«گل مریخی»، کشف جدید کنجکاوی در مریخ

«گل مریخی»، کشف جدید کنجکاوی در مریخ
مریخ نورد «کنجکاوی» ناسا در جدیدترین اکتشافات خود بر سطح سیاره سرخ موفق به تهیه عکس از تخته سنگ پیچ در پیچ به شکل مار و «گل مریخی» در دل یک سنگ شده است.
کنجکاوی پیش از این تکه های پلاستیک شفاف را بر سطح مریخ مشاهده کرده بود که مشخص شد این قطعات از خود مریخ نورد جدا شده اند.
در جدیدترین تصاویری که توسط مریخ نورد ناسا تهیه شده است، یک شکل عجیب و شفاف شبیه «گل» در دل یک سنگ مشاهده می شود.
تصویر موسوم به «گل مریخی» در تاریخ 19 دسامبر ( 29 آذر) توسط ابزار تصویرساز میکروسکوپ مانند در انتهای بازوی رباتیک کنجکاوی تهیه شده است. ناسا نسخه خام این تصویر را در وب سایت رسمی مأموریت مریخ نورد منتشر کرده است و بازدیدکنندگان سایت، تعبیر «گل مریخی» را برای این عکس انتخاب کرده اند.
«گای وبستر»، سخنگوی آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) ناسا تأکید می کند: به نظر می رسد که این شکل عجیب و شفاف بخشی از تخته سنگ بوده و به مریخ نورد کنجکاوی تعلق ندارد.
ناسا روز جمعه چهارم ژانویه (15 دی) تصویر پانورامای جدیدی از محل حضور مریخ نورد کنجکاوی موسوم به Yellowknife Bay در دهانه گیل مریخ منتشر کرد.
در مرکز این تصویر نیز تخته سنگ های پیچ در پیچ دیده می شوند که شبیه یک مار بزرگ است. این سنگ که ناسا از آن با تعبیر «رودخانه مار» (Snake River) یاد می کند، یک خط نازک از سنگ های تیره در پی هم هستند.

شکل عجیب و شفاف شبیه «گل» در دل یک سنگ مریخی

سنگ های پیچ در پیچ به شکل مار در نزدیکی دهانه گیل مریخ

 منبع:isna.ir

ویدیو مرتبط :
کشف جدید از کاوشگر کنجکاوی در سیاره مریخ

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کشف ردپایی جدید از اقیانوس مریخی

 

 

 

دانشمندان به شواهد تازه ای دست یافته اند که می تواند به گونه ای این نظریه را که سطح نیم کره شمالی سیاره مریخ در حدود ۳.۵ میلیارد سال پیش از اقیانوسی بزرگ پوشیده شده بود تایید کند.

بر روی زمین دلتاهای دریایی می توانند از ویژگیهای متفاوت، جزر و مد، ساختار ویژه و ساختارهای زمین شناختی برخوردار باشند اما آنچه درباره همه آنها یکسان به شمار می رود قرارگیری آنها در ارتفاعی یکسان است.

اکنون در گزارشی از دانشمندان دانشگاه کلرادو آمده است که مطالعه بر روی بقایای دلتاهای قدیمی در ارتفاعی مشابه بر روی مریخ نشان می دهد این دلتاها از اقیانوسی باستانی و عظیم به جا مانده اند.

دانشمندان برای چند دهه بر سر این موضوع که آیا اقیانوسی بزرگ مناطق پست شمالی مریخ را پوشانده بوده است یا نه به بحث و گفتگو پرداخته اند.

 

● دلتاهای رودهای مریخی

"دی آکیل" دانشمند دانشگاه کلرادو بر این باور است در صورتی که مریخ در گذشته از چرخه هیدرولژیکی وسیع به همراه بارش باران، منابع آبهای زیر زمینی، صفحات یخی و مسیرهای آب رو به سوی دریاچه ها و یا احتمالا اقیانوسی در نیمکره شمالی برخوردار بوده است در این صورت باید شواهدی از دلتاها که حدود این سرزمینهای پست را در ارتفاعی یکسان نمایان سازدرا در خود پنهان کرده باشد.

همچنین دره های رودخانه ای نیز که به سوی چنین اقیانوسی جاری بوده اند باید در ارتفاعی یکسان در جریان بوده باشند.

 

محققان به منظور آزمایش این نظریه از پایگاه داده های بقایای دلتاهای شناخته شده و شبکه های دره ها به همراه اطلاعات توپوگرافی به دست آمده از کاوشگر مریخی ناسا استفاده کردند.

آنها فرض کردند اکثر ویژگی های کنونی توپوگرافی سیاره سرخ تا انتهای دوران Martian Noachian در حدود ۳.۵ میلیارد سال پیش به وجود آمده اند.

زمانی که دانشمندان اطلاعات خود را در کنار یکدیگر قرار دادند دریافتند خطوط ساحلی که ترسیم کرده اند با خطوط ساحلی که به واسطه مطالعات پیشین به دست آمده بودند سازگاری زیادی دارند.

دانشمندان همچنین با مطالعه بر روی دلتاهایی که در کنار حوضچه ها به وجود آمده بودند به جستجوی سفره های آبی قدیمی که پوسته را اشباع کرده و به سطح سیاره رسیده بودند پرداختند.

به گفته دانشمندان بیشتر از نیمی از پدیده های مورد مطالعه در ارتفاعی یکسان قرار داشتند و بر اساس همین اطلاعات، نتایج این مطالعه می تواند تاییدی بر نظریه حضور اقیانوسی بزرگ بر روی سطح مریخ باشد.

با وجود اینکه این نتایج قطعه ای حیاتی از پازلی پیچیده را در اختیار دانشمندان قرار داده است اما کل پازل را تکمیل نمی کند. دانشمندان وجود قطعی اقیانوسها بر روی مریخ را تایید نکرده اند بلکه تنها شواهدی جدید را از وجود چنین ساختارهایی بر سیاره مریخ به دست آورده اند.

سئوال بعدی این است که چه بر سر آب چنین اقیانوس عظیمی آمده است، آیا منجمد شده، به لایه های داخلی سیاره کشیده شده و یا تمامی آن به اتمسفر مریخ تبخیر شده است. سوالی که ماموریت سال ۲۰۱۳ مریخی می تواند پاسخهای قابل قبولی برای آن فراهم آورد.