منطق کف‌گرگی علی مطهری

چند روز از حمله به علی مطهری در شیراز می‌گذرد. اما برخی رسانه‌های اصولگرا به جای محکوم نمودن این واقعه، رو سوی مطهری آورده و رفتار و گفتار وی را عامل حمله مهاجمان دانسته و می‌گویند این نتیجه نطق ناتمام او در مجلس است. چه راحت جای شاکی و متهم را عوض می‌کنند. معلوم نیست دوستان، داستان را عوضی شنیده‌اند یا ما را این‌قدر ساده‌لوح فرض کرده‌اند! جالب‌تر آن‌که می‌گویند این پاسخی به علی مطهری است که گفته بود: گاهی کف‌گرگی لازم است! باز هم مثل همیشه، جمله را ناقص روایت می‌کنند.

علی مطهری در پاسخ یکی از نمایندگان مجلس که به کنش دفاعی او در برابر نمایندگان مهاجم به وی در آن روز کذایی انتقاد کرده بود، نوشت: «اولاً کف‌گرگی در کار نبود، ثانیاً گاهی برای کسانی که می‌خواهند خفقان ایجاد کنند کف‌گرگی لازم است». پس اولاً مطهری اصلاً در آن روز از کف‌گرگی علیه نمایندگان مهاجم استفاده نکرده بود. ثانیاً حتی اگر استفاده هم کرده بود، اقدامی دفاعی بوده در برابر کسانی که می‌خواستند وی را از جایگاه ناطق به زیر بکشند.

فارغ از جنجال‌ها و هیاهوهای رسانه‌ای، چرا گاهی کار به جایی می‌کشد که مظلوم مجبور می‌شود خود اقدام به دفاع نماید؟ بی‌شک آقایان این آیه کریمه را فراموش نکرده‌اند که «خدا بلند کردن صدا به بدگویی را دوست ندارد، مگر از کسی که به او ستمی شده باشد»(آیه 148 سوره نسا). فلسفه حکومت قانون در همین آیه نهفته است. اگر دستگاه‌های قضایی و نظارتی، وظایف‌شان مبنی بر پیگیری ظلم ستمدیدگان و مجازات ستمگران را به درستی انجام دهند، جایی برای صدای بلند و زورآزمایی فردی باقی نمی‌ماند.

طبیعی است زمانی که این نهادها در اجرای عدالت تعلل نشان داده و یا خدای ناکرده از رفتار غیرقانونی برخی با اغماض عبور کنند؛ مظلومان راه را در اقدامات فردی یا گروهی خویش می‌بینند. اگر هنگام نطق آقای مطهری درباره نهم دی‌ماه، ریاست جلسه با قاطعیت و عدالت از ادامه سخنان ناطق دفاع و منتقدانش را به جای خود بازمی‌گرداند، هرگز چنان تشنجی در صحن مجلس رخ نمی‌داد. قصه پُرغصه شیراز نیز از همین جنس است. اگر قبلاً با این جماعت به اصطلاح خودجوش برخورد صریحی صورت گرفته بود، امروز شاهد این فجایع نبودیم. اگر اصولگرایان به دلیل اختلاف سلیقه با اصلاح‌طلبان از رفتارهای مشمئزکننده این جماعت در دوران اصلاحات چشم‌پوشی نمی‌کردند، سال‌ها بعد واقعه‌ای مانند حمله به دکتر لاریجانی در 22 بهمن 1391 در قم گریبان آن‌ها را نمی‌گرفت. و اگر دیروز عاملان واقعه قم را مجازات می‌کردند، امروز این حادثه در شیراز رخ نمی‌داد. و اگر امروز مهاجمان شیراز مجازات نشوند، فردا دیگر اصولگرایان نیز باید منتظر چنین برخوردهایی باشند.

تجربه تکرار چندباره این حوادث، فرضیه خودسر بودن این عوامل را باطل نموده است. این چه عوامل خودسری هستند که همیشه سازمان ‌یافته و مجهز و به شکلی مشابه عمل می‌کنند؟! اگر قوه قضاییه به مثابه لنگرگاه عدالت و دستگاه‌های نظارتی به خصوص وزارتخانه‌های کشور و اطلاعات به درستی با عاملان واقعه شیراز برخورد و آن‌ها را عادلانه به مجازات رسانند، دیگر شاهد بروز چنین حوادثی نخواهیم بود. در غیر این صورت باید به علی مطهری حق داد که بنویسد: «اگر قرار بر زورآزمایی اجتماعی است بفرمایید تا من هم هوادارانم را به خیابان‌ها فرا بخوانم. در آن صورت این اراذل یک لقمه آنها خواهند بود».

نگارنده پیش از این به انتقاد خود نسبت به کنش‌های کلامی آقای مطهری در خصوص مسائل به جا مانده از حوادث دهمین انتخابات ریاست‌جمهوری تصریح کرده و تأکید کرده‌ام جنجال‌های سیاسی نه‌تنها کمکی به حل آن مسائل نمی‌کند که این کلاف سردرگُم را پیچیده‌تر خواهد کرد. اما این مخالفت دلیلی برای به سکوت کشاندن مطهری نیست. سکوت در برابر این تهاجم، یعنی زوال منطق قانون و ترویج منطق کف‌گرگی. حق مظلومان را از ظالمان بستانیم پیش از آن‌که مظلومان از اجرای قانون نااُمید شوند.

  اخبار سیاسی  -  مردم سالاری 

منطق کف‌ گرگی علی مطهری

احسان کیانی در سرمقاله روزنامه مردم سالاری نوشت: چند روز از حمله به علی مطهری در شیراز می‌گذرد. اما برخی رسانه‌های اصولگرا به جای محکوم نمودن این واقعه، رو سوی مطهری آورده و رفتار و گفتار وی را عامل حمله مهاجمان دانسته و می‌گویند این نتیجه نطق ناتمام او در مجلس است.