نحوه شناخت شته گیاهان و مبارزه با آن ها

یکی از آفت های رایج در بین گل ها و گیاهان زینتی، شته ها هستند

چگونه شته موجود در گیاهان را بشناسیم و با آنها مبارزه کنیم
اگر میخواهیم آفات گلها و گیاهان زینتی خود را شناسایی كنیم لازم نیست كه حتما متخصص بوده یا دوره های پیچیده ای را برای شناسایی آفات طی كرده باشیم. هر آفتی اثری بر روی گیاه ما می گذارد كه به مانند رد پای آن آفت بوده و ما با دیدن آن میتوانیم به حضور آفت پی ببریم. بنابر این توجه به ظاهر و موقعیت فعلی گیاه و مقایسه آن با وضعیت استاندارد گیاه میتواند به ما كمك كند تا تغییرات را تشخیص داده و به موقع از بروز مشكل با خبر شویم. در این چگونه راههای تشخیص و مبارزه با آفت شته را می آموزیم.

• یکی از آفت های رایج در بین گل ها و گیاهان زینتی، شته ها هستند. این موجود کوچک به سرعت تکثیر شده و تعداد آنها افزایش می یابد.
آنها هم به صورت دو جنسی و هم به صورت تک جنسی وجود دارند.

یک شته ماده به تنهایی می تواند تولید مثل کند و تقریبا هر هفته تعداد زیادی نوزاد شته به دنیا می آیند که بعد از یک هفته آنها نیز قدرت تولید مثل دارند.
شته ها از شیره گیاهان تغذیه می کنند و مورچه ها از شیره ای که از شته ها میگیرند تغذیه می کنند.

• یکی از آفت های رایج در بین گل ها و گیاهان زینتی، شته ها هستند. این موجود کوچک به سرعت تکثیر شده و تعداد آنها افزایش می یابد. آنها هم به صورت دو جنسی و هم به صورت تک جنسی وجود دارند.

یک شته ماده به تنهایی می تواند تولید مثل کند و تقریبا هر هفته تعداد زیادی نوزاد شته به دنیا می آیند که بعد از یک هفته آنها نیز قدرت تولید مثل دارند. شته ها از شیره گیاهان تغذیه می کنند و مورچه ها از شیره ای که از شته ها میگیرند تغذیه می کنند.

 

شته ها باعث می شوند که گل ها رشد ناقصی داشته باشند

• وجود مورچه و شته در یک جا می تواند اوضاع را وخیم تر کند.
مورچه ها شته ها را از شاخه ای به شاخه ی دیگر می برند و با ضربه زدن به شته ها آنها را می دوشند وشیره تراوش شده از بدن شته ها را می خورند، در مقابل این غذای مجانی، مورچه ها از شته ها در برابر دشمنانشان محافظت می کنند.

• شته ها معمولا به رنگ های سبز، زرد، قهوه ای و مشکی هستند.
شته ها دارای بال هستند و نرها بال های خود را حفظ می کنند، اما ماده ها با قرار گیری بر روی یک گیاه دیگر نیازی به بال نداشته زیرا تا آخر عمر بر روی همان گیاه باقی می مانند. برخی از آنها به محصولات کشاورزی خسارات جبران ناپذیری وارد می کنند. شته ها را معمولا می توان در کنار جوانه ها و نوک شاخه ها مشاهده کرد.

در پایین غنچه های گل ها نیز شته ها به وفور می توانند زندگی کنند و باعث می شوند که گل ها رشد ناقصی داشته باشند. شته ها با فرو کردن خرطوم خود در ساقه گیاه، از شیره درون گیاه تغذیه می کنند. پس تنها بر روی ساقه های نازک و جوان می توانند زندگی کنند و با ضخیم شدن ساقه، آنها نمی توانند دیگر تنه گیاه را سوراخ کنند.
اگر خرطوم یک شته را قطع کنید، شیره گل از خرطوم آن به بیرون سرازیر می شود.

• یکی از دشمنان طبیعی شته ها، کفشدوزک ها هستند. کفشدوزک ها چه در حالت لاروی و چه در حالت بالغ، از شته ها تغذیه کرده و به عنوان یکی از راه های موثر برای مبازره با شته ها شناخته می شود. برای سم پاشی گیاهان و مقابله با شته ها باید قبل از سبز شدن گیاهان اقدام به سم پاشی کرد، زیرا شته ها در اوایل بهار ظاهر می شوند.
در برخی از گیاهان نیز شته ها درست قبل از گل دهی گیاه ظاهر می شوند که در این گیاهان باید قبل از در آمدن گل ها اقدام به سم پاشی کرد.

بیشترین گیاهانی که به شته ها حساس هستند گل های سرخ ( رز ) می باشند، به خاطر وجود تیغ هایی بر روی گیاه رز، مورچه ها نمی توانند از شته ها حمایت کنند، در مقابل حشراتی همچون کفشدوزک نیز نمی توانند بر روی این گیاه زندگی کنند و از شته ها تغذیه کنند.

در چنین مواردی می توان از سم استفاده کرد، ولی حتی با یک دستمال نیز می توان شته ها را از روی گیاه برداشت و این کار را تا باز شدن گل ها و یا تا رشد کرد شاخه و ضخیم شدن پوست گیاه ادامه داد.

 

منبع : raazebaghaa.ir / phow.ir

ویدیو مرتبط :
نحوه انتقال ویروس توسط شته

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نحوه شناخت و برآوردن نیازهای زناشویی

 

در راستای تشخیص و برآوردن نیازهایتان، اگر می‌خواهید پیش مشاور خانواده بروید یا یکبار و برای همیشه مشکلات زندگی زناشوییتان را برطرف کنید، کار مهم دیگری هم هست که باید انجام دهید. باید همه راه‌های خروج را ببندید. منظورم این است که خیلی‌ها که در زندگیشان دچار مشکل و ناراحتی شده‌اند، خیلی قبل از اینکه بفهمند چقدر این مشکلات بد و آزار دهنده است، تصمیم می‌گیرند. آنها انتخاب می‌کنند که نیازهایشان را خارج از آن زندگی زناشویی برآورده کنند.

 

کاری که باید بکنید این است که مسئولیت نیازهایتان را بپذیرید. بله، یاد بگیرید که چطور به‌طرز موثر و سالمی نیازهایتان را برآورده کنید. اما برای این منظور از همسرتان روی برنگردانده و به کس دیگری روی نیاورید. معنی آن این است: خیلی از کسانی که در ازدواجشان دچار مشکل هستند، تصمیم گرفتند که برای رسیدن به حس آرامش و راحتی به خارج از زندگی زناشوییشان پناه ببرند. به رابطه‌جنسی ناسالم روی آوردند، با یک همکار دلسوز دردودل کردند، شکایت‌هایشان را پیش خانواده‌شان بردند و ... هر راهی که با وعده برآوردن نیازشان همراه بود را امتحان کردند. حتی شاید خیلی از متخصصین ازدواج و خانواده هم همین راه را پیش روی شما قرار دهند.

 

اما باید مسئولیت برآورده شدن نیازهایتان را بپذیرید و آن را با گرایش به سمت همسرتان انجام دهید. نگویید، "تورو نمی‌خوام" یا "به تو نیازی ندارم". برای مراقبت کردن از خودتان، از همسرتان روی برنگردانید. درعوض، برای مراقبت از خود به او روی آورید. نیازهایتان را بشناسید، برای برآوردن آنها مسئولیت قبول کنید و بعد به همسرتان رجوع کنید، وی یک شخصیت تازه از شما خواهد دید و او هم به سمتتان خواهد آمد.

 

البته نمی‌گویم که اینکار یک شبه میسر می‌شود. اما هرچه جلوتر بروید، هر قدمی که به سمت جلو بردارید، به از بین رفتن مشکلات زندگی زناشوییتان نزدیک‌تر خواهید شد. این قدم را به سمت زندگی برمی‌دارید که هر دوی شما آرزویش را داشتید: زندگی سراسر عشق، آرامش، و خوشبختی.

 

بیشتر مردم نمی‌توانند راه‌حل‌های پایدار برای مشکلات زندگی زناشویی خود پیدا کنند چون هیچوقت راه‌های خروج را نمی‌بندند. آنها تلاش می‌کنند از منابع بیرونی برای ارضای نیازهایشان استفاده کنند و بعد وقتی همسرشان از دست آنها خسته شد یا دعوایی پیش آمد، شکایت می‌کنند. همه انسان‌ها یک نیاز ذاتی برای امنیت و ایمنی دارند. وقتی هر‌یک از افراد در یک ازدواج به دنبال راه‌های بیرونی برای ارضای نیازهای خود باشد، پیامی به ناخودآگاه فرستاده می‌شود که هشدار می‌دهد امنیت شما به خطر افتاده است. دعواها بیشتر می‌شود، استرس دو طرف بالا می‌رود، احساس ناراحتی بیشتری خواهیم کرد، و همسرمان را بیشتر مقصر می‌کنیم. داد می‌زنیم، تهدید می‌کنیم، شکایت می‌کنیم و خیلی وقت‌ها هم دست به عمل می‌زنیم.

 

دلیل آن این است که از درون احساس ترس می‌کنیم. اجازه بدهید سوالی از شما بپرسم، آیا در بچگی پدر و مادرتان با هم دعوا می‌کردند؟ آیا داد‌ و‌ بیداد راه می‌انداختند و هم را تهدید می‌کردند؟ آیا از هم طلاق گرفتند یا همدیگر را تهدید به طلاق کرده‌اند؟ اگر پاسخ شما به هرکدام از این سوالات مثبت باشد، می‌خواهم چند سوال ساده از شما بپرسم.

 

1)‌وقتی این اتفاقات می‌افتاد چند سالتان بود؟ 2)‌وقتی این اتفاق‌ها می‌افتاد چه احساسی پیدا می‌کردید؟ 3)‌آیا پدر و مادرتان با همفکری و به طریقی که به نفع هر دوی آنها بوده مشکلشان را حل می‌کردند و همه چیز آرام می‌شد؟ 4)‌آیا هیچکدام از والدینتان شما را آرام نمی‌کرد یا این خودتان بودید که باید از خودتان مراقبت می‌کردید؟

 

به‌این‌خاطر این سوال‌ها را می‌پرسم چون می‌خواهم کمکتان کنم گذشته‌تان را بعنوان تحربیات کودکی به زمان حال و آنچه مغزتان در حال تجربه است، وصل کنید. این همان احساس تهدید و ناامنی است. می‌بینید، ذهن ناخودآگاهتان نمی‌تواند بین گذشته و حالتان تمایز قائل شود. ذهن ناخودآگاهتان تشخیص نمی‌دهد که دیگر بچه نیستید.

 

تنها راه کاهش استرس و ترس از دست دادن امنیت و آرامش این است که درهای خروج را ببندید. در غیر اینصورت نخواهید توانست روی مشکلات ازدواجتان برای پیدا کردن راه‌حل کار کنید. اگر در یک ازدواج احساس امنیت نباشد، هیچ اعتمادی هم نخواهد بود. و اگر اعتماد نباشد، هیچوقت عشق، پذیرش، آرامش و خوشبختی را تجربه نخواهید کرد. اعتماد لازمه زندگی است و بر‌پایه یک حس امنیت غیرقابل‌ تزلزل ساخته می‌شود.

 

پی‌نوشت: اگر این مقاله برایتان مفید بود، برای شروع دوباره زندگی تشویقتان کرد یا به طریقی کمک حالتان بود، چیز جدیدی به شما یاد داد یا چیزی را که لازم بود به یادتان آورد، حتماً ما را با نظرات خود در جریان بگذارید. همچنین اگر فکر می‌کنید این مقاله می‌تواند به کس دیگری که می‌شناسید و برایتان عزیز است کمک کند، حتماً آن ‌را برای او هم ایمیل کنید.

منبع:مردمان