تاریخچه ورزش بادبانی

 تاریخچه ورزش بادبانی
هزاران سال پیش باد تنها منبع انرژی بود که اجازه می داد بشر مسافت های طولانی را روی دریا از مدیترانه تا اقیانوس اطلس بپیماید و امکان توسعه تمدن بین نقاط مختلف دنیا فراهم گردد، از این رو بادبانی کلید توسعه تمدن در نواحی مدیترانه محسوب می شود و قدمت ورزش بادبانی به سابقه قایقرانی ، کشتیرانی وتاریخ تمدن بشر بر می گردد.

اگرچه قایق های بادبانی اولیه ، وسایل کوچک ساخته شده از درختان با یک تکه پارچه یا لباس برافراشته بر بالای آن بود ، اما امروزه با پیشرفت چشمگیر تکنولو‍ژی به قایق های پیچیده و سازمان یافته و سریع در دریانوردی تبدیل شده است.

سه عامل اصلی در بادبانی موج ، باد و قایق است و هوشیاری و درک درست از این سه عامل موقعیت های متفاوت ، شرط مهم موفقیت است.
ورزش قایقرانی سابقه ای 70 ساله در ایران دارد. در آن زمان با حضور انگلیسی ها در جنوب ایران اولین باشگاه قایقرانی در مسجد سلیمان تأسیس شد. 50 سال قبل نیز اولین باشگاه قایق های بادبانی تحت عنوان " یات کلاب " در آبادان راه اندازی شد.
قایق بادبانی قایقی است که عمدتاً با نیروی باد حرکت می کند و از این نظر گونه ای ناو بادبانی است. این قایق ها بسته به نوع بادبان های آن نام های مختلفی دارد. قایق های بادبانی عمدتاً در قایقرانی تفریحی و ورزشی به کار می رود ، هر چند که کاربرد های نظامی ، پژوهشی و تجاری نیز دارد.
مسیر مسابقات قایق های بادبانی اکثراً در دریافت و هدف اصلی این است که ورزشکاران به شکل یک مثلث مسیر مسابقه را در کمترین زمان و با کمترین امتیاز منفی طی نمایند.مسیر مسابقه با بولر های شناور بزرگ مشخص شده است.در مسابقات از قایق های بادبانی استاندارد استفاده می شود. در این قایق ها ، بادبان سطحی است که برای استفاده از نیروی پیشرانش باد به کار می رود . بادبان معمولاً از پارچه یا دیگر منسوجات ساخته می شود و بیشتر در دریانوردی به کار می رود.
منبع : tebyan-zn.ir

سایت فدراسیون

ویدیو مرتبط :
آشنایی با تاریخچه و قوانین ورزش سپک تاکرا

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تاریخچه وقوانین ورزش پینگ پنگ

 

 

پینگ پنگ، ورزشی انفرادی و بی‌نظیر است که در سطوح قهرمانی به توانایی‌های بالا و دقیق تکنیکی، ظرفیت خوب هوازی، توان بی‌هوازی، عمل و عکس‌العمل‌های سریع، قدرت و سرعت، هماهنگی، انعطاف‌پذیری و چابکی نیاز دارد و با توجه به این عوامل و اندازه‌گیری آنها، می‌توان ب نقاط قوت و ضعف افراد پی‌برد و برای رفع آنها تمریناتی مناسب انتخاب کرد.

 

پینگ پنگ مانند بسیاری ورزش های دیگر احتمالا برای اولین بار با وسایل و تجهیزات ابتدایی و سر هم بندی شده به عنوان یک سرگر می اجتماعی ساده در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان بازی می شده است.این بازی که بر گرفته از بازی تنیس قرون وسطایی است با همین نام امروزی ونام های مختلف تجاری همچون گسیما(gosshima,1891) و ویف واف(whiff-waff) همراه با بازی بدمینتون و تنیس روی چمن در اواخر قرن نوزدهم بسیار محبوب بودند و بعد از این که عنوان پینگ پنگ(با پیروی از صدای ایجاد شده از برخورد توپ با میز و راکت با پوست بره تو خالی که در آن زمان متداول بود)توسط می جکس و پسرانش در سال1900 به ثبت رسید این بازی با شور و شوق بسیاری رایج شد.

 

گزارشی که در سال 1903 منتشر شد الزامات جدیدی را در مورد پوشیدن لباس مناسب و پیراهن رسمی برای مردان و زنان چگونگی گرفتن راکت به شیوه ی قلمی(pen holder)و نکات مختصری پیرامون جنس رویه های عاج دار و تاکتیک های مختلف اعلام کرده بود.این بازی به سرعت به ایالات متحده وارد شد و احتمالا اولین وسایل بازی ساخته شده در سال 1887 در آنجا تولید گردید.این بازی در سال های 10-1905 در اروپای مرکزی محبوب بود و قبل از هر تغییر و اصلاحی با تفسیر و شرح ویژه ای به ژاپن معرفی شد که بعد ها از ژاپن به چین و کره گسترش یافت.

 

در طول شصت سال آتی پینگ پنگ به ورزش جهان شمول تبدیل شده و احتمالا چهل میلیون بازیکن رقابتی این بازی را تمرین می کردند و میلیون ها بار به صورت غیر جدی بازی شد.با وجود این خود بازی در اصل روز های ابتدایی آن تغییر چندانی نکرده است اگر چه سریع تر ماهرانه تر و دشوار تر از تنها بیست سال پیش است.

 

 

 

قوانین و مقررات پینگ پنگ

 

تنيس روي ميز از ورزشهاي با راكت است و به طور معمول در مكانهاي سرپوشيده بازي ميشود . اين ورزش به سرعت عمل زياد ، دقت ، چابكي ، و واكنش سريع نياز دارد و مي بايد هماهنگي كاملي بين مغز و عضلات برقرار باشد و چشم بتواند با تيزبيني بسيار مسيز توپ و شدت ضربه را تعقيب و محاسبه كند . به همين دلايل رشته ورزشي تنيس روي ميز از جمله رشته هاي مورد علاقه جوانان به شمار ميرود . بعضي ورزشكاران ساير رشته ها هم براي فع خستگي و كسب آرامش خاطر به آن مي پردازند و لذت مي برند .

 

 

وسايل بازي :

ميز : ميز پينگ پنگ به شكل مستطيل به طول 74/2 متر و عرض 52/1 متر است كه از سطح زمين 76 سانتي متر ارتفاع دارد .اين ميز با يك تور به ارتفاع 25/15 سانتي متر و طول 183 سانتي متر از وسط به دو نيمه تقسيم مي شود .سطح ميز بايد از هر نظر مسطح و صاف باشد و رنگ سبز آن با خطوط سفيد خط كشي مي شود .

 

 

توپ : توپ مخصوص تنيس روي ميز از جنس سلولوئيد به وزن 5/2 گرم است .

 

راكت : از چوب است كه رويه آن را با اسفنج ، لاستيك و يا ورقه اي نازك از چوب پنبه مي پوشانند .

 

 

لباس : به طور معمول لباس پينگ پنگ عبارت است از شلوار كوتاه ، پيراهن آستين كوتاه ، كفش و جوراب راحت .

 

 

مقررات بازي :

بازي با سرويس آغاز مي شود و هر يك از دو حريف اجازه دارد تا 5 بار سرويس كند . سرويس ها در هر 5 امتياز تعويض مي شود مگر آنكه دو حريف در امتياز 20 مساوي شونند كه در آن صورت در هر امتياز سرويس تعويض مي شود .

 

بازي در امتياز 21 به پايان مي رسد . اما اگر دو حريف در امتياز 20 برابر شوند بازي تا زماني ادامه مي يابد كه يكي از آنها بتواند 2 امتياز از ديگري پيش افتد .هنگام سرويس زدن حتما بايد توپ در هوا و در وضعيتي آزاد باشد . به همين دليل كسي كه سرويس مي كند بايد توپ را به هوا بياندازد و آنگاه بزند .

 

برخورد توپ با تور هنگام سرويس خطا محسوب شده نت گفته مي شود . طي بازي توپ نبايد بيش از يك بار با سطح هر يك از دو طرف ميز تماس حاصل كند و پس از برخورد توپ با ميز بايد حتما به زمين حريف برگردانده شود .در بازيهاي دو نفري سرويس همواره از نيمه راست ميز خود به طرف نيمه راست ميز حريف زده مي شود و دو بازيكن بايد در هر تغيير سرويس ، تغيير جا بدهند .

 

 

اگر يكي از بازيكنان مرتكب يكي از خطاهاي زير شود يك امتياز از دست مي دهد :

ـ اگر در سرويس زدن اشتباه كند .

ـ اگر نتواند توپ را پيش از آنگه بار ديگر به ميز برخورد كند، برگرداند .

ـ اگر دست آزاد خود را به روي ميز تكيه دهد .

ـ اگر قبل از آنكه توپ يك بار به ميز برخورد كند ، آن را بزند .