هشت راز بی‌پاسخ فضا كه دانشمندان را سردرگم كرده است!

/چرا منظومه شمسی این قدرعجیب است؟/

هشت راز بی‌پاسخ فضا كه دانشمندان را سردرگم كرده است!

دانشمندان با تمام تلاش خود برای شناسایی اسرار فضا، همچنان در برابر هشت سؤال بزرگی قرار دارند كه تا كنون بی‌پاسخ مانده‌اند.

 

 

 این سوالات از اسرار ماده تاریك كه 73 درصد جهان را تشكیل داده اما هیچ گاه شناسایی نشده، تا سوالاتی در مورد علت حرارات بسیار زیاد خورشید را در بر می‌گیرند.

این سوالات كه توسط سایت معتبر علمی ساینس تنظیم شده، همگی توسط دانشمندان برجسته حوزه‌های خود مطرح شده كه هر كدام در مورد آنها مقاله‌هایی ارائه كرده‌اند.

با این حال در برخی موارد حتی دانشمندان نیز اذعان كرده‌اند كه برخی از این اسرار هیچگاه حل نخواهند شد.

رابرت كنتز، معاون سردبیر اخبار ساینس اظهار كرد: هر راز مطمئنا در صورت وجود راه حل، از طریق رصدهای نجومی گشوده خواهد شد. در حداقل یكی از موارد، متخصصان در مورد قابل حل بودن یك سوال به نظر ساده تردید دارند.

یكی از بزرگترین اسرار به ماده تاریك تعلق داشته كه دانشمندان معتقدند هیچگاه حل نخواهد شد.

سیمون وایت، فیزیكدان نجومی موسسه فیزیك نجومی مكس پلانك آلمان اظهار كرد: بخشی از این راز این است كه هیچ نشانه‌ای از قابل حل بودن آن در دست نیست.

اما هشت اسرار بزرگ حل نشده جهان به گفته دانشمندانی كه قادر به حل آنها نبوده‌اند، بدین شرح است:

 

انرژی تاریك چیست؟

در دهه 1920 ادوین هابل دریافت كه جهان ساكن نبوده و در حال انبساط است. در سال 1998 تلسكوپ فضایی هابل كه نام خود را از این ستاره‌شناس گرفته، به بررسی ابرنواخترهای دو پرداخته و دریافت كه سرعت انبساط جهانی در گذشته نسبت به اكنون بسیار آهسته‌تر بوده است.

این كشف بزرگ باعث سردرگمی دانشمندان شد كه از مدتها پیش تصور می‌كردند كه گرانش ماده بالاخره بصورت تدریجی باعث آهسته‌تر شدن انبساط جهان شده یا حتی آنرا كوچك خواهد كرد.

توضیحات در مورد انبساط فزاینده جهان منجر به مفهوم عجیب و مورد تردید ماده تاریك شد كه بنظر نیروی مرموز عامل كشش جهانی با یك سرعت فزاینده باشد.

اگرچه تصور می شود كه انرژی تاریك حدود 73 درصد از جهان را تشكیل داده، اما این نیرو هنوز ناشناخته باقیمانده و مستقیما كشف نشده است.

 

ماده تاریك چیست؟

در دهه 1960 و 1970 ستاره‌شناسان این فرضیه را مطرح كردند كه احتمالا جرم بیشتری نسبت به آنچه دیده می‌شود، در جهان وجود دارد. ورا روبین، ستاره‌شناس موسسه كارنگی به بررسی سرعت ستار‌ها در مناطق مختلف كهكشان پرداخت.

وی دریافت كه در حقیقت هیچ تفاوتی میان سرعت ستارگان در مركز كهكشان به نسبت مناطق بیرونی وجود ندارد. این نتایج با فیزیك نیوتونی مربوط به سرعت كمتر ستارگان در دامنه یك كهكشان تضاد داشت.

ستاره‌شناسان به توضیح این پدیده عجیب با یك جرم نامرئی موسوم به ماده تاریك پرداختند. حتی با وجود نادیده بودن آن، ماده تاریك از جرم برخوردار بوده از این رو محققان حضور این ماده را بر اساس كشش گرانشی آن بر روی ماده عادی استنباط می‌كنند.

تصور می‌شود كه ماده تاریك حدود 23 درصد جهان را تشكیل داده و تنها چهار درصد جهان از ماده عادی مانند ستارگان، سیارات و انسان ساخته شده است.

با وجود اینكه امكان دستیابی به كلید حل این راز در آینده وجود داشته، اما احتمالا بخشهایی از آن ناشناخته باقی خواهد ماند.

 

باریون‌های گمشده كجا هستند؟

اگر ماده و انرژی تاریك به ساخت 95 درصد جهان پرداخته باشند، تنها پنج درصد باقی مانده از آن ماده عادی خواهد بود. با این حال هنوز نیمی از این ماده نیز در حال گم شدن است.

ماده باریونی از ذراتی مانند پروتون و الكترون تشكیل شده كه بیشتر جرم ماده عادی را در جهان بوجود آورده‌اند.

به گفته محققان، با آغاز شمارش باریون‌ها از آغاز جهان تا كنون توسط ستاره‌شناسان، تعداد آنها به شكل اسرارآمیزی كاهش یافته است. به تصور محققان احتمالا این مواد باریونی گمشده در جایی میان كهكشانها با عنوان رابط میان كهكشانی گرم و داغ قرار دارند.

مكان یابی باریونهای گمشده در حوزه ستاره‌شناسی یك اولویت بوده چرا كه این مشاهدات باید به دانشمندان در درك بهتر چگونگی تكامل ساختارهای كیهانی و كهكشانها در طول زمان كمك كند.

 

چرا ستارگان منفجر می‌شوند؟

هنگامی كه یك ستاره غول‌پیكر فاقد سوخت شده و می‌میرد، یك انفجار خاص موسوم به ابرنواختر در آن شكل گرفته كه برای مدت كوتاهی آنرا از تمام اجسام موجود در جهان درخشانتر می‌كند.

طی سالها دانشمندان به بررسی ابرنواخترها و بازسازی آنها با استفاده از مدلهای پیچیده رایانه‌ای پرداخته‌اند اما چگونگی رخداد این انفجارهای عظیم هنوز به شكل یك راز باقی مانده است.

 

چه عاملی باعث یونیزه شدن مجدد جهان شده است؟

نظریه پذیرفته شده منشا و تكامل جهان، مدل مهبانگ بوده كه نشان دهنده آغاز كیهان در یك نقطه بسیار داغ و متراكم در حدود 13.7 میلیارد سال پیش است.

یك مرحله پویا در تاریخچه جهان اولیه در حدود 13 میلیارد سال قبل با عنوان عصر یونیزه شدن مجدد شناخته شده كه طی آن مه گاز هیدروژن در جهان اولیه پاكسازی شده و برای اولین بار در برابر نور فرابنفش شفاف شد.

400 هزار سال بعد از مهبانگ، پروتونها و الكترونها به حد كافی سرد شده تا با هم تعامل برقرار كرده و اتمهای خنثی هیدروژن را ایجاد كنند. ناگهان فوتونها كه پیش از آن از الكترونها پراكنده می‌شدند، توانستند آزادانه در جهان حركت كنند. چند میلیون سال بعد، الكترونها مجددا از اتمها بیرون آمدند.

با این حال این بار انبساط جهانی باعث پراكنده شدن پروتونها و الكترونها از یكدیگر به میزان كافی شد تا دوباره با هم تركیب نشوند. این تركیب ماده همچنین به حد كافی رقیق شد تا بیشتر فوتونها بدون تاثیر از میان آنها عبور كنند. از این رو بیشتر ماده جهان به یك پلاسمای یونیزه شدن منتقل كننده نور تبدیل شد كه تا به امروز باقی مانده است.

 

منبع بیشتر تابشهای پرانرژی كیهانی چیست؟

منبع تابشهای كیهانی برای مدت زیادی ستاره‌شناسان را سردرگم كرده كه بیش از یك قرن را به بررسی منشاهای این ذرات پرانرژی پرداخته‌اند.

تابشهای كیهانی به ذرات زیراتمی باردار گفته می‌شود كه بیشتر از فوتونها، الكترونها و هسته باردار عناصر پایه تشكیل شده و از اعماق فضای بیرونی به درون منظومه شمسی جریان پیدا می‌كنند.

با جریان یافتن این تابش‌ها به درون منظومه شمسی از مناطق دیگر كهكشان، مسیر آنها با میدانهای مغناطیسی خورشید و زمین خم می‌شود.

قوی‌ترین تابشهای كیهانی بسیار قدرتمند بوده و انرژی آن 100 میلیون برابر ذرات برخورددهنده‌های ساخت دست بشر است. با این حال هنوز منشا این ذرات قدرتمند به شكل یك راز باقی مانده است.

 

چرا منظومه شمسی این قدر عجیب است؟

با كشف سیارات بیگانه در اطراف ستاره‌های دیگر توسط ستاره‌شناسان، محققان اشتیاق بیشتری برای درك ویژگی‌های منحصربفرد منظومه شمسی یافته‌اند.

برای مثال با وجود تفاوتهای بسیار، چهار سیاره داخلی منظومه شمسی از پوسته بیرونی صخره‌ای و هسته فلزی برخوردارند. چهار سیاره خارجی كاملا ممتفاوت بوده و هر كدام از ویژگی‌های قابل شناسایی خود برخوردارند. دانشمندان به بررسی فرایند شكل‌گیری سیاره‌ای با امید به كشف چگونگی ایجاد منظومه شمسی پرداخته‌اند اما پاسخهای آن ساده نبوده است.

 

چرا تاج خورشید تا این حد داغ است؟

جو خارجی فوق داغ خورشید «تاج خورشیدی» نامیده شده و حرارت آن معمولا در حدود 900 هزار تا 10.8 میلیون درجه فارنهایت است.

برای مدتها فیزیكدانان خورشیدی به بررسی چگونگی قابلیت خورشید در داغ كردن مجدد تاج خود پرداخته و پاسخی برای آن پیدا نكرده‌اند.

محققان به محدود كردن عوامل انرژی زیر سطح مرئی و به پردازش میدان مغناطیسی خورشید پرداخته‌اند. اما مكانیزم دقیق حرارت این بخش هنوز ناشناخته باقی مانده است./ایسنا

ویدیو مرتبط :
باد و راز خلقت بادها در قران كریم.و نظر دانشمندان.

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

هشت راز افراد باريک اندام

 

تحقيقات نشان ميدهد كه افراد باريك اندام اصولا مانند باقي افراد به غذا فكر نميكنند. دكتر ديوي كاتز (David Katz)استاديار بهداشت عمومي در دانشگاه ييل (Yale) ميگويد: " افراد باريك با غذا رابطه راحت و بدون مشكلي دارند."

 

"از طرف ديگر، افرادي كه اضافه وزن دارند مدام به غذا فكر ميكنند. آنها تمام اوقات به مقدار و تعداد دفعات غذا خوردن خود توجه ميكنند و در نتيجه، زمان صرف غذا از مشغوليات دائمي ذهن و مغز آنهاست."

 

در اينجا، متخصصين كاهش وزن به بررسي ذهن اسرار آميز افراد "ذاتا" باريك اندام پرداخته و به شما ميگويند كه آنها چگونه رفتار كرده و شما چگونه ميتوانيد مانند آنان باشيد.

 

 

1. آنها سيرشدن را به پر شدن معده ترجيح ميدهند.

به گفته جيل فلمينگ (Jill Fleming) نويسنده كتاب "لاغرها بشقابشان را پاك نميكنند"، اگر براي پر شدن معده مقياس از 1 تا 10 را در نظر بگيريم، باريكها در حدود درجه 6 و 7 دست از خوردن ميكشند. اما باقي افراد-از جمله من و شما- تا درجه 8 و 10 هم پيش ميروند. شايد دليل اينكار اشتباه گرفتن حس "پر" بودن با سير شدن است و ما تصور ميكنيم اگر زود دست از خوردن بكشيم، خود را از غذاها محروم ساخته ايم. يا شايد عادت داريم بدون توجه به اينكه نياز بدنمان چقدر است، هرچه در مقابلمان باشد تمام كنيم.

 

از لاغرها تقليد كنيم: هنگام صرف وعده بعدي غذايتان، در ميانه غذا خوردن قاشق و چنگال را كنار بگذاريد و با استفاده از مقياس 1 تا 10 پري معده، درجه پري خود را بسنجيد. يك بار ديگر هنگامي كه حدود 5 لقمه از غذايتان باقي مانده اينكار ا انجام دهيد. هدف از اين كار افزايش آگاهي شما از ميزان سيري در طي صرف غذاست و از طرف ديگر، اين مكثها، موجب ميشود كه احساس سيري فرصتي براي خودنمايي يافته و شما زودتر از قبل سيري را حس كنيد.

 

 

2. آنها دريافته اند كه گرسنگي يك مورد اورژانس نيست.

 

بسياري از ما كه مدام با كيلوهاي اضافه درگيريم، گرسنگي را به عنوان شرايطي درنظر ميگيريم كه بايد به سرعت برطرف شود.به گفته دكتر جوديت بك (Judith Beck) " اگر از گرسنگي وحشت داشته باشيد، مدام براي پرهيز از آن به خوردن ميپردازيم." افراد باريك گرسنگي را تحمل ميكنند زيرا ميدانند كه حمله هاي گرسنگي همواره مي آيند و ميروند، پس از اقدام فوري خودداري ميكنند.

 

براي تقليد از آنها يك روز پر مشغله را براي به تاخير انداختن يكي دو ساعته ناهار انتخاب كنيد يا غذاي ميان وعده بعد از ظهر را حذف كنيد. خواهيد ديد كه هنوز هم ميتوانيد به خوبي از عهده كارهايتان برآييد. پس در دفعات بعدي كه ناله گرسنگي معده را شنيديد، در راه افتادن به سوي يخچال خودداري خواهيد كرد.

 

 

3. آنها از غذا براي تسكين غصه هاي خود استفاده نميكنند.

مساله اين نيست كه زنان باريك اندام نسبت به خوردن احساسي ايمن هستند، اما آنها ميتوانند اين حالت را تشخيص داده و از خوردن دست بكشند.

 

چه كنيم كه مانند آنها باشيم؟ افزودن لغت "ايست" به مجموعه لغات روزمره بسيار مفيد است. اين كلمه با فرمانهايي چون "از خوردن باقي بيسكوييتها دست بكش" متفاوت است، ما بايد بياموزيم كه در زمانهايي چون گرسنگي، خشم، تنهايي يا خستگي كه چهار دليل اصلي خوردن احساسي هستند، به خود آمده و فرمان "ايست" را صادر كنيم.

 

اگر واقعا گرسنه هستيد، يك ميان وعده متعادل مانند يك مشت آجيل خام انتخاب كنيد كه بتواند شما را تا وعده بعدي غذا نگهدارد. اما اگر خشمگين، تنها يا خسته هستيد، براي تسكين احساسات خود به دنبال يك راه حل جايگزين و بدون كالري باشيد. خشم خود را با پياده روي يا تنها با بالا و پايين پريدن كنترل كنيد زيرا بالا رفتن ضربان قلب ميتواند از ميزان عصبانيت شما بكاهد. تنها هستيد؟ به يك دوست تلفن كنيد، به اقوام و دوستان يك اي-ميل بفرستيد يا براي قدم زدن به پارك يا فروشگاه برويد.حتي اگر با يك چهره آشنا برخورد نكنيد هم، بودن در كنار ديگران شما را بيشتر به اجتماع مرتبط ميكند. اگر هم خسته هستيد، به خاطر خدا كمي خوابيد!

 

 

4. آنها ميوه بيشتري ميخورند.

بر اساس تحقيقي از جامعه متخصصين تغذيه آمريكا، افراد لاغر در طول روز به طور متوسط يك وعده ميوه بيشتر از اشخاص چاق مصرف كرده و بيشتر از آنكه به مصرف مواد چرب تمايل داشته باشند، به مواد فيبري علاقمندند.

 

تقليد از باريك اندامها: ميوه را به غذاهاي خود وارد كنيد. ببينيد در رژيم روزانه شما چه امكاناتي براي افزودن ميوه وجود دارد. هدف شما بايد افزودن دو يا سه وعده ميوه به غذاي روزانه باشد. ميتوانيد ميوه را در ماست ريخته، برشهاي ميوه را به ساندويچ خود افزوده يا براي دسر از سيب پخته استفاده كنيد. همواره يك ظرف ميوه روي ميز داشته باشيد تا هنگام گرسنگي اولين ماده دم دستتان ميوه باشد.

 

 

5. آنها بنده عادتند

هر متخصص تغذيه به شما خواهد گفت كه داشتن رژيم غذايي متنوع بسيار مفيد است-اما تنوع بيش از حد ميتواند نتيجه معكوس ببار آورد. تحقيقات نشان داده اند كه مزه ها و بافتهاي بيش از حد متنوع افراد را به پرخوري تشويق ميكنند. به گفته دكتر بك " افراد باريك اندام داراي چيزي هستند كه من آنرا "عادت غذايي" مينامم. اكثر غذاهاي اين افراد از مواد اوليه اي كه با دقت انتخاب شده اند تشكيل ميشوند. اين غذاها از موارد تنوع بخش و غافلگير كننده اندكي برخوردارند و در كل، رژيم غذايي آنها قابل پيش بيني است."

 

براي در پيش گرفتن اين روش بايد در مورد وعده هاي اصلي غذايتان تا حد امكان برنامه ريزي شده و ثابت باشد -براي مثال صبحانه شامل برشتوك و شير، سالاد براي ناهار و الي آخر. افزودن مرغ آب پز يا كبابي به سالاد در يك روز و ماهي تن در روز ديگر اشكالي ندارد، مهم اين است كه دنبال كردن يك برنامه غذايي تقريبا از پيش تعيين شده، امكان افراط را از شما سلب ميكند.

 

 

6. آنها داراي ژن اراده و خويشتن داري هستند.

محققين در دانشگاه تافتز (Tufts) متوجه شده اند كه بزرگترين عمل تعيين كننده افزايش وزن زنان در سنين 50 و 60 ميزان رفتارهاي بيقيدانه يا به عبارت ديگر نامحدود آنهاست. زناني كه رفتارهاي بي قيد كمتري دارند و در مقابل از حس خودداري متعادلي برخوردارند، از كمترين ميزان اضافه وزن برخوردارند. بي قيدي بيشتر و در نتيجه خودداري كمتر، به افزايش وزن تا 15 كيلو در سنين بالاتر منجر ميشود.

 

براي تقليد از اين خصيصه، براي زمانهايي كه ميزان خودداريتان در كمترين ميزان آن است-مانند مهمانيها و حضور در گروه بزرگي از دوستان، آماده شويد. اگر در مهماني هستيد، با خود قرار بگذاريد كه از هر چهار پيش غذايي كه به شما تعارف ميشود، يكي را برداريد. اگر براي شام بيرون رفته ايد، براي غذاي اصلي، يك پيش غذا سفارش دهيد و دسر خود را با يكي از دوستان شريك شويد. اگر عصبي هستيد- يك موقعيت ديگر از خودداري اندك- حتما مقداري خوراكي سالم مانند ميوه يا سبزيجات خرد شده اي چون هويج و كرفس در اختيار داشته باشيد.

 

 

7. آنها اهل حركت هستند.

لاغر اندامها، به طور متوسط هر روز دو و نيم ساعت بيش از افراد ديگر سرپا هستند- كه براي سوزاندن 15 كيلو در سال كافي است.

 

اگر قصد داريد بر ميزان تحرك خود بيافزاييد، قبل از هرچيز بايد صادقانه مقدار حركت خود را ارزيابي كنيد. بسياري از افراد در برآورد مقدار تحرك خود غلو ميكنند. اكثر مردم 16 تا 20 ساعت از روز خود را در حالت نشسته ميگذرانند. اگر يك گام شمار pedometer در اختيار داشته داريد، در يك روز عادي آنرا به كار ببريد و ببينيد تا چه حد به تعداد توصيه شده- 10 هزار قدم - نزديك شده ايد. روز شما بايد شامل 30 دقيقه تمرين ورزشي با برنامه و مجموعه اي از عادات مفيد مانند استفاده از پله به جاي آسانسور يا تميز كردن منزل با سرعت و انرژي بيشتر باشد.

 

8. آنها خوب ميخوابند.

 

افراد باريك در مقايسه با افراد داراي اضافه وزن، هفته اي 2 ساعت بيشتر ميخوابند. بنا به نظر محققين، كمبود استراحت با چشمان بسته، با كاهش هورمونهاي كنترل كننده اشتها مانند لپتين (leptin) و افزايش هورمونهاي بالا برنده اشتها مانند گرلين (ghrelin) ارتباط مشتقيم دارد.

 

از اين روش تقليد كنيم: 2 ساعت خواب بيشتر در هفه به معناي 17 دقيقه خواب بيشتر در روز است كه حتي براي افرادي كه برنامه كاري بسيار فشرده اي دارند هم قابل اجراست. از اين مقدار افزايش به زمان خواب شروع كنيد تا بتوانيد برنامه خود را طوري تنظيم نماييد كه هر شب 8 ساعت بخوابيد.

 

توصيه مهم:

صبحانه بخوريد! 78% از رژيم گيرندگان موفق هر روز خود را با صبحانه آغاز ميكنند.