دانش و فناوری
2 دقیقه پیش | گرفتن ویزای انگلیس در ایراناز زمانی که اخذ وقت سفارت انگلیس در تهران ممکن شد، بسیاری از مشکلات متقاضیان این ویزا نیز به فراموشی سپرده شد. اگر چه هنوز هم بعضی از متقاضیان این ویزا، به جهت تسریع مراحل ... |
2 دقیقه پیش | دوره مدیریت پروژه و کنترل پروژه با MSPپروژه چیست؟ پروژه به مجموعه ای از فعالیتها اطلاق می شود که برای رسیدن به هدف خاصی مانند ساختن یک برج، تاسیس یک بزرگراه، تولید یک نرم افزار و … انجام می شود. در همه پروژه ... |
کشف دانشمند ایرانی؛ انتقال داروی تخمیری توسط حرارت بدن
کشف دانشمند ایرانی؛ انتقال داروی تخمیری توسط حرارت بدن
دانشمند ایرانی دانشگاه پوردیو موفق به ساخت گونه جدیدی از پمپهای مینیاتوری شد كه با حرارت بدن فعال شده و از آن میتوان در برچسبهای انتقال دارو با نیروی تخمیر استفاده كرد.
ریزپمپ بابك ضیائی، استاد مهندسی برق و رایانه و مهندسی زیستپزشكی دانشگاه پوردیو از مخمر نان و شكر در یك محفظه كوچك برخوردار است.
هنگامی كه به این تركیب آب اضافه شده و برچسب روی پوست قرار میگیرد، حرارت بدن و آب افزوده شده باعث تخمیر شكر و مخمر و تولید مقادیر كوچكی از گاز دیاكسید كربن میشود.
به گفته ضیائی، این گاز به غشا فشار آورده و نشان داده كه میتواند بطور مستمر برای چند ساعت به پمپاژ بپردازد.
چنین پمپهای كوچكی میتوانند منجر به ساخت برچسبهای انتقال دارو شوند كه از مجموعه ریزسوزنها برای انتقال طیف گستردهتری از داروها نسبت به امكانات امروزی استفاده میكنند.
به گفته دكتر ضیائی، برخلاف بسیاری از دیگر ریزپمپهای در حال تولید یا كاربری، این فناوری جدید به هیچ نوع پیل برای انرژی نیاز ندارد.
وی اظهار كرد: این محصول تنها به مخمر، شكر، آب و حرارت بدن فرد نیاز دارد.
نیرومندی مخمر به زمان ماندگاری طولانیتر منجر شده و این محصول را برای تولید عمده به یك محصول ایدهآل تبدیل كرده است.
نتایج پژوهش این محقق ایرانی در مجله Lab on a Chip منتشر شده است.
پمپ ترمو پنوماتیک با نیروی موجودات زنده از لایههای یك پلیمر لاستیكی مانند، موسوم به «پلیدیمتیلسیلوكسان» ساخته شده كه برای كیسههای درون پمپها مورد استفاده قرار میگیرد. نمونه پیش ساخت این محقق ایرانی اكنون 1.5 سانتیمتر طول دارد.
به گفته ضیائی، برچسبهای نزانسدرمال كنونی به انتقال داروهایی مانند نیكوتین محدود هستند كه از مولكولهای ریز آبگریز كه از طریق پوست قابل جذب بوده، ساخته شدهاند.
وی افزود: بسیاری از داروها از جمله داروهای درمانكننده سرطان و اختلالات خودایمنی از طریق این برچسبها قابل انتقال نیست؛ چرا كه از مولكولهای بزرگتری برخوردارند كه از پوست عبور نمیكنند. اگرچه شیوه انتقال داروی ترانسدرمال از طریق مجموعه ریزسوزنها از مدتها پیش به عنوان یك شیوه با دوام و امیدبخش برای انتقال مولكولهای آبگریز بزرگتر از طریق پوست شناسایی شده، اما تولید یك پمپ مناسب بسیار سخت بوده است.
به گفته ضیائی، این ریزسوزنها قادر به انتقال تعداد زیادی از دارو بوده و از آنجایی كه به ندرت پوست را سوراخ میكنند، درد در این شیوه احساس نمیشود. این برچسبها به یك پمپ برای راندن داروها از میان این سوزنهای ریز نیاز داشته كه قطر آن حدود 20 میكرون به اندازه یك چهارم موی انسان است.
بیشتر پمپهای پیشنهاد شده برای كاربریهای انتقال دارو بر یك منبع انرژی خارجی تكیه داشتهاند كه حجم زیادی را به خود اختصاص داده و بسیار پر هزینه بودهاند.
ضیائی بیان كرد: رویكرد ما بسیار سادهتر است. این فناوری میتواند یك پمپ ترانسدرمال یكبار مصرف باشد. تنها باید به این برچسبها كمی آب اضافه كرده و آن را روی پوست قرار داد و پس از استفاده به دور انداخت.
ضیائی اكنون یك تقاضای ثبت اختراع برای این دستگاه ارائه كرده است.
منبع: isna.ir
ویدیو مرتبط :
تولید حرارت داخلی و انتقال حرارت در نرم افزار انسیس
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
کشف دورترین کهکشان جهان با همکاری دانشمند ایرانی
کشف دورترین کهکشان جهان با همکاری دانشمند ایرانی
به گزارش ایسنا ، نور کهکشان z8_GND_5296 متعلق به 13.1 میلیارد سال پیش، به تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه کک در هاوایی رسیده که هر دو آن را در نور مادون قرمز شناسایی کرده بودند.
جالب اینجاست که از میان 43 کهکشان دور کاندید، این کهکشان تنها نمونهای است که از شواهد شیمیایی کلیدی مورد نیاز برای تائید مسافت آن برخوردار است.
«پروفسور بهرام مبشر» دانشمند ایرانی از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید و همکارانش بر این باورند که در برخی نقاط، تابش فرابنفش پرانرژی از ستارگان منفجر شده باعث تجزیه هیدروژن میانکهکشانی به الکترون و پروتون شده است. هیدروژن پس از یونیزه شدن به رسانای برق تبدیل شده و دیگر نور را پخش نمیکند. این امر احتمالا در زمان وجود z8_GND_5296 رخ داده است.
این کهکشان که حدود یک میلیارد برابر، بزرگتر از خورشید است، از دو ویژگی غیرعادی برخوردار بوده که میتواند یکی از عوامل مرئی بودن آن در مقایسه با کهکشانهای دیگر باشد.
اول اینکه این کهکشان با سرعتی بالا ستاره تولید کرده و با نرخ تولد حدود 330 ستاره در هر سال، تقریبا 100 برابر ستاره بیشتر از کهکشان راه شیری بوجود میآورد که سالانه دو تا سه ستاره تولید میکند؛ از این رو از دیگر کهکشانهای کاندید درخشانتر است.
دوم اینکه این کهکشان حاوی درصد بالایی از عناصر سنگینتر از هیدروژن و هلیوم است.
این عناصر توسط همجوشی هستهای درون ستارگان بوجود آمده و از این رو یا کهکشان حاوی بقایای منفجره تعداد زیادی از ستارگان غولپیکر بوده یا به منطقهای در فضا تبدیل شده که پیش از آن بقایای یک نسل قبلی از ستارگان در آن وجود داشته است.
پروفسور مبشر اظهار کرد: آنچه این کهکشان را نسبت به کهکشانهای دیگر منحصربفرد ساخته، تاییدیه طیفسنجی فاصله آن است.
طبق سنجشهای دستگاه طیفسنج نصب شده بر روی تلسکوپ کک، تغییر قرمز این سیاره 7.51 است، به این معنی که کهکشان تنها 700 میلیون سال پس از انفجار بزرگ بوجود آمده است.
مبشر افزود: با رصد کهکشانی با این فاصله میتوان ساختارهای اولیه کهکشانی را بررسی کرد. مقایسه ویژگیهای کهکشانها در مسافتهای مختلف میتواند به ما در بررسی تکامل آنها در طول عمر جهان کمک کند.
این دانشمند ایرانی که در حال حاضر نماینده سازمان فضایی اروپا (اسا) در ناسا و مسئول تصویر بردار فروسرخ NICMOS تلسکوپ فضایی هابل است، همچنین تائید کرد که کشف کهکشاهای دورافتادهتر با ساخت تلسکوپ قوی 30 متری در هاوایی و تلسکوپ عظیم ماژلانی در شیلی در کنار تلسکوپ فضایی 6.5 ماری جیمز وب قریبالوقوع است.
وی اظهار کرد: تا آخر این دهه باید انتظار کشف کهکشانهای بسیار بیشتر در فواصل دورتر را داشته باشیم که به ما اجازه خواهد داد تا فرآیند شکلگیری کهکشانها را شاهد باشیم.
این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است./ایسنا