مذهبی


2 دقیقه پیش

دعای مشلول همراه ترجمه

دعای مشلول همراه ترجمه   موسوم به دعاى «الشاب المأخوذ بذنبه» [یعنى: جوانى كه به سبب گناهش گرفتار عذاب حق شده] این دعا از كتابهاى كفعمى و«مهج الدعوات» نقل شده، و دعایى ...
2 دقیقه پیش

رمزی برای استجابت دعا

یکی از این دعاهای ارزشمند، مناجات شریف شعبانیه است   بر اساس منابع روایی برترین و محبوب ترین کارها نزد خداوند متعال در بین بندگان خویش، دعا کردن معرفی شده است، از طرفی ...

احادیثی درباره یاد خدا



احادیثی درباره یاد خدا,حدیث درمورد یاد خدا,فواید یاد خدا

احادیثی درباره یاد خدا
امام على علیه السلام :
اَلذِّكرُ یونِسُ اللُّبَّ وَیُنیرُ القَلبَ وَیَستَنزِلُ الرَّحمَةَ؛
یاد خدا عقل را آرامش مى دهد، دل را روشن مى كند و رحمت او را فرود مى آورد.   غررالحكم، ج2، ص66، ح1858

 

---------------------------------------
امام على علیه السلام :
اُذكُرُوا اللّه  ذِكراخالِصاتَحیَوابِهِ أَفضَلَ الحَیاةِ وَتَسلُكوابِهِ طُرُقَ النَّجاةِ؛
خدا را خالصانه یاد كنید تا بهترین زندگى را داشته باشید و با آن راه نجات و رستگارى را به پیمایید. (بحارالأنوار، ج78، ص39، ح16)

 

---------------------------------------
 رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
 مَن أَطاعَ اللّه  عَزَّوَجَلَّ فَقَد ذَكَرَ اللّه  وَإِن قَلَّت صَلاتُهُ وَصیامُهُ وَتِلاوَتُهُ لِلقُرآنِ؛
هر كس خداى عزوجل را اطاعت كند خدا را یاد كرده است، هر چند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش اندك باشد.( بحارالأنوار، ج77، ص86، ح3)

 

---------------------------------------
امام صادق علیه السلام :
فى قَولِهِ تَعالى: (لَذِكرُ اللّه  أَكبَرُ) ـ : ذِكرُ اللّه  عِندَ ما أَحَلَّ وَحَرَّمَ؛
درباره آیه «یاد خدا بزرگتر است» ـ : به یاد خدا بودن در هنگام روبه رو شدن با حلال و حرام.(
نورالثقلین، ج4، ص162، ح61)

 

---------------------------------------
امام باقر علیه السلام :
كَأَنَّ المُؤمِنینَ هُمُ الفُقَهاءُ أهلُ فِكرَةٍ وَعِبرَةٍ، لَم یُصِمَّهُم عَن ذِكرِ اللّه  ما سَمِعوا بِآذانِهِم وَلَم یُعمِهِم عَن ذِكرِ اللّه  ما رَأو امِنَ الزّینَةِ؛
گویا مؤمنان همان فقیهان (فرزانگان دین فهم) و اهل اندیشیدن وپند گرفتن هستند. شنیده هاى دنیوى، گوش آنها را از (شنیدن) یاد خدا كر نمى كند و زرق و برق دنیا چشم آنان را از یاد خدا كور نمى گرداند.( بحارالأنوار، ج73، ص36، ح17)

 

---------------------------------------
امام صادق علیه السلام :
قالَ: أَوحَى اللّه  عَزَّوَجَلَّ إِلى موسى علیه السلام یا موسى، لاتَنسَنى عَلى كُلِّ حالٍ وَلا تَفرَح بِكَثرَةِ المالِ، فَإِنَّ نِسیانى یُقسِى القُلوبَ، وَمَعَ كَثرَةِ المالِ كَثرَةُ الذُّنوبِ؛
خداى عزوجل به موسى وحى كرد: اى موسى در هیچ حالى مرا فراموش نكن و به ثروت زیاد شاد نشو، زیرا از یاد بردن من دلها را سخت مى كند و همراه ثروت زیاد، گناهان زیاد است.( كافى، ج8، ص45، ح8)

 

---------------------------------------
امام سجاد علیه السلام :
 إِنَّ قَسوَةَ البِطنَةِ وَفَترَةَ المَیلَةِ وَسُكرَ الشَّبَعِ وَعِزَّةَ المُلكِ مِمّا یُثَبِّطُ وَیُبَطِّى ءُ عَنِ العَمَلِ وَیُنسِى الذِّكرَ؛
پرخورى و سستى اراده و مستى سیرى و غفلت حاصل از قدرت، از عوامل بازدارنده و كند كننده در عمل است و ذكر (خدا) را از یاد مى برد.(بحارالأنوار، ج78، ص129، ح1)

 

---------------------------------------
امام سجاد علیه السلام :
یا مَن ذِكرُهُ شَرَفٌ لِلذّاكِرینَ وَیا مَن شُكرُهُ فَوزٌ لِلشّاكِرینَ وَیا مَن طاعَتُهُ لِلمُطیعینَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاشغَل قُلوبَنا بِذِكرِكَ عَن كُلِّ ذِكرٍ؛
اى آن كه یادش مایه شرافت و بزرگى یاد كنندگان است و اى آن كه سپاسگزاریش موجب دست یافتن سپاسگزاران (بر نعمتها) است و اى آن كه فرمانبرداریش سبب نجات فرمانبرداران است، بر محمد و آل او درود فرست و با یاد خود دلهاى ما را از هر یاد دیگرى بازدار.(صحیفه سجادیه، دعاى 11 )

 

---------------------------------------
امام باقر علیه السلام :
ذِكرُ اللِّسانِ الحَمدُ وَالثَّناءُ وَ ذِكرُ النَّفسِ الجَهدُ وَالعَناءُ وَذِكرُ الرّوحِ الخَوفُ وَالرَّجاءُ وَذِكرُ القَلبِ الصِّدقُ وَالصَّفاءُ وَذِكرُ العَقلِ التَّعظیمُ وَالحَیاءُ وَذِكرُ المَعرِفَةِ التَّسلیمُ وَالرِّضا وَذِكرُ السِّرِّ الرُّؤیَةُ وَاللِّقاءُ؛
 ذكر زبان حمد و ثناء، ذكر نفس سختكوشى و تحمل رنج، ذكر روح بیم و امید، ذكر دل صدق و صفا، ذكر عقل تعظیم و شرم، ذكر معرفت تسلیم و رضا و ذكر باطن مشاهده و لقا است.(مشكاة الانوار، ص 113)

 

---------------------------------------
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
یَقولُ اللّه  عَزَّوَجَلَّ إِذ كانَ الغالِبُ عَلَى العَبدِ الاِشتِغالُ بى، جَعَلتُ بُغیَتَهُ وَلَذَّتَهُ فى ذِكرى فَإذا جَعَلتُ بُغیَتَهُ وَلَذَّتَهُ فى ذِكرى عَشَقَنى وَعَشَقتُهُ فَإِذا عَشَقَنى وَعَشَقتُهُ رَفَعتُ الحِجابَ فیما بَینى وَبَینَهُ وَصَیَّرتُ ذلِكَ تَغالُبَاَ عَلَیهِ لایَسهو إِذا سَهَا النّاسُ اُولئِكَ كَلامُهُم كَلامُ النبیاءِ اُولئِكَ البطالُ حَقّا؛


خداى عزوجل مى فرماید: هرگاه یاد من بر بنده ام غالب شود، خواهش و خوشى او را در یاد خود قرار دهم و چون خواهش و خوشى او را در یاد خود قرار دهم عاشق من شود و من نیز عاشق او گردم و چون عاشق یكدیگر شدیم حجاب میان خود و او را بر دارم و عشق خود را بر جان او چیره گردانم، چندان كه مانند مردم دچار سهو و غفلت نمى شود، سخن اینان سخن پیامبران است، اینان براستى قهرمانند.(كنزالعمال، ج1، ص433، ح1872)

 

---------------------------------------
امام صادق علیه السلام :
لِجَرّاحِ المَدائِنىِّ ـ : ألا اُحَدِّثُكَ بِمَكارِمِ الأخلاقِ؟ اَلصَّفحُ عَنِ النّاسِ ، وَمُواساةُ الرَّجُلِ أخاهُ فى مالِهِ ، وَذِكرُ اللّه  كَثیرا؛
به جرّاح مدائنى فرمودند: آیا به تو بگویم كه مكارم اخلاق چیست؟ گذشت كردن از مردم، سهیم كردن برادر (دینى) در مال خود و بسیار به یاد خدا بودن.(غررالحكم، ج2ف ص451، ح3260)

 

---------------------------------------
امام صادق علیه السلام :
اَلا اُحَدِّثُكَ بِمَكارِمِ الاَْخْلاقِ؟ الصَّفْحُ عَنِ النّاسِ وَ مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ فى مالِهِ وَ ذِكْرُ اللّه‏ِ كَثیرا؛
آیا به شما بگویم كه مكارم اخلاق چیست؟ گذشت كردن از مردم، كمك مالى به برادر (دینى) خود و بسیار به یاد خدا بودن.(معانى الأخبار، ص 191، ح 2)

 

---------------------------------------
امام صادق علیه السلام :
اَوْحَى اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ اِلى مُوسى علیه‏السلام یا مُوسى لا تَفْرَحْ بِكَثْرَةِ الْمالِ وَ لا تَدَعْ ذِكْرى عَلى كُلِّ حالٍ فَاِنَّ كَثْرَةَ الْمالِ تُنْسِى الذُّنوبَ وَ اِنَّ تَرْكَ ذِكرى یُقْسِى الْقُلوبَ؛
خداى عزّوجلّ به موسى علیه‏السلام وحى كرد: اى موسى! به زیادى ثروت شاد مشو و در هیچ حالى مرا فراموش مكن، زیرا با زیادى ثروت گناهان فراموش مى‏شود و از یاد بردن من قساوت قلب مى‏آورد.(نهج الفصاحه، ح 2783)

 

---------------------------------------
امام حسن عسکری علیه السلام :
أكثِروا ذِكرَ اللّه‏ِ وذِكرَ المَوتِ وتِلاوَةَ القُرآنِ.
خدا را بسیار یاد كنید و همیشه به یاد مرگ باشید و قرآن زیاد بخوانید.( میزان الحكمة : ح 21781)

 

---------------------------------------
 رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
ما مِن ساعَةٍ تَمُرُّ بِابن آدَمَ لَم یُذکَر اللهُ فیها إلّا حَسِرَ عَلَیها یَومَ القیامَةِ.
هر لحظه ای که بر فرزند آدم بگذرد و او به یاد خدا نباشد روز قیامت حسرتش را خواهد خورد.
(کنز العمال ح1819)
منبع:aviny.com


ویدیو مرتبط :
به یاد خدا باش تا خدا به یاد تو باشد.

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تلاوت رجال لا تلهیهم... ارزش یاد خدا



ترجمه فارسی نهج البلاغه
تلاوت رجال لا تلهیهم...
ارزش یاد خدا
همانا خدای سبحان و بزرگ، یاد خود را روشنی‏بخش دلها قرار داد، تا گوش پس از ناشنوایی بشنود، و چشم پس از کم نوری بنگرد، و انسان پس از دشمنی رام گردد، خداوند که نعمتهای او گرانقدر است، در دورانهای مختلف روزگار، و در دوران فترت (تا آمدن پیامبری پس از پیامبر دیگر) بندگانی داشته که با آنان در گوش جانشان زمزمه می‏کرد، و در درون عقلشان با آنان سخن می‏گفت. که چراغ هدایت را با نور بیداری در گوشها و دیده‏ها و دلها برافروختند، روزهای خدایی را به یاد می‏آوردند و مردم را از جلال و بزرگی خدا می‏ترساندند، آنان نشانه‏های روشن خدا در بیابانهایند، آن را که راه میانه در پیش گرفت می‏ستودند، و به رستگاری بشارت می‏دادند، و آن را که به جانب چپ یا راست کشانده می‏شد، روش او را زشت می‏شمردند، و از نابودی هشدار می‏دادند، همچنان چراغ تاریکیها، و راهنمای پرتگاهها بودند. همانا! یاد خدا را مردمی است که آن را بجای دنیا برگزیدند، که هیچ تجارتی یا خرید و فروش، آنها را از یاد خدا باز نمی‏دارد، با یاد خدا روزگار می‏گذرانند، و غافلان را با هشدارهای خود، از کیفرهای الهی می‏ترسانند. به عدالت فرمان می‏دهند، و خود عدالت گسترند، از بدیها نهی می‏کنند و خود از آنها پرهیز دارند. با اینکه در دنیا زندگی می‏کنند گویا آن را رها کرده به آخرت پیوسته‏اند، سرای دیگر را مشاهده کرده، گویا از مسائل پنهان برزخیان و مدت طولانی اقامتشان آگاهی دارند، و گویا قیامت وعده‏های خود را برای آنان تحقق بخشیده است، آنان پرده‏ها را برای مردم دنیا برداشته‏اند، می‏بینند آنچه را که مردم نمی‏نگرند، و می‏شنوند آنچه را که مردم نمی‏شنوند، اگر اهل ذکر را در اندیشه خود آوری، و مقامات ستوده آنان، و مجالس آشکارشان را بنگری، می‏بینی که آنان نامه‏های اعمال خود را گشوده، و برای حسابرسی آماده‏اند که همه را جبران کردند. اعمال کوچک و بزرگی که به آنان فرمان داده شدند و کوتاهی کردند، یا اعمالی که از آن نهی‏شده و مرتکب گردیدند، بار سنگین گناهان خویش را بر دوش نهاده، و در برداشتن آن ناتوان شدند، گریه در گلویشان شکسته، و با ناله و فریاد می‏گریند و با یکدیگر گفتگو دارند، در پیشگاه پروردگار خویش به پشیمانی اعتراف دارند. آنها نشانه‏های هدایت، و چراغهای روشنگر تاریکیها می‏باشند، فرشتگان آنان را در میان گرفته، و آرامش بر آنها می‏بارند، درهای آسمان برویشان گشوده، و مقام ارزشمندی برای آنان آماده کرده‏اند، مقامی که خداوند با نظر رحمت به آن می‏نگرد، و از تلاش آنها راضی، و منزلت آنهارا می‏ستاید، دست به دعا برمی‏دارند، و آمرزش الهی می‏طلبند، در گرو نیازمندی فضل خدا، و اسیران بزرگی اویند، غم و اندوه طولانی دلهایشان را مجروح، و گریه‏های پیاپی چشمهایشان را آزرده است، دست آنان به طرف تمام درهای امیدواری خدا دراز است، از کسی درخواست می‏کنند که بخشش او را کاستی، و درخواست کنندگان او را نومیدی نیست. پس اکنون به خاطر خودت، حساب خویش را بررسی کن زیرا دیگران حسابرسی غیر از تو دارند.
متن عربی نهج البلاغه
( وَ مِنْ کَلامٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ ) قالَهُ عِندَ تِلاوَتِهِ ‏رِجالٌ‏ ‏لا ‏تُلْهِیهِمْ‏ ‏تِجارَةٌ ‏وَ ‏لا ‏بَیْعٌ‏ ‏عَنْ‏ ‏ذِکْرِ ‏اللَّهِ‏: إِنَّ اللَّهَ سُبْحانَهُ وَ تَعالى جَعَلَ ‏الذِّکْرَ ‏جِلاءً ‏لِلْقُلُوبِ‏، تَسْمَعُ بِهِ بَعْدَ ‏الْوَقْرَةِ، وَ تُبْصِرُ بِهِ بَعْدَ ‏الْعَشْوَةِ، وَ تَنْقادُ بِهِ بَعْدَ الْمُعانَدَةِ، وَ ما بَرِحَ لِلَّهِ -عَزَّتْ الاؤُهُ- فِى الْبُرْهَةِ بَعْدَ الْبُرْهَةِ وَ فِى أَزْمانِ ‏الْفَتَراتِ‏ عِبادٌ ‏ناجاهُمْ‏ فِى فِکَرِهِمْ، وَ کَلَّمَهُمْ فِى ذاتِ عُقولِهِمْ. ‏فَاسْتَصْبَحُوا بِنُورِ یَقَظَةٍ فِى ‏الْأَسْماعِ‏ ‏وَ ‏الْأَبْصارِ وَ الْأَفْئِدَةِ، یُذَکِّرُونَ بِأَیَّامِ اللَّهِ، وَ یُخَوِّفُونَ مَقامَهُ، بِمَنْزِلَةِ ‏الْأَدِلَّةِ فِى ‏‏الْفَلَواتِ‏‏، مَنْ ‏أَخَذَ ‏الْقَصْدَ حَمِدُوا إِلَیْهِ طَرِیقَهُ، وَ بَشَّرُوهُ بِالنَّجاةِ، وَ مَنْ أَخَذَ یَمِیناً وَ شِمالًا ذَمُّوا إِلَیْهِ الطَّرِیقَ، وَ حَذَّرُوهُ مِنَ الْهَلَکَةِ، وَ کانُوا کَذلِکَ مَصابِیحَ تِلْکَ الظُّلُماتِ، وَ أَدِلَّةَ تِلْکَ الشُّبُهاتِ، وَ إِنَّ لِلذِّکْرِ لَأَهْلًا أَخَذُوهُ مِنَ الدُّنْیا بَدَلًا. فَلَمْ تَشْغَلْهُمْ تِجارَةٌ وَ لا بَیْعٌ عَنْهُ، یَقْطَعُونَ بِهِ أَیّامَ الْحَیاةِ، وَ ‏یَهْتِفُونَ‏ بِالزَّواجِرِ عَنْ مَحارِمِ اللَّهِ فِى أَسْماعِ الْغافِلِینَ، وَ یَأْمُرُونَ ‏بِالْقِسْطِ، وَ ‏یَأْتَمِرُونَ‏ ‏بِهِ‏، وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یَتَناهَوْنَ عَنْهُ، فَکَأَنَّما قَطَعُوا الدُّنْیا إِلَى الاخِرَةِ وَ هُمْ فِیها فَشاهَدُوا ماوَراءَ ذلِکَ فَکَأَنَّمَا اطَّلَعُوا غُیُوبَ أَهْلِ الْبَرْزَخِ فِى طُولِ الْإِقامَةِ فِیهِ، وَ حَقَّقَتِ الْقِیامَةُ عَلَیْهِمْ ‏‏عِداتِها‏. فَکَشَفُواْ غِطاءَ ذلِکَ لِأَهْلِ الدُّنْیا حَتّى کَأَنَّهُمْ یَرَوْنَ ما لا یَرَى النّاسُ، وَ یَسْمَعُونَ ما لا یَسْمَعُونَ، فَلَوْ مَثَّلْتَهُمْ ‏لِعَقْلِکَ‏ فِى ‏مَقاوِمِهِمِ‏ الْمَحْمُودَةِ وَ مَجالِسِهِمِ الْمَشْهُودَةِ، وَ قَدْ نَشَرُوا ‏دَواوِینَ‏ أَعْمالِهِمْ، وَ فَرَغُوا لِمُحاسَبَةِ أَنفُسِهِمْ عَلى کُلِّ صَغِیرةٍ وَ کَبِیرةٍ أُمِرُوا بِها ‏فَقَصَّرُوا عَنْها، أَوْ نُهُوا عَنْها فَفَرَّطُوا فِیها، وَ حَمَّلُوا ثِقْلَ ‏أَوْزارِهِمْ‏ ظُهُورَهُمْ، فَضَعُفُوا عَنِ الْإِسْتِقْلالِ بِها، ‏فَنَشَجُوا نَشِیجاً، وَ ‏تَجاوَبُوا ‏نَحِیباً، ‏یَعِجوُّنَ‏ إِلى رَبِّهِم مِنْ مَقامِ نَدَمٍ وَ اعْتِرافٍ لَرَأَیْتَ أَعْلامَ هُدىً، وَ مَصابِیحَ دُجىً، قَدْ حَفَّتْ بِهِمُ الْمَلائِکَةُ، وَ تَنَزَّلَتْ عَلَیْهِمُ السَّکِینَةُ، وَ فُتِحَتْ لَهُمْ أَبْوابُ السَّماءِ وَ أُعِدَّتْ لَهُمْ مَقاعِدُ الْکَراماتِ فِى ‏مَقامٍ‏ اطَّلَعَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ فِیهِ فَرَضِىَ سَعْیَهُمْ، وَ حَمِدَ مَقامَهُمْ، ‏یَتَنَسَّمُونَ‏ بِدُعائِهِ رَوْحَ التَّجاوُزِ، رَهائِنُ فاقَةٍ إِلى فَضْلِهِ وَ أُسارى ذِلَّةٍ لِعَظَمَتِهِ، جَرَحَ طُولُ ‏الْأَسى قُلُوبَهُمْ، وَ طُولُ الْبُکاءِ عُیُونَهُمْ، لِکُلِّ بابِ رَغْبَةٍ إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ یَدٌ قارِعَةٌ، یَسْأَلُونَ مَنْ لَّا تَضِیقُ لَدَیْهِ ‏الْمَنادِحُ‏، وَ لا یَخِیبُ عَلَیْهِ الرّاغِبُونَ. فَحاسِبْ نَفْسَکَ لِنَفْسِکَ، فَإِنَّ غَیْرَها مِنَ الْأَنفُسِ لَها حَسِیبٌ غَیْرُکَ.