یک انتقاد کوچک اما ریشه ای / وقت و فرصت مردم ارزش ندارد؟

یک انتقاد کوچک اما ریشه ای / وقت و فرصت مردم ارزش ندارد؟

ما در عصری زندگی می کنیم که بدون مراجعه به اینترنت و برقراری ارتباط از طریق آن بسیاری از کارها و امور روزمره مان مختل شده و کمیت زندگیمان لنگ خواهد زد.

بگذریم از آنکه محدودیت های پر شمار برای دسترسی به بسیاری از تارنماهای اینترنتی در کشور ما جاری و ساری است و این روزها پیرامون رفع برخی محدودیت های نا لازم و سلیقه ای بحث های پر شماری در گرفته و یا آنکه ما یکی از کم سرعت ترین و البته گرانترین اینترنت های جهان را در کشورمان داریم.

سخن امروز ما معطوف به گزینه دیگری است. برغم تمامی این مضایق عادت کرده ایم که با همین اینترنت دست و پا شکسته امورات محوله را بگذرانیم و دم هم بر نیاوریم اما جالب آنست که گاه همین چراغ اینترنت به پت پت افتاده و ناگهان خاموش می شود و البته هیچ فرد و مسئولی هم پاسخگو نیست.

خوب است برای روشن شدن موضوع یک خاطره دم دستی و داغ را در اینجا بیاوریم که شنیدنش بد نیست.

صبح امروز برای مراجعه به اینترنت و چک کردن ایمیل ها و اخبار سیستم رایانه را روشن می کنم. شرکت خدمات دهنده ای دی اس ال مخابرات است. بعد از لحظاتی چراغ سرویس اینترنت قرمز می شود یعنی اینترنت در دسترس نیست.

بگذریم از اینکه نه خبر رسانی انجام گرفته و نه وقت و فرصت مردم برای عزیزان خدمت رسان مهم و شایسته توجه است. از این موضوع هم رد می شویم که برای این سرویس شارژ ماهیانه پرداخت می شود و در همه جای دنیا اگر اختلالی صورت پذیرد ضمن عذرخواهی مبالغی را هم برای جریمه این اتفاق پرداخت می کنند.

نکته آنجاست که برای رفع اشکال با شماره های اعلامی اپراتور تماس می گیرم. شماره ابتدایی از اساس به نحوی تنظیم شده که نمی توانید به سیستم تون وارد شده و ارتباط را برقرار کنید.

نا امیدانه به شماره دوم زنگ می زنم، آنسوی خط اعلام می شود که شما 12 دقیقه باید در حال انتظار باشید. برغم همه گرفتاری ها و مشاغل کاری پای تلفن می نشینم تا ارتباط برقرار شود بعد از چند بار پخش آهنگ پاسخ متقنی دریافت می کنم. بوق ممتدددد........

مانده ام که چه بگویم آیا وقت و فرصت مردم برای کسی حائز اهمیت است؟ آیا آنانی که برای همین پاسخ دهی ها حقوق دریافت کرده و وظیفه دارند که به این امور رسیدگی کنند ذره ای هم به وظیفه خود و انجام بهینه اش فکر می کنند؟ تا کجا باید این امور زیر ساختی که با زندگی یکان یکان شهروندان در ارتباط بوده و زندگی روزمره آنان را متاثر از خود می کند مورد بی توجهی قرار بگیرد؟

چرا ما در یک تدلیس سیستماتیک تا بدین حد به انجام وظایف خود بی توجهیم و امور را سرسری و بدون توجه لازم به پیش می بریم. سخن تنها از مخابرات و اینترنت و فقدان سرعت و قطعی اش نیست، هر کدام از ما بارها با این صحنه ها در ادارات مختلف روبرو شده و تبعات آن را چشیده ایم.

افرادی که وجدان کاری را بها نداده و به نوعی تنها به رفع و رجوع امور می اندیشند تا ثبت برون دادی مطلوب و استاندارد. همین است که در کشور ما بطور متداول از هشت ساعت کار رسمی چیزی کمتر از 40 دقیقه کار مثبت و باراندمان درست و مطلوب به منصه ظهور می رسد و در کشوری چون ژاپن در همین بازه زمانی چیزی در حدود 7 ساعت و خورده ای. فرق ما با آنها در همین نکات است.

 

که آنها بدون کمترین منابع زیر ساختی در کمتر از چند دهه از صفر مطلقی که پس از جنگ جهانی بودند به غول اقتصادی جهان تبدیل شدند و ما با تمامی امکانات خدادادی و موقعیت ژئوپلتیکی ویژه و تمامی امکانات بکرمان اندر خم یک کوچه مانده ایم.

حال که سر دردل باز شده! این را بگوییم که بسیاری از شما مخاطبین که در حال خواندن مطلبید بی شک در موارد متعدد در تاکسی ها در وسایل حمل و نقل عمومی در محافل و مجالس خصوصی و عمومی با افرادی روبرو شده اید که از زمین و زمان گلایه کرده و انتقادات پر شماری را درباره ساختارهای حکومتی و یا رفتار مردم بیان کرده و عنوان می کنند که مملکت ما تا ال است و بل است درست نخواهد شد.

اما خوبست همه ما یک تلنگر به خودمان بزنیم که ما چگونه می اندیشینم و در صحنه عمومی و در رویکردهای حرفه ای خود چگونه عمل می کنیم. همان کارمندی که امروز بدون هیچ ابایی بر خود لازم نمی بیند که جواب مردم را داده و به وظیفه خود عمل کند باید بداند که او یکی از خشت های سبب ساز این شرایط فعلی است و نباید به زمین و زمان گلایه کرده و همه چیز را برون از خود ببیند.

ما لازم داریم که رفتارهای خود را بسنجیم و بدانیم تا رشد فرهنگی نیابیم و از خود آغاز نکنیم هیچ نکته ای خود به خود اصلاح نخواهد شد. در پایان هم براز امیدواری می کنیم که مسئولین محترم مخابرات که این روزها خدمات خود را علارغم مخالفت وزیر مربوطه افزایش بها داده اند به بالابری کیفیت خود نیز اهتمام ورزند و حداقل در برابر اهمال ها و کاستی ها پاسخگو باشند. والسلام   /خرداد

 

ویدیو مرتبط :
انتقاد از لایحه جدید عوارض و مالیات بر ارزش افزوده

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

انتقاد نتانیاهو از نتایج مذاکرات تهران و 1+5 : به ایران وقت ندهید

 

نخست وزیر رژیم صهیونیستی تاکید کرد: ایران پنج هفته اضافی ، فرصت پیدا کرده تا غنی سازی اورانیوم را بدون هیچ محدودیتی ادامه دهد.

نخست وزیر اسرائیل به شدت از نتایج مذاکرات 1+5 و ایران در استانبول انتقاد کرد.

به گزارش عصر ایران به نقل از خبرگزاری فرانسه، بنیامین نتانیاهو گفت: ادامه مذاکرات در ما می آینده ، هدیه ای برای تهران است. تعیین زمان بعدی مذاکرات به معنی ارائه وقت بیشتری به ایران برای ادامه غنی سازی اورانیوم است.

ایران و گروه 1+5 در روز شنبه گذشته مذاکرات هسته ای را برگزار کردند. دو طرف از نتایج این مذاکرات ابراز رضایت کرده و از برگزاری مرحله بعدی این گفتگوها در ماه می آینده در شهر بغداد خبر دادند.

نخست وزیر رژیم صهیونیستی تاکید کرد:  ایران پنج هفته اضافی ، فرصت پیدا کرده تا غنی سازی اورانیوم را بدون هیچ محدودیتی ادامه دهد.

نتانیاهو ادامه داد: ایران باید فورا کل فعالیت های غنی سازی اورانیوم خود را متوقف کند. همه اورانیوم غنی شده خود را به خارج از ایران منتقل و تاسیسات غنی سازی خود در فردو را تعطیل کند.

وی همچنین با توصیف ایران به "بزرگ ترین قدرت فعال تروریستی" در جهان گفت که نمی توان به چنین قدرتی اجازه داد بمب اتمی بسازد.

کاترین آشتون مسئول ارشد سیاست خارجی اتحادیه اروپا به عنوان نماینده گروه 1+5 ، مذاکرات با ایران را مفید و سازنده توصیف کرده و گفته بود مرحله بعدی مذاکرات در ماه می و در شهر بغداد برگزار خواهد شد..... / خبرگزاری : عصر ایران