می‌خواستند از احمدی‌نژاد انتقام بگیرند

ناگفته‌های تشكیل وزارت ورزش و جوانان در گفت‌وگو با علیرضا دهقان
می‌خواستند از احمدی‌نژاد انتقام بگیرند

وزارت ورزش و جوانان به عنوان جوان‌ترین وزارتخانه موجود در جمهوری اسلامی اواسط چهار ساله دوم عمر دولت محمود احمدی‌نژاد و با اصرار نمایندگان مجلس و البته انكار رئیس دولت وقت تاسیس شد.

 

وزارتخانه‌ای كه از محل ادغام دو سازمان ملی جوانان و تربیت بدنی شكل گرفت و اتفاقا هیچگاه نتوانست كاركردهای مثبت سایر وزارتخانه‌ها را در سیستم اجرایی كشور داشته باشد.

 

با پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و به روی كار آمدن دولت «تدبیر و امید» یكی از زمزمه‌هایی كه از همان ابتدا در بین جامعه ورزش به گوش رسید، بحث انحلال وزارت ورزش و جوانان بود. موضوعی كه اتفاقا قرار بود در دستور كار مسعود سلطانی‌فر به عنوان وزیر ورزش و جوانان دولت روحانی قرار بگیرد اما بعد از عدم اعتماد مجلس به او خود به خود منتفی شد.

نبود پشتوانه علمی، سیاسی بودن روند تشكیل این وزارتخانه و مهم‌تر از همه رای احساسی بسیاری از نمایندگان به ادغام دو سازمان ملی جوانان و تربیت بدنی از جمله مواردی است كه امروز وزارت ورزش و جوانان را به لبه پرتگاه انحلال نزدیك و نزدیك‌تر می‌كند.

 

هرچند كه علی‌رضا دهقان به عنوان یكی از طراحان تشكیل وزارت ورزش در مجلس هشتم پای «انتقام‌گیری از محمود احمدی‌نژاد» را به تشكیل این وزارتخانه و ادغام دو سازمان یاد شده باز می‌كند. 

 

با این همه اگرچه شاید موضوع انحلال وزارت ورزش و جوانان و تفكیك حوزه جوانان از ورزش به این زودی در دستور كار دولت و مجلس نباشد اما اصلا بعید نیست بعد از ایجاد ثبات در ورزش و دولت یازدهم، حسن روحانی با ارائه یك لایحه به ساختمان بهارستان برود و خواستار انحلال این وزارتخانه جوان شود.

 

علیرضا دهقان نماینده مردم ایذه و باغملك در مجلس كه اتفاقا سابقه‌ای طولانی در عرصه رسانه هم دارد و برای جامعه رسانه‌ای كاملا چهره‌ای شناخته شده است، ظهر یك روز تابستانی با حضور در تحریریه روزنامه «قانون» علاوه بر تشریح جزئیات روند تشكیل وزارت ورزش و جوانان تفكیك دو بخش جوانان و ورزش را در دولت روحانی بعید ندانست. مشروح این گفت‌وگو در زیر آمده است:

آقای دهقان! فكر می‌كنید انگیزه مجلس نهم از این همه اصرار و تاكید برای تشكیل وزارت ورزش و جوانان چه بود؟
شخصا نگاهم این است كه فكر می‌كنم مجلس از معدود جاهایی است كه در آن می‌توان كار ماندگار كرد. ما به دنبال یك اقدام ماندگار برای ورزش كشور بودیم و از همین رو اندیشه طرح چنین مسئله‌ای به ذهن‌مان افتاد.

 

امروز در كشور ما وزارتخانه‌هایی مثل بهداشت و درمان، راه و شهرسازی، وزارت خارجه و... با سال‌ها قدمت و با نگاهی تخصصی امور جاری مملكت را پیگری می‌كنند. ما می‌خواستیم با توجه به رشد ورزش در دو حوزه همگانی و قهرمانی در دنیا این بخش در ایران را هم به شكلی تشكیلاتی‌تر اداره كنیم.

 

شما قطعا می‌دانید كه امروز در دنیا بسیاری از كشورها بخش زیادی از ضعف‌های خود را از طریق موفقیت در ورزش پوشش می‌دهند. مثلا شما به آلمان بعد از جنگ جهانی دوم نگاه كنید و شرایط كنونی این كشور را هم ببینید. ورزش یكی از اولین بخش هایی بود كه این كشور سرمایه‌گذاری در آن را آغاز كرد. یا برزیل و آرژانتین. این دو كشور شاید در عرصه سیاست حرف چندانی برای گفتن نداشته باشند اما با ورزش‌شان همیشه نام خود را بر سر زبان‌ها حفظ می‌كنند.

اما خیلی‌ها اعتقاد دارند با اداره ورزش به شكل یكی از معاونت‌های ریاست جمهوری هم می‌شد این هدف‌ها را دنبال كرد. كما اینكه همین نگاه شاید در گذشته ورزش كشور هم وجود داشت؟
ما منكر زیرساخت‌های ساخته شده پیش از تشكیل وزارت ورزش نبودیم. چه اینكه اعتقاد هم داشتیم ورزش‌مان در مسیر پیشرفت و موفقیت هم هست. ما در یك نگاه جامع سعی داشتیم برای ورزش هم به مثابه سایر وزارت‌خانه‌ها یك فكر اساسی بكنیم.

 

سازمان تربیت بدنی حتما می دانید كه ساختارش بر می‌گشت به سال‌های قبل از انقلاب. در كنار این معمولا از آنجایی كه رئیس این سازمان نیازی به رای اعتماد مجلس نداشت رئیس جمهور به خودش اجازه می‌داد معمولا این حوزه را با فردی خاص كه خودش دوست داشت اداره كند.

 

این نگاه البته به قبل از انقلاب بر می‌گشت اما با پیروزی انقلاب نگاه به ورزش به یك نگاه انتهایی تغییر یافت. به این شكل كه یك رئیس جمهور بعد از گرفتن رای مردم در ابتدا همه وزرایش را انتخاب و در نهایت یك نفر كه اغلب هم غیر مرتبط با این حوزه بود را برای ورزش انتخاب می‌كرد. متاسفانه این نگاه به شدت آزار می داد، هم جامعه ورزش را و هم نمایندگانی مثل ما را كه نگاهی تخصصی به حوزه ورزش داشتیم.

اما با همه این تفاسیر این وزارت‌خانه جواب نداد و امروز تقریبا اغلب قریب به اتفاق نمایندگان و جامعه ورزش از تشكیل این وزارتخانه پشیمانند؟
ما از ابتدا هم موافق تشكیل وزارت ورزش و جوانان نبودیم. ما می خواستیم صرفا وزارت ورزش تشكیل شود اما برخی دوستان، حوزه جوانان را هم به آن چسباندند.

 

البته استدلال‌شان این بود كه این در راستای همان كوچك‌سازی دولت است. شاید برخی زیرساخت‌ها برای تشكیل این وزارتخانه هنوز مهیا نبود.

 

اما ما به عنوان طراحان این وزارتخانه می خواستیم همانطور كه رئیس جمهور باید یك پزشك را برای وزارت بهداشت به مجلس معرفی می‌كرد، یك شخص مرتبط با ورزش را هم برای این وزاتخانه انتخاب می كرد.

اما همین مجلسی كه شما به تخصص‌گرایی در آن اعتقاد داشتید حاضر نشد به حمید سجادی منهای انتقاداتی كه به سبك مدیرتی‌اش وجود دارد، به عنوان یك شخصیت و مدیر ورزشی رای اعتماد بدهد. اگر صادقانه نگاه كنیم، قبول دارید این وزارت‌خانه با انگیزه و نیات سیاسی تشكیل شد؟
در بحث جوانان با بحث شما موافقم و نیات سیاسی پشت آن بود اما در بحث ورزش واقعیت همان چیزی است كه گفتم. به این بخش صحبت‌های من توجه كنید كه ما موافق ادغام سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان نبودیم. موضوع جوانان خود یك بخش مجزا و یك طیف بزرگ را شامل می‌شود.

 

یك جوان ممكن است ورزش را دوست داشته باشد اما قطعا اولویتش در جامعه ورزش نیست. یك جوان اول تحصیلات عالیه و شغل می خواهد بعد باید مسكن داشته باشد و سپس ازدواج كند.  به نظرتان چگونه می‌شود با یك معاونت در یك وزارتخانه چنین خواسته‌هایی را تامین كرد.

شخصا فكر می‌كنم تشكیل این وزارتخانه از سوی برخی نمایندگان مجلس نوعی انتقام‌گیری از محمود احمدی‌نژاد بود. این را می‌پذیرید؟
در بحث جوانان قطعا یك انتقام‌گیری از رئیس جمهور وقت بود اما در بحث ورزش وا... كه ما هدف‌مان به روز كردن این بخش بود.

جناح خاصی این جریان را هدایت می‌كرد؟
نه اینكه بخواهم جناح یا گروهی را متهم كنم اما خیلی از دوستان صمیمی یا به اصطلاح «جون جونی» محمود احمدی‌نژاد هم بودند كه به شدت خودشان را موافق ادغام و تشكیل این وزارتخانه نشان دادند. البته من در اینجا یك گله هم از آقای بذرپاش داشته باشم. ایشان در آن روزگار به خاطر بی‌مهری‌هایی كه در دولت دیده بود موافق ادغام سازمان ملی جوانان و سازمان تربیت بدنی بود اما جالب است كه امروز در ردای نماینده مردم تهران مخالف ادامه كار این وزارتخانه است.

با این نظر كه این وزارتخانه نتوانست ایده‌ال‌ها را فراهم كند موافقید؟
صد در صد موافقم.

به اینكه چرا مجلس مثلا تخصص‌گرای هشتم به حمید سجادی رای نداد پاسخ نگفتید؟
دو بحث در مورد حمید سجادی وجود داشت. اول اینكه ایشان انتقادات زیادی به نحوه مدیریت‌اش وارد بود ما انتظار داشتیم سجادی  در جایگاه شخصی كه به مثابه ریگ‌های ته آب، همیشه در ورزش می‌ماند، عمل كند.

 

بحث مهم‌تر در مورد رای نیاوردن سجادی خود رئیس جمهور وقت بود. احمدی‌نژاد در بحث تشكیل وزارت ورزش و جوانان بسیار با مجلس بد تا كرد. همه شما دیدید با این وجود كه مجلس این طرح را مصوب و شورای نگهبان هم آن را تایید كرده بود اما رئیس دولت حاضر به تشكیل این وزارتخانه نبود و دائما به انحای مختلف از اجرای قانون سر باز می‌زد.

 

به‌علاوه احمدی نژاد پیش از معرفی سجادی به عنوان وزیر پیشنهادی این وزارتخانه نطق بسیار تندی كرد كه همه نمایندگان به آن واكنش منفی نشان دادند. ما برای تن دادن دولت به وزارت ورزش و جوانان حتی مجبور شدیم حساب این وزارتخانه را ببندیم تا نهایتا رئیس دولت دهم راضی شود وزارت ورزش و جوانان را تشكیل دهد.

 

به نظر می‌رسد با بروز این شرایط هر كسی غیر از حمید سجادی هم كه بود از مجلس رای اعتماد نمی‌گرفت؟
قطعا همین‌طور است. جو خیلی بدی در مجلس ایجاد شده بود. ای كاش احمدی نژاد ابتدا محمد عباسی را معرفی می كرد و سپس رو به حمید سجادی می‌آورد.

 

اما همین مجلس بلافاصله با دادن رای اعتماد به محمد عباسی دومین اشتباه بزرگش را مرتكب شد...
به هر حال ورزش در شرایط حادی قرار داشت. المپیك لندن داشت از راه می‌رسید و تقریبا چرخ حركت ورزش كشور از حركت ایستاده بود. فدراسیون‌ها آه در بساط نداشتند و مدیران كل استان‌ها هم نمایندگان شهرشان را تحت فشار گذاشته بودند.

 

به نظرم عباسی واقعا شانس آورد. او در وزارت تعاون هم عملكرد ضعیفی داشت اما نمایندگان به خاطر برخی مصالح كشور به او رای دادند. شخصا از رای گرفتن عباسی پشیمانم و همیشه می‌گویم ای كاش می‌شد به یك شكلی جلوی رای گرفتن او را می‌گرفتم.

 

عباسی در طول مدت حضورش در وزارت ورزش ضعف‌های زیادی داشت. ایشان هم برای فوتبال و هم برای كشتی‌، قایقرانی، شنا، تیر‌وكمان و دوچرخه‌سواری مشكلات بیشماری به وجود آورد. ضمن آنكه اگر واقعی نگاه كنیم موفقیت های ورزش هم ربطی به او نداشت.

 

این روزها و با شروع به كار دولت حسن روحانی این بحث مطرح است كه شاید تشكیلات ورزش به شكل سابق برگردد یا بخش ورزش و جوانان از هم جدا شوند. فكر می‌كنید چنین اتفاقی رخ خواهد داد؟
به نظرم سخت است. ما قانون داریم كه دولت باید به سمت كوچك‌سازی حركت كند. مشكلاتی بر سر راه است اما شاید شدنی هم باشد.

 

یعنی این امكان وجود دارد كه وزارت ورزش و جوانان تبدیل به دو معاونت رئیس‌جمهور بشوند؟
خیر، منظور من وزارت ورزش به صورت انحصاری بود. خیلی بعید است سازمان تربیت بدنی دوباره احیا شود چون دنیا كم كم به سمت وزارت شدن می‌روند.

 

و به عنوان سوال پایانی هم فكر می‌كنید با توجه به شعار حسن روحانی در حوزه اقتصاد و پیشرفت این بخش، ورزش هم به لحاظ اقتصادی با شرایط بهتری نسبت به گذشته مواجه خواهد شد؟
به هر حال طبیعی است كه اگر دولت آقای روحانی بتواند قدری نقدینگی موجود در جامعه را سامان داده و در حوزه تحریم‌ها و سرمایه‌گذاران خارجی موفق عمل كند، حوزه ورزش هم به لحاظ اقتصادی قدری شرایط بهتری خواهد یافت./روزنامه قانون

ویدیو مرتبط :
استقبال از احمدی نژاد سال88 تبریز/احمدی نژاد کاش احمدی نژاد می ماندی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

باهنر:جلوی نماینده ها در زمان خانه نشینی احمدی نژاد را گرفتیم و الا می خواستند کارهای سنگین تری انجام دهند

 

 

 

محمدرضا باهنر، نایب‌رئیس‌ مجلس شورای اسلامی در واكنش به برخی انتقادات از عملكرد هیات رئیسه در خصوص طرح سوال از رئیس‌جمهور گفت: این هفته در هیات رئیسه با نماینده افرادی كه به دنبال سوال از رئیس‌جمهور هستند، جلسه‌ای می‌گذاریم و با چك كردن امضاهای باقی‌مانده، وضعیت سوال از رئیس‌جمهور را روشن می‌كنیم

باهنر با تاكید بر این‌كه سوال از رئیس‌جمهور به هیچ‌وجه تابو نیست، افزود: سوال از رئیس‌جمهور فرآیندی عادی است كه در قانون اساسی آمده و اصلا به نظر من، این سوال می‌تواند منتج به تبیین برخی مسائل شود و ممكن است به نفع رئیس‌جمهور شود و برخی از كارهای رئیس‌جمهور را روشن كند.

وی با بیان این‌كه ما در مجلس به دنبال رعایت دقیق آیین‌نامه هستیم، گفت: اگر ما سوال از رئیس‌جمهور را مطرح بكنیم و دو روز بعد، یك عده بیایند و بگویند مثلا ما 15 نفر امضایمان را پس می‌گیریم، این حركت قابل دفاع نیست.

نایب رئیس‌مجلس افزود: در مورد سوال از رئیس‌جمهور یك عده‌ای به ما مراجعه كردند و گفتند ما این سوال را زمانی به جریان انداختیم كه آقای احمدی‌نژاد رفت و خانه‌نشینی را انتخاب كرد و معلوم هم بود كه به چه دلیل این كار را انجام داد.

باهنر با تاكید بر این‌كه آن دلیل، به هیچ وجه برای نمایندگان قابل تحمل نبود، افزود: آنها حتی می‌خواستند در زمان خانه‌نشینی رئیس‌جمهور كارهای سنگین‌تری انجام دهند كه ما با خواهش و تمنا آب روی آتش آنها ریختیم و آنها را نگه داشتیم و گرنه اگر نمایندگان را رها می‌كردیم من فكر می‌كنم آنها یك هفته هم به رئیس‌جمهور مهلت نمی‌دادند كه بخواهد آن كار را انجام دهد. باهنر افزود: الان هم بحث همین است و عده‌‌ای می‌گویند ما زمانی این سوال را امضا كردیم كه آقای رئیس‌جمهور قهر كرده بود اما حالا كه ایشان سر كارش برگشته است ما هم اصراری بر ادامه سوال نداریم.

وی با اشاره به ادامه اصرار برخی نمایندگان بر سوال از رئیس‌جمهور گفت: چون این موضوع چندین بار هم تكرار شده است ما حتما در هیات رئیسه در این هفته جلسه‌ای تشكیل می‌دهیم و نماینده سوال‌كنندگان را اگر آقای مطهری یا فرد دیگری است دعوت می‌كنیم و با هم می‌نشینیم و امضا‌ها را چك می‌كنیم. وی افزود: البته برخی از آقایان سوال‌كننده، امضای خود را پس گرفته‌اند اما نمی‌خواهند اسمشان در رسانه‌ها منتشر شود، این حق نماینده است و دوستان باید تعهد بدهند پس از اطلاع از اسامی افرادی كه امضای خود را پس گرفته‌اند، آنها را رسانه‌ای نمی‌كنند.

باهنر با بیان این‌كه اگر بروند این اسامی را در سایت‌هایشان منتشر كنند، كم‌لطفی است، گفت: اما اگر بیایند و بنشینند تعهد بدهند كه فقط برای قانع شدن خودشان می‌خواهند آن وقت ما به آنها می‌گوییم چه كسانی امضای خودشان را پس گرفته‌اند. وی ادامه داد: بنابراین ما این هفته می‌نشینیم و امضاها را چك می‌كنیم اگر تعداد امضاكنندگان بیشتر از حدنصاب كه 74 امضاست رسید سوال از رئیس‌جمهور را به جریان می‌اندازیم. باهنر تاكید كرد: ممكن است ما الان این سوال را به مصلحت ندانیم، ولی قطعا اجرای آیین‌نامه مصلحت بالاتری از آن چیزهایی است كه ما تشخیص می‌دهیم.

علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس كه یكی از بانیان طرح سوال از رئیس‌جمهور است چند روز قبل با اعتقاد به این كه هیات رئیسه مجلس با تعلل در این زمینه دچار تخلف شده است، اعلام كرده بود كه در صورت ادامه چنین روندی از نمایندگی مجلس استعفا می‌دهد...../تحلیل:عصرایران