روزهای داغ والیبال در تلویزیون جایی ندارد

تابناک: آنتن صدا و سیما همچنان روی ورزش‌های پرطرفدار بسته استسال‌ها می‌گذرد و برای ما همچنان عجیب است که چرا در ایران تنها به فوتبال اهمیت داده می‌شود و سایر رشته‌ها در ایران چندان توسعه نمی‌یابند. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که عملکرد یک دهه اخیر ورزش ایران نشان داده است که موفقیت‌های فوق‌العاده‌ای در رشته‌های مختلفی چون والیبال، بسکتبال، فوتبال ساحلی و رشته‌هایی نظیر کشتی آزاد و فرنگی و تکواندو رخ داده است اما همچنان و به‌رغم موفقیت‌های جهانی و المپیکی این رشته‌ها همچنان این فوتبال است که سوگلی رسانه‌ها و مسئولان است.

در یک دهه گذشته شاهد چرخش بزرگی در سلیقه جمعی ورزش دوستان ایرانی بودیم و راه‌اندازی لیگ‌های معتبر و حرفه‌ای رشته‌های نظیر والیبال و بسکتبال در کنار حضور ستاره‌های داخلی و خارجی موجب شده که شاهد حضور تماشاگران فراوان در این بازی‌ها و کیفیت بالای این لیگ‌ها باشیم. این درست که علی‌رغم همه این‌ها همچنان فوتبال در ایران همانند همه دنیا ورزش نخست و پرطرفدارترین رشته ورزشی است اما رشد میزان هوادارن سایر رشته‌ها در ایران در این سال‌ها رقم چشم‌گیری بوده که به هیچ وجه قابل چشم‌پوشی نیست.

نگاهی به سالن‌های والیبال در کاشان و ارومیه و آمل، استقبال از بسکتبال در بندرعباس و ماهشهر و تهران، سالن‌های مملو از تماشاگر سبزوار حین برگزاری رقابت‌های لیگ هندبال، شور تماشاگران در تبریز و ساری و قم در لیگ فوتسال تنها نمونه‌های کوچکی از تغییر ذائقه عمومی ورزش‌دوستان ایرانی در سال‌های اخیر است. این مهم در حالی رخ می‌دهد که در سال‌های اخیر با قهر تماشاگران ایرانی با استادیوم‌های فوتبال مواجه بودیم. جایی که حتی پنجاه‌هزار نفر هم برای دیدار خداحافظی ملی‌پوشان ایرانی قبل از جام‌جهانی به آزادی نمی‌روند و سوت و کور بودن ورزشگاه در روز بازی با گینه حتی اعتراض سرمربی تیم ملی را هم به همراه دارد.

اما در قبال این تغییر ذائقه که مردم به عنوان مخاطبان اصلی این رشته‌ها آن را درک کرده‌اند و به حامیان اصلی این رشته‌ها بدل شده‌اند سایر مسئولان و دست‌اندکاران تا چه میزان گام برداشته‌اند؟ هیمن چند روز پیش بود که یکی از مسئولان فدراسیون فوتبال از نمایندگان مجلس، ائمه جمعه و مقامات کشوری بلند پایه گلایه کرد که در ابتدای هر فصل فوتبال با فشارهای فراوان قصد تیم داری در یکی از لیگ‌های فوتبال ایران را دارند. اما همین مسئولان تا چه میزان برای تیم‌داری در سایر رشته‌ها پیش‌قدم می‌شوند؟ جذابیت کاذب فوتبال در ایران متاسفانه همه رشته‌ها را تحت تاثیر قرار داده است و همین جذابیت کاذب هم موجب شده تا قسمت بیشتر امکانات به سمت فوتبال سوق داده شود و سایر رشته‌ها در محاق فوتبال گرفتار آیند.

در همین روزها مرحله نیمه نهایی لیگ برتر والیبال ایران با بازی‌های فوق‌العاده زیبا و مهیج در شهرهای مختلف در حال برگزاری است وعلی‌رغم بازی‌های جذاب، حضور ستاره‌های فراوان و استقبال بی‌نظیر تماشاگران از این رقابت‌ها هنوز که هنوز است این رقابت‌ها سهمی از انتن تلویزیونی ندارند و صدا سیما که حتی راضی به پخش بی‌کیفیت‌ترین بازی‌های فوتبال است، نیم‌نگاهی هم به مسابقات والیبال و بسکتبال و فوتسال ندارد.

همین نگاه غیرحرفه‌ای است که موجب می‌شود همه ظرفیت‌های ما در چنین رشته‌هایی شکوفا نشود وگرنه ای‌بسا با یک حمایت ملی  و توجه همه‌جانبه به این رشته‌ها ما شاهد نتایج بسیار بهتر از چیزی که الان شاهد آنیم می‌بودیم.

وقتی بزرگترین افتخار هندبال ایران در تاریخ این رشته، راهیابی به جام‌جهانی، هیچ بازتابی در روزنامه‌های ورزشی فردای آن ندارد و به جای آن دعوای داخلی دو بازیکن فوتبال در باشگاهشان خبر یک روزنامه‌ها می‌شود چه انتظاری داریم که صدا و سیما بخواهد به‌جای رعایت انصاف و عدالت در تخصیص آنتن خود به همه رشته‌ها پرداختن چندین و چندباره حاشیه‌های فوتبال را در برنامه‌های خود نگنجاند.