گزینه اول حذف روحانی بود

 

 گفت‌وگوی با رسول منتجب‌نیا درباره انتخابات گذشته و آینده
گزینه اول حذف روحانی بود

رسول منتجب‌نیا همچنین به «قانون» می‌گوید كه تفاوت تركیب مجلس نهم با مجلس پنجم،‌این امكان را به لاریجانی نمی دهد تا مخالفان را كنترل كند هر چند كه معتقد است  ناطق نوری و علی لاریجانی دو شخصیت متفاوتند. از سوی دیگر او پیروزی دولت در مجلس دهم را در ائتلاف بین طرفداران روحانی و اصلاحات می‌داند و تاكید می‌كند اگر این دو جریان لیست جداگانه‌ای برای حضور در صحنه انتخابات ارائه كنند قطعا رقبا كرسی‌های قابل توجهی را از آن خود خواهند كرد.

 

در ادامه منتجب‌نیا به احتمال حضور محمود احمدی نژاد در انتخابات مجلس اشاره می‌كند و بر این باور است كه نه تنها او از اقبال مردمی برخوردار نخواهد بود بلكه به دلیل پرونده‌های مالی اختلاسی، شایستگی تایید صلاحیت را ندارد. با وجود اینكه این نماینده سابق مجلس در گذشته بارها تاكید كرده است روحانی كاندیدای اصلاح‌طلبان نیست اما می‌گوید پیروزی روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری، پیروزی اصلاح‌طلبان بود. در ادامه مصاحبه «قانون» با رسول منتجب نیا، قائم مقام حزب اعتماد ملی را بخوانید:

  با وجود تاكید روحانی برای تعامل با مجلس، اما كار دولت یازدهم با بهارستان سخت‌تر از كار دولت احمدی‌نژاد است. چه مسئله‌ای باعث چنین اصطكاكی بین این دو قوه در دوره جدید شده است؟
دلیل این مسئله خیلی روشن است. مجلس نهم، مجلسی است كه به اصولگرایان تعلق دارد و معدودی از اصلاح‌طلبان در این دوره از مجلس حضور دارند.

 

از سوی دیگر در این دوره از قوه مقننه، جمعیتی بین 30 تا 40 نفر حضور دارند كه معروف به افراطی‌گری و تندروی هستند. این افراد تشكیلاتی به اسم جبهه پایداری راه انداختند و بنای افراطی گری دارند . آنها اندیشه تند و خشنی را سازماندهی كردند  و به مرحله اجرا در آوردند. سران این جمع نیز  كه اندیشه آنها برای مردم روشن است. این مجموعه خاستگاه فكری آقای احمدی‌نژاد نیز هست كه از او در انتخابات 84 حمایت كردند.

 

این حمایت دو طرفه بود، در عوض حمایت، دولت به آنها كمك می‌كرد و پر و بال می‌داد و از امكانات دولتی آن ها را بهره‌مند می‌ساخت. این گروه افرادی هستند كه با جرات و جسارت با دولت و اصلاح‌طلب‌ها برخورد می‌كنند و متاسفانه دستگاه‌های مربوطه  هم كمتر در برابر این افراد مقابله می‌كنند و برخورد قانونی با آنها ندارند. در دو دوره  ریاست جمهوری احمدی‌نژاد اكثریت اصولگرایان مجلس، به ویژه این مجموعه از او حمایت می‌كردند.

 

اما اواخر دوران دولت دهم، اصولگرایان سنتی از احمدی‌نژاد فاصله گرفتند و شروع به انتقاد كردند اما این گروه افراطی تا آخرین لحظه از دولت احمدی‌نژاد طرفداری و حمایت می‌كردند. طبیعی است كه با تغییر دولت و روی كار آمدن روحانی آنان به تقابل با دولت بپردازند. زیرا این گروه با تفكر و سیاست‌های روحانی به شدت مخالف هستند. شعار روحانی اعتدال است اما شعار این گروه 40 نفری، تندروی و افراطگرایی است. درست است كه آنها حرفی از تندروی به میان نمی‌آورند اما برنامه و روش آنها افراطی‌گری است و در مقابل دولت یازدهم قرار دارند.

  به گفته شما، این گروه تنها 40 نفر هستند و اقلیت محسوب می‌شوند. این افراد قدرت نفوذ و تاثیر گذاری خود را از كجا تامین می‌كنند كه در یك دوره می‌توانند مجلس را همراه دولت كنند و در دوره‌ای دیگر  عامل جدالی بین مجلس و دولت اعتدالگرا شوند؟
البته در گذشته تنها این گروه نبود كه حامی احمدی‌نژاد بود. بلكه تا اواخر، اصولگرایان از دولت نهم و دهم حمایت می‌كردند. اما این اقلیت وابستگی بیشتری داشتند و بین آنها با دولت  تعامل زیادی بود. بنابراین تا آخرین لحظه از احمدی‌نژاد حمایت كردند.

 

آن ها اكنون هم از او حمایت می‌كنند، اگر كسی از دولت نهم و دهم انتقاد كند، این گروه به حمایت از دولت نهم و دهم بر می‌خیزند و حمایت خود را اعلام می‌كنند. اما اینكه در دولت فعلی چرا اكثریت اصولگرایان تحت تاثیر اقلیت قرار گرفته‌اند برمی‌گردد به این موضوع كه اصولگرایان انگیزه قوی حمایت از دولت را ندارند. نه اینكه بگویم آنها مخالف دولت یازدهم هستند، بلكه چون روحانی را كاندیدای خود نمی‌دانند، انگیزه قوی برای حمایت از او  را ندارند. همچنین گروه اقلیت از تریبون‌ها برای تخریب و متهم كردن و سنگ اندازی در كار دولت استفاده می‌كنند.

 

كافی است در مجلس  30 نفر دست به دست هم دهند و علیه یك دولت برنامه‌ریزی كنند تا اكثریت مجلس انگیزه لازم برای حمایت از دولت را نداشته باشند. همچنین این گروه اقلیت در خارج از مجلس نیز فعالیت دارند و توانستند در 8 سال گذشته، قم، مجالس و تریبون‌هایی در اختیار بگیرند و بخشی از نهادها را با خود هماهنگ كنند. اكنون از امكانات به وجود آمده برای تخریب دولت استفاده می‌كنند.

  اختلاف نگاه سیاسی بین دولت و مجلس را در دوران مجلس پنجم نیز شاهد بودیم. در آن زمان ناطق نوری به خوبی توانست مجلس را همراه دولت كند. در حال حاضر كارشناسان سیاسی بر این باورند لاریجانی نتوانسته است مجلسی‌ها را همراه دولت كند، شما عملكرد لاریجانی را در این زمینه چطور ارزیابی می‌كنید؟
 تا حدی این انتقاد را قبول دارم. اما نباید فراموش كرد كه بین این دو بزرگوار تفاوت وجود دارد. ضمن اینكه هم آقای ناطق مخالف دولت خاتمی نبود و هم  لاریجانی با دولت روحانی مخالف نیست. اما مهم‌تر از این تفاوت،  تفاوت بین مجلس پنجم و نهم است كه باید مدنظر قرار گیرد. تركیب مجلس فعلی با مجلس پنجم كاملا متفاوت است. اكثریت مجلس پنجم را اصولگرایان سنتی تشكیل داده بود كه از ناطق تبعیت می‌كردند و او می‌توانست به خوبی اصولگرایان را كنترل و هماهنگ كند تا برای دولت مشكلی  ایجاد نكنند. اما اكنون اصولگرایان سنتی، در برابر افراطیون قرار گرفته‌اند.

 

این گروه افراطی نه اصولگرایان را قبول دارند و نه آقای لاریجانی را. در تركیب مجلس پنجم شاهد این گروه افراطی نبودیم چرا كه این گروه ریشه‌ای در انقلاب اسلامی و حتی  در جنگ ندارند. این گروه پس از روی كار آمدن احمدی‌نژاد، به ویژه حضور او در شهرداری،  قدرت گرفت و آرام آرام توانست یك مجموعه‌ای سازماندهی و در مجلس هفتم، هشتم و نهم حضور پیدا كند.

  با این حساب، رئیس مجلس چطور می‌تواند این گروه تندرو را كنترل و هدایت كند؟
لاریجانی توان محدودی دارد. حتی با لاریجانی بر سر ریاست مجلس رقابت می‌كنند و معلوم  نیست اجازه دهند تا پایان این مجلس، ‌ریاست لاریجانی برقرار باشد. این گروه افراطی تلاش می‌كنند كه لاریجانی را از ریاست بیندازند و یك نفر از خودشان، مانند حدادعادل را روی كار بیاورند تا بهتر بتوانند به مقاصدشان دست یابند. با این حال لاریجانی مواضع قانونی دارد و می‌تواند از آن استفاده كند و جلوی تندروی‌ها را بهتر بگیرد. اما چون او هم می‌خواهد بی‌طرفی خود را حفظ كند و هم اینكه موضع ریاستش تضعیف نشود و مخالفان علیه او اقدام نكنند، مقداری كوتاه می‌آید و با تسامح با آنان بر خورد می‌كند.

  البته دولت هم در مقابل این گروه تندرو خنثی عمل می‌كند. برخی دلیل این امر را امید روحانی به انتخابات مجلس دهم می‌دانند. بر همین حساب دولت با قوه مقننه این دوره كج‌دار و مریز رفتار می‌كند. آیا دولت می‌تواند كرسی قابل توجهی را در مجلس آینده از آن خود كند؟
 دولت از پتانسیل خوبی برخوردار است. مانند دولت‌های گذشته كه در زمان حاكمیت‌شان امكاناتی داشتند و می‌توانستند در انتخابات اثرگذار باشند. اما معتقدم دولت به تنهایی نمی‌تواند مجلس را اصلاح و در مسیر خود قرار دهد.

 

حتی قبل از مجلس دهم، دولت اگر تنها باشد، نمی‌تواند در برابر  مخالفان و رقبای  بی‌پروایی كه دارد مقاومت و ایستادگی كند. آقای خاتمی و دولت او، كاندیدای جریان گسترده‌ای به نام اصلاح‌طلبان هستند. مردم هم به دلیل رنجشی كه از  اصولگرایان و از  دولت گذشته دارند بار دیگر به طرف اصلاح‌طلبان روی آوردند و از آنها استقبال كردند. پشتیبان واقعی روحانی، جناح اصلاح‌طلب است.

 

معتقد هستم هر دو به هم احتیاج دارند. هم اصلاح‌طلبان نیاز به حمایت دولت دارند و هم دولت نیاز به هماهنگی این جریان سیاسی دارد. بدترین وضع  برای دولت این است كه بخواهد مستقیم در انتخابات دخالت كند و با ارائه لیستی با عنوان هواداران دولت و حضور افراد حاضر در دولت پا به عرصه رقابت بگذارد. اگر دولت چنین كاری كند جبهه‌های مختلفی را در مقابل خود خواهد دید و حمایت اصلاح‌طلبان را از دست می‌دهد. جبهه اصولگرایان سنتی یكی از رقیبان دولت است كه كاندیداهایی دارند كه با دولت هماهنگ نیستند. افراطیون نیز در مقابل دولت قرار دارند كه  رقیب اصلی به حساب می‌آیند.

 

در این میان تنها اصلاح‌طلبان هستند كه می‌توانند با دولت و هواداران آن هماهنگی داشته باشند، ائتلاف كنند و لیست واحدی بدهند، تا هم هواداران دولت از آن لیست حمایت كنند و هم  اصلاح‌طلبان. اعتقاد دارم اگر چنین كاری بشود، موفقیت و پیروزی به دست می‌آید و دولت می‌تواند از این مخمسه‌ای كه در آن گیر افتاده است، نجات پیدا كند. پیش از این نیز به طرفداران دولت تذكر دادم كه نخواهند مستقل از اصلاح‌طلبان وارد صحنه انتخابات شوند. كما اینكه اصلاح‌طلبان نیز نباید جدا از دولت وارد میدان رقابت شوند. هر دو باید در كنار هم قرار گیرند.

 

البته دولت به عنوان دولت باید زمینه ساز انتخابات سالم باشد. منظور از دولت هواداران نزدیك به دولت است نه افرادی كه در بدنه قوه مجریه حضور دارند. تاكید می‌كنم هواداران دولت باید با اصلاح‌طلبان ائتلاف كنند و جبهه واحد تشكیل دهند تا مانند انتخابات ریاست جمهوری 92 بتوانند انتخابات خوبی برگزار كنند و موفقیت به دست آورند. كما اینكه آقای عارف و سایر دوستان هم مصمم هستند كه با دیگر اصلاح‌طلبان هماهنگ باشند و هیچ‌كدام درصدد آن نیستند كه جداگانه لیست دهند.

  درباره آقای عارف گفته می‌شود اگر وارد مجلس دهم شود، می‌تواند ریاست مجلس آینده را بر عهده بگیرد. آیا عارف ظرفیت و توانایی ریاست قوه مقننه را دارد؟
بالاخره، عارف شخصیتی موجه، مدیر و مدبر سابقه‌دار و ریشه داری است، به ویژه اینكه در انتخابات ریاست‌جمهوری 92، نقش بسیار موثری ایفا كرد. اگر او كناره‌گیری نمی‌كرد، قطعا و مسلما، روحانی رای نمی‌آورد و اصلاح‌طلبان پیروز نمی‌شدند و شاهد شرایط دیگری بودیم. اما  اینكه چه كسی باید رئیس مجلس باشد،

 

بستگی به فضای مجلس دهم دارد. تا زمانی كه تركیب مجلس آینده مشخص نشود نمی‌توانیم قضاوت كنیم چه كسی ظرفیت و توانایی ریاست قوه مقننه در دوره آینده را خواهد داشت. با این وجود عارف اگر بیشترین لیاقت را نسبت به دیگر نمایندگان داشته باشد، می‌تواند ریاست را برعهده گیرد. اما پیش‌بینی برای ریاست قوه مقننه دوره آینده كمی زود است.

  با توجه به اینكه گفته می‌شود عارف از كناره‌گیری از انتخابات 92 دلخور است، اگر ریاست مجلس را بر عهده گیرد، مجددا شاهد جدال مجلس و دولت نخواهیم بود؟
تصور نمی‌كنم این تعبیر درست باشد كه عارف از كناره‌گیری دلخور باشند. عارف زمانی كه وارد صحنه شد، اعلام آمادگی كرد كه در صورت لزوم به نفع  اصلاح‌طلبان و با محوریت خاتمی كناره‌گیری می‌كند.

 

وقتی كه  اصلاح‌طلبان و شورای مشورتی خاتمی  نشست داشتند به این نتیجه رسیدند كه یكی از این دو بزرگوار كنار برود و چون روحانی كناره‌گیری نكرد، از عارف  درخواست شد كه كنار برود. عارف نیز با اراده  خود این ایثار و سخاوت را به خرج داد. ما این را دلخوری نمی‌دانیم. ممكن است دوستان عارف معتقد باشند اگر عارف رئیس‌جمهور می‌شد، شرایط بهتری داشتیم. اما این صحبت‌ها به معنی دلخوری نیست. شخصا با عارف صحبت كردم، عارف از دولت حمایت می‌كند.  اگر هم از دولت انتقاد می‌كند، بحق است  زیرا هر كسی كه نقدی دارد باید دلسوزانه آن را بیان كند.

  چرا آقای روحانی حاضر به كناره‌گیری نشد؟
خبر ندارم كه به روحانی گفتند كه كناره‌گیری كند یا نه. اما می‌دانم در نشست مشورتی، تصمیم گرفته شد یك نفر كنار برود و چون تصور می‌كردند ‌به هر دلیلی روحانی كناره‌گیری نمی‌كند،، از عارف درخواست شد كه صحنه انتخابات را ترك كند. ممكن است كسی از روحانی خواسته باشد كناره‌گیری كند اما من خبر ندارم.

  بحث ورود احمدی‌نژاد به انتخابات میاندوره‌ای و مجلس دهم نیز مطرح است. آیا او اقبالی خواهد داشت؟
 به هر حال احمدی‌نژاد و طیف او هم، طرفدار دارد و این قابل انكار نیست. اما بعید می‌دانم كه مردم آگاه و هوشیار كه هشت سال كج‌اندیشی‌ها، كجروی‌ها و اختلاس‌ها را شاهد بودند، بخواهند بار دیگر به رئیس دولت نهم و دهم اقبالی نشان دهند. همچنان، احمدی‌نژاد و اطرافیان او، پرونده‌های قضایی، مالی و اختلاس دارند، مردم باشعورتر از آن هستند كه بخواهند بار دیگر به آنها اعتماد كنند. از سوی دستگاه‌های تایید كننده صلاحیت، ‌اعم از هیات اجرایی و نظارت بر انتخابات مجلس، قانونا باید افراد را احراز صلاحیت كنند. آنها باید از مراجع چهارگانه یعنی وزارت اطلاعات، دستگاه قضایی، نیروی انتظامی و ثبت احوال استعلام كنند.

 

كسانی كه پرونده آنها در دادگاه مفتوح است یا بعضا قرار مجرمیت برای آنها صادر شده چگونه تایید صلاحیت خواهند شد؟ اعتقاد دارم، اولا مردم رویكردی به آنها ندارند و می‌دانند ضربه‌هایی كه به كشور در طول هشت سال گذشته وارد شده است تا 10 سال دیگر قابل جبران نیست، ثانیا صلاحیت این آقایان به هیچ وجه نباید تایید شود و شایستگی تایید صلاحیت را نخواهند داشت.

  برای انتخابات مجلس دهم كاندیدا می‌شوید؟
هنوز تصمیمی نگرفته‌ام. ما تلاش داریم زمینه فراهم شود افراد شایسته وارد صحنه انتخابات شوند. تا آن زمان ببینیم چه شرایطی پیش می‌آید وبعد درباره كاندیدا شدن خودم تصمیم می‌گیرم.
  حزب اعتماد  ملی برای ورود به مجلس تحركی دارد؟
 حزب اعتماد ملی در شرایط خاصی به‌سر می‌برد. نه به صورت رسمی فعال است و نه منحل، منتظر شرایط بهتری است. علاوه بر این حزب تصمیم ندارد به صورت انفرادی وارد صحنه انتخابات شود و می‌خواهد با سایر احزاب اصلاح‌طلب لیست ارائه كند. به صورت گروهی زمینه سازی برای ورود به انتخابات مجلس در حال انجام است.

بعید می‌دانم كه مردم  بخواهند بار دیگر به احمدی‌نژاد رای دهند

 پایداری، اصولگرایان و لاریجانی را قبول ندارند

 افراطی‌ها تلاش دارند لاریجانی را بینداز و حدادعادل را رئیس كنند تا بهتر به مقاصدشان دست یابند

 كافی است در مجلس  30 نفر دست به دست هم دهند تا اكثریت مجلس از دولتی حمایت نكند

 دولت به تنهایی نمی‌تواند مجلس را اصلاح و در مسیر خود قرار دهد

 پایداری ریشه ندارد

  اصولگرایان چون روحانی را كاندیدای خود نمی‌دانند، انگیزه قوی برای حمایت از دولت ندارند

 حزب اعتماد ملی می‌خواهد با سایر احزاب اصلاح‌طلب برای انتخابات مجلس لیست ارائه كند

 جریان احمدی‌نژاد شایستگی تایید صلاحیت را ندارند

معلوم  نیست به لاریجانی اجازه دهند تا پایان این دوره از مجلس، ‌ریاستش برقرار باشد

 اگر عارف كناره‌گیری نمی‌كرد، روحانی رای نمی‌آورد و اصلاح‌طلبان پیروز نمی‌شدند

 هواداران دولت باید با اصلاح‌طلبان ائتلاف كنند تا در انتخابات مجلس موفق شوند

  بدترین وضع  برای دولت این است كه بخواهد مستقیم در انتخابات دخالت كند

     اخبار سیاسی - قانون

ویدیو مرتبط :
کدام یک گزینه رهبری بودند؛ قالیباف، جلیلی، حداد، ولایتی یا روحانی؟ - 1

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

حذف خاتمی از گزینه های ریاست جمهوری اصلاح طلبان؟

حذف خاتمی از گزینه های ریاست جمهوری اصلاح طلبان؟

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

سخنگوی فراکسیون خط امام مجلس معتقد است، اصلاح طلبان باید ضمن پرهیز از اتلاف وقت هر چه سریع‌تر کارهای انتخاباتی خود را آغاز کرده و کاندیدای مورد نظر را اعلام کنند.

 

به گزارش خبرآنلاین؛ داریوش قنبری، در واکنش به برخی اظهارات مبنی بر حضور محمدرضا عارف به عنوان یکی از گزینه‌های احتمالی اصلاح طلبان برای انتخابات سال آینده ریاست جمهوری،گفت: اگر چه در این زمینه اطلاع چندانی ندارم، ولی معتقدم اصلاح طلبان دیگر نمی‌توانند نسبت به انتخابات ریاست جمهوری بی‌تفاوت باشند.

 

قنبری با اشاره به نام محمدرضا عارف، عبداله نوری و خرازی به عنوان گزینه‌های احتمالی اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری خاطر نشان کرد: علاوه بر این‌ها می‌توان از چهره‌های دیگری همچون سید حسن خمینی نیز یاد کرد. ضمن اینکه باید ببینیم که نهایتا کدامیک پا به عرصه انتخابات خواهند گذاشت.

 

سخنگوی فراکسیون خط امام مجلس با تاکید بر ضرورت سازماندهی تشکیلاتی اصلاح طلبان، گفت: حضور اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده نباید مثل انتخابات فعلی مجلس باشد.

وی افزود: با توجه به اینکه تشکیلات اصلاح طلبان دچار نوعی از هم گسیختگی شده است، بنابراین پیش از مشخص شدن فرد خاصی باید سازماندهی تشکیلاتی اصلاح طلبان در دستور کار قرار گیرد.

قنبری در پایان خاطر نشان کرد: با توجه به زمان اندکی که باقی مانده است، اصلاح طلبان باید ضمن تجدید سازمان و کسب آمادگی برای حضور در انتخابات روی چهره‌ای که از مقبولیت بالاتری برخوردار است، سرمایه گذاری کنند./انتخاب