کنترل موشک‌های هسته ای با فلاپی‌دیسک

سازمان دفاع آمریکا برای انجام پرتاب های موشکی اش از جمله بمب های هسته ای و موشک های بالستیک، هنوز سیسم کامپیوتری پیش از تاریخ فلاپی دیسک استفاده می کند.

وب سایت دیجیاتو - محسن وفانژاد: گزارش جدیدی که اخیرا منتشر شده نشان می دهد بخش اعظمی از موشک های هسته ایالات متحده آمریکا هنوز توسط تکنولوژی دهه 70 دیسک های فلاپی 8 اینچی کنترل می شوند.

بر اساس این گزارش، سازمان دفاع آمریکا برای انجام پرتاب های موشکی اش از جمله بمب های هسته ای و موشک های بالستیک، هنوز سیسم کامپیوتری پیش از تاریخ فلاپی دیسک استفاده می کند. در واقع سیستم ها بر آن اساس توسعه یافته بودند و طی نیم قرن، هیچ تغییری ایجاد نشده است.

در همین خبر آمده که 61 میلیارد دلار مالیات سالانه ای که آمریکایی ها می پردازند خرج چه می شود. والری هندرسون، سخنگوی پنتاگون توضیح می دهد که این سیستم باقی می ماند و تغییری نمی کند چون هنوز کارایی کاملی دارد و لزومی به تغییر دیده نمی شود. فلاپی دیسک ها حجم حافظه 237.25 کیلوبایتی را می توانند درون خود نگه دارند، چیزی در حدود 15 ثانیه صدا، یکی-دو ثانیه ویدیو و دو-سه عکس نسبتا با کیفیت بزرگ.

اگر بخواهید این دیسک ها را با حافظه های 32 گیگابایتی مقایسه کنید، نیازمند 130 هزار دیسک فلاپی هستید. حالا این دیسک ها را روی هم بگذارید تا ارتفاع شان به 200 متر برسد. با این حال، هندرسون می گوید تا اواخر سال 2017 برنامه دارند تا فلاپی ها را حذف کرده و سیستم های پیشرفته تری را جایگزین کنند.

حمله به مثلث هسته ای ایران شروع شده است ؛ منتظر بمب و موشک نباشیم!

در این هفته دوباره دانشمندان هسته ای کشورمان مورد هدف عملیات تروریستی قرار گرفتند که در نتیجه، یک نفر به شهید و  نفر دیگر زخمی شد.

روز دوشنبه گذشته بر اثر انفجار بمب چسبان در خودروی حامل مهندس مجید شهریاری وی به شهادت می رسد. این بمب توسط یک موتور سوار ناشناس به در این خودرو ی در حال حرکت چسبیده شد و لحظاتی بعد منفجر شد.

با اختلاف یک ساعت ، در عملیات مشابهی یکی دیگر از دانشمندان هسته ای ایران یعنی دکتر عباسی در عملیات مشابهی مورد هدف قرار گرفت اما جان سالم به در برد.

پیش از این در دی ماه 88 مسعود علی محمدی دیگر دانشمند هسته ای ایران نیز در حادثه بمب گذاری، به شهادت رسیده بود.

به نظر می رسد مخالفان برنامه هسته ای ایران، شیوه حذف دانشمندان هسته ای کشورمان را به صورت جدی دنبال می کنند و در این مسیر تاکنون با موفقیت هایی نیز روبه رو بوده اند.

هم اکنون روند هسته ای ایران مرحله به شدت حساسی را تجربه می کند. آمریکا، غرب و اسرائیل با تمام وجود و توان به دنبال توقف یا کند کردن حرکت هسته ای ایران هستند. آنها به این نتیجه رسیده اند که به هر شکل ممکن می بایست از هسته ای شدن ایران جلوگیری کنند یا این روند را به تاخیر بکشانند و البته در مقابل، تهران نیز بر طی سریع این مسیر با وجود مخالفت ها و کارشکنی های غرب تاکید می کند.

همچنین آمریکا، اروپا و اسرائیل به این نتیجه رسیده اند که توقف کامل برنامه هسته ای ایران در شرایطی فعلی غیرممکن است و شیوه هایی مانند تحریم های همه جانبه نیز تاثیر گذار نیست.

مخالفان برنامه هسته ای ایران معتقدند تنها راه توقف پشرفت هسته ای ایران، براندازی حکومت ایران است که این موضوع نیز تنها با موفقیت حمله نظامی با هدف براندازی، محقق می شود و بس. این حمله نظامی نیز نمی تواند تنها به حملات موشکی یا هوایی محدود شود و منوط  به ورود نیروهای زمینی خارجی به داخل خاک کشورمان است که در چنین طرحی، اسرائیل قدرت اجرای ان  را ندارد و آمریکا نیز شرایط را برای چنین اقدامی مهیا نمی بیند و دورنمای موفقیت آمیزی برا آن ندارد.

ایران به دلیل قدرت های ذاتی خود مانند مساحت زیاد، دسترستی گسترده به آب های آزاد و جمعیت بالا و قدرت های اکتسابی مانند داشتن نیروی نظامی و شبه نظامی گسترده ، ورزیدگی نیروهای نظامی ، داشتن سامانه های موشکی دور برد، نفوذ منطقه ای حتی در مرزهای اسرائیل و... توان مقابله و جلوگیری از سقوط دولت مرکزی را دارد.

بمباران ها یا حملات موشکی بیگانه علیه تاسیسات هسته ای ایران نیز نمی تواند این برنامه را متوقف کند چرا که این فعالیت ها در ایران بومی شده و ایران با در اختیار داشتن دانشمندان هسته ای، حتی اگر تمامی تاسیسات هسته ای ایران نابود شوند دوباره می تواند از نو و از صفر برنامه هسته ای خود را از سربگیرد لذا آنچه در این جا اتفاق می افتد نه توقف برنامه هسته ای بلکه تاخیر آن است.

علاوه بر این، حملات هوایی و موشکی برای نابودی تاسیسات هسته ای، با نتایج غیرقابل پیش بینی روبه رو هستند و می تواند امنیت آمریکا و اسرائیل را به خطر بیاندازد لذا دشمنان با توجه به این موضوع، فعلا گزینه بمباران تاسیسات هسته ای ایران را در دستور کار خود ندارند.

مخالفان برنامه هسته ای ایران با قطع امید از توقف کامل این برنامه، شیوه هایی را برای کند کردن حرکت پیشرفت های هسته ای ایران اجرا می کنند. تحریم های گسترده یکی از این شیوه هاست که اصولا غرب و تحریم کنندگان تلاش می کنند با افزایش هزینه ها برای ایران، هزینه تمام شده هسته ای شدن را افزایش دهند و هسته ای شدن ایران را برای دولت مرکزی از لحاظ اقتصادی و تبع آن سیاسی و اجتماعی، گران کنند ؛ آنقدر گران شود که دولت ایران دست از برنامه هسته ای بکشد یا سرعت رشد این برنامه کاهش یابد. این موضوع می تواند مانند لیبی نتیجه دهد و مانند کره شمالی بی اثر باشد که البته تهران ، در مواجهه با تحریم ها ، بر عزم جدی تر خود برای هسته شدن ، تاکیدات بیشتری کرده است.

در چنین شرایطی که حملات مستقیم نظامی ، چاره کار نیست ، حملات ویروس های رایانه ای به عنوان  عملیات جایگزین برای کند کردن برنامه هسته ای ایران  مطرح شده است که به نظر می رسد ا حدی، برنامه هسته ای ایران را درگیر خود کرده و محمود احمدی نژاد رئیس جمهور نیز در سخنان  اخیر خود به تاثیر گذاری محدود آن اشاره کرد.

در این میان ، علاوه بر حملات سایبری ، یکی از مهمترین راه ها برای کند کردن پیشرفت هسته ای ایران، شیوه کشتار مغزهای متفکر برنامه هسته ای ایران و حذف آنهاست. این حذف می توان با تطمیع و خارج کردن آنها از سیکل برنامه هسته ای ایران به صورت خارج کردن آنها از کشور یا منزوی و دور کردن شان از برنامه هسته ای ایران و نهایتاً به شکل ترور و حذف فیزیکی آنها باشد.

برنامه هسته ای  مثلثی با سه ضلع است:  اول تاسیسات هسته ای که در مکان های مختلف مستقر هستند. دوم: دانشمندان هسته ای ایرانی و سوم حکومت پیگیر و حامی پیشرفت برنامه هسته ای ایران.

ضلع های دوم (دانشمندان) و سوم (حکومت) نسبت به بخش اول (تاسیسات) مهم ترند.  نابودی بخش سوم برای غرب امکان عملی  ندارد و لذا غرب آسیب رساندن به دو ضلع اول و دوم را آغاز کرده است.

یعنی از یک سو سعی می کند به طرق غیر نظامی، در فعالیت تاسیسات هسته ای ایران مانع ایجاد کند مانند ورود ویروس رایانه ای استاکس نت یا فروش غیرمستقیم تجهیزات غیراستاندارد هسته ای به ایران و همزمان دانشمندان هسته ای ایران را مورد هدف قرار دهد.

از سوی دیگر سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که چرا با وجود آگاهی نسبت به در خطر بودن جان دانشمندان اتمی ایران، برای حفظ جان آنان تدبیری اندیشیده نمی شود؟ آیا واقعا یک کارشناس و اندیشمند هسته ای به راحتی به دست آمده یا اینکه به راحتی قابل جایگزینی است که اینگونه بدون محافظ و حمایت در اختیار تروریست ها قرار می گیرند.

البته برخی مسوولان در اظهارات جسته و گریخته ای مدعی شدند که از جان این دانشمندان محافظت می شده است که در این صورت ، باید پرسید که این چه جور محافظتی است که در روز روشن ، دو دانشمند برجسته را ترور می کنند و در می روند؟!

همچنین براساس اطلاعات منتشر شده مهندس شهریاری دانشمند هسته ای که روز دوشنبه ترور شد جایگزین مهندس علی محمدی نماینده ایران در طرح علمی مشترک سزامی بود. سزامی پروژه علمی منطقه ای است که علاوه بر ایران و دیگر کشورها، اسرائیل نیز در آن مشارکت دارد.

به نظر می رسد با عضویت این افراد به نمایندگی از ایران در طرح علمی سزامی، به راحتی اطلاعات آنان در اختیار اسرائیل قرار می گیرد تا آنها بتوانند به ترور دانشمندان هسته ای ایران بپردازند.

به طور حتم دیگر دانشمندان ایرانی معرفی شده برای طرح سزامی نیز در صف نوب حذف فیزیکی قرار دارند و تامین امنیت آنها در شرایط فعلی لازم است.

اسرائیل و آمریکا جنگ علیه برنامه هسته ای ایران را آغاز کرده اند. جنگ، فقط بمباران تاسیسات هسته ای نیست چرا که در این صورت، دانشمندان و مغزهای هسته ای ایرانی، آنها را دوباره خواهند ساخت. جنگ مهم تر، نابودی و حذف همان مغزهای سازنده تاسیسات هسته ای و پیش برنده برنامه هسته ای است.

مقامات مسئول لازم است این بعد از جنگ هسته ای را نیز جدی گرفته، در شناسایی و تشخیص اطلاعات محرمانه و حفظ آنها و حفاظت از جان مغزهای هسته ای، بازنگری کرده و به حریف اجازه میانداری در این زمینه را ندهند....../تحلیل:عصرایران