سیاه‌چاله‌ای که 660 برابر خورشید عظمت دارد

به گزارش آنا به نقل از ScienceAlert، سیاه‌چاله‌های عظیم که در مرکز کهکشان‌‌ها قرار دارند، توده‌ای ستاره‌های اخترفیزیک هستند که نه تنها بسیاری از ذهن‌های نخبه جهان را به خود مشغول کرده‌اند، دست‌مایه بسیاری از داستان‌های علمی-تخیلی است.

با این حال، گروهی از دانشمندان بین‌المللی سیاه‌چاله‌ای را درون کهکشان NGC 1332، که 73 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد، اندازه‌گیری کرده‌اند و به عظمت این سیاه‌چاله پی برده‌اند.

این یکی از دقیق‌ترین اندازه‌گیری یک سیاه‌چاله است که تاکنون انجام شده است. به گفته این تیم، سیاه‌چاله مذکور ابری از گاز دارد که دور آن با سرعت 1/8 میلیون کیلومتر در ساعت می‌چرخد. اندازه‌گیری سرعت این چرخش بسیار مهم است زیرا دانستن اینکه این ابرهای متراکم و سرد با چه سرعتی دور سیاه‌چاله در حال چرخشند، می‌تواند بر اساس «کشش گرانشی» اطلاعات بسیاری در مورد جرم مرکز سیاه‌چاله ارائه دهد.

این ابرها نوری از خود ساطع نمی‌کنند تا ستاره‌شناسان بتوانند آنها را آشکارسازی کنند اما «آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما» (ALMA) طول موجی از نور را به سوی این اجرام آسمانی می‌تاباند تا قابل رویت شوند. این نور طول موجی نزدیک میلی‌متر، بین نور فروسرخ و امواج رادیویی دارد، و از این رو به عنوان اشعه میلی‌متری و ریزمیلی‌متری شناخته می‌شود.

طول موج‌های این نور ساطع‌شده از ابرهای عظیم سرد در فواصل میان ستاره‌ای، در نتیجه درجه حرارتی فقط کمتر از ۱۰ درجه بالای صفر مطلق و برخی به واسطه قدمت و فاصله بیشتر از کهکشان در گیتی است.

ستاره‌شناسان می‌توانند این را برحسب حالات شیمیایی و فیزیکی مولکولی در ابرها، تراکم ناحیه‌های گاز و گرد و غبار مکانی که ستاره جدید در حال تولد است، استفاده و بررسی کنند. اغلب، این ناحیه‌ها در گیتی سیاه و کدر در نور مرئی هستند، اما آنها به روشنی در طول موج میلی‌متری و ریزمیلی‌متری از طیف تابش دارند.

به گفته آرون بارت، یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی، این نخستین بار است که آلما حرکت مداری مولکول‌های گازی سرد را در داخل کره گرانشی جریان یک سیاه‌چاله کاوش کرده است. بارت می‌افزاید: «ما به طور مستقیم منطقه‌ای را که در آن گاز سرد در حال واکنش به کشش گرانشی سیاه‌چاله است، مشاهده کردیم».

محققان معتقدند که شناخت این سیاه‌چاله ما را در شناخت چگونگی شکل‌گیری کهکشان‌ها به عنوان یک کل کمک می‌کند.

این محققان با نقشه‌برداری از گردش این صفحه با داده‌های وضوح بالا توانستند جرم دقیق این سیاه‌چاله را با گستره عدم قطعیت 10 درصد تعیین کنند.

 

ویدیو مرتبط :
عظمت سیاه چاله ها

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کشف یک سیاه چاله نوزاد

 

 

 

دانشمندان ناسا با استفاده از تلسکوپهای فضایی چاندرا و نیوتن موفق شدند در فاصله ۵۰ میلیون سالنوری از زمین یک سیاه چاله نوزاد را کشف کنند.

 

دانشمندان مرکز هاروارد- اسمیت سونیان با کمک تلسکوپ فضایی پرتوهای ایکس چاندرا ناسا، تلسکوپ XMM-Newton اسا و تلسکوپ آلمانی "رو-ست" موفق شدند یک چشمه پرتوهای ایکس را که به مدت ۱۲ سال از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۷ تشعشات پرتو ایکس تابش کرده است را ردیابی کنند.

 

اطلاعات جمع آوری شده نشان داد که این چشمه پرتوهای ایکس یک سیاه چاله است که در اثر انفجار یک ابرنواختر ایجاد شده و تنها ۳۰ سال از زندگی خود را پشت سر گذاشته است.

 

ابرنواختری که این سیاه چاله را ایجاد کرده است SN ۱۹۷۹C نامیده می شود و در کهکشان M۱۰۰ قرار دارد. این کهکشان شباهت بسیار زیادی به کهکشان راه شیری دارد و در صورت فلکی "برنیس" واقع شده است.

 

ابرنواختر SN ۱۹۷۹C را یک منجم آماتور جوان در سال ۱۹۷۹ کشف کرد. در حال حاضر ماده باقیمانده این ابرنواختر درحال تمام شدن است.

 

این سیاه چاله نه تنها باقیمانده های ابرنواختر را جذب می کند بلکه در حال جذب کردن ستاره دیگری است که در اطراف ابرنواختری که منفجر شده است می چرخد.

 

محققان ناسا در این خصوص توضیح دادند: "اگر آنچه که ما به آن رسیدیم درست باشد، این سیاه چاله بهترین نمونه تولد اجرامی از این دست است که انسان هرگز موفق به رصد آن شده است.

 

ستاره ای این سیاه چاله را ایجاد کرده است جرمی حداقل ۲۰ برابر بیشتر از جرم خورشید داشته است."

 

براساس گزارش اگزماینر، این کشف برای درک مکانیزمی که منجر به تشکیل سیاه چاله ها می شود بسیار مهم است.

 

در حقیقت دانشمندان قادر نیستند نیروها و انرژیهایی که در این اجرام حضور دارند را در آزمایشگاه بازسازی کنند.

 

بنابراین، تنها رصد مستقیم می تواند اطلاعاتی در این مورد به ستاره شناسان ارائه کند./خبرگزارى مهر