سریع ترین خودروها از سال 2000 تاکنون

سنجش شتاب خودروها یکی از مهمترین نشانه‌های عملکرد بالای آنهاست که هم از سوی خودروسازان و هم مجلات خودرویی جدی گرفته می‌شود. مجله کارانددرایور، سالیان طولانی است که خود به تست شتاب‌گیری خودروهای مختلف می‌پردازد و بنابراین مرجعی مناسب از شتاب و سرعت خودروها محسوب می‌گردد.

وب سایت پدال - مسعود انیس حسینی: سنجش شتاب خودروها یکی از مهمترین نشانه‌های عملکرد بالای آنهاست که هم از سوی خودروسازان و هم مجلات خودرویی جدی گرفته می‌شود. مجله کارانددرایور، سالیان طولانی است که خود به تست شتاب‌گیری خودروهای مختلف می‌پردازد و بنابراین مرجعی مناسب از شتاب و سرعت خودروها محسوب می‌گردد. در ادامه سلسله مطالب معرفی سریع‌ترین خودروهای تست شده توسط این مجله از دهه 50 تاکنون، به قسمت انتهایی و خودروهای اخیر از سال 2000 تاکنون می‌رسیم.

۱۰) پورشه 911 توربو S کابریولت مدل ۲۰۱۴ – زمان ۲/۸ ثانیه (جایگاه مشترک)

تصویر قدیمی‌تر پورشه 911 به عنوان یک اسپورت کوچک گران‌قیمت، و در عین حال، دست‌یافتنی در اذهان ساخته شده بود. کسانی که می‌خواستند اندکی از «کوروت» پا به سن گذاشته‌ی خود فاصله بگیرند، به سراغ این مدل می‌رفتند. ولی بعداً 911 دیگر خودروی کوچکی به شمار نمی‌رفت و طول آن به اندازه نیم اینچ بیشتر از C7 کوروت که خودش ابعاد چندان کوچکی هم نداشت، بود. همچنین موضوع در دسترس‌ بودن قیمت آن، اگر هم زمانی وجود داشت، به خاطره‌ها پیوست.

---

۹) پورشه 911 توربو S مدل ۲۰۱۱ – زمان ۲/۸ ثانیه (جایگاه مشترک)
توربو S هیچ پدال کلاچی نداشت؛ ترمزهای کربن-سرامیکی آن در سرعت‌های پایین، با سر و صدای عجیبی همراه بودند و صندلی‌های عقب نیز فضای بسیار تنگی داشتند. ولی در این میان، موتور قدرتمند ۵۳۰ اسب‌بخاری از شرایط بی‌نقص و کاملی برخوردار بود.

---

۸) مک‌لارن P1 مدل ۲۰۱۴ – زمان ۲/۷ ثانیه (جایگاه مشترک)

---

۷) پورشه 911 توربو S مدل ۲۰۱۱ – زمان ۲/۷ ثانیه (جایگاه مشترک)

اگر این چهره برای شما آشنا نیست، به دلیل آن است که توجه کافی نداشته‌اید. این ترکیب پایه از سال ۱۹۶۵ در حال رشد بوده و نسخه توروبوشارژر برای پیشرانه 911 از سال ۱۹۷۶ در بازار امریکا وجود داشته است.

---

۶) پورشه 911 توربو S مدل ۲۰۱۴ – زمان ۲/۶ ثانیه

آیا تا به حال به درون یک خودروی اسپورت برای تشخیص نوع گیربکس آن سرک کشیده‌اید؟ بنابراین حتماً برای شما اتفاق افتاده که مالک چنین خودرویی را برای استفاده از گیربکس اتوماتیک ملامت کنید. ولی اگر این نسخه از 911 توربو را در خیابان دیدید، نیازی به نگرانی در مورد نوع سیستم انتقال قدرت آن نیست؛ چرا که به صورت انحصاری با یک گیربکس اتوماتیک دو کلاچه همراه است.

---

۵) فراری لافراری مدل ۲۰۱۵ – زمان ۲/۵ ثانیه (جایگاه مشترک)

تست فراری لافراری در پیست معروف «فیورانو» در ایتالیا انجام شده است. البته به این نکته نیز باید اشاره کرد که فراری تنها در شرایطی حاضر به تست این خودرو بوده که این کار در داخل همین پیست صورت گیرد.

---

۴) لامبورگینی اوراکان LP610-4 مدل ۲۰۱۵ – زمان ۲/۵ ثانیه (جایگاه مشترک)

«ناردو رینگ» یک پیست آسفالتی ۱۲/۵ کیلومتری است که خودروسازان از سراسر دنیا، سرعت‌های بالای خود را در آن امتحان می‌کنند. این اتوبان دایره‌ای بدون‌ترافیک در پاشنه چکمه ایتالیا، در مالکیت پورشه قرار دارد و انحنای آن به صورتی است که می‌توانید در سرعت ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت، دست‌های خود را از روی فرمان آزاد کنید. در واقع، این از معدود جاهایی در دنیاست که مدل جدید ۱۰ سیلندر لامبورگینی می‌تواند به حداکثر سرعت اعلام‌شده برای آن، یعنی ۳۲۵ کیلومتر بر ساعت برسد.

---

۳) پورشه 911 توربو S مدل ۲۰۱۴ – زمان ۲/۵ ثانیه (جایگاه مشترک)

به‌راحتی می‌توان در این خودرو سرعت گرفت. در داخل کابین، شرایط موتور شش سیلندر تخت درست به مانند چیزی است که از سال ۱۹۶۵ از یک 911 انتظار رفته است. امّا از بیرون، داستان به گونه دیگری است؛ مانند این است که توربو S تمام هوای اطراف را به درون خود می‌کِشد.

---

۲) بوگاتی ویرون مدل ۲۰۰۸ – زمان ۲/۵ ثانیه (جایگاه مشترک)

---

۱) پورشه 918 اسپایدر مدل ۲۰۱۵ – زمان ۲/۲ ثانیه

خودروهای به سرعت پورشه 918 در دنیای اتومبیل بسیار نادر هستند. در سال ۲۰۰۸ سریعترین خودروی تولیدی که مورد تست قرار گرفته بود، بوگاتی ویرون 16.4 نام داشت که می‌توانست در ۲/۵ ثانیه، مرز ۶۰ مایل (۹۶/۶ کیلومتر) بر ساعت را رد کند و مسیر یک‌چهارم مایل را نیز در ۱۰/۱ ثانیه به پایان می‌رساند. امّا پورشه 918 رکوردهای خودروی میلیون دلاری قبلی را جابجا کرد و توانست در ۲/۲ ثانیه به سرعت ۶۰ مایل بر ساعت برسد و مسیر یک‌چهارم مایل را نیز در ۹/۸ ثانیه کامل کند. برای آن که مقایسه‌ای از این زمان‌ها در اختیار داشته باشید، شاید بهتر است بدانید که ۰/۳ ثانیه، زمانی است که برای یک چشم به هم زدن لازم است. با کاهش زمان‌های شتاب‌گیری، اختلاف بین عملکرد مدل‌های خودروی مختلف بسیار قابل‌توجه می‌شود و این ۰/۳ ثانیه برتری برای پورشه، دستاوردی مهم نسبت به ویرون محسوب می‌گردد.

قیمت زمین در عرض 10 سال 2000 درصد افزایش یافت

قیمت زمین در عرض 10 سال 2000 درصد افزایش یافت

لاتاری در بازار زمین

مشکل حل‌ناشدنی مسکن در دهه 50، به وضوح در چهره شهرهای بزرگ به ویژه تهران دیده می‌شد. گزارشی که بانک مرکزی در ابتدای سال 1350، از «بودجه خانواده در ایران» منتشر کرد گویای این مساله است. در این گزارش آمده است: هزینه‌های خوراک، مسکن و پوشاک به ترتیب بزرگ‌ترین رقم هزینه یک خانوار شهری را تشکیل می‌دهد.

در صورتی که ارقام هزینه خانوارهای مسکن در 9 شهر بزرگ و 22 شهر کوچک به استثنای تهران مورد بررسی قرار گیرد، ترتیب بزرگ‌ترین رقم هزینه یک خانوار شهری تغییر می‌کند و همین امر نشان می‌دهد که کرایه مسکن در تهران بسیار زیاد است.

متاسفانه در گزارش مزبور به آماری از هزینه مسکن اشاره نشده و تنها چنین آمده است: مطالعات بانک مرکزی که بر پایه آمارهای سال 1347متکی است، نشان می‌دهد که متوسط درآمد هر خانوار شهری در سال 1347 در تهران معادل 161 هزار و 722 ریال بوده است که سهم عمده آن برای تامین مسکن، خوراک و پوشاک استفاده شده است.

این مشکلات هنگامی خود را بیش از پیش نشان داد که دولت، دربار و حزب رستاخیز به عنوان تنها حزب فعال در این سال‌ها کوشید تا با اقداماتی مشکلات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی پیش‌رو را از سر راه خود بردارد. بنابراین در سفرهای متفاوت، هویدا نخست وزیر وقت و دبیر کل حزب وعده حل این معضل را می‌داد. او سال 1355 در سفری به تبریز عنوان کرد: من و اعضای هیات دولت سفرهای دسته جمعی به استان‌های مختلف خواهیم کرد و این سفر از استان آذربایجان شروع شده است، نخست وزیر وقت در مورد عمران و پیشرفت آذربایجان و حل مشکل مسکن در کشور گفت: مساله مسکن یکی از مسائل مهمی است که باید با یک روش راه‌حل‌هایی برای آن یافت و دولت مسلما این راه‌حل‌ها را پیدا خواهد کرد.

به این ترتیب هویدا و دولتش به سوی اقدام ضربتی برای حل معضل مسکن گام برداشت. یکی از این نخستین اقدامات «ثبت کلیه اراضی موات کشور به نام دولت» بود. بر این اساس بیش از 8 میلیون و 278 هزار متر زمین در نقاط مختلف کشور ظرف دو روز به نام دولت به ثبت رسید و سند مالکیت آن تحویل دولت شد.

تنها 290 هزار متر از این اراضی در شمیران قرار داشت که قیمت آن بیش از 580 میلیون تومان بود و بزرگ‌ترین قطعه آن در اطراف گرمسار قرار داشت و وسعت آن 6 میلیون و 792 هزار و 500 متر مربع بود. قطعه بزرگ دیگر این اراضی با متراژ 595 هزارو 722 متر مربع در بخش یک اراک و در محدوده داخل شهر قرار داشت و سند آن به نام سازمان ملی زمین صادر شد. همچنین قطعه‌ای که در ولنجک قرار داشت و 280هزار متر مربع وسعت آن بود. این اقدامات اگرچه در راستای مقابله با زمین‌خواران و تامین مسکن برای طبقات مختلف فاقد سرپناه انجام شد، اما نتیجه معکوس به بار آورد. ادامه روند این اقدامات حقیقت یادشده را نشان داد. روز به روز بازار مسکن با بی‌سروسامانی بیشتری مواجه شد.

این وضعیت حتی در زمان دولت جمشید آموزگار نیز ادامه یافت و حتی صدور فرمان تثبیت قیمت زمین، افزایش فعالیت خانه‌سازی با محوریت خانه‌های ارزان‌قیمت، کاهش هزینه‌های ایجاد واحد مسکونی و اعطای وام‌های بلند مدت با بهره تدریجی نیز نتیجه‌بخش نبود و چنان که در یادداشت‌های گذشته اشاره شد، حاصلی جز انباشت پرونده‌های شکایت موجر و مستاجر در برنداشت.

به هر صورت ادامه این وضعیت به جایی رسید که نمایندگان خانه ملت بعد از حدود یک سال، به موضع‌گیری علیه این وضعیت آشفته پرداختند. این موضع‌گیری در جلسه روز اول شهریور سال 1356، ابتدا از سوی بقایی یزدی عنوان شد: جناب نخست وزیر توجه کنید توجه شما را به این نکته جلب می‌کنم رشد قیمت کالای مصرفی به طور متوسط سالیانه 10 درصد و جمعاً ظرف 10 سال 100 درصد بوده است. ولی رشد قیمت زمین در تهران و حومه به طور متوسط در سال 200 درصد و جمعا در 10 سال 2000 درصد بوده است، که نشان می‌دهد این رشد تا چه حد نامناسب و غیرمعقول بوده و رشد قیمت کالاهای مصرفی را در بسیاری از شئون موجب شده است.

پرویز فرهنگ، نماینده سنقر، نیز به موضوع کمبود مسکن اشاره کرد و بازی‌ها و برنامه‌های سودجویان حرفه‌ای را برشمرد و گفت: متاسفانه دیده شده است که این گروه برای هر تز گونه‌های مغایر آن را ارائه می‌دهند که نباید غافل بود. به نظر می‌رسد منظور فرهنگ از تز «تثبیت قیمت زمین» است که از سوی دولت وقت برای مبارزه با بحران مسکن پیشنهاد شده است. چرا که او سخنان خود را چنین ادامه داد: توجه می‌دهم که تثبیت قیمت زمین به این معنی که قیمت‌های فعلی ثابت باشد، نیست؛ بلکه اتخاذ سیاست‌های لازم و کسب مجوزهای قانونی به منظور برگرداندن این افزایش نامعقول تا حد معقول و آن گاه تثبیت و افزایش نسبی و معقول سالانه حداکثر تا میزان تورم است. زمین بازی در کشور ما به صورت لاتاری یا قمار بدون باخت درآمده است و طرف بازنده در هر حال اکثریتی از هموطنان ما هستند./دنیای اقتصاد