استرس پیش از تولد به چندین نسل بعد منتقل می شود

 

 

 

 

پزشكان معتقدند قرار گرفتن در معرض استرس در ماه های نخست بارداری می تواند موجب تغییرات و تاثیرات بلند مدت در جنین شود تا جایی كه حتی ممكن است این استرس به چندین نسل منتقل شود.

به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، یك آزمایش جدید نشان داده است اگر موش های نر در دوران جنینی در معرض استرس قرار بگیرند، پس از پدر شدن بچه موش های نر آنها نیز در نسل بعدی پس از بالغ شدن نسبت به استرس حساس و آسیب پذیر می شوند.

به گفته متخصصان دانشگاه پنسیلوانیا این مطالعه تایید می كند كه استرس پیش از تولد در یك جنین، پس از تولد و بلوغ به فرزندان و نسل بعدی آن فرد منتقل می شود.

این یافته در مجله نوروسانیس منتشر شده است..... /  خبرگزارى ایسنا

ویدیو مرتبط :
استرس خوب و استرس بد - دکتر شهرام رحیمی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تولد نسل بعدی تراشه های منطقی از DNA

 

 

 

 

یكی از محققان آمریكایی نشان داده كه می تواند با مخلوط كردن ساده قطعات مشخصی از DNA با مولكول های دیگر، میلیاردها قطعه یكسان هم شكل تولید نماید.

كریس دویر، یكی از مهندسان دانشگاه Duke بر این باور است كه نسل بعدی مدارات منطقی كه قلب اصلی رایانه ها را تشكیل می دهند، به صورتی ارزان و تقریباً نامحدود از نظر كمّی ساخته خواهند شد.

سّر اصلی مطلب این است كه مهندسان رایانه به جای استفاده از تراشه های سیلیكونی كه به عنوان بستر مدارات الكتریكی عمل می كنند، از ویژگی های منحصربه فرد مولكول DNA بهره مند خواهند شد.

دویر در كار اخیر خود نشان داده است كه می تواند با مخلوط كردن ساده قطعات مشخصی از DNA با مولكول های دیگر، میلیاردها قطعه یكسان هم شكل تولید نماید.

او همچنین نشان داده است كه این نانوساختارها به طور موثری خودآرایی می كنند و اگر مولكول های حساس به نور مختلفی به این مخلوط اضافه شود، این نانوساختارها ویژگی منحصربه فرد قابل برنامه ریزی بودن را از خود به نمایش می گذارند.

وی می تواند با تهییج نوری این مولكول ها كه كرموفور نامیده می شوند، گیت های منطقی یا سوئیچ تولید نماید.

همچنین می توان از این نانوساختارها به عنوان واحدهای ساختمانی در زمینه های مختلفی همچون كاربردهای زیست پزشكی یا محاسباتی بهره برد.

دویر می گوید: «زمانی كه نور روی این كروموفورها تابانده می شود، آنها نور را جذب كرده و الكترون ها را تحریك می كنند.

انرژی آزاد شده به نوع دیگری از كروموفور كه در همان نزدیكی قرار دارد، منتقل شده و كروموفور دوم انرژی جذب شده را به صورت نوری با طول موج متفاوت نشر می كند.

چون نوری كه در این مرحله نشر می شود، فركانس متفاوتی دارد، به راحتی می توان آن را با استفاده از یك شناساگر از نور اولیه تابانده شده، متمایز كرد».

به جای این كه در مدارات معمول از جریان الكتریكی برای تغییر میان دو حالت صفر و یك استفاده كنیم، می توان از نور برای آغاز فرآیند مشابه به شكلی سریع تر در سوئیچ های مبتنی بر DNA استفاده كرد.

دویر می گوید: «این اولین نمایش از چنین ظرفیت بالای پردازش و حسگری سریع و فعال در مقیاس مولكولی است.

فناوری معمول به محدودیت های فیزیكی خود نزدیك شده است. به نظر من مرحله منطقی بعدی توانایی تولید تقریباً نامحدود از این مدارات بسیار كوچك است».

او می افزاید: «این كار شبیه آن است كه قطعات یك پازل را به صورت پراكنده درون جعبه بریزید و سپس جعبه را تكان دهید و قطعات پراكنده جای خود را درون جعبه پیدا كنند و پازل نهایی را شكل دهند. كاری كه ما انجام دادیم این بود كه میلیاردها قطعه پازل را كنار هم ریخته و در نهایت میلیاردها كپی از پازل مشابه را به دست آوردیم.»..../تحلیل:جام جم