پژوهشگران: انسان‌ها ورزشكار به دنیا می‌آیند!

 

 

نیاكان شكارچی انسان وضعیتی مشابه ورزشكاران استقامت فعلی داشته‌‌اند و كلید تكامل انسان در مهارت بالای این موجود در دویدن نهفته است.

به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان تأكید می‌كنند كه انسان معاصر طی یك قرن اخیر بر خلاف طبیعت و ذات ورزش دوستش بسیار كم تحرك شده است، این درحالیست كه اجداد و نیاكان شكارچی ما ورزشكاران استقامتی بودند.

محققان دانشگاه آریزونا در یك پژوهش، قدرت استقامتی و تأثیر دویدن را در دو موجود ذاتا ورزشكار یعنی انسان و سگ و موش خرما بعنوان یك حیوان تنبل مورد مقایسه قرار دادند.

بر خلاف انسان و حیوان ورزشكاری مانند سگ، موش خرما علاقه چندانی به دویدن ندارد و از این كار لذت نمی‌برد.

بسیاری از دوندگان حالتی از سرخوشی یا نشئگی دویدن (runners high) را تجربه می‌كنند كه ناشی از ترشح ماده شیمیایی طبیعی موسم به اندو- كانابینوئید (endocannabinoid) در مغز است كه با احساس خوشی و رضایت در فرد همراه است و اغلب ورزشكاران بدلیل ترشح این ماده پس از ورزش روحیه بسیار شادتری دارند.

اما تحقیقات اندكی در خصوص نقش ماده اندو- كانابینوئید در ایجاد حس سرخوشی در پستانداران و حیوانات پر تحرك مانند سگ صورت گرفته است.

در این تحقیق اثر این ماده شیمیایی در بدن انسان، سگ و موش خرمایی در هنگام دویدن مورد بررسی قرار گرفت و از شركت كنندگان قبل و بعد از دویدن بر روی تردمیل، نمونه خون گرفته شد.

آزمایشات نشان می‌دهد كه سطح ماده اندو- كانابینوئید در خون انسان پس از ورزش كردن افزایش چشمگیری می‌یابد.

همچنین حیواناتی مانند سگ كه برای فعالیت‌های استقامتی تكامل یافته‌اند، مانند انسان از اثرات سرخوشی ناشی از ترشح ماده شیمیایی اندو- كانابینوئید بهره‌مند می‌شوند.

پروفسور «دیوید رایچلن» از محققان دانشگاه آریزونا خاطرنشان می‌كند: فعالیت‌های هوازی نقش مهمی در تكامل سیستم‌های مختلف بدن انسان ایفا كرده‌اند و این مسأله می‌تواند دلیل مناسب بودن تمرینات ایروبیك بر سلامت انسان را توضیح دهد.

به گفته پژوهشگران، استفاده از سیستم اندو- كانابینوئید می‌تواند باعث ایجاد انگیزه در افراد برای ورزش كردن و تجربه دلپذیر «سرخوشی دویدن» شود.

نتیجه این پژوهش در مجله «Experimental Biology» منتشر شده است ..... / خبرگزاری ایسنا

 

ویدیو مرتبط :
زرنگ ترین باهوش ترین ورزشكار دنیا

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چرا بعضی نوزادان چاق به دنیا می آیند؟

 

 

 

 

افراد بالای ۲۵ سال با سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت و اضافه وزن بیش از سایرین در معرض ابتلا به دیابت دوران بارداری و تولد کودک چاق قرار داشته و کودک آنها نیز در آینده با احتمال بیشتری در معرض چاقی قرار دارد.

 

این نوع دیابت در سه ماهه دوم بارداری و پس از آن و یا در بعضی موارد از هفته ۲۰ بارداری بروز می‌کند. گلوکز بالای موجود در خون مادر وارد جفت شده و گلوکز بالایی را وارد خون کودک می‌کند.

 

این امر باعث می‌شود تا لوزالمعده کودک فعالیت بیشتری داشته و برای تنظیم این قند اضافه که باعث تولید انرژی زیادی می‌شود، انسولین بیشتری ترشح کند. بخشی از این انرژی صرف رشد کودک شده و اضافه آن در بدن کودک به شکل چربی ذخیره می‌شود و در نتیجه کودک هنگام تولد دارای اضافه وزن خواهد بود.

 

این کودکان با مشکلات متعدد سلامت مانند پائین بودن سطح قند خون هنگام تولد، افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های تنفسی، مشکلات قلبی و نواقص ستون فقرات قرار دارند. از این رو انجام آزمایشات لازم بطور مرتب برای تشخیص دیابت دوران بارداری ضروری است .این تست معمولاً بین هفته ۲۴ تا ۲۸ بارداری و در افرادی که در معرض ابتلا به این نوع دیابت قرار دارند زودتر از آن انجام می‌شود.