیرترین و جوان ترین بازیکن یورو 2016سایت یوفا در گزارشی به معرفی پیرترین، جوان ترین، کوتاه ترین و بلندترین بازیکنهای یورو ۲۰۱۶ پرداخته است. خبرگزاری ایسنا: سایت یوفا در گزارشی به معرفی پیرترین، جوان ... |
2 دقیقه پیش | عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016در جمع 24 تیم حاضر در یورو 2016، آلمان گران ترین و مجارستان ارزان ترین تیم ها هستند. وب سایت مشرق: در جمع 24 تیم حاضر در یورو 2016، آلمان گران ترین و مجارستان ارزان ترین تیم ... |
تاریخچه وزنه برداری
بشر برای حفاظت خود در غارها، ناگزیر به جابجایی سنگهای بزرگ برای قرار دادن در مقابل ورودی آنها بوده است. مصریها برای ساختن مجسمههای عظیم فراعنه و اهرام ثلاثه، مردان قوی آن روز جهان را در کنار نیل گرد آوردند و آنها را به ساختن مجسمههای سنگی وا داشتند.
کاوشهای باستانشناسی نشان میدهد وزنهبرداری و وزنه پرانی به همراه دو و میدانی و ژیمناستیک در یونان باستان تمرین میشده است. همچنین وزنهبرداری و وزنهپرانی جزئی از بازیهای تیلیتیان ایرلندیها در 4000 سال قبل بوده است. "میلو" از اهالی "کورتونا" سالهای سال قهرمان المپیک باستان بود و مدت 28 سال مقام خود را حفظ کرد.
او اولین وزنهبردار علمی در دنیاست که پیشرفت و ترقی و قدرت خود را بطور مرتب و کمکم بدست آورد. بدین ترتیب که گوسالهای را هر روز از زمین بلند میکرد و روی دو دست قرار میداد و تا هنگامی که گاو تنومندی شد آن را بر سر دست میبرد. تاریخ این کار را 684 سال قبل از میلاد نوشتهاند و در حقیقت وزنهبرداری جدید از اساس کار میلو پیروی میکند.
اولین آثار بوجود آمدن این ورزش زمانیست که در یونان باستان ورزشکاران به وزنهپرانی (پرتاب دیسک و وزنه) عادت داشتهاند و لغت یونانی "هالترس" (پرتاب صفحه یا دیسک هالتر) ریشه وزنهبرداری امروزی است. وزنهبرداری جدید در اروپا توسط اروپاییان پایهگذاری شد و به نظر میرسد که در وهله نخست جوانان روستایی بدین کار دست زدند تا قدرت و برتری خود را نسبت به همسالان خود نشان دهند و با قدرت خود توجه دوشیزگان را جلب نمایند.
کار نمایش جوانان در بلند کردن وزنه کمکم آنقدر بالا گرفت که مسابقههایی ترتیب داده میشد و در آن زنان و مردان بیشماری برای تماشا گرد هم میآمدند و این مسابقات، محک قدرت و نیرومندی جوانان بود.
"وینهیرون" میتوانست یک وزنه 305 کیلوئی را روی دوشش بلند کند. یک روز همین وزنه مغزش را متلاشی کرد. "گوتا" فرد دیگری با 77/1 متر قد و 88 کیلوگرم زون بود که قادر به بلند کردن یک اسب بر سر دست خود بود.
لویی یکافه" ملقب به آپولون در سال 1862 در شهر مارس بارگ متولد شد و در جوانی دارای قد 90/1 متر و دور سینهاش در حال تنفس 137 سانتیمتر بوده است. او برای کارهای قهرمانی از چرخهای واگن و یک میله آهنی استفاده میکرد. "لوییسیر" کانادایی که سرآمد تمام هرکولهای عصر خود بود به سال 1863 متولد شد.
قدش 176 سانتیمتر و وزنش 135 کیلوگرم بود، دور سینهاش 47/1 متر و دور بازویش 55 سانتیمتر بود. او قادر بود وزنه 249 کیلوگرمی را با یک انگشت دست از زمین بلند کند و درشکه چهار اسبه را از حرکت باز دارد.
هنگامیکه به سبب علاقه جوانان اروپای مرکزی وسایل این رشته ورزشی تکامل پیدا کرد، مقررات ناقصی هم برای آن وضع شد و جوانان سایر نقاط اروپا از جمله کشورهای اسکاندیناوی نیز به تمرین وزنهبرداری پرداختند و به تدریج این ورزش حتی در مصر و ژاپن هم متداول شد. این ورزش تا زمانی که در بازیهای المپیک جایی نداشت شهرت و معروفیتی کسب نکرده بود و در آمریکا و سایر نقاط جهان جوانان توجه چندانی به آن نمیکردند.
در سال 1896 که اولین دوره بازیهای المپیک نوین در شهر آتن برگزار شد، وزنهبرداری و زورآزمایی با وزنه در شمار برنامههای دو و میدانی قرار گرفت. در این دوره فقط دو حرکت در وزنهبرداری (یکی با دمبل بزرگ و دیگری با هالتر) انجام شد. داوری این مسابقات بر عهده یک شاهزاده یوانانی بود که 02/2 متر قد داشت و خود از پهلوانان مشهور به شمار میرفت.
فکر تشکیل فدراسیون بینالمللی وزنهبرداری در سال 1913 که ژول روسه جای دبوفه یا دبوف رئیس فدراسیون وزنهبرداری فرانسه را گرفت بوجود آمد. روسه در سال 1914 فدراسیون وزنهبرداری فرانسه را پایهگذاری کرد. در همین سال کمیته بینالمللی المپیک کنگره خود را در دانشگاه سوربن فرانسه تشکیل داد تا مقررات و برنامههای مربوط به المپیک 1916 برلین را بررسی نماید.
در ساعات آخر اولین روز تشکیل کنگره مزبور، ژول روسه دریافت که مسابقات وزنهبرداری را از برنامه بازیهای برلین حذف نمودهاند. روسه با ناراحتی فراوان فرانتز راشل دبیر کمیته ملی المپیک فرانسه را ملاقات و توانست با منطق و صراحتی که خاص خودش بود وی را وادار نماید انجام مسابقات وزنهبرداری را در بازیهای المپیک پیشنهاد کند. صبح روز بعد روسه با کمک فرانتز در کار خود توفیق حاصل نمود.
با پیش آمدن جنگ جهانی اول بازیهای سال 1916 انجام نیافت ولی در بازیهای المپیک 1920 آنتورپ چهارده کشور در رشته وزنهبرداری شرکت نمودند. در کنگره بینالمللی المپیک که در سال 1921 در شهر لوزان تشکیل شد با گنجانیدن این روش در برنامه بازیهای سال 1924 مخالفت شد و آقای روسه مجبور شد فعالیتهای زیادی را برای باقی ماندن وزنهبرداری در بازیهای المپیک انجام دهد. در سال 1925 که کنگره بینالمللی المپیک در براگ تشکیل گردید موافقت شد که وزنهبرداری به طور دایم در برنامه بازیهای المپیک گنجانیده شود.
در بازیهای المپیک لسآنجلس (1932)، مسابقات وزنهبرداری در پنج حرکت انجام میشد که وزنه برداشتن با یک دست هم جزو آن بود. اما در بازیهای المپیک برلین (1936) وزنهبرداری محدود به سه حرکت دو دستی (پرس، یک ضرب و دو ضرب) شد.
پرس- کشیدن هالتر به روی سینه و بالا بردن آن با فشار.
یک ضرب- بردن هالتر با یک حرکت از روی زمین به بالای سر.
دو ضرب- بالا بردن هالتر با دو حرکت، یکی کشیدن آن به روی سینه و سپس با حرکت بعدی به بالای سر
در سال 1920 همزمان با بازیهای المپیک، فدراسیون جهانی وزنهبرداری تشکیل گردید و ژول روسه رئیس فدراسیون وزنهبرداری فرانسه به پاس خدماتش به این ورزش به ریاست فدراسیون جهانی برگزیده شد. وی تا سال 1952 در این سمت باقی ماند و پس از وی دیتریش ورتمن از آمریکا به این سمت برگزیده شد.
ویدیو مرتبط :
افتادن وزنه تو صورت وزنه بردار در ملع عام
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
نگاهی به تاریخچه گلیم و فرش در ایران
در طول تاریخ فرش و تابلو فرشهای ایرانی از نظر زیبایی و هنر نقش مهمی در اقتصاد کشورو خانواده ها داشته که شایسته است بیشترتوجه به این هنر ارزشمند که یادگار نیاکان ما میباشد و برای خلق آن رنجهای زیاد و راههای بسیار طی شده است داشته باشیم باید پذیرفت که پیدایش هنر ارزنده قالیبافی به یکباره و خلق الساعه نبوده بلکه به تدریج و بنا به اصول علمی و روند قدم بقدم روبه رشد حسب قواعد سنت تمدنهاو میزان علاقه واحتیاجات مردم آن روزگار بوده که راه تکامل در بافت وسایر عواعل تولید را پیموده است تا به زمان خشایارشا حدود 2489سال قبل رسیده است . پس قدمت و پیشینه فرش را در ایران باید در سده های پیشین تر جستجو کرد و مسائل اجتماعی مردم هر عصر مدیون جامعه پیش از خود بوده که تجربیات هنری خود را به نسل جوان تر آموخته است .
درست است که یک تخته فرش و یک روانداز اسب در منطقه پازیریک بخش جنوبی سیبری بدست آمده و تاریخ بافت آن را حدود سده پنجم قبل از میلاد می دانند ولی آراء و عقاید فرش شناسان و پژوهشگران بطور پراکنده بر آن است که قدمت فرشبافی به تمدنهای پیش تر ایران می رسد ادله این تفکر با توجه به زیبایی بافت و نقش و نگار موجود در فرش مضمون رشد تمدن و پیشرفت هنر بافندگی و صنایع دستی آن روز ایران بوده است .
نکته مستند تر آنکه در 480 سال قبل از میلاد مسیح هنگامی که تمیستوکل ( Temistocle )سردار آتنی بعلت رشگ برخی از رجال آتن به او تهمت خیانت زدند و مورد مذمت و اتهام قرار گرفت و حتی جان وی در معرض خطربود بنابراین برای نجات جان خود به ایران گریخت . چون کشور یونان در آن زمان در حال اهتزاز با کشور بزرگ ایران قرار داشت خشایارشا که پادشاه ایران بود با نگرش کسب اطلاعات نظامی و اوضاع واحوال اقتصادی و اجتماعی یونان با مهربانی با وی رفتار کرد و حتی هدایای ارزنده ای از جمله چند قطعه قالی وگلیم های زیبایی که دارای نقش و نگار دلفریب و گیرا که با دستهای هنرآفرین فرزندان ایران بافته شده بود به وی داد . سردار آتنی که از قبل به زیبایی گلیم وفرش ایران آگاه بود تا هدایای فرش و گلیم را دید مورد پسند قرار داد و تعریف و تمجید از آن کرد که این امر در تاریخ فرشبافی ایران یک سند قطعی و مورد اطمینان بایستی در نظر گرفته شود .
یا گزنفون در کتاب بازگشت ده هزار یونانی می نویسد :در یک مهمانی که سوتس (Seuthes ) امیر تراکیه حضور داشت بعنوان هدیه یک تخته فرش ایرانی به وی داده می شود بدیهی است آنچه را که به امیر کشوری هدیه می دهند چیزی نفیس و ارزنده ای باید باشد پس نتیجه می گیریم که فرشهای ایرانی در آن زمان چنان زیبا و دلفریب بوده که شایستگی پیشکشی به پیشویان کشور ویا ملتی را داشته است .
(نقل از زندگانی مردان نامی پلوتارک )
حبیب ابن صهبان نقل می کنند هنگامی که سپاه سعد در جنگ با ایرانیان ظفر آمد آنها به کاخ مدائن رسیدند غنایم فراوان بدست آوردند مثل جامه ها زیورآلات شمشیر خسروپرویز و ده ها قلم دیگر از جمله یک تخته فرش شصت ذرع در شصت ذرع یکپارچه به اندازه یک جریب که همچون کشتزار و سبزه زار بهاران بود و متن فرش چون نهرها و لابه به لای آن همانند مروارید بود ومتن از حریر بر پودهای طلا که گلهای طلاو نقره و امثال آن داشت چشم همگان را خیره می کرد آنها خمس همه غنایم را بین خود تقسیم کردند و فرش بماند چون تقسیم آن میسر نبود سعد مسلمانان را خواند و گفت خداوند دستهای شمارا پر کرده است تقسیم این فرش مشکل است رای من این است که آن را به امیر مومنان عمر واگذاریم که هر چه خواهد کند چنان کردند گویند چون فرش به مدینه نزد عمر بردند شب خوابی دید و کسان را فراهم آورد و حمد ثنای خدارا کرد و در باره فرش رای خواست نظرهای متفاوت دادند در آن جلسه که امام علی (ع) نیز حضور داشت به عمر فرمود : ای عمرکار چنانست که گفتید اما تامل باید کرد که اگر اکنون آن را بپذیرید فردا کسانی به دستاویز آن به ناحق چیزهای بگیرند: عمر گفت راست گفتی و اندارز دادی فرش را پاره پاره کردند و تا بین کسان تقسیم نمایند که یک تکه از فرش که از بقیه تکه ها بهتر نبود به حضرت رسید امام تکه فرش را در بازار به بیست هزار دینار فروخت
( نقل از تاریخ طبری جلد پنجم )
نظر عزیزان را به سه نکته مهم معطوف میدارم:
1-پیدایش قالی و گلیم به یکباره نبوده وبه تدریج در سده پنجم قبل از میلاد به تکامل رسیده است و حصول نتیجه می گردد خلق این هنر خیلی پیشین تر بوده است.
2-خلق اولیه فرش در ایران بوده وبعدها از طروق مختلف به سایر نقاط انتقال یافته است .
3-فرش ایران در طول تاریخ اعتبار جهانی داشته و همیشه بعنوان یک کالای ارزنده و سرمایه ای ایفای نقش کرده است.
فرازی از سروده شاعر خوش ذوق تقدیم به همه هنرمندان وبافندگان رنج دیده و همه کسانی که در این راه قدمهای مفیدی برداشته اند:
چو استاد دستش قلم بر رقم برگرفت بیکباره آن برگ بیمایه جان بر گرفت
چو نقشی برنگ لب لعل شیرین یار بنرمی بزد سرخیش جان گرفت
گل و بلبل سرو قامت بلندی نشاند بدین چیرگی هم غزالی دویدن گرفت
ترنجی بچند وسپس طره ای درکنار توگویی که یکباره باع عدن جان گرفت
گره از یی هم زد و رج نشاند ضخیمش یکی پودو نازک دگر جا گرفت
همه روزها را بدینگونه اش پیش برد چنین از سحر تا که شب پا گرفت