اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
گفتوگو با نخستین زنی که در سیستان و بلوچستان شهردار شد
اخبار اجتماعی - گفتوگو با نخستین زنی که در سیستان و بلوچستان شهردار شد:
۲۶ ساله هستم و طلسم را شکستم
سامیه بلوچزهی، از خطقرمزها عبور کرده است. او دختر 26ساله، مجرد و اهل سنت است که توانسته شهردار کلات (مرکز شهر سرباز) در سیستانوبلوچستان شود.
یکهتازبودن بلوچزهی، تنها به همینجا ختم نمیشود؛ او توانست، با اکثریت مطلق آرای اعضای شورای شهر کلات، این سمت را از آن خود کند. اتفاقی که با وجود فضا و بافت سنتی سیستانوبلوچستان، رخدادی بیسابقه است.
خانم شهردار، میگوید که طلسم مدیریت زنان در سیستانوبلوچستان را شکسته. بهحق که چنین کرده است. او در خانوادهای هشتنفره زندگی میکند. در خطهای از ایران که اغلب زنان هنوز بهراحتی، قادر به استفاده از حقوقی همانند درسخواندن، انتخاب همسر و فعالیت اجتماعی نیستند.
او با وجود همه این موانع، دست از فعالیت نکشید و درسش را ادامه داد. برای تحصیل در رشته منابع طبیعی به تهران آمد، اما برخلاف بسیاری از دانشجویان شهرستانی، پایتخت پرهیاهو را ترک کرد و به زادگاهش بازگشت تا برای برداشتن محرومیت زنان، مردان و کودکان زادگاهش بجنگد. او انتخابش را سرآغازی برای خودباوری زنان بلوچ و به چالشکشیدن سلطه نظام مردسالاری در این خطه از سرزمین ایران میداند.
چطور شد که تصمیم گرفتید، شهردار شوید؟
میخواستم کمبودهایی که خودم با آنها دستوپنجه نرم کردم، نسلهای بعد از من نداشته باشند. نمیخواستم، برادرزاده، خواهرزاده و کودکان شهرم بدون داشتن پارک بزرگ شوند. اینجا بیشتر بچهها افسرده هستند. شاید باور نکنید، اما بچههای شهر ما با دیگر شهرها متفاوتند، آنها وقتی در شهر دیگری پارک میبینند، انگار با چیز عجیبی روبهرو شدهاند، بینهایت هیجانزده میشوند. آخر، شهر ما هیچچیز ندارد. ما کمبودهای بسیاری داریم.
حتی طرح جامع شهری نداریم. جایی نداریم که زنان و مردان بتوانند بهراحتی در آن قدم بزنند. یک قلعه تاریخی داریم که سالهاست، بازسازی نشده و دارد از بین میرود. شهر کلات هزارو200نفر جمعیت دارد اما روزانه پنجهزارنفر از روستاهای اطراف برای فروش محصولات تولیدی خود وارد این شهر میشوند و این جمعیت شناور باعث ایجاد سد معبر و ترافیک شهری شده است. من میخواستم کاری کنم که این مشکلات رفع شود، بنابراین تصمیم گرفتم، شهردار شوم.
ابتدا که فکر شهردار شدن در ذهن شما جرقه زد، با چه چالشهای درونی روبهرو بودید؟
من وقتی بحث شوراها مطرح بود، به این علت که خواهرم میخواست که در شورای شهر عضو شود، برای نخستینبار به فکر افتادم که من هم باید کاری انجام دهم. اما واقعا نمیدانستم که من میتوانم شهردار شوم؟ میتوانم مدیریت کنم؟ با انبوهی از این سوالات روبهرو بودم. در این میان، پدرم بسیار از من حمایت کرد. بعضی وقتها بود که ناامید میشدم. اما پدرم به من امید میداد. اعضای شورای شهر (بهخصوص رییس شورای شهر) هم از من حمایت خوبی کردند.
شما سالهای تحصیل خود را در تهران گذراندید، در کدام منطقه ساکن بودید؟ آیا فکر میکردید که روزی بتوانید، مسوولیت شهرداری شهر خودتان را برعهده بگیرید؟
من در غرب تهران در «چاردیواری» ساکن بودم. دانشگاه علوم تحقیقات درس میخواندم. آن سالها همیشه به نحوه شهرداری بهخصوص شهرداری منطقه2 تهران توجه میکردم. چگونگی اداره تهران همیشه مورد توجه من بود.
چرا مانند بسیاری از دانشجویان شهرستانی، تهران نماندید؟
من جزو کسانی بودم که از همان اول که به تهران آمدم، تصمیم نداشتم در این شهر بمانم. میخواستم برگردم و به شهر خودم خدمت کنم. با اینکه من تهران را خیلی دوست داشتم، حتی روزهای اولی که به شهر خودم برگشتم، خیلی برایم سخت بود. محرومیتهای اینجا، بسیار آزاردهنده است. اما من میخواستم، برای برداشتن این محرومیتها تلاش کنم.
برای خیلیها عجیب است که چطور شورای شهر کلات، با توجه به محدودیتهای موجود نسبت به زنان، به شما بهعنوان شهردار رای دادند؟
بهنظرم، شورای شهر در راستای اهداف خودشان بهوجود یک شهردار همراه، خلاق و توانا نیاز داشتند. من برنامه مشخصی داشتم. جوانگرایی، پیشرفت و توسعه شهر سرباز از مهمترین اهدافم بود.
تقویت اندیشه شورایی و مشورتی، استفاده از نخبگان جوان و در نهایت برنامهمحوربودن را بهعنوان عنصر مفقوده در تمام عرصههای مدیریت شهری لازم میدانستم. از سوی دیگر معتقدم که شورای شهر هوشیارانه پی برده است، راز موفقیت پدرانمان پرداخت حقوق نیمه دیگر جامعه، یعنی زنان بوده است و دریافتهاند که سرنوشتشان به گونهای پیچیده با سرنوشت ما گره خورده، به همین دلیل با اکثریت مطلق آرا (پنجرای) توسط اعضای شورای اسلامی شهر سرباز به این سمت انتخاب شدم. انتخابی که با توجه به فضای استان و بافت سنتی آن بیسابقه بوده است.
مردم از این انتخاب حمایت کردند؟
بله خوشبختانه، اکثر مردم از این انتخاب استقبال کردند، بهخصوص مورد حمایت روحانیون قرار گرفتم. من یکسال سابقه کار در اداره منابع طبیعی بهعنوان ناظر بخش جنگل دارم. بهنظرم این سابقهکاری در اعتماد مردم به من بسیار موثر بود.
جالب است که زنبودن شما در این انتخاب تاثیر منفی نداشت.
من با توجه به حقوق مسلم خود در اصل بیستویکم قانون اساسی، دنبال احقاق حقوق ازدسترفته زنان شهرم بودم. میخواستم، زنان، این قشر همیشه قربانی، به خودباوری برسند. امیدوارم که این حرکت، زنگ شروعی برای تمام زنان زادگاهم باشد و آنها بتوانند نقش بیشتری در جامعه ایفا کنند.
دوست دارم زنان، همراه برادران خود در ساختن بنیادهای اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی بکوشند. یادمان نرود، سالها پیش زمانی که پدرانمان و برادرانمان در روستاها برای امرار معاش بر سر زمینهای کشاورزی میرفتند، مادران و دختران نیز چه در کارهای خانهداری و چه در امور کشاورزی و دامداری دوشادوش آنها بودند. امیدوارم با انتخاب من، به عنوان نخستین شهردار زن بلوچ، در منطقهای که همچنان عده قلیلی نسبت به حاشیه راندن زنان اصرار دارند، به زودی شاهد حضور بیشتر زنان در سمتهای مدیریتی باشیم.
شما در این مدت با برخورد نامناسبی روبهرو نشدید؟
من در این مدت با هیچ برخورد نامناسبی مواجه نشدم. به نظرم، پس از اینکه ما شهرنشین شدیم، زنان و دختران به مرور زمان از صحنه امور اجتماعی حذف و خانهنشین شدند. مردمان شهر سرباز، مردمان فهیمی هستند. آنها با انتخاب شورایی متفاوت، روح تازهای در کالبد این شهر تاریخی دمیدند. این مردم درس استواری را از کوهها و درس تلاش و تکاپو را از رود همیشه جاریشان و درس نوعدوستی و صداقت را از اجدادشان آموختهاند.
زنان شهر سرباز نسبت به انتخاب شما چه واکنشی داشتند؟
زنان شهر، از این انتخاب خوشحال شدند. میدانید که بافت شهر سرباز، یک بافت سنتی است. انتخاب یک شهردار زن به خودیخود یک رویداد بسیار نادر در ایران است اما انتخاب یک شهردار زن از اقلیت قومی و مذهبی بلوچ و اهلسنت تاکنون اتفاق نیفتاده بود. من با شهردار شدنم امید و خودباوری را در بین زنهای بومی زنده کردم. فکر میکنم با این اقدام، تعداد بسیاری از زنان بتوانند، وارد عرصههای مدیریتی و سیاسی شوند. در واقع این فرصتی است برای تمام کسانی که با وجود داشتن تخصص در انزوا قرار گرفته بودند.
بنابراین، بهنظر شما این انتخاب، سرآغازی برای بازنگری در نظام مردسالاری سیستانوبلوچستان است؟
بله، این انتخاب میتواند سرآغازی باشد برای خودباوری زنان بلوچ و بازنگری در نظام مردسالاری و تقویت حقوق و نقش اجتماعی زنان.
در این چند روز شهردار بودنتان برخورد اربابرجوعها و پرسنل شهرداری با شما چگونه بوده؟
برخوردها خیلی خوب است. مدیریت قبلی عملکرد مناسبی نداشته است. احساس میکنم که در حال حاضر، پرسنل شهرداری خیلی راضی هستند. آنها به من احترام میگذارند. اربابرجوعهایی که در این یکهفته به شهرداری آمدند، خیلی برخوردهای خوبی داشتند. فکر نمیکردم که مردم به این خوبی از من استقبال کنند.
حالا از برنامههایتان بگویید، از برنامههایی که برای اجرای آنها انتخاب شدید.
شهر سرباز با مشکلات بسیاری روبهرو است. من راهاندازی و توسعه زیرساختهای فرهنگی، ورزشی، رسانهای، اجتماعی و هنری را در اولویت برنامههایم قرار دادهام. میخواهم از زنان و جوانان در اجرای فعالیتهای شهری استفاده کنم. طرحهایی هم برای اوقات فراغت جوانان و زنان دارم. من خدمتگزار مردم شهر سرباز هستم و میخواهم شرایط مناسب شهری را برای سلامت جسمی و روحی آنها فراهم کنم. از آنجاییکه زنان قشر آسیبپذیر جامعه هستند و بخش اشتغال زنان تاکنون نادیده گرفته شده است، میخواهم که شرایط مناسب کاری را برای آنها فراهم کنم. برای مثال هیچ اقدامی برای زنان دستفروش انجام نشده، دستفروشی یک زن یعنی مرگ تدریجی او که از سر ناچاری به دستفروشی روی آورده. من میخواهم که این خلأها را برطرف کنم.
و حالا حس شما به عنوان یک خانم شهردار؟
من زن بلوچی هستم که طلسم مدیریت در این شهر را شکستم و تنها امیدم داشتن شهری سبز و آسمانی آبی است.
اخبار اجتماعی - روزنامه شرق
ویدیو مرتبط :
شهردار جوان - سیستان بلوچستان
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
اولین شهردار زن در سیستان و بلوچستان
هفته نامه کلید ملی در آخرین شماره خود گفتگویی با سامیه بلوچزهی، شهردار شهر سرباز در سیستان و بلوچستان و نخستین زن شهردار در سیستان و بلوچستان منتشر کرده است.
شهر سرباز در جنوب سیستان و بلوچستان واقع شده است. شهری که برای اولین بار یک زن سکان اداره آن را به عنوان شهردار به عهده دارد. «سامیه بلوچزهی» شهردار 27ساله سرباز، می گوید: «امکاناتی که در گذشته وجود نداشته ایجاد کردیم. مانند دانشگاه علمی- کاربردی که اولین دانشگاه در شهر سرباز است.»
او کارشناسی ارشد منابع طبیعی دارد.
به عنوان اولین زن شهردار شهر سرباز چه کارهایی در طول حدود 2سال خدمتتان انجام دادهایدکه برای شهر هم تازگی داشته است؟
از زمان شهردار بودن من یک سال و چهار ماه می گذرد. در ماه آذر 2سال خواهد شد. میتوانم بگویم کارهای بزرگی را در شهر سرباز انجام دادهایم. امکاناتی که در گذشته وجود نداشته برای مردم ایجاد کردیم. مانند راهاندازی دانشگاه علمی- کاربردی که اولین دانشگاه در شهر سرباز است. سرباز قبلا هیچ دانشگاهی نداشتهاست. اما اکنون ۹۰ دانشجوی ترم اولی در حال تحصیل داریم. ارتقای درجه شهرداری از دیگر کارها است.
از همان ابتدای تاسیس شهرداری که از سال 80 بود، درجه شهرداری یک باقی مانده بود. درجه یک پایینترین و ضعیفترین درجه است. اما من درجه شهرداری را در عرض شش ماه توانستم از یک به 3 ارتقا بدهم. همچنین احداث زمین چمن مصنوعی که اولین زمین فوتبال در شهر سرباز را محسوب میشود. از دیگر کارهای انجام شده سنگفرش کوچه ها بود که امکان آسفالت آن به علت عرض کم وجود نداشت. پروژه در دست اقدام برای احداث پارک بانوان داریم. و به طور کلی آسفالت خیابان، نصب المان، نامگذاری خیابان ها و کوچه ها و چراغانی سطح شهر حتی به طور تزئینی اجرا شدهاست. در گذشته این موارد در شهر سرباز انجام نشدهبود.
در حال حاضر زنان شهر سرباز چه میزان توانمند شدهاند و برای توانمندی آنان شما چه کارهایی انجام دادهاید؟
زنان شهر ما به خودباوری رسیدند. زیرا قبلا تا به این اندازه اعتماد به نفس و خودباوری نداشتند. به این باور دست یافتهاند که خود میتوانند وارد عرصههای مدیریتی شوند. ما همایشی برگزار کردیم با عنوان «مقام منزلت زن بلوچ» که یک هزار و ۵۰۰ نفر از شهرهای مختلف شرکت داشتند. با توجه به کمبود زمین در شهر سرباز ساخت پارک بانوان، ویژه زنان شهر در دست داریم. حتی به علت نداشتن زمین مجبور شدیم کوه را تخریب کنیم. این از برنامههای من برای بانوان بوده است.
باتوجه به وضعیت شهر، آینده سرباز را چگونه ارزیابی می کنید و آیا روند رو به رشدی را پیش بینی میکنید؟
شهر ما روند رو به رشدی را طی میکند. اما یکی از مشکلات اصلی ما نداشتن زمین است چون در منطقهای کوهستانی واقع شده است. زیرا اگر زمین داشتیم برنامههای بیشتری را اجرا می کردیم، مانند احداث سالن بدن سازی برای بانوان. البته کارهای انجام شده تا به الان شهر را با مشخصههای شهری نشان میدهد. یعنی مشخص است که در این شهر انسانهایی زندگی می کنند. و به طور کلی روند رو به رشد و مثبتی را برای شهر سرباز پیش بینی میکنم.به این علت که شهردار یک زن است بنابراین زنان از من انتظار بیشتری دارند.
اما نداشتن زمین مشکل اساسی ما است. اگر اعتباری برای خرید زمین اختصاص داده میشد بنابراین من هم کمک بیشتری را به شهرمان می کردم. می توانستم امکاناتی مانند استخر شنا، باشگاه بدنسازی و سالن ورزشی را ایجاد کنم. با نبود اعتبارات ..البته حمایت سازمان شهرداریها شامل حال ما میشود اما بازهم مشکلات ما فراوان است. زیرا اگر زمین داشتیم دست به تخریب کوه نمی زدیم. و با وجود زمین، پروژه ساخت پارک بانوان در همان 6 ماه اول به اتمام می رسید. زیرا تخریب کردن کوه حدود 3سال زمان میبرد. اگر مشکلات این چنینی ما حل میشد توانایی انجام بیشترین برنامهها را در شهر سرباز داشتیم.
باتوجه به مشکلات و کمبود امکانات در شهر انتظارتان از کدام سازمان و نهادی برای حمایت بیشتر است؟
از سازمان شهرداری ها، وزارت کشور و استانداری درخواست حمایت داریم. همچنین دفتر امور شهری که ما زیر نظر آنان هستیم. و حتی مشارکتهای مردمی هم با در اختیار گذاشتن زمین می توانند کمک شایانی به ما داشته باشند. استانداری و مدیرکل مربوطه به کمبود زمین در شهر ما به خوبی آشنا هستند. اما باید اضافه کنم که استاندار واقعا شهر ما را مورد حمایت خود قرار داده اند. نظر ایشان نسبت به حضور زنان بسیار مثبت است. زیرا مدیر زن زیادی را در مقام های مختلف می بینیم. علت این امر تدبیر استاندار است. همین موضوع به من نیز اعتماد به نفس داده است. با وجود استاندار نیز آینده را بسیار مثبت ارزیابی می کنم.
فکر می کنید توانستهاید انتظارات مردم را باتوجه به اینکه اولین زن شهردار محسوب می شوید عملی کنید؟
ابتدا که شهردار شدم مردم نگران بودند. نگرانی از این رو که یک زن شهر سرباز را چگونه اداره خواهد کرد. زیرا شهر ما شهری سنتیایست و مردم در آن متعصب هستند. اما من با عملکرد خود نشان دادم که یک زن هم میتواند مانند یک مرد شهردار باشد. ما مشکلات را پشت سر گذاشتیم. مردم واقعا راضی هستند. آنان می گویند بعد از اتمام دوره چهار ساله نمی گذاریم بروید. زیرا انتظار نداشتند یک زن توانایی انجام کارها را داشته باشد. اما با کمک مسئولان توانستیم کارهای بزرگی انجام دهیم.