متفکر مشهور امریکایی:واشنگتن از جنگ ایران و عراق عبرت بگیرد

توصیه متفکر مشهور امریکایی به کاخ سفید

واشنگتن از جنگ ایران و عراق عبرت بگیرد

دیپلماسی ایرانی: بالحالم دانیل پایپس، متفکر و اسلام شناس مشهور امریکایی که نظریاتش درباره خاورمیانه و تحولات سیاسی جهان اسلام همواره جنجال آفرین بوده است، در تازه ترین یادداشت خود درباره تحولات سوریه نوشت که ایالات متحده امریکا برای غلبه بر اسلام گرایان افراطی ای که در خاک سوریه در حال قدرت گرفتن هستند، باید از نظام اسد حمایت کند تا مانع قدرت گرفتن افراطیون شود.

به گزارش روزنامه القدس العربی، چاپ لندن، وی که در گذشته از مدافعان سرسخت حمله امریکا به عراق بود و مقاله اش مبنی بر لزوم حمله امریکا به عراق که در آن ابراز امیدواری کرده بود که پس از سقوط صدام حسین، دیکتاتور مخلوع عراق، فردی دموکراتیک و قدرتمند در این کشور به قدرت برسد، از مقاله های جنجالی و معروف او محسوب می شود، در مقاله ای که اخیرا در پایگاه خبری "جویش پرس" منتشر کرده از غرب خواسته است که از بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه حمایت کند تا وی بتواند بر اسلام گرایان به سود کشورهای غربی به پیروزی برسد.

دانیل پایپس که مقاله خود را در نقد نوشته ای از آدام آنتوسس و جولین ای بارنز در روزنامه وال استریت ژورنال نوشته است، همچنین یادآور می شود: باراک اوباما، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا از قدرت گرفتن اسلام گرایان افراطی در سوریه هراسان است و برای این که بتواند از کابوس به قدرت رسیدن آنها که خطری جدی برای امنیت جهانی و جهان غرب محسوب می شود، جلوگیری کند باید از توصیه هایی که به او می شود، پیروی کند و اجازه ندهد که مخالفان اسد مسلح شوند.

وی در این یادداشت همچنین می نویسد که اوباما در عالم واقع به توصیه های او عمل کرده و حمایت از مسلحان اسلام گرای افراطی را متوقف کرده است. همچنین برخی مسئولان کاخ سفید، برخی نمایندگان و شماری از هم پیمانان امریکا نیز در هفته های اخیر مواضع خود را نسبت به سوریه تعدیل کرده و به این درک رسیده اند که نباید کمک کنند که مخالفان سوریه پیروز شوند چرا که در آن صورت افراد مورد پسند و انتخاب شده از سوی غرب به قدرت نمی رسند بلکه این چهره های تندروی اسلامی هستند که رهبری سوریه را به دست می گیرند.     

پایپس در یادداشت خود همچنین می نویسد: قطعا حمایت از افراد مسلحی که اکنون برای سرنگونی نظام اسد می جنگند، باعث می شود تا نگرانی از سقوط نظام اسد افزایش یابد و این دقیقا با نگرانی هایی که غرب از قدرت گرفتن مخالفان تندروی مسلح دارد، متناقض است.

وی تاکید می کند، مواضع پیچیده امریکا در برابر کناره گیری اسد از قدرت و همچنین سردرگمی ای که برای امریکایی ها بر سر چگونگی کمک مسلحانه به مخالفان ایجاد شده است، باعث می شود تا هم پیمانان امریکا از جمله فرانسه و بریتانیا در حفظ دیدگاه مشترکی که با امریکا بر سر سوریه دارند، شکست بخورند و این مساله باعث می شود تا این دو کشور خود به تنهایی و به دور از نظرات امریکا اقدام به مسلح ساختن مخالفان اسد کنند و به گفته خود سلاح را به دست نیروهای نظامی معتدل مخالف اسد برسانند.

پایپس همچنین از حمایت هایی که تا کنون غربی ها از مخالفان اسد کرده اند، انتقاد می کند و می نویسد: این حمایت در حقیقت حمایت از نیروهای شری بود که باعث شد در کنار مبارزه با نیروهای وفادار به اسد با دیگر مخالفان مسلح کمتر افراطی نیز مقابله کنند و این مساله باعث شد تا در کنار وجود محدودیت های محلی کسی پیروز این درگیری ها نشود. در این بین نیروهای غربی وارد میدان شدند و برای خروج رکود نظامی در میدان جنگ اقدام به حمایت از طرف بازنده نبرد کردند که این مساله به طولانی تر شدن جنگ کمک کرد.

وی همچنین می نویسد: غرب و ایالات متحده باید از تجربه های تاریخی خود درس عبرت بگیرند، زمانی که امریکا از ژوزف استالین در جبهه شرقی در مبارزه با نیروهای آلمانی حمایت کرد، اخلاق را فراموش کرد برای این که استالین به مراتب شرورتر و خشن تر از هیتلر بود. همین اتفاق دوباره دقیقا زمانی تکرار شد که غرب در جنگ عراق – ایران در سال های 1980 تا 1988 در کنار صدام حسین ایستاد، در حالی که این خود صدام بود جنگی وحشیانه را علیه حکومت ایران آغاز کرد و خشونت هایی به مراتب شدیدتر را اعمال کرد.

غرب زمانی که دریافت ایدئولوژی خطرناک صدام حسین چه ضررهای بسیاری می تواند به دنبال داشته باشد، از پیروزی او در جنگ جلوگیری کرد و اجازه نداد وی در جنگ ایران و عراق پیروز میدان شود. و چقدر ناراحت کننده است، همان طور که هنری کسینجر می گوید که "هیچ کدام از طرفین درگیری نمی توانند بپذیرند که شکست خورده اند."

غرب باید با این منطق با سوریه مقابله کند. نباید فراموش کرد که استمرار این وضعیت می تواند جنگ را به کشورهای همسایه سوریه بکشاند و این مساله می تواند بیش از پیش به ضرر مصالح غرب تمام شود.

وی در پایان توصیه می کند: مطلوب ترین حالت برای غرب این است که جنگ سوریه برنده ای در بر نداشته باشد و جنگ میدانی فقط در داخل سوریه محدود بماند./دیپلماسی ایرانی

 

 

 

 

ویدیو مرتبط :
سخنان برخی از افراد مشهور امریکایی درباره توافق ایران

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

علاوی: برای سربلندی عراق با ایران وارد جنگ سیاسی می شویم!

 

 

سرویس بین الملل ـ «ایاد علاوی»، رئیس فهرست العراقیه در انتخابات مجلس ملی عراق که، در دستیابی به پست نخست وزیری ناکام ماند، گفت: به دلیل نفوذ ایران در عراق و کمک همپیمانان ایران برای پیروزی مالکی برای تصدی نخست وزیری، ناچاریم با ایران وارد نوعی جنگ سیاسی شویم.

این نامزد شکست خورده در رقابت برای تصدی پست نخست وزیری در ادامه ادعاهای خود افزود: ایرانی ها حتی تلاش های عربستان و تلاش های احزاب کرد شمال را نیز ناکام گذاشتند.

نخست وزیر اسبق عراق، عربستان و اعضای شورای همکاری خلیج فارس را حامیان خود دانست و افزود، راه بسیار سختی را در پیش داریم تا به نخست وزیری عراق برسیم اما این کار را می کنیم و از حق خود نمی گذریم.

در همین باره پایگاه خبری «العرب آنلاین» به نقل از «علاوی» نوشت: جنگ سیاسی با تهران را آغاز می کنیم تا همگان بدانند ما برای امنیت عراق و سربلندی عراق حاضر به جانفشانی هستیم!

گفتنی است، «ایاد علاوی»، از شخصیت های سیاسی شیعه سکولار عراق و از چهره های نزدیک به حزب بعث محسوب می شود که خود بارها به طور علنی از بازمانده های حزب منحله بعث حمایت کرده است، به عنوان رئیس فهرست «العراقیه» در انتخابات مجلس ملی عراق شرکت کرد و هرچند با یک رای بیشتر از فهرست انتخاباتی «دولت قانون» به رهبری «نوری مالکی»، توانست بیشترین رای را کسب نماید اما 6 ماه تلاش وی و حامیانش برای جلب حمایت کرد ها یا گروه های شیعی به رهبری «صدر» و یا «حکیم» بی نتیچه ماند و در نهایت «مالکی» بار دیگر مامور تشکیل کابینه گردید.

هرچند «علاوی» با گرفتن ژستی منتقد و مخالف گفته بود حاضر به پذیرش هیچ مسئولیتی در دولت جدید عراق نیست اما این روزها نمایندگان حامی وی در مجلس عراق ساز دیگری کوک کرده و خواهان دادن اختیارات اجرایی گسترده به «شورای ملی سیاست های راهبردی»، شورایی جدید التاسیس که گفته می شود «علاوی» ریاست آن را بر عهده خواهد گرفت، شده اند.

در همین باره، «وحده الجمیلی» عضو فراکسیون «العراقیه» در پارلمان این کشور اظهار داشته است: "مشارکت ما در کابینه، مشروط به اعطای اختیارات اجرایی گسترده به «شورای ملی سیاست های راهبردی» است و درغیر این صورت «العراقیه» تصمیماتی خواهد گرفت که مهمترین آن، خروج از روند سیاسی است."

با این اوصاف هرچند «مالکی» اکنون در پی گزینش کابینه خود می باشد و در ظاهر به نظر می رسد 6 ماه تنش و جنجال سیاسی در عراق به پایان رسیده است اما، رفتار ها و سخنان «علاوی» و حامیانش نشان از آن دارد که این قصه سر دراز داشته و «علاوی» جز به نخست وزیری رضایت نخواهد داد حتی اگر به دست گرفتن این پست سیاسی به قیمت به آشوب کشیدن عراق تمام شود..../تحلیل:تابناک