اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
سهمیه هر تهرانی چهار موش!
اخبار اجتماعی - سهمیه هر تهرانی چهار موش!
براساس استانداردهای جهانی، وجود یك موش به ازای هرانسان طبیعی و جزء لاینفك اكوسیستم زندگی انسانی است اما اگر ادعای رییس كمیسیون محیط زیست شوراحقیقت داشته باشد، به ازای هر تهرانی بیش از چهار موش وجود دارد. موشهایی كه به گفته كارشناسان «رات» ـ موشهای نروژی ـ هستند و نه «موش».
درحقیقت «رات»هایی كه درپایتخت دیده میشوند، گونهیی جهش یافته از موشها هستند كه بسیار پرقدرتتر از موشها بوده و خون آشام نیز هستند. بهطوری كه به راحتی بچه موشها را میخورند و از خوردن لاشههای موشهای مرده ابایی ندارند. به اینترتیب جای تعجب ندارد كه این خزندگان به سایر جانوران و حتی انسان هم حمله كنند. این یك واقعیت علمی و اثبات شده است نه یك گزارش تخیلی.
قاسم علی اكبر، پژوهشگرمبارزه با موجودات مهاجم درمورد صحت ادعای وجود ۵۰ میلیون موش درتهران به«اعتماد» گفت: من حتی معتقدم كه تعداد بیشتر از این ارقام است چرا كه متاسفانه روشهای نادرست برای مقابله با موشها باعث شده تا نه تنها از تعداد آنها كم نشود كه حتی باعث مقاوم شدن و جهش یافتن گونههای موشهای تهران و درنهایت چند برابر شدن آمار آنها طی سالهای اخیر شده است.
وی با ذكر اینكه هر موش میتواند هر سه ماه بین شش تا ۲۰ فرزند به دنیا بیاورد، افزود: البته باید توجه داشت آنچه امروز در تهران به نام «موش» میشناسیم، درحقیقت «رات» است كه علاوه براینكه عامل انتقال بیش از ۳۵ ویروس و مرض خطرناك است، زمانی كه گرسنه شود و غذایی برای خوردن پیدا نكند به راحتی به موجودات زنده حمله میكند.
علی اكبر درپاسخ به این سوال كه ۵۰ میلیون موش ـ رات ـ كجا مخفی شدهاند؟ گفت: زیر زمین. در تونلها، آبراهها و چاههای آب.
وی ادامه داد: مثلا همانطور كه میدانید درتهران دو شاخه قنات شمالی ـ جنوبی و شرقی ـ غربی وجود دارد، چندی قبل خود شهرداری اعلام كرد كه مناطق شش و ۲۰ بیشترین موشها را دارند. اگر دقت كنید این دو منطقه محل تلاقی دو شاخه قناتهای تهران هستند. این خود دلیلی است بر اینكه قناتهای تهران به شاهراهی برای تردد موشها بدل شدهاند.
این پژوهشگرمبارزه با موجودات مهاجم در بخش دیگری از سخنان خود درمورد ادعای شهرداری كه عدم رعایت اصول بیرون گذاشتن زبالهها و رعایت بهداشت توسط شهروندان را یكی از مهمترین عوامل افزایش تصاعدی آمار موشهای تهران عنوان میكنند، گفت: اتفاقا این زبالهها مهمترین خدمت به شهروندان تهرانی را كردهاند. چرا؟ چون هرتهرانی براساس گزارش شهرداری روزانه بین ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ گرم زباله مصرف میكند، از سویی هر موش بهطور متوسط روزانه ۳۰ گرم غذا میخواهد، به بیانی زبالهها امروز به منبع اصلی غذایی موشها بدل شده باعث شدهاند تا موشها به دلیل گرسنگی از زیر زمین به روی زمین نیایند و به انسان و جانوران حمله نكنند.
وی با تاكید مجدد برامكانپذیر بودن وجود ۵۰ میلیون موش درتهران گفت: این آمار به هیچ عنوان دور از ذهن نیست، به عنوان مثال پس از توفان «سندی»، بیش از ۲۸ میلیون موش مرده پیدا شد. پس درتهران این رقم چندان هم دور از ذهن نخواهد بود. ضمن آنكه شیوه جمعآوری زباله دراین شهركاملا مكانیزه و بسیار پیش رفتهتر از ما است، پس چرا باید این همه موش داشته باشند؟
وی با ذكر اینكه روشهای به كار رفته توسط شهرداری فقط و فقط باعث مقاوم شدن موشها و چند برابر شدن نسل آنها شده است، گفت: حتی روشهای جدیدی كه شهرداری میخواهد از آنها استفاده كند، روشهای مردودی هستند كه به راحتی بیاثربودن آنها را میتوان اثبات كرد.
علی اكبر در ادامه با ارایه تاییدیه به امضای شهردارمنطقه پنج میگوید: سال گذشته با موافقت شهردارمنطقه پنج و با هزینه شخصی به روشی ابتكاری و ارگانیك، ناحیه پنج این منطقه به وسعت ۵۷۳۵ متر مربع را پاكسازی كردیم و به اذعان این گزارش تمامی موشهای آن را نابود كردیم ولی متاسفانه شهرداری با وجود تایید شهردار خودش، حاضر نیست از این روش آزموده شده استفاده كند و همچنان به دنبال روشهای پرهزینه و كم اثر خارجی است.
وی درپاسخ به سوال دیگری مبنی براینكه آیا خود شاهد حمله «رات»ها به موجودات زنده بوده است؟ گفت: زمانی كه درمنطقه پنج درحال پاكسازی بودیم، از صحنههای جالبی تصویربرداری كردیم. ازجمله درقسمتی از این فیلم؛ «رات»ها، «رات»های مرده را به دندان میگیرند و آنها را به گوشهیی میبرند و شروع به خوردن آنها میكنند. یا درموردی دیگر زخمهایی درپای گوساله و گاوهای چندین دامداری درشهریار و اسلامشهر به ما گزارش شده كه به احتمال قریب به یقین به دلیل گازگرفتگی موشها به وجود آمده است.
این پژوهشگرمبارزه با موجودات مهاجم، «رات»ها را موجوداتی «زنده»خوار دانسته درمورد احتمال حمله آنها به مردم گفت: این اتفاق نه تنها دور از ذهن نیست، كه احتمال آن بسیار قوی نیز هست، چرا كه حیوانات مهاجم كه «رات»ها نیز جزو آنها هستند، به دلایل مختلفی مانند تغییر اقلیم آب و هوایی، كمبود غذا، دستكاری انسان از محل اختفای خود بیرون میآیند و وحشی میشوند.
وی با تاكید براینكه مطرح كردن این مساله نباید به معنای تشویش اذهان عمومی تلقی شود، گفت: چند سال قبل شهردارنیویورك پس از حمله موشها به این شهر به جای لاپوشانی و پنهان كردن ماجرا مساله را رسانهیی كرد و از تمامی كارشناسان جهان كمك خواست. چرا ما فكر میكنیم با پنهان كردن مساله میتوانیم از پس آن برآییم؟
علی اكبر درپایان با ذكر اینكه برای «رات»ها مهم نیست كه به چه چیز حمله میكنند و چه چیز را میخورند، بلكه زمانیكه گرسنه میشوند، به هرچیزی حمله میكنند، درجواب این سوال كه چرا تا امروز موشها به تهران حمله نكردهاند؟ گفت: این لطف خداوند بوده است. شما هر روز از خیابانهای مختلفی رد میشوید، ولی آیا هرروز تصادف میكنید؟ و اگر نه هرلحظه ممكن است به دلایل مختلف، موشها به سطح شهر بیایند و به شكل میلیونی و البته جدی مردم را تهدید كنند.
«رات»ها واقعا زنده خوارند
محمد حقانی، رییس كمیسیون محیط زیست شورای شهرنیز درگفتوگو با «اعتماد» موشهای تهران را به سه دسته موشهای خانگی، «رات»های سیاه و «رات»های قهوهیی تقسیم كرده گفت: بیشترین موشهای تهران، «رات»های قهوهیی یا نروژی است كه اتفاقا خطرناكترین آنها نیز محسوب میشوند و نوعی موش صحرایی هستند.
وی درمورد سخنان اخیر خود درصحن شورا و اعلام آمار ۵۰ میلیونی موشهای پایتخت نیز گفت: دراین مورد آمارمختلفی وجود دارد. گروهی از سازمانها ۲۰، گروهی دیگر ۳۰ و گروهی ۶۰ و حتی ۷۰ میلیون موش را اعلام كردهاند. اما آنچه مسلم است تعداد آنها كمتر از ۳۰ میلیون نیست.
وی دلیل وجود بیشترین جمعیت موشها درمناطق شش و ۲۰ را به ترتیب رستورانها و فست فودها درمنطقه شش و زمینهای كشاورزی درمنطقه ۲۰ دانسته گفت: از سال ۱۳۸۲، شركت ساماندهی صنایع و مشاغل شهرتهران متولی مقابله با موشها شد كه بعدها این مسوولیت به۹ ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری منتقل شد؛ گرچه برخلاف شعارها و گزارشهایی كه داده میشود، به دلیل عدم شناخت درست و مقطعی و گذرا بودن مقابله، تا امروز شهرداری توفیقی درمهار جمعیت موشها نداشته است.
وی با تاكید بر اینكه وجود موشها درخیابانهای تهران باعث شیوع بیش از ۲۰ نوع بیماری شده است، گفت: آنچه به عنوان مبارزه با موشها گفته میشود اغلب با كشتن موشها اشتباه میشود درحالی كه هدف اصلی باید «كنترل» جمعیت آنها باشد چون نمیتوان آنها را به شكل كامل از بین برد. حقانی نیز شبكههای آبراهی و قناتها را مهمترین جولانگاههای موشها درتهران میداند و میگوید: با از بین بردن قناتها و تلاش برای حذف غذای موشها یعنی زبالهها، میتوان آنها را كنترل كرد.
این عضو شورای شهر با اعلام اینكه برای كشتن هر موش ۱۲۰ هزارتومان و درنتیجه برای كشتن تمام ۳۰ میلیون موش ۳۶۰۰ میلیارد تومان بودجه لازم است گفت: یكی دیگر از مشكلات ما درمبارزه با موش، نبود مبانی قانونی برای این معضل است بهطوریكه درهیچ كجای قانون از جمله قانون شهرداری، تكلیف صریحی درمورد مقابله با موش نشده است. رییس كمیسیون محیط زیست شورای شهردرمورد زندهخواربودن «رات»های نروژی گفت: این مساله كاملا علمی و اثبات شده است. بنابراین احتمال حمله آنها به حیوانات و حتی شهروندان درآیندهیی دور یا نزدیك به دلایل مختلف دور از ذهن نیست.
وی دراثبات ادعای خود به گزارش دبیر كمیته دفع آفات شهری و صنعتی شهرداری تهران اشاره كرده كه درآن مهرداد حلوایی آورده است: اگر زلزلهیی قوی و جدی درتهران رخ دهد، موشها به روی زمین میآیند و در زیر آوارماندگان را تا رسیدن نیروهای امدادی خواهند خورد.
محمد حقانی درپایان مشاركت سازمانهای مختلفی چون وزارت بهداشت، شهرداری و... را تنها راه مقابله با موشهای پایتخت و جلوگیری از فاجعهیی قریبالوقوع دانسته و گفت: بهتر است به جای پاك كردن صورت مساله به فكر راهحل باشیم. هدف ما ایجاد رعب و وحشت نیست ولی نباید از واقعیت و ابعاد خطرناك حمله احتمالی موشها نیز غفلت كرد. حمله چند ده میلیون موش به تهران، آن هم موشهای زندهخوار چیزی نیست كه بتوان به سادگی از كنار آن به بهانه تشویش اذهان عمومی گذشت.
اخبار اجتماعی - اعتماد
ویدیو مرتبط :
روزگار شلوغیه خانم تهرانی(هدیه تهرانی با 3 فیلم جدید)
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
نگرانی از حمله موش ها به اجساد تهرانی ها!
اگرچه که درباره به کار بردن واژه تغییر ژنتیکی در میان موشها حرف و حدیث بسیار است اما موشهای تهران حداقل در ده سال اخیر در چند حوزه تفاوت عمدهای داشتهاند.
اول اینکه این جمعیت موذی دیگر از انسانها ترسی ندارد و میتواند در هر نقطه شهر به میان انسانها رفته و غذای خود را پیدا کند. مسئله بعدی مقاومت تدریجی بدن آنها در برابر روشهای ناکارآمد مبارزه شهرداری با موشهای تهران است.
متاسفانه از دو سال پیش كه شهرداری تهران طرحهای مربوط به مبارزه با موشها را با شدت و قدرت و هزینه بیشتری در دستور کار خود قرار داده، آمار جمعیت موشها در پایتخت تغییری نکرده است.
اصلیترین دلیل این اتفاق شاید استفاده از روشهای نامناسب در برخورد با موشهای شهری باشد. درواقع شهرداری مبارزهای با موشها نكرده، جز ریختن سم و گذاشتن تله در چند نقطه، که دیده شدن موشها در فصل زمستان نشان میدهد این روشها بیاثر بودهاند.
از سوی دیگر ورود این سمها به سفرههای آب زیر زمینی و آبهای سطحی باعث آلودگی آب تهران شده است. شهرداری بخش عمدهای از سمهای خود را در جویهای تهران میریزد. این سمها از طریق آبی که مورد استفاده قرار میگیرد میتواند سلامت تهرانیها را به خطر بیندازد. متاسفانه در این مورد خود مردم هم مقصر هستند.
ما هنوز شستوشو با آب جوی را در فرهنگ مردم میبینیم؛ مغازه دارها و کسبه، مغازههای خود را با آب جوی خیابان میشویند، در حاشیه اتوبان ها، همیشه ماشینهایی را میبینیم که متوقف شدهاند و توسط همین آبهای مسموم شسته میشوند. اما اثر سمها به همین جا ختم نمیشود؛ چرا که برخی از این سمها كه دانههایی شبیه به گندم دارند توسط پرندگان خورده شده و آنها قربانی تلاشهای شهرداری برای کشتن موشها میشوند!
در این شرایط اگر گربهها این پرندگان را بخورند، آنها هم مسموم میشوند. در واقع یك مبارزه غلط با موشها میتواند انسان، پرنده و گربه را به خطر بیندازد، بدون اینكه آسیبی به موش برساند! موشها زندگی اجتماعی پیچیدهای دارند. وقتی با غذای جدیدی روبهرو میشوند اول پیشمرگها میخورند و اگر اتفاقی برای آنها نیفتاد، بقیه موشها اقدام به خوردن آن غذا میكنند. درباره سم هم همین اتفاق میافتد. اگر چند موش بمیرند دیگر این غذا مورد استفاده موشهای دیگر قرار نمیگیرد.
با این حساب این سوال پیش میآید که چرا شهرداری هنوز از چنین سمهایی استفاده میکند؛ دلیلش به نظر روشن میرسد. این نوع سمها ارزانترین روش مبارزه با موشها در تهران به حساب میآیند و از سوی دیگر کاملا جنبه تبلیغاتی دارند. نکته دیگری که در بحث مبارزه با موشها باید به آن توجه داشت حضور موشهای نروژی در پایتخت است. این موشها نسبت به موشهای خانگی جثه بزرگتری دارند و به همین خاطر مهاجمتر هستند.
موشهای نروژی حتی همجنسان خود را نیز میتوانند بخورند و اگر در شرایطی قرار بگیرند که منبع غذایی دیگری نداشته باشند، قطعا به جسد انسان هم حمله ور خواهند شد. هشدارها درباره مبارزه با موشها در تهران دقیقا متوجه همین گونه است. موشهای نروژی در صورت وقوع زلزله در تهران، منبع غذایی بیپایانی از اجساد و پیکرهای نیمه جان تهرانیها خواهند داشت. طعمه گذاری، شلیک با تفنگ بادی و دیگر روشهایی که در طول این سالها برای کشتن موشهای تهران به کار رفته همگی روشهای موقتی و کم اثر هستند که به هیچ وجه کفاف جمعیت رو به افزایش موشها را نمیدهند.
در کشورهای دیگر تجربه موفق در مبارزه با موشها، استفاده از دستگاههای صوتی است که با تولید صدایی غیر قابل شنود برای انسان، موشها را از مکانهایی که احتمال وجود غذا در آن هست، فراری میدهند. این روش در حال حاضر در برخی از انبارهای غذایی بزرگ در ایران هم استفاده میشود اما بعید است به خاطر هزینه آن، شهرداری بتواند آن را کار ببندد. روش دیگر استفاده از سمهای دیراثر است.
این سمها موشها را به یکباره نمیکشند و دیگر موشها نمیتوانند به این موضوع پی ببرند که عامل مرگ یک موش، خوردن یک طعمه خاص بوده و به همین خاطر از آن طعمه مسموم استفاده میکنند. این روشها البته به خاطر نوع سمومی که در آن استفاده میشود گران است و قطعا شهرداری نمیتواند آن را به کار ببندد و تنها راهی که باقی میماند همان کاهش دادن میزان غذای موشهاست. از آنجایی که موضوع زباله در تهران به طور کامل تحت مدیریت شهرداری تهران است، کاستن زباله ارزانترین و مطمئنترین راه برای کاهش جمعیت موش در تهران است.