تحقیق درباره تمساح

 

 

تحقیق درباره تمساح

 

تمساح پوزه کوتاه ایرانی (گاندو)

 

خزندگان از جمله جانوران ارزشمندی هستند كه نقش مهمی را در تعادل چرخه طبیعت به عهده دارند. از میان حدود 200 گونه خزنده كه در كشورمان شناسایی شده گونه كروكودیل از ارزش خاصی برخوردار است.

 

راسته كروكودیل‌سانان (Crocodylia) در ایران تنها دارای یك خانواده به نام كروكودیلیا (Crocodyliae) و یك گونه تمساح پوزه كوتاه ایرانی یا تمساح تالابی (Crocodyluc Palustris) می‌باشد. اهمیت این گونه منحصر به فرد از آن جهت است كه تنها زیستگاه آن محدود به منطقه جنوب شرقی بلوچستان می‌شود و چون اهالی محل نام «گاندو» را برای این حیوان برگزیده‌اند، سازمان حفاظت محیط زیست جهت حراست و مراقبت از زیستگاه‌های طبیعی آن، مناطق فوق را تحت عنوان «منطقه حفاظت شده گاندو» تحت مدیریت خود دارد. وسعت این منطقه بر اساس جدیدترین اطلاعات ماهواره‌ای بالغ بر 465 هكتار بوده و دارای رودخانه‌های مهمی همچون سرباز، باهوكلات و كلاجو می‌باشد. در این روخانه‌ها بركه‌هایی وجود دارد كه هر كدام توسط یك یا چند تمساح اشغال شده و با توجه به موقعیت آن، اسم خاصی دارد. معروف‌ترین بركه‌های موجود در منطقه عبارت‌اند از:

 

بركه فیروزآباد، بركه آزادی، بركه درگس، بركه كهیر برز، بركه هوت كت، بركه شیر‌گواز، بركه باهو كلات، بركه پیر سهراب، بركه زیر سد پیشین، بركه جنگل، بركه پلنگی و ... و دریاچه سد پیشین. بسیاری از گودال‌های آب كه اهالی روستایی به نام «هوتك» می‌گویند. در خلال سال‌های 77 تا 83 به دلیل بحران‌های خشك‌سالی، خشك شد و منجر به مرگ و میر تعدادی از این جانوران ارزشمند گردید به طوری كه مامورین محیط زیست مجبور به زنده‌گیری و انتقال تعدادی از آنها به مكان‌های مناسب شدند. بر اساس سرشماری كه در سال 82 انجام گردید. تعداد كروكودیل‌های ایرانی را نزدیك به 300 عدد تخمین زده‌اند كه پر تراكم‌ترین بخش، منطقه پیشین و جكی‌گور بوده كه در دریاچه سد پیشین نزدیك به 100 عدد مشاهده شده است.

 

به هر حال آنچه كه دارای اهمیت می‌باشد آن است كه اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی این گونه را به لحاظ ارزش و تعداد نادرشان در آخرین طبقه‌بندی خود در سال 2005 جزو گونه‌های آسیب‌پذیر اعلام نموده است. البته این گونه به جز در جنوب شرقی ایران در كشورهای نپال، پاكستان، هندوستان، بنگلادش، سریلانكا و احتمالاً بخش‌هایی از چین نیز وجود دارد كه بیشترین تعداد آن از شبه قاره هند گزارش شده است. (شكل 1).

 

زیستگاه طبیعی

 

در نواحی رودخانه‌ای به ویژه در بركه‌هایی كه آب آن عمیق‌تر باشد. تا كنون شواهدی مبنی بر زیست كروكودیل ایران در آب‌های شور به دست نیامده است.

 

تغذیه

 

اغلب شب‌ها به شكار می‌پردازد و شب‌ها در اطراف رودخانه به منظور تهیه غذا جستجو می‌كند، از ماهی‌ها، پرندگان و پستانداران اطراف رودخانه تغذیه می‌كند. البته گه‌گاهی به دام‌ها، سگ‌های گله و حتی انسان نیز گریزی می‌زند. چند سال پیش كشته شدن یك كودك 6 ساله توسط تمساح در ایران گزارش شده است و بر خلاف جثه‌اش به غذای زیادی احتیاج ندارد، شاید در روز به 500 گرم گوشت نیز قناعت می‌نماید. شكار را بعد از گرفتن به طور كامل با آرواره‌های قوی می‌فشارد و سپس آن را كاملاً به داخل آب می‌برد یا این كه آن را در جوار رودخانه یا بركه مخفی می‌كند.

 

جفت‌گیری و زاد و ولد

 

تمساح ایرانی معمولاً بین 5 تا 10 سالگی بالغ می‌شود، اما تعداد محدودی از آنها به سن بلوغ می‌رسند. پرندگان شغال‌ها، روباه‌ها بزرگ‌ترین آفات بچه‌های تمساح هستند. در شروع فصل بارندگی تمساح ماده هنگام شب در حاشیه شنی رودخانه گودالی به عمق تقریبی نیم متر حفر می‌نماید و در آن 20 تا 60 تخم می‌گذارد و روی آن را با شن می‌پوشاند. هر تخم در حدود 5/6 سانتیمتر طول و 4 سانتیمتر عرض دارد. تمساح این حفره را معمولاً هم سطح بالاترین میزان قابل پیش‌بینی آب رودخانه حفر می‌كند. پس از تخم‌گذاری، كروكودیل ماده اغلب اوقات خود را برای حفاظت از تخم‌ها در اطراف این حفره می‌گذارند. پس از حدود 60 روز كه زمان از تخم بیرون آمدن نوزادان است، مادر برای این كه احتمالاً شن‌های روی تخم‌ها برای آنها سخت و سنگین نباشد به كمك آنها می‌شتابد. لازم به توضیح است كه این گونه تنها خزنده ایرانی است كه تا این اندازه از نوزادان خود مراقبت به عمل می‌آورد.

 

ظاهر كلی

 

توله با طولی برابر 20 تا 25 سانتیمتر به دنیا می‌آید. آنها به رنگ زیتونی و با نوارهای تیره بر روی دمشان و نقاط تیره رنگ در طول دو طرف بدنشان دیده می‌شوند. در حین رشد به تدریج این علائم محو می‌گردد. كروكودیل‌های مسن‌تر به رنگ قهوه‌ای روشن با علائم تیره پراكنده‌ای بر بدنشان هستند. در آرواره بالا 19 دندان و در آرواره پایین 15 دندان دارند (در مجموع 68 عدد می‌باشد). چهارمین دندان آرواره پایین بزرگ‌تر از باقی است، كه در یك حفره در بالای فك جای می‌گیرد. ساختمان دندان گاندو برای جویدن مناسب نیست، اما شیره گوارشی آنها اسید فراوان دارد كه می‌تواند در عرض چند دقیقه هر چیزی را آب نماید. سوراخ چشم او مانند گربه بیضی شكل است و عمودی كه نشان‌دهنده سازش او با طبیعت یك روكش بی‌رنگ (پلك سوم) جهت زیر آب، و مجهز به دانه‌هی نورافشان جهت شكار در شب. در سوراخ بینی ماهیچه‌ای وجود دارد كه آن را در زیر آب محافظت می‌نماید. گوش او به صورت شكاف باریك در عقب چشم واقع شده و پوسته‌ای متحرك جهت محافظت از آن در زیر آب دارد.

 

در قسمت پشت او 4 یا 6 ردیف صفحه استخوانی قرار دارد كه در هر ردیف بین 16 تا 18 استخوان صفحه غضروفی و محكمی را ایجاد نموده‌اند و همچون زرهی (پشت او را از شانه تا كمر) می‌پوشانند. قسمت زیرینه تمساح، پوشیده از فلس‌های غضروفی ریز هستند.

 

در حدود نیمی از كل بدن كروكودیل را دم قوی این حیوان تشكیل می‌دهد. دم مانند سكان كشتی پهن و انتهای آن را صفحات دندانه‌دار استخوانی فرا گرفته است (33 قطعه) همچنین زاییده‌ای نیز در جلوی آن قرار دارد كه به جلو بردن او در آب كمك می‌كند. دست و پا بسیار كوتاه است. 5 انگشت در هر دست و 4 انگشت در هر پا كه با پرده نازكی نیز پوشیده شده است. تمساح پوزه كوتاه ایرانی از نظر اندازه و قد یك تمساح با جثه متوسط است. این كروكودیل می‌تواند با طول 4 متر نیز رشد كند اما در محل، تمساح‌های 3 متری نیز ندرتاً ممكن است دیده شوند. بزرگ‌ترین گاندو كه تا كنون مشاهده شده حدود 6/3 متر بوده است و در منطقه‌ای به نام كافه یوسف در نزدیكی گرم بیت دیده شده.

 

كروكدیل ایران (گاندو)

 

تحقیق درباره تمساح

ایران سرزمینی است پهناور، با آب و هوای گوناگون و طبیعتی پربار،‌كه هنوز گوشه و كناره‌های آن ناشناخته باقی مانده است. جنوب شرقی‌ترین ناحیه ایران، حد فاصل بین ایرانشهر و چابهار، در این منطقه درجه حرارت در فصل تابستان به 45 درجه سانتیگراد می‌رسد.

 

باهوكلات، منطقه‌ای كه طبیعت بكر و زیبای آن تقریبا ناشناخته باقی مانده است، اغلب بارندگی‌ها به صورت مقطعی و سیل آساست. به همین سبب در سراسر رودخانه‌ها باهوكلات، بركه‌هایی ایجاد می‌شود كه بستر مناسبی، پر از زیست‌گونه‌های مختلف جانوری، از جمله پستانداران، دوزیستان و خزندگان می‌باشد. به سراغ یكی از جذابترین و مخوفترین جانوران این منطقه می‌رویم. كروكدیل پوزه كوتاه باتلاق‌های با نام انگلیسی مگر (Mager) و نام علمی كروكدیلیوس پاستریس كه در اصطلاح بومیان منطقه گاندو نامیده می‌شود. گاندو كوروكدیلی است كه با جثه‌ای متوسط و بزرگ، با پوزه پهن و كوتاه این جانور دارای قدرت سازش پذیری بسیار بالا بوده و دامنه وسیعی از بركه‌های آب شیرین رودخانه‌های سرباز، باجو و باهوكلات، از جمله زیستگاه‌های این جانور به شمار می‌رود.

 

حداكثر طول آن به 4 متر می‌رسد كه نیمی از طول متعلق به دم این جانور می‌باشد. دم در قاعده بسیار تنومند و سترگ‌ و درانتها فشرده و باریك است و این شكل خاص آنها را به شناگرانی ماهر و كارآمد تبدیل كرده است. مجموع دندان‌ها به 66 تا 68 عدد بالغ می‌گردد، كه دو دندان تك پائین بزرگتر بوده و هنگام بسته شدن دهان از سوراخ‌های تك بالا بیرون می‌آید. ساختمان دندان‌ها به شكلی است كه در زیر هر دندان یك دندان كوچك دیگر قرار دارد و در صورت شكستن دندان بالایی جایگزین آن می‌شود. شكل ظاهری آرواره‌ها به نحوی است كه جانور قادر به جویدن غذا نمی‌باشد و شكارهای كوچك را بلعیده و شكارهای بزرگ را تكه تكه می‌كند پاهای جلویی معمولا ضعیف و پاهای عقبی قدرتمند و در اصل برای حركت بر روی خشكی به كار گرفته می‌شود. پاها هنگام شنا در امتداد بدن جمع می‌شود و دخالت چندانی در شنا ندارد. چشم در این گونه عمودی و بیضوی شكل می‌باشد كه نوعی تطابق برای فعالیت‌های شبانه جانور به حساب می‌آید. هنگام شنا پلك سوم كه همانند پرده‌ای شفاف كه مانع از دید جانور نمی‌شود سطح چشم را در داخل آب می‌پوشاند و از آن حفاظت می‌كند. موقعیت و نحوه قرار گرفتن چشم‌ها و همچنین سوراخ‌های بینی و گوش‌ها روی سر طوری است كه حتی وقتی تمام بدن زیر آب قرار می‌گیرد كوروكدیل می‌تواند هر سه اعضای بویایی، شنوایی و بینایی را خارج از آب نگهدارد. بدون اینكه سایر بخشهای بدن قابل رویت باشد. نوع تغذیه گاندو، بستگی به منابع غذایی قابل دسترس دارد. غذا و شكار مورد نظر، همراه با رشد كوروكدیل تغییر می‌كند. انواع بزرگتر از تنوع غذایی بیشتری برخوردار هستند. با خنك‌تر شدن و تاریك شدن هوا این جانور از آب بیرون آمده و مشغول گشت و گذار در منطقه برای یافتن غذا می‌شود. راه‌پیمایی در بستر بركه یا رودخانه از رفتارهای روزمره این جانور درنده می‌باشد كه به نظر می‌رسد این امر فعالیتی در جهت یافتن غذا باشد. در منطقه باهوكلات شكار سگ‌های ولگرد و احشام اهالی و روستاییان اطراف بركه توسط گاندو بسیار معمول بوده و این امر مهمترین موردی است كه اهالی محل نسبت به آن معترض می‌باشند.

 

در منطقه حفاظت شده گاندو به ندرت حمله‌ای از سوی گاندو به روستاییان دیده شده است كه قابل اغماض می‌باشد. در كل وجود گاندو در بركه‌ها تهدیدی برای اهالی و بومیان ساكن منطقه نمی‌باشد. بومیان منطقه به لحاظ اعتقادات خاصی كه دارند از آسیب رساندن به كروكدیل‌ها خودداری می‌كنند. ولی در عین حال از بركه‌ها جهت آبیاری باغ و زمین‌های كشاورزی استفاده می‌كنند،‌كه این امر موجب پایین آمدن آب بركه‌ها و خشك شدن آنها و در نهایت، تخریب زیستگا‌های گاندو می‌شود به ناچار این جانور، مجبور به ترك محل زیست خود و مهاجرت به منطقه‌ای دیگر می‌شود. این جانور با استفاده از حس بویایی قوی خود می‌تواند مسیر بركه بعدی خود را از فاصله‌ای چند كیلومتری تشخیص دهد.

 

در این میان برخی از آنان به ناچار به چاله آبهایی پناه می‌برند كه بیرون آمدن از آن غیر ممكن است. حالت شناگری در روی آب حالتی است كه معمولا به چشم می‌خورد و جانور در حالی كه كل سطح بالای بدن آن تا انتهای دم در بیرون از آب است اقدام به شنا در روی آب در طول و عرض بركه یا رودخانه می‌كند. در ساعات نامناسب روز، خواه گرمای زیاد و یا باد وقت خنكی هوا گاندو معمولا در داخل آب بوده و بدین ترتیب از شرایط غیردلخواه رهایی می‌یابد. در همه گونه‌ها، لقاح داخلی بوده و تخم‌گذار هستند و حس تولیدمثل از اواخر اسفندماه شروع شده و تا اواخر تیرماه ادامه می‌یابد. گاندو همانند بسیاری از خویشاوندان خود بسیار كند به نظر می‌رسد ولی هنگام شنا و شكار بسیار سریع و چالاك عمل می‌كن. كروكدیل‌ها همگی گوشتخوار بوده و هر نوع جانداری را كه قادر باشد می‌خورند. آنها همچنین به پرندگان و پستانداران كه وارد زیستگاه‌ آنها می‌شوند، عكس‌العمل نشان می‌دهند.

 

گاندو در آخرین طبقه‌بندی صورت گرفته جز گونه‌های آسیب‌پذیر لحاظ گردیده است. عوامل تهدید‌كننده جهانی این گونه، شكار بیش از حد و غیرقانونی و تخریب زیستگاه‌ها می‌باشد. در این میان تخریب زیستگاه به دلیل خشكسالی مهمترین و تاثیرگذارترین عامل خطر انقراض محسوب می‌شود. این امر باعث سخت‌تر شدن شرایط زندگی كوروكدیل‌ها و از بین رفتن منابع غذایی و پناهگاه‌ها شده است. اگر این بی‌توجهی همچنان ادامه یابد، دیری نمی‌پاید كه در آینده‌ای نه چندان دور از گاندو جز نام آن باقی نماند.

 

 

منبع : gamenetyahoo

ویدیو مرتبط :
مبانی نظری ، پیشینه تحقیق داخلی ، پیشینه تحقیق خارجی در مورد سازمان امور مالیاتی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دانستنيهاي جالب درباره تمساح!

 

 

 

آيا مي دانيد :

 

در صورت نبودن غذا، تمساح قوي، همنوع ضعيف تر خود را مي خورد. تمساح نمي تواند زبانش را بيرون بياورد. دندان هاي تمساح در همه سنين عمر دوباره درمي آيد. طول بدن تمساح به 5 متر و وزن آن به بيش از 520 کيلوگرم هم مي رسد. تمساح ها به راحتي در آب شنا مي کنند و با بستن پرده گوش و بيني شان مي توانند بيش از يک ساعت نفس خود را در سينه حبس کنند و زير آب بمانند.