دانش و فناوری


2 دقیقه پیش

گرفتن ویزای انگلیس در ایران

از زمانی که اخذ وقت سفارت انگلیس در تهران ممکن شد، بسیاری از مشکلات متقاضیان این ویزا نیز به فراموشی سپرده شد. اگر چه هنوز هم بعضی از متقاضیان این ویزا، به جهت تسریع مراحل ...
2 دقیقه پیش

دوره مدیریت پروژه و کنترل پروژه با MSP

پروژه چیست؟ پروژه به مجموعه ای از فعالیتها اطلاق می شود که برای رسیدن به هدف خاصی مانند ساختن یک برج، تاسیس یک بزرگراه، تولید یک نرم افزار و … انجام می شود. در همه پروژه ...

قرآن و ریاضی



قرآن,ریاضی,اعجاز قرآن

قرآن و ریاضی
روزی یکی از علمای دین یهود از حضرت امام علی علیه السلام پرسید: چرا قرآن مدت زمانی را که اصحاب کهف در غار خوابیدند، 309 سال ذکر کرده است در حالی که که در حاشیه ی تورات ما، زمان خواب اصحاب کهف 300 سال نوشته شده است؟
حضرت امیر علیه السلام فرمودند: چون سال های شما شمسی است ولی سال های ما قمری است و 309 سال قمری، مساوی با 300 سال شمسی می باشد.


براساس این روایت می شود محاسبات زیر را انجام داد:
سال شمسی یهود 365 روز تمام بوده است. بنابراین 300 سال آن ها می شود روز 109500=365*300
در حالی که سال قمری برابر است با 354 روز و 8 ساعت و 48 دقیقه. بنابراین 309 سال قمری برابر است با روز 109500=(48 دقیقه و 8 ساعت و 354 روز)*309
پس 300 سال شمسی یهود برابر است با 309 سال قمری. نه یک روز کم تر نه بیش تر.


این در حالی است که تا صدها سال بعد از نزول قرآن هنوز شبانه روز به 24 ساعت و هر ساعت به 60 دقیقه تقسیم نشده بود و حتی ساعت هنوز اختراع نشده بود و این اعجاز قرآن است.
حتماً گاهی به ذهن شما هم رسیده است که چرا می گویند قرآن معجزه ی اسلام است؟ چرا خداوند در سوره ی بقره آیه ی 22 می فرماید: اگر از آنچه که بر بنده ی خودمان فرو فرستاده ایم در تعجب و تردید می باشید پس حداقل یک سوره مشابه آن بیاورید و در این کار از هر که خواهید کمک بگیرید.


قرآن در نزد مسلمانان بزرگترین معجزه محمد، پیامبر اسلام است. در سدهء اخیر، ادعای گونه دیگری از اعجاز قرآن با عنوان «اعجاز عددی و نظم ریاضی در قرآن» مطرح شد. کشف رابطه ریاضی در قرآن، موجب شد برخی از پژوهشگران مسلمان برای کشف اسرار و رموز بیشتری از قرآن به آمارگیری از تعداد حروف و واژه‌های قرآن بپردازند.


- مثلاً کلمه ی نماز 5 دفعه آمده است. درست به تعداد نمازهای واجب روزانه اصلاً می دانید که کلمه ی امام چند مرتبه در قرآن تکرار شده؟ بله 12 مرتبه! به تعداد 12 امام علیه السلام.

- کلمه ی شهر هم که به معنی ماه است 12 مرتبه آمده است به تعداد 12 ماه سال.
- کلمه ی یوم که به معنی روز است 30 بار به شکل مثنی و جمع در قران آمده.


بعضی کلمات هم که معانی متضادی دارند به تعدا مساوی استفاده شده اند. کلمات دنیا و آخرت هر کدام 115 بار ملائک و شیطان هم 88 دفعه استفاده شده است. دو کلمه ی متضاد مرگ و زندگی، هر کدام 145 دفعه، سود 50 بار و زیان 50 بار امید 8 بار و ترس هم 8 دفعه، دو کلمه سختی و صبر هم 114 دفعه، کلمه ی حزب الله و حزب الشیطان هر دو 3 بار، کلمه ی رجل به معنای مرد مساوی کلمه ی امراه به معنای زن هر کدام 24 بار آمده است.


کلمه ی الحسنات به معنای خوبی ها و کلمه ی سیئات به معنای گناهان هر کدام 2180 بار تکرار شده است. کلمه ی صدقه 73 مرتبه و کلمه ی رضایت هم 73 مرتبه، چه نتیجه ای می گیرید؟ " صدقه موجب رضایت خداست."


کلمه ی مصیبت 75 بار در قرآن آمده و کلمه ی شکر هم 75 بار! یعنی؛ در مصیبت ها هم باید شاکر خداوند باشیم. چون زکات باعث برکت مال می شود، کلمه ی زکات و برکت هم هر کدام 32 مرتبه در قرآن آمده است.
و این مثال ها تنها گوشه ای از تحقیقات و معجزات قرآن بود.


منابع:

مجله ی شاهد

ویکی پدیا
تبیان


ویدیو مرتبط :
معجزه ریاضی قرآن

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

علت علمی بودن قرآن



 

 

علم بودن قرآن

 


از ميان اسامى كتاب نازل شده بر پيامبر اكرم(ص) قرآن مشهورترين و شايع‏ترين نام در ميان مسلمانان است. بسيارى را عقيده بر اين است كه اين نام از ميان ساير نام‏ها براى اين كتاب جنبه علميت پيدا كرده و به صورت اسم خاص درآمده است. (1)

 

 

اما آيا علم بودن قرآن، از همان ابتدا از متن آيات برخاسته است، يا اين‏كه اين نام به‏تدريج و در طول زمان، در عرف مسلمانان، صورت علميت به خود گرفته است؟ دلايلى وجود دارد كه قرآن از همان آغاز «علم‏» استعمال گرديده است:

 

 

1. در چند مورد، وقتى سخن از ذكر كتب آسمانى به ميان آمده است، قرآن در رديف تورات و انجيل ذكر گرديده است:

 

وعدا عليه حقا فى التوراة والانجيل والقرآن. (2)

 

 

2. خداوند در سوره‏هاى «ق‏»، «يس‏» و «ص‏» به ترتيب، هنگام سوگند به كتاب مقدس خويش از ميان همه عناوين به «قرآن مجيد»، «قرآن حكيم‏» و «قرآن ذى‏الذكر» سوگند خورده است. البته در دو مورد ديگر، يعنى سوره‏هاى زخرف و دخان، سوگند به «كتاب مبين‏» نيز آمده است.

 

 

3. از ميان اسامى چهار گانه - كه در فصل دوم گذشت - امتياز نام قرآن بر ساير نام‏ها در اين است كه اسم خاص بوده، در حالى كه نام‏هاى ديگر در مورد كتب آسمانى ديگر نيز به كار رفته‏اند.

 

 

واذ آتينا موسى الكتاب والفرقان لعلكم تهتدون. (3)

 

 

ولقد آتينا موسى وهارون الفرقان وضياء وذكرا للمتقين. (4)

 

 

4. نام قرآن در سوره مزمل، كه سومين سوره در ترتيب نزول سوره‏هاست، براى نخستين بار، دو بار ذكر گرديده و در هر بار به تلاوت قرآن امر شده است. بنابراين، عنوان قرآن از همان آغاز نزول، به عنوان نام برتر و اسم خاص از سوى خدا انتخاب شده است.

 

 

5. گرچه نام كتاب، بيشتر از قرآن استعمال شده است، اما به لحاظ آن كه كتاب در معناى خود، مفهومى عام دارد و به همين جهت در مورد تورات و انجيل نيز به كار رفته است، نام قرآن در مقايسه با عناوين و اسامى ديگر، كاربرد بيشترى در قرآن دارد.

 

 

6. كاربرد اين عنوان در بيان پيامبر اسلام(ص) و اميرمؤمنان(ع) و ساير امامان، باتوجه به روايات فراوانى كه در اختيار ماست، مبين آن است كه «قرآن‏» عنوانى منتخب و برگرفته از متن آيات است.

 

 

از آن چه گفتيم، روشن شد قرآن به حسب استعمال خودش به صورت علم و اسم خاص آمده و از همين رو در عرف مسلمانان نيز بدين شكل درآمده است.