انتخاب جراح بینی - بهترین جراح بینی 
عکس: استهلال ماه مبارک رمضان 
عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016 دانش و فناوری
2 دقیقه پیش | گرفتن ویزای انگلیس در ایراناز زمانی که اخذ وقت سفارت انگلیس در تهران ممکن شد، بسیاری از مشکلات متقاضیان این ویزا نیز به فراموشی سپرده شد. اگر چه هنوز هم بعضی از متقاضیان این ویزا، به جهت تسریع مراحل ... |
| 2 دقیقه پیش | دوره مدیریت پروژه و کنترل پروژه با MSPپروژه چیست؟ پروژه به مجموعه ای از فعالیتها اطلاق می شود که برای رسیدن به هدف خاصی مانند ساختن یک برج، تاسیس یک بزرگراه، تولید یک نرم افزار و … انجام می شود. در همه پروژه ... |
خوانش علائم حیاتی در کمتر از 10 ثانیه با دستگاه چاپی سه‌بعدی
دستگاه هوشمند چاپی سه‌بعدی MouthLab از حسگرهای روی لب و انگشت شست برای آزمایش سریع فشار خون، تنفس، میزان اکسیژن درون خون، ضربان قلب و الگوی نبض بیمار استفاده می‌کند. این دستگاه همچنین می‌تواند یک نوار مغز ساده بگیرد.
به گفته محققان، این دستگاه می‌تواند توسط افراد بدون آموزش خاص در خانه یا میدان جنگ مورد استفاده قرار بگیرد. دستگاه MouthLab ممکن است بتواند علائم اولیه رویدادهای پزشکی اورژانسی مانند حمله قلبی را شناسایی کرده یا از مراجعه غیرضروری به بیمارستان یا اتاق اورژانس در زمان مساعد بودن علائم حیاتی بیمار خودداری کند.
از آنجایی که این دستگاه به بررسی علائم حیاتی از راه دهان می‌پردازد، نسخه‌های آینده این دستگاه قادر خواهند بود سرنخ‌های شیمیایی درون خون، بزاق و تنفس را که به عنوان نشانگرهایی برای بیماری‌های جدی عمل می‌کنند، تشخیص دهند. سیستم مذکور می‌تواند جایگزین مانیتورهای بزرگ و محدودکننده‌ای باشد که در حال حاضر برای نمایش علائم حیاتی بیماران در بیمارستان‌ها مورد استفاده هستند.
نمونه پیش‌ساخت MouthLab شامل یک دهان‌گیر کوچک انعطاف‌پذیر مانند نمونه‌های مورد استفاده توسط غواصان است که به یک واحد دستی به اندازه گوشی تلفن متصل می‌شود. درون این دهان‌گیر یک حسگر دما و یک حسگر حجم خون قرار دارد. پد انگشت روی دستگاه دستی از یک پالس اکسیمتر مینیاتوری برخوردار است که از پرتوهای نور برای اندازه‌گیری سطوح اکسیژن خون بهره می‌برد.
حسگرهای دیگر نیز به سنجش تنفس از دهان و بینی می‌پردازند.
این واحد دستی توسط وای‌فای به انتقال داده‌ها به یک لپ‌تاپ یا دستگاه هوشمند نزدیک پرداخته و نتایج فورا بصورت نمودار در آن‌ها به نمایش گذاشته می‌شود. به گفته سازندگان، نسخه بعدی این دستگاه بدون نیاز به لپ‌تاپ، به نمایش داده‌های بدست آمده از خوانش‌ها می‌پردازد. در نهایت بیماران می‌توانند خوانش‌های خود را توسط تلفن همراه به پزشکشان فرستاده تا آن‌ها توسط یک برنامه، داده‌های دریافتی را در پرونده بیمار ثبت کنند.
هدف محققان، سنجش همه علائم حیاتی در کمتر از 10 ثانیه است و اطلاعات بیشتر در مورد این دستگاه در مجله Annals of Biomedical Engineering منتشر شده است.
اخبار تکنولوژی - ایسنا
ویدیو مرتبط :
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
چک آپ علائم حیاتی در 10 ثانیه
مهندسان دانشگاه جانز هاپکینز یک دستگاه دستی تولید کرده‌اند که می‌تواند به سرعت علائم حیاتی را با استفاده از لبها و سرانگشتان بیمار تشخیص دهد.
به گفته محققان، این دستگاه می‌تواند توسط افراد بدون آموزش خاص در خانه یا میدان جنگ مورد استفاده قرار بگیرد.
دستگاه MouthLab ممکن است بتواند علائم اولیه رویدادهای پزشکی اورژانسی مانند حمله قلبی را شناسایی کرده یا از مراجعه غیرضروری به بیمارستان یا اتاق اورژانس در زمان مساعد بودن علائم حیاتی بیمار خودداری کند.
از آنجایی که این دستگاه به بررسی علائم حیاتی از راه دهان می‌پردازد، نسخه‌های آینده این دستگاه قادر خواهند بود سرنخ‌های شیمیایی درون خون، بزاق و تنفس را که به عنوان نشانگرهایی برای بیماری‌های جدی عمل می‌کنند، تشخیص دهند.
سیستم مذکور می‌تواند جایگزین مانیتورهای بزرگ و محدودکننده‌ای باشد که در حال حاضر برای نمایش علائم حیاتی بیماران در بیمارستان‌ها مورد استفاده هستند.
پد انگشت روی دستگاه دستی از یک پالس اکسیمتر مینیاتوری برخوردار است که از پرتوهای نور برای اندازه‌گیری سطوح اکسیژن خون بهره می‌برد. حسگرهای دیگر نیز به سنجش تنفس از دهان و بینی می‌پردازند.
این واحد دستی توسط وای‌فای به انتقال داده‌ها به یک لپ‌تاپ یا دستگاه هوشمند نزدیک پرداخته و نتایج فورا بصورت نمودار در آن‌ها به نمایش گذاشته می‌شود.
به گفته سازندگان، نسخه بعدی این دستگاه بدون نیاز به لپ‌تاپ، به نمایش داده‌های بدست آمده از خوانش‌ها می‌پردازد.
در نهایت بیماران می‌توانند خوانش‌های خود را توسط تلفن همراه به پزشکشان فرستاده تا آن‌ها توسط یک برنامه، داده‌های دریافتی را در پرونده بیمار ثبت کنند.
هدف محققان، سنجش همه علائم حیاتی در کمتر از 10 ثانیه است و اطلاعات بیشتر در مورد این دستگاه در مجله Annals of Biomedical Engineering منتشر شده است.
