اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

سرگذشت طرحی ملی که تبدیل به خمیر شد


پس از انتشار خبر گم‌ شدن طرح ملی۳۲ جلدی بررسی اشکال خشونت خانگی علیه زنان در معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، متولیان انجام این پژوهش ملی اظهار می‌کنند که این طرح در دوره ریاست جمهوری احمدی‌نژاد و ریاست زهره طبیب‌زاده نوری بر مرکز امور زنان وخانواده از بین رفته و تبدیل به خمیر شده است.

خبرگزاری ایلنا: پس از انتشار خبر گم‌ شدن طرح ملی۳۲ جلدی بررسی اشکال خشونت خانگی علیه زنان در معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، متولیان انجام این پژوهش ملی اظهار می‌کنند که این طرح در دوره ریاست جمهوری احمدی‌نژاد و ریاست زهره طبیب‌زاده نوری بر مرکز امور زنان وخانواده از بین رفته و تبدیل به خمیر شده است.

در پی انتشار خبری از سوی شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، در ارتباط با گم شدن پژوهش ۳۲ جلدی «طرح ملی بررسی اشکال خشونت خانگی علیه زنان» که در دوره اصلاحات با همکاری مرکز مشارکت امور زنان و وزارت کشور تهیه شده بود؛ «اشرف بروجردی»، مشاور امور زنان وزارت کشور در دوره اصلاحات و یکی از مجریان این طرح در گفتگو با خبرنگار ایلنا در رابطه با این مساله، گفت: این پژوهش سال ۸۵ در دولت آقای احمدی‌نژاد و در زمان حضور زهره طبیب‌زاده نوری نماینده کنونی مجلس، در مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، به خمیر تبدیل شد. همچنین نسخه‌های موجود در وزارت کشور نیز از بین برده شد.

وی با اشاره به اینکه علاوه بر این طرح، اسناد و پژوهش‌های دیگری همچون گزارش عملکرد مرکز مشارکت امور زنان در دوره اصلاحات و تالیفات خانم شجاعی نیز از بین رفتند، تصریح کرد: طرح ملی بررسی اشکال خشونت خانگی علیه زنان با همکاری وزارت کشور و حمایت مالی مرکز مشارکت امور زنان صورت گرفت و خروجی آن ۳۲ جلد کتاب و ۴ جلد تحلیل و ارزیابی از وضعیت خشونت علیه زنان در کشور بود.

بروجردی ادامه داد: این پژوهش در ‌‌نهایت منجر به تدوین دو طرح عملی یعنی ایجاد خانه امن و لایحه حمایت از زنان تحت خشونت شد، که البته با وجود آنکه ایجاد خانه امن مصوبه شورای اجتماعی را نیز دریافت کرد و قوه قضاییه و رئیس دادگاه خانواده وقت نیز بر ضرورت آن تاکید کردند، اما به دلیل مخالفت شورای اجتماعی و فرهنگی زنان برای اجرا با مشکل روبرو شد و تا آخر دوره اصلاحات نیز با این مساله روبرو بود.

وی با اشاره به اینکه این اتفاق کتاب سوزی‌های دوره عباسی را به یاد می‌آورد، گفت: در آن زمان متاسفانه این امکان وجود نداشت که بتوانیم این تحقیقات را به صورت دیجیتال نگهداری کنیم اما من در کتابخانه شخصی خودم یک نسخه از این پژوهش را نگه داشته‌ام.

از سوی دیگر زهرا شجاعی رئیس مرکز مشارکت امور زنان در دوره اصلاحات در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا با تاکید براینکه هرگز قرار نبوده این پژوهش برای عموم منتشر شود و هدف آن اطلاع رسانی به مسولان بوده است، گفت: یکی از مشکلاتی که نه تنها در ایران بلکه در همه کشورهای دنیا وجود دارد خشونت علیه زنان است و هر دستگاه و تشکیلاتی که در کشور متولی امور زنان است باید به این مسئله بپردازد.

وی ادامه داد: به منظور جلوگیری از سوء استفاده رسانه‌های بیگانه و بدون سر و صدا کمیته‌ای با حضور دستگاههای ذیربط برای رسیدگی به این مساله تشکیل شد و از آنجا که رویکرد مرکز مشارکت زنان رویکردی پژوهش محور و به دور از واکنش‌های هیجانی بود، تصمیم به انجام این پژو هش گرفته شد.

شجاعی با اشاره به اینکه چنین طرح گسترده‌ای نیازمند به همکاری و جلب مشارکت دستگاههایی همانند نیروی انتظامی و وزارت اطلاعات بود، افزود: توانستیم توافق و مشارکت تمامی این دستگاه‌ها را جلب کنیم، در ‌‌نهایت این پژوهش در ۲۸ جلد کتاب، با توجه به ۲۸ استانی که در آن زمان در کشور وجود داشت، تدوین و چند جلد هم در ارتباط با تحلیل‌های ارائه شده از نتایج این تحقیق تهیه شد.

وی تاکید کرد: در حالی که پس از انقلاب اسلامی پژوهش و اسناد پهلوی از بین نرفت و از آن‌ها به عنوان سابقه علمی استفاده‌ای بهینه شد، شاهد بودیم که در دوره احمدی‌نژاد این پژوهش به همراه دیگر کتبی که در مرکز مشارکت امور زنان وجود داشت تبدیل به خمیر شد.

شجاعی با بیان اینکه ما در تاریخ ایران چه در زمان حمله مغول و چه در دیگر زمان‌ها کتاب سوزی‌ کم نداشتیم، اظهار کرد: اگر بنا به بازگو کردن برخی موارد باشد، هنوز بسیاری از مسائل ناگفته مانده است، اما اکنون در دولتی با رویکردی اعتدالی قرار داریم که قصد انجام چنین کاری را ندارد.

وی در مورد دلیل و انگیزه از بین بردن این پژوهش‌ها گفت: به نظر می‌آید در دوره آقای احمدی‌نژاد تلقی نادرستی از ناهنجاری‌ها و پدیده‌های نامبارک فرهنگی وجود داشت که تصور می‌کردند، پنهان کردن این مشکلات می‌تواند دغدغه‌ها را حل کند و از طرفی چنین مسائلی اصلا اولویت نبود.

شجاعی خاطرنشان کرد: نگاه به نقش زن به عنوان شهروند درجه دوم نیز سبب می‌شود که استیفای حقوق زنان و توجه به رفع تبعیض مساله مهمی به نظر نیاید.

«مریم ارشد» از کار‌شناسان قدیمی مرکز مشارکت امور زنان و مدیرکل سابق روابط عمومی مرکز و معاونت امور زنان و خانواده در زمان ریاست مریم مجتهد‌زاده، نیز در این مورد به خبرنگار ایلنا گفت: این پژوهش تحقیق کامل و پرهزینه‌ای بود که با دقت بسیار صورت گرفت به طوری که در این پژوهش‌ مشخص است که هر نوع خشونت در هر کدام از استانهای ایران چند درصد وجود دارد، البته آخرین دفعه‌ای که من این پژوهش را دیدم به صورت جزوه بود و هنوز مجلد نشده بود.

وی ادامه داد: اگر این پژوهش از بین رفته باشد، در زمان خانم مجتهد‌زاده نبوده و پیش از ایشان یعنی در زمان خانم سلطان خواه و یا طبیب‌زاده رخ داده است.

ارشد در مورد انگیزه رخ دادن این اتفاق گفت: اگر این اتفاق افتاده باشد، گمان می‌کنم به این دلیل بوده که دولت قبل این رویکرد را داشته است که چنین اطلاعاتی به دست نامحرمان نرسد.


ویدیو مرتبط :
تبدیل تریلی به خمیر فقط در 1 ثانیه

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

انتقاد یک روحانی از تبدیل شدن صداوسیما به مسجد و حسینیه / پخش اذان از شبکه های ملی چه لزومی دارد؟



اخبار,اخبارجدید,اخبار جالب

انتقاد یک روحانی از تبدیل شدن صداوسیما به مسجد و حسینیه / پخش اذان از شبکه های ملی چه لزومی دارد؟

رئیس مرکز پاسخگویی به سؤالان دینی در مورد علت عدم موفقیت در گسترش فرهنگ دینی در میان نسل جدید، تصریح کرد: متأسفانه نهادهای ریشه دار و بنیادین تبلیغ دینی را به دلیل قدیمی شدن کنار گذاشته ایم و خواسته ایم از ابزارهای جدید استفاده کنیم بنابراین دچار مشکل در حوزه فرهنگ دینی شده ایم.

حجت الاسلام سیدمحمد سادات منصوری رئیس مرکز پاسخگویی به سؤالات دینی سازمان تبلیغات اسلامی در مورد خطرات تهدیدکننده فرهنگ دینی، به خبرنگار مهر گفت: افراط و تفریط در بین کسانی که مبلغ دین هستند و در کسانی که می خواهند دینداری کنند از تهدیدات فرهنگ دینی ما هستند، از طرف دیگر کسانی که به عنوان مخالفان و یا دشمنان دین محسوب می شوند، برنامه ریزی و فکر دارند و کار می کنند، تهاجماتی را اعمال می کنند که نباید از این مسئله غافل بود. 

وی تعادل در هر کاری را موجب موفقیت خواند و گفت: خدای متعال امت اسلام را امت وسط قرار داده است و همیشه باید حد تعادل را رعایت کنیم و هر جا از این میزان عبور کردیم چه افراط و چه تفریط داشتیم خطر مهمی برای دین است چون معرفی دین ناقص انجام خواهد گرفت. 

این پژوهشگر قرآنی با رد ادعای برخی که از کمرنگ شدن فرهنگ دینی در جامعه ایران اظهار نگرانی می کنند، گفت: آمارها و شاخصهای سنجش دینداری جامعه ایران نشان می دهد که چنین ادعایی نادرست است و مردم ما دارای فرهنگ بانفوذ دینی هستند اما علت چنین تصور نادرست به دلایل مختلفی برمی گردد شاید علتش این است که معیار را ظواهری که خودمان بر آن تقید داریم، قرار می دهیم و یا در حوزه ارتباطی که هستیم، توقعات ما برآورده نشده است، لذا چنین برداشت نادرستی صورت می گیرد. 

وی تأکید کرد: و یا اینکه ما از جامعه دینی یک شاخصهای بالایی را در نظر داریم و توقع نداریم که در جامعه دینی ما برخی حوادث اتفاق بیفتد، در حالیکه این مسائل در جامعه ما ممکن است اتفاق نیفتد. مثلا اگر جامعه ایران را یک جامعه عادی فرض می کردیم مسئله ای نداشتیم. مثلا وضعیت دینداری جامعه ایران با ترکیه قابل مقایسه نیست و قطعا ایران خیلی بالاتر است اما اگر فقط به ترکیه به عنوان یک کشور سکولار نگاه کنیم باز می بینیم که جامعه ترکیه در مسائل دینی پیشرفت کرده است اما در مقایسه با ایران بسیار عقب است.  سادات منصوری افزود: از طرفی اگر جامعه ایران را خدای نکرده سکولار فرض کنیم، خیلی از نظر دینی ما در این جامعه رشد داریم ولی اگر به عنوان جامعه دینی آن را بررسی کنیم خیلی با آن جامعه مطلوب دینی فاصله داریم و باید این فاصله ها را به تدریج کمتر کرد. 

وی درباره چگونگی حفظ فرهنگ دینی جامعه تأکید کرد: در حوزه خانواده باید توجه داشته باشیم که یک دوره ای دوره تربیت و ساخته شدن است و یک دوره ای دوره حفظ ساخته هاست. دوره نوجوانی دوره تربیت و سازندگی اخلاقی انسان است و بعد از اینکه از دوره نوجوانی و جوانی عبور کرد، دوره حفظ آن ساخته هاست. 

رئیس مرکز پاسخگویی به سؤالات دینی افزود: نباید تصور کنیم که مثلا در دانشگاه ها وضعیت تربیتی باید اعمال شود، خیر. بلکه بحث تربیت در دوره آموزش و پرورش است. اگر همت در آموزش و پررش در این قرار گیرد که تربیت صحیح اسلامی رشد پیدا کند قطعا در سالهای آینده نتایج اش را مشاهده خواهیم کرد. اولویت بزرگ فرهنگی ما آموزش و پرورش است و همه همت خود را باید برای اصلاح نظام آموزش و پرورش قرار دهیم. 

وی در مورد علت عدم موفقیت در گسترش فرهنگ دینی در میان نسل جدید، تصریح کرد: متأسفانه نهادهای ریشه دار و بنیادین تبلیغ دینی را به دلیل قدیمی شدن کنار گذاشته ایم و خواسته ایم از ابزارهای جدید استفاده کنیم بنابراین دچار مشکل در حوزه فرهنگ دینی شده ایم. 

حجت الاسلام سادات منصوری افزود: مثلا الان نقش مساجد در کشور ما کمرنگ است هم به لحاظ تعداد و هم به جهت برنامه هایی که در مسجد باید دنبال شود. مثلا در حوزه جغرافیایی شهر تهران ممکن است با ماشین یک مسیری را مدتی رانندگی کنید اما صدای اذان را نشوید و مسجدی نبینید. 

وی یادآور شد: بحث ترکیه را مثال زدم و بهتر است بگویم استانبول به شهر مساجد معروف است که بیش از 2 هزار مسجد در یک سال ساخته شده است. حال ما در ایران و در تهران چقدر برای ساخت مسجد تبلیغ می کنیم؟ آیا مساجد را از ضروریات شهرسازی می دانیم یا خیر؟! از طرف دیگر چون تصور کردیم حکومت‌مان دینی و اسلامی است گمان می کنیم همه کارهایمان دینی شده است و مساجد دیگر آن نقش را ندارد اما اگر ما یک جامعه سکولار بودیم چقدر به مساجد توجه می کردیم!؟ 

این پژوهشگر قرآنی تأکید کرد: علاوه بر آن یک کار غلط دیگری که کردیم این بود که صدا و سیما را به مسجد و حسینیه تبدیل کرده ایم، مثلا حدود 17 کانال تلویزیونی داریم و سر اذان از همه این شبکه اذان پخش می شود، آن هم اذان به وقت تهران. اما کسی که مشهدی است چه ضرورتی دارد برنامه های خودش قطع شود و اذان را گوش دهد آن هم همه 17 کانال! با این کار در واقع یکی از کارهای مهم مسجد را گرفته ایم. 

وی تأکید کرد: یکی از کارهای مسجد اذان گفتن است. اما وقتی رادیو تلویزیون ما اذان پخش می کند، دیگر ما احساس نیاز به مسجد نمی کنیم اما وقتی صدا و سیما به این شکل گسترده اذان پخش نکند، من نوعی گوش می دهم تا اذان پخش شود و وقتی دیدم صدای اذان را نمی شنوم متوجه می شوم در اطرافم مسجد ندارم خب از جیبم پول خرج می کنم و مسجد می سازم. 

حجت الاسلام سادات منصوری افزود: نقش صدا و سیما را فراموش کرده ایم و آن را مسجد کردیم؛ منبر و سخنرانی را آوردیم صدا و سیما و اذان را در صدا و سیما گذاشته ایم و هیئتهای مذهبی را آوردیم در صدا و سیما. برخی در پاسخ به این انتقاد می گویند که رسانه باید در حوزه دین نیز نقش داشته باشد. در پاسخ باید گفت تشویق نماز یعنی اینکه اذان و نماز جماعت پخش کنیم. به نظرم این نوع رفتارها بیشتر گول زدن دیگران است و افراد ساده لوح را گول بزنند که بگویند ما دینی کار می کنیم! والا تبلیغ دینی این نیست بلکه باید برای آن هزینه کرد و به شیوه خود رسانه تبلیغ دینی کرد. 

وی افزود: یکی در مسجد برای 100 یا 50 نفر منبر می رود و متناسب با ذهن و روحیه همین تعداد مطالبی را می گوید اما اگر همان حرف را در سطح 70 میلیون نفر پخش کردید، آسیب دارد چون در بین این 70 میلیون نفر بچه هست، بی دین هست، غیر مسلمان هست، زن هست و این مطالب را که پخش می کند چه کسی می گوید برای همه مفید هست. مطلب دیگر اینکه کسی که در مسجد سخنرانی می کند خود آن محیط تأثیرگذار است و ما در صدا و سیما این فضا را حذف کردیم. 

رئیس مرکز پاسخگویی به سؤالات دینی در پایان گفت: نهادهای اصلی تبلیغات دینی را کمرنگ کردیم و نهادی که مستقیما کارش این گونه تبلیغات نیست را جایگزین خواستیم بکنیم و نتوانستیم. علتش هم این است که هر قفلی کلید خاص خودش را دارد و صدا و سیما باید تبلیغ دینی کند اما این شیوه اش نیست چون کار مسجد و صدا و سیما با یکدیگر متفاوت است.