کارگران در کدام استان‌ها سخت‌تر زندگی می‌کنند؟

تحلیل ارقام ارائه شده توسط مرکز آمار ایران نشان می‌دهد پایه دستمزد کارگران شاغل در تهران به همراه یارانه دریافتی آن‌ها طی سال جاری حدود ۲۴درصد از هزینه‌های زندگی آنان را پوشش داده است اما کارگران سیستان و بلوچستان با همین میزان دستمزد توانسته‌اند حدود ۷۴درصد از متوسط هزینه‌های زندگی‌ شهری در این استان را بپردازند.

به گزارش ایلنا، مبنای این تحلیل، جدول شماره ۴۹ از آخرین گزارش بررسی بودجه خانوار در مناطق شهری ایران که در سال ۹۲ منتشر شد قرار گرفته است که با لحاظ کردن تورم ۱۱/۸۷درصدی ۹ ماه ابتدایی سال ۹۳، میزان پوشش پایه مزد قانونی در هزینه‌های یک خانوار شهری براساس تعداد متوسط خانوار در هر استان محاسبه شده است.

جدولی که ایلنا تهیه کرده است نشان می‌دهد که بالا‌ترین سطح زندگی خانوار کارگری در مقایسه با سطح متوسط سایر خانوارهای استان مربوط به سیستان و بلوچستان است که هر خانوار کارگری ۷۳/۹۱ درصد از قدرت خرید متوسط سایر خانوارهای استان را داراست و کمترین سطح زندگی برای خانوار کارگری در مقایسه با متوسط سایر خانوارهای استان مربوط به تهران است که خانوار کارگری ساکن در این استان، کمتر از یک‌چهارم قدرت خرید و سطح زندگی متوسط سایر خانوار‌ها را دارد.

جدول مذکور از این واقعیت پرده برمی‌دارد که دستمزد ماهانه کارگران حداقل‌بگیر تنها در دو استان هرمزگان و سیستان‌وبلوچستان پوشش دهنده دوسوم (۶۶ درصد) تا سه‌چهارم (۷۵ درصد) هزینه‌های متوسط زندگی شهری است. این ارقام به ویژه در چنین استان‌هایی بیش از آنکه نشان‌دهنده سطح رفاه خانوار کارگری باشد، نشان‌دهنده برقراری نوعی عدالت در توزیع فقر در این مناطق است.

ارقام جدول مذکور بر این حقیقت صحه می‌گذارند که هر چه به استان‌های - به نسبت - مرفه‌تر نزدیک می‌شویم، فاصله بین دستمزد کارگران و هزینه‌های زندگی آنان افزایش می‌یابد. در حکم نمونه دستمزد کارگران حداقل‌بگیر در استان‌های لرستان، خراسان شمالی و کرمانشاه پوشش‌دهنده نصف (۵۰درصد) تا دوسوم (۶۶درصد) هزینه متوسط خانوار استان است و این در حالی است که مزد کارگران در استان‌های خراسان رضوی، زنجان، آذربایجان غربی، قم، خوزستان، گلستان، کردستان، یزد، همدان، اردبیل، آذربایجان شرقی، بوشهر، خراسان جنوبی، مرکزی، مازندران، کرمان، ایلام، چهارمحال و بختیاری، سمنان، فارس، البرز، گیلان، قزوین و کهگیلویه و بویراحمد به میزان یک‌سوم (۳۳درصد) تا یک دوم (۵۰درصد) از هزینه متوسط خانوار استان کفاف می‌دهد.

نگاهی به استان‌هایی که بیشترین فاصله بین دستمزدکارگران و هزینه‌های متوسط زندگی شهری در آن‌ها حاکم است جای تردیدی باقی‌ نمی‌گذارد که رقم تعیین شده برای دستمزد سال جاری بر فاصله طبقاتی در استان‌هایی چون تهران و اصفهان افزوده است به طوری که درآمد کارگران در این دو استان حدود یک سوم از هزینه‌های زندگیشان را پوشش داده و در مقابل فقر را به صورت عادلانه‌ای در استان‌های محروم کشور بین تمامی اقشار توزیع کرده است.

 

 اخبار اقتصادی - ایلنا

 

ویدیو مرتبط :
آگاه کردن مردم از زندگی سخت کارگران با یک ابتکار جالب

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نگاه مثبت به زندگی در سخت ترین شرایط

 

 

تقدیم به همه اونایی که کیف می کنم غرشونو می شنوم، ولی واقعا حق داریم غر بزنیم؟!

 

 

هیج وقت دکتر ها نفهمیدند که چرا جسیکا در لحظه تولد دست نداشت. خودش هم نمیداند اما زندگی کردنش، آنهم بدون دست برای ما آدم ها حاوی پیامی است که کاملا گویاست ... جسیکا کاکس متولد 1983 در آریزونای آمریکا اولین شخصی بود که مجوز خلبانی بدون دست در جهان را کسب کرد. او همچنین به عنوان اولین دارنده کمربند سیاه در تکواندو است. جسیکا در حال حاضر دارای مدرک کارشناسی در رشته روانشناسی از دانشگاه آریزونا ست و به عنوان سخنران انگیزشی فعالیت می کند. جسیکا بر این باور است که با ترکیب خلاقیت، پایداری، شهامت و بی باکی، هیچ چیز غیر ممکن نیست.

او از همان لحظه اول بدون دست پا به دنیای ما گذاشت

 

 

بدون دست هم میتوان رشد کرد و بزرگ شد

 

میتوان سخت ترین کارها را انجام داد حتی اگر به نظر غیر ممکن باشند

 

 

نداشتن دو دست مانعی برای ورزش مورد علاقه ایجاد نمی كند

 

 

بدون دست هم میتوان زیبایی را تجربه كرد و هم با زشتی جنگید

 

 

برای پرواز کردن دست ها کار ساز نیست. برای پرواز بال میخواهی و جسیکا بالهایش را در اراده خود دارد

 

 

داستان زندگی و روزمرگی همچنان ادامه دارد. پس چرا مبارزه نکنی؟

 

 

كارها و علاقه مندی های دیگر را نیز نمی توان به فراموشی سپرد

 

بدون دست هم میتوان پرواز کرد. اما من که دست دارم چی؟ آیا من هم اراده آهنین و روح پرواز را دارم؟

 

او هم میتواند در برابر ناملایمات دنیا از خودش دفاع کند

 

 

برای آنان که در امتحان شهری بارها رد شدند تا گواهینامه گرفتند جسیکا حرفی دارد که در این عکس میتوان خواند و شاید هم شنید

 

 

شاید بتوان اینگونه هم نامه های عاشقانه نوشت

 

 

می توان با دست هایی که اصلا وجود ندارند دیگران را در آغوش گرفت و برایشان از راز های سر به مهر و تقدیر های تغییر ناپذیر سخن گفت.

 

 

وقت آن است که باور کنیم یک معلول جسمی هم میتواند در مسابقه دو صد متر المپیک مــدال طلا را به گردن بیاویزد. وقت آن است که چشم ها را باز کنیم و با جرات به مبارزه با دنیا برخیزیم. عکس های جسیکا با ما سخن میگویند. به پاس تمام لحظات عمر می توان به زندگی لبخند زد و به هر شكل ممكن - از جمله ایجاد حس اعتماد به نفس - به راز خواستن و توانستن پی برد!