روحانی باید مردم را امیدوار كند

 

اخبار سیاسی - روحانی باید مردم را امیدوار كند

حسن روحانی همچنان شجاعانه حرف می‌زند، از احیای همه‌پرسی و لزوم پرداخت مالیات توسط نهادهای خاص اقتصادی می‌گوید. او روز گذشته در كنفرانس اقتصاد ایران صراحتا اعلام كرد كه «نمی‌شود یك نهاد كار اقتصادی بكند و مالیات ندهد اما تا می‌گوییم فلان نهاد باید مالیات بدهد بساطی درست می‌شود. اما این دولت در هر موضوعی كه بداند مصالح مردم است بدون واهمه از هیچ كس و هیچ نهادی موضوع را به مردم خواهد گفت». از قضا فعالان سیاسی اصلاح‌طلب نیز خواسته‌شان از رییس‌جمهوری همین است كه مراقب حراست از پایگاه اجتماعی‌اش باشد و نگذارد این محبوبیت و مقبولیت دچار آسیب شود.

ابراهیم اصغرزاده در گفت‌وگو با اعتماد در این باره می‌گوید: پاشنه آشیل دولت آقای روحانی یأس مردم است و معتقد است دولت روحانی جز احترام به افكار عمومی راه دیگری ندارد. بخش مهمی از افكار عمومی را روشنفكران، نخبگان، فرهیختگان جامعه و الیت جامعه می‌سازند.

 

دغدغه‌های دولت روحانی چقدر با استمرار دولت او ارتباط دارد؟
به عقیده من آقای روحانی دغدغه‌های جدی پیش رو دارد و مهم‌ترین آن از دست ندادن مشروعیت اخلاقی دولت است. مشروعیت اخلاقی دولت آقای روحانی به معنای وفاداری به شعارها و احترام به كسانی است كه به او رای داده‌اند.

  آیا او تا امروز به شعارهایش وفادار بوده است؟
اگر دولت روحانی تئوری بقا را در پیش بگیرد به این معنی كه سعی كند به هر دلیلی باقی بماند و توجهی به هواداران و كسانی كه به او رای داده‌اند نداشته باشد، فرصت‌های آینده را نیز از دست خواهد داد. بنابراین مهم‌ترین دغدغه دولت روحانی حفظ امید در مردم و نگه داشتن پایگاه اجتماعی و رای او است. او نه‌تنها باید پایگاه اجتماعی خود را حفظ كند بلكه باید در تقویت آن پایگاه اجتماعی نیز بكوشد. اگر دولت روحانی برای حفظ پایگاه اجتماعی دست به كارهایی بزند كه نماد و نمود رویه‌های پوپولیستی باشد، زمینه را برای دولت بعدی نیز از بین خواهد برد.

  اما با توجه به میراثی كه احمدی‌نژاد برایش باقی گذاشته تحقق آن شعارها چقدر امكان‌پذیر است؟
باید توجه داشته باشیم كه دولت آقای احمدی‌نژاد زمین سوخته را تحویل آقای روحانی داد. دولت پیشین تلاش می‌كرد به هر طریقی از امكانات موجود استفاده كند و چه در توزیع منابع ملی و چه در بذل و بخشش‌های نگاه پوپولیستی خود و ماجراجویی‌ها در تریبون‌های بین‌المللی منجر به ایجاد شرایطی در كشور شد كه كاملا نمود تحویل یك زمین سوخته به دولت بعدی بود. آقای روحانی باید بداند كه پایبندی به اصول كاملا ضروری است.

 

این اصول شامل همان مواردی است كه آقای روحانی در نقد دولت احمدی‌نژاد به كار برد و در سخنرانی‌های انتخاباتی خود به آنها اشاره كرد. به عقیده من اگر آقای روحانی برای افكار عمومی و حفظ پایگاه اجتماعی خود برنامه‌ریزی مناسبی در طول دو تا سه سال آینده داشته باشد باعث امیدواری مردم به او و دولت او خواهد شد و این فرصت‌های خوبی را برای برنامه‌ریزی آینده دولت نیز ایجاد خواهد كرد. در واقع ایجاد امید در مردم راه دولت روحانی را برای ادامه مسیر خود باز‌تر خواهد كرد.

  به عقیده شما مهم‌ترین برنامه دولت برای سال آینده چه می‌تواند باشد؟
مهم‌ترین برنامه دولت در یك سال آینده انتخابات مجلس است و این انتخابات محصول زحمات دولت آقای روحانی در ماه‌های باقیمانده به انتخابات خواهد بود. بنابراین مهم‌ترین برنامه دولت آقای روحانی در داخل كشور ایجاد سازو كار لازم برای یك انتخابات منصفانه، رقابتی و دموكراتیك برای مجلس دهم است.

 

اگر دولت بتواند این برنامه را عملی كند و دستگاه‌های اجرایی و فرمانداری‌ها از دخالت سیاسی در امور انتخابات باز دارد و جلوی دخالت نیروهای غیرسیاسی در انتخابات را بگیرد، در این صورت مجلسی كه تشكیل می‌شود مجلس مقتدری خواهد بود كه در برنامه دولت نیز وقفه ایجاد نخواهد كرد. بنابراین یكی از برنامه‌های مهم دولت انتخابات پیش رو و ایجاد زمینه برای برگزاری یك انتخابات رقابتی و سالم است.

 

آزادی مطبوعات، فعالیت احزاب و ایجاد شرایط و بستر مناسب برای افراد دارای صلاحیت در انتخابات مجلس از وظایف مبرم دولت آقای روحانی است. به خصوص جلوگیری از مداخلات دستگاه‌هایی كه الان با قدرت مالی كه پیدا كرده‌اند به راحتی می‌توانند تاثیرگذار باشند بسیار مهم است. به عقیده من پاشنه آشیل دولت آقای روحانی یأس مردم و ناتوانی دولت در برگزاری انتخابات نسبتا دموكراتیك است. اینكه می‌گویم نسبتا دموكراتیك به این معنا نیست كه انتخابات ایران دموكراتیك نیست اما به خاطر دخالت برخی نیروها و وجود نظارت استصوابی معمولا بخشی از جامعه از انتخاب كاندیدای واقعی خود در انتخابات محروم می‌شوند.

  شما اشاره كردید كه یكی از چالش‌های اساسی دولت روحانی ایجاد یأس بین مردم است. روحانی چگونه می‌تواند راه خود را از میدان مین‌گذاری شده برخی گروه‌ها باز كند؟
به عقیده من اعتدال به معنای انفعال یا ندانم‌كاری یا ناكارآمدی نیست. اعتدال به معنای استفاده از تمام فرصت‌ها برای جلب‌توجه مردم و افكار عمومی به سرنوشت كشور است. آقای روحانی خود محصول نگاه اهمیت دادن به افكار عمومی است. شعارهای روحانی در انتخابات نیز جز احترام به خواست و مطالبات افكار عمومی چیز دیگری نبود. دولت روحانی كه نمی‌خواست شق‌‌القمر كند او در سخنرانی‌های خود از مطالبات عمومی مردم دفاع كرد بنابراین اكنون هم دولت روحانی جز احترام به افكار عمومی راه دیگری ندارد.

 

بخش مهمی از افكار عمومی را روشنفكران، نخبگان، فرهیختگان جامعه و الیت جامعه می‌سازد. بخش دیگری از حامیان اصلی روحانی اصلاح‌طلبان هستند. آقای روحانی از وجود هنرمندان، فرهیختگان، نیروهای اصلاح‌طلب و نیروهای تحول‌خواه جامعه باید به عنوان یك فرصت استفاده كند. نگاه او باید طوری باشد كه آنان را از خود نراند. اگر پشتیبانی و حمایت آنان را از دست بدهد بر افكار عمومی نیز نمی‌تواند تاثیر بگذارد و نیروهای تندرو و افراطی راست فرصت پیدا می‌كنند تا افكار عمومی را علیه دولت روحانی تحریك و آنها را از دولت آقای روحانی ناامید كنند. آقای روحانی با كمك به نیروهای اصلاح‌طلب به بهبود اوضاع در افكار عمومی یاری رسانده است.

  فكر می‌كنید تاثیر نخبگان و روشنفكران جامعه در افكار عمومی چیست؟ نظر مردم نسبت به دولت روحانی چطور تحت تاثیر نخبگان جامعه است؟
طبیعتا افكار عمومی یا حوزه‌های مربوط به جامعه مدنی مانند مطبوعات، احزاب، ان جی او‌ها یا شبكه‌های اجتماعی اگر آگاه و قدرتمند باشند و بتوانند حرف بزنند و تقویت شوند و از دولت روحانی دفاع كنند، شاهد بسیج مردم به نفع دولت او خواهیم بود. اما اگر آقای روحانی پای میز بده بستان‌های كاسبكارانه با جناح اصولگرای تندرو یا گروه‌های راست افراطی بنشیند، حمایت نیروهای خود را از دست می‌دهد و دیگر افكار عمومی هم به سمت او جذب و جلب نخواهند شد. در حال حاضر می‌بینیم كه در این دوره كوتاه دولت آقای روحانی با وجود اینكه رادیو و تلویزیون را در اختیار نداشته و آنها هم به صورت مداوم نقد دولت او را می‌كرده‌اند اما هنوز مردم به دولت روحانی اعتماد دارند، هنوز افكار عمومی امید دارند كه او تغییراتی را ایجاد كند.

 

بنابراین با وجود اینكه رادیو و تلویزیون مخالف دولت روحانی است ولی می‌بینیم كه دولت او افكار عمومی را در اختیار دارد. دلیل آن این است كه الیت و نخبگان جامعه و گروه‌های اصلاح‌طلب را هنوز به عنوان حامی خود دارد. بنابراین جلب اعتماد نخبگان و روشنفكران و الیت جامعه به دولت آقای روحانی به جلب رضایت افكاری عمومی از دولت او كمك كرده است و حمایت مردم را نیز برای دولت او ایجاد كرده است اما اگر در ماه‌های آینده این حمایت كم شود و اصلاح‌طلبان یا گروه‌های تحولخواه جامعه احساس كنند كه دولت و استانداری‌ها و فرمانداری‌ها قادر به ایجاد انتخابات خوب و سالم برای مجلس آینده نیستند و حمایت خود را از دولت كم كنند، افكار عمومی به ضرر آقای روحانی خواهد شد.

  به عقیده شما دولت روحانی با چه مشكلاتی رو به رو است؟ و چه برنامه‌هایی را برای جلب افكار عمومی باید داشته باشد؟
دولت آقای روحانی در سال ٩٤ و در واقع سال آینده میلادی با مشكلات جدی‌تری روبه‌رو است. یكی از این مشكلات كسری بودجه است. به هر حال این دولت در بودجه خود كسری دارد. قیمت نفت پایین آمده و هنوز تحریم‌ها برداشته نشده است و بنابراین در پرداخت یارانه به دهك‌ها تحت فشار قرار می‌گیرد و مجبور به محروم كردن دهك‌های بالا می‌شود. حذف دهك‌های بالا نسبت به دهك‌های میانی چالش اجتماعی بزرگی به وجود خواهد آورد. همچنین تفكیك دهك‌های بالا نیز برای دولت كار سنگینی است اما آقای روحانی ناچار است كه آن را عملی كند.

 

مساله دیگر فساد است كه او هم چند بار به آن اشاره كرده است. فساد تا به حال متوجه دولت قبل بود. افكار عمومی هم معتقد بودند كه دولت احمدی‌نژاد باعث ایجاد فساد‌های زیادی بوده است و آقای روحانی هم در صحبت‌های خود به آن اشاره می‌كرد اما اخیرا می‌بینیم كه آقای روحانی به فاش كردن بخش دیگری از فساد می‌پردازد. او بیان می‌كند كه فساد در دستگاه‌ها و دخالت برخی نیروهای غیر اقتصادی در اقتصاد و رانت‌ها در كشور به وجود آمده است. این طور نیست كه تبعیض و فساد و اقتصاد زیرزمینی را تماما به دولت قبل منسوب كنیم. اكنون دولت روحانی برای از بین بردن اقتصاد زیرزمینی باید برنامه ارایه دهد.

  این كار چگونه باید انجام شود؟
آقای روحانی برای اینكه این شعارها را تقویت كند و شفاف سازد باید جامعه مدنی و نظام‌های مدنی را تقویت كند. بودجه‌یی كه مردم از جیب خود به برخی نیروها می‌دهند نباید صرف كارهایی شود كه مردم خواهان آن نیستند. 

  دولت تمركز ویژه‌یی بر سیاست خارجی دارد آیا در این حوزه می‌تواند وعده‌هایش را عملیاتی كند؟
در حوزه سیاست خارجی مهم‌ترین كار دولت خارج كردن پرونده ایران از شورای امنیت است كه به عقیده من بزرگ‌ترین مشكلی است كه دولت احمدی‌نژاد در دوره خود به بار آورد و به كشور و منافع ملی ایران ضربه زد. بعد از خارج شدن پرونده ایران از شورای امنیت مساله تحریم‌ها، گفت‌وگو با امریكا و پرونده هسته‌یی و مذاكرات با ١+٥ دارای اهمیت است كه دولت روحانی باید آنان را پیگیری كند. به عقیده من فرصت‌های خوبی برای دولت روحانی در عرصه خارجی ایجاد شده است كه دولت روحانی باید از آن استفاده كند و آن مساله داعش است. پیدایش نیروهای تكفیری در جهان اهل سنت و در كشورهای منطقه موقعیت ممتازی را در ایران برای مبارزه با تروریسم ایجاد كرده است.

 

امریكا و كشورهای غربی نیاز به همكاری ایران دارند و می‌دانند كه هیچ یك از دولت‌های منطقه نظیر دولت تركیه، عربستان، مصر و پاكستان برای مبارزه با جنبش بنیادگرایی تكفیری كه رو به گسترش است و بخش‌هایی از آفریقا و خاورمیانه را دربرگرفته، مناسب نیستند اما ایران به این دلیل كه خود قربانی تروریسم بوده و به این دلیل كه شیعه اساسا با تروریسم مخالف است و در هیچ یك از عملیات انتحاری و تروریستی هیچگاه شیعه دخالت نداشته است، كشور قابل اعتمادی است و دولت روحانی از این فرصت می‌تواند استفاده كند.

  در حوزه سیاست داخلی گویی نوعی تغافل وجود دارد. در این خصوص نظر شما چیست؟
 البته پیدا كردن راه‌حل‌های منطقی و آشتی‌جویانه برای آزاد كردن زندانیان سیاسی و پایان دادن به حصر نیز مهم است. این مساله هم یكی از دستور كارهای مهم دولت روحانی است. آقای روحانی رییس‌جمهور كشور است و نمی‌تواند خود را به ندیدن بزند و اعلام كند كه مسوول این موضوعات نیست.

 

بالاخره رییس‌جمهور رییس شورای عالی امنیت ملی هم هست. دولت روحانی با چالش‌های دیگری هم روبه‌رو است. مثلا تندروها و محافظه‌كاران سعی می‌كنند مردم را تحریك كنند و خصوصا شرایط اقتصادی امكان دارد كه با كاهش قیمت نفت در ماه‌های آینده سخت‌تر شود. بنابراین عده‌یی از افراطیون مردم را تحریك خواهند كرد و دولت روحانی را زیر سوال می‌برند اما این چالش‌ها به عقیده من در مراحل بعدی قرار دارد. چالش‌های اصلی همان است كه اشاره كردم.

  برخی اصلاح‌طلبان اشاره كردند كه دولت روحانی مناسب برای دوران گذار از دوره‌یی است كه كشور قبلا با آن مواجه بوده است. به عقیده شما این دوره گذار چهار ساله است یا ٨ ساله؟
آقای روحانی باید بداند كه زمین سوخته را تحویل گرفته است و جامعه مدنی ایران توسط دولت احمدی‌نژاد در هم شكسته شده است. تیراژ مطبوعات پایین آمده و نهاد‌های مدنی با بحران روبه رو بوده‌اند، فعالیت احزاب مختل شده است و تفكرات پوپولیستی و خرافه‌گرایی رواج پیدا كرده است. نوعی پوپولیسم رشد كرده است.

 

پوپولیسم اقتصادی كه مبتنی بر توزیع منابع ملی بوده به وجود آمده است. دولت آقای روحانی در وضعیت آشفته و بحرانی در حوزه اجتماعی دولت را تحویل گرفته است. بنابراین دولت روحانی اگر در آینده كمك به تقویت جامعه مدنی كند و انتخابات خوبی را برای مجلس برگزار كند قطعا دولت تداوم پیدا خواهد كرد اما اگر قادر به ایجاد این شرایط نباشد و موجی از بدبینی و دلخوری و ناامیدی، بی‌اعتمادی و دلزدگی جامعه را فرا بگیرد دولت آقای روحانی نمی‌تواند به راحتی به چهار سال دوم برسد.

  دولتی كه با حمایت اصلاح‌طلبان به قدرت رسید با كارشكنی تندروها مواجه است. چگونه باید میان مطالبات مردم و كارشكنی تندروها به یك تعادل رسید كه هم مردم راضی باشند و هم افراطی‌ها موفق نشوند؟
دولت آقای روحانی محصول امیدواری مردم توسط اصلاح‌طلبان بود. اصلاح‌طلبان مردم را به صندوق رای امیدوار كردند. در دولت آقای روحانی، فرمانداران و وزارت كشور باید به گونه‌یی عمل كنند كه در انتخابات مجلس آینده كسانی را كه ناامیدند و رایی كه به روحانی دادند اشتباه می‌دانند، دست بالا را نداشته باشند. من اطمینان دارم كه اگر دولت آقای روحانی قادر نباشد در حوزه‌های داخلی و خارجی برنامه‌های خود را جلو ببرد، دست كسانی بالا خواهد بود كه می‌گفتند رای دادن به روحانی در سال ٩٢ اشتباه خواهد بود چون ما دچار بن‌بست سیاسی هستیم و تكلیف حصر مشخص نخواهد شد و تا تكلیف دولت احمدی‌نژاد و خطاهای او در انتخابات ٨٨ روشن نشود نباید به صندوق رای رجوع كرد.

 

دیدیم كه اصلاح‌طلبان با تصدیق مردم از انتخابات ٨٨ عبور و كمك كردند مردم پای صندوق رای بیایند و آقای روحانی را انتخاب كردند. نباید بگذاریم انتخابات مجلس آینده دوباره با رد صلاحیت‌ها و جوسازی كه رسانه‌های همگانی و مراجعی كه از بیت المال تغذیه می‌كنند شروع به تبلیغ جناح و افراد خاصی كنند این مساله همان بحران‌ها و مشكلاتی را به وجود می‌آورد كه در گذشته ایجاد كرد و متاسفانه در آن دوران كشور ما بسیار ضربه خورده است. باید كسانی كه دست‌شان به قدرت می‌رسد و مقامی دارند بی‌طرفی خود را در انتخابات اعلام كنند.

 

به خصوص شورای نگهبان نباید اشتباهی را كه در سال ٨٨ مرتكب شد، تكرار كند. در آن سال دیدیم كه برخی اعضای شورای نگهبان رسما و به صورت آشكارا از بعضی كاندیداها حمایت و برای آنها تبلیغات كردند. قداست نهاد شورای نگهبان با بی‌طرفی باید حفظ شود و تمامی نیروهای نظامی و امنیتی، باید از فعالیت سیاسی باز داشته شوند و این وصیت رهبر فقید انقلاب است.

 

دولت روحانی مسوول است كه شرایط را برای یك انتخابات سالم و رقابتی مهیا كند و هرچه او در این زمینه تلاش بیشتری داشته باشد امید مردم و اعتماد مردم را به خود بیشتر خواهد كرد. اعتماد و امید مردم سرمایه اجتماعی بسیار گرانقدری است كه ارزش آن به مراتب از منابع نفتی و منابع اقتصادی كشور بالا‌تر است. این سرمایه اجتماعی نباید دچار فروپاشی شود. جامعه ما از شكاف دولت و ملت رنج می‌برد. الان كه این شكاف میان دولت و ملت تا حدودی ترمیم شده است باید كاری كنیم كه این شكاف به حداقل خود برسد.

اخبار سیاسی - اعتماد

 

ویدیو مرتبط :
‫پای درد دل دردناک کَپَرنشینان جنوب کرمان خسته از روحانی؛ امیدوار به سید محرومان!‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نسیم اعتدال به اوین رسید/ زیباکلام: شوخی‌شوخی دارم به آقای روحانی امیدوار می‌شوم

 تدبیر نظام با استقبال فعالان سیاسی مواجه شد
آزادی برخی زندانیان وقایع سال88

چهارشنبه، روز خوبی بود. قهرمانی تیم کشتی آزاد ایران در جهان، صعود تیم استقلال و بالاخره خبری که مدت‌ها منتظرش بودیم اتفاق افتاد، همه نیامدند اما آزادی همین‌ها هم کم نیست.

 

آزادی‌ای که نوید خبرهای خوش‌تری در پی دارد. در بینشان، هم اسامی زنان به چشم می‌خورد و هم مردان.

 

از فعالان سیاسی و زندانیان عقیدتی گرفته تا روزنامه‌نگاران. طبق آنچه «ایسنا» گزارش داده فیض‌الله عرب‌سرخی از اعضای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، محسن امین‌زاده، میرطاهر موسوی، عیسی سحرخیز، مهدی محمودیان، محمدعلی ولایتی و حسن زرین‌پور که بعد از وقایع سال 88 زندانی شده بودند، آزاد شدند.

 

از بند زنان هم خبر می‌رسد که نسرین ستوده، مهسا امرآبادی، محبوبه کرمی، مریم جلیلی، میترا رحیمی، فرح واضحان، ژیلا مک‌وندی و کفایت ملک‌محمدی هم آزادی مشروط گرفته‌اند.

 

زندانیان سیاسی در حالی آزاد شده‌اند که بخشی از دوران محکومیت خود را گذرانده و بخشی دیگر باقیمانده بود اما به واسطه حکم آزادی مشروط از زندان خارج شدند.

 

اخبار همچنین حاکی از این است که از زندانیان زن خواسته شده بود که در صورت تمایل می‌توانند دوشنبه‌شب زندان را ترک کنند که به علت زمان نامناسب و دیروقت‌بودن، صبح دیروز آزاد شدند.

 

سعید لیلاز  در این‌باره به «شرق» گفت: «خبر آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی بسیار مهم و نتیجه حضور مردم درانتخاباتی است که توسط رهبری «حماسه» توصیف شد.این رخداد، محصول همگرایی ملی جناح‌هاست و پیامد گرایش ملت به محور «اعتدال» است.»

 

وی افزود: «مساله آزادی زندانیان سیاسی آخرین چالش باقیمانده بعد از انتخابات به شمار می‌رود و به نظر می‌رسد سرانجام زمان حل و فصل این مساله رسیده است. امیدوارم به‌زودی امکان رفع دیگر محدودیت‌های برجامانده هم فراهم شود.»

 

لیلاز گفت: «شاید بتوان این اتفاق را با سفر روحانی و هیات همراه به سازمان ملل مرتبط دانست. اکنون در حال رسیدن به یک تفاهم بزرگ در سطوح عالی هستیم و این آزادی‌ها هم نشانه اصلی آن است که می‌شود فهمید ادامه پیدا خواهد کرد.»

 

این فعال سیاسی افزود: «امیدوارم هم دوستانی که آزاد می‌شوند هم بقیه که بیرون هستند از مسیر اعتدال خارج نشوند. در شرایط حساس کنونی نباید اجازه داد که رادیکالیسم دوباره سربرآورد اگر ما اجازه ندهیم در اصلاح‌طلبان رادیکالی سربرآورد، تندروهای رقیب هم موفق نمی‌شوند، فضا را تند کنند.»

 

لیلاز گفت: «ما باید اطمینان بدهیم که جز اعتلای کشور، زیر چتر نظام جمهوری اسلامی برنامه دیگری نداریم و مصداق این قانون اساسی، مقام معظم رهبری است. باید ثابت کنیم که بهترین راه برای اداره کشور، همدلی و هم‌رایی بین طیف‌های سیاسی است. شخصا گواهی می‌دهم اصلاح‌طلبان در خفا و علنی علاقه‌ای به به هم‌ریختن ثبات سیاسی کشور ندارد. همه باید به‌هم کمک کنیم. اگر این فرآیند با آزادی همه زندانیان و رفع حصرها انجام شود من شخصا هیچ انتظار دیگری از مسوولان ندارم.»

علیرضا تابش نماینده مجلس نهم هم این رخداد را «نوعی آشتی ملی» خواند و گفت: «مجموعه حوادث و مسایل و اتفاق‏هایی که طی سالیان گذشته در کشور به وقوع پیوست، عقلانیتی را به سیاستمداران، زعمای قوم،  گروه‌ها، جناح‌ها و احزاب، حاکم کرد، اینکه در هر صورت کشور باید با خردجمعی اداره شود و حذف و زندان کارساز نیست.»

 

تابش در گفت‌وگو با «شرق» تاکید کرد: «همه اینها زمینه‏ساز ایجاد یک آشتی ملی شده و رهاورد آن آزادی و فضای بازی است که امروز شاهد آن هستیم. البته در این مسیر نه می‌توان تلاش و رهنمودهای رهبر انقلاب اسلامی را نادیده گرفت و نه حمایت عقلا و شخصیت‌های مستقل گروه‌های اصولگرا و به‌ویژه قوه‌قضاییه را.

 

از سوی دیگر دکتر روحانی با پیشینه سیاسی مشخص پا به عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری گذاشته و مردم نیز با رای به او، گفتمان اعتدال و تدبیر را برگزیدند.»

 

تابش ابراز امیدواری کرد که روندی که از سوی مسوولان برای ایجاد فضای باز سیاسی در کشور لحاظ شده، تداوم یابد و شاهد آزادی دیگر زندانیان سیاسی و رفع حصر مهندس میرحسین موسوی و مهدی کروبی باشیم.

 

همه اینها نشانه‌ای از بلوغ سیاسی در میان شهروندان، مسوولان و مدیران کشور است و بسیار خوشحالیم که در اوضاع کنونی کشورهای خاورمیانه، ایران با ثبات و کامیابی به سمت مردمسالاری و دموکراسی گام برمی‌دارد.»

 

محمدرضا خباز، نماینده مجلس هشتم با اشاره به اینکه 24 خرداد آغازی برای تغییر و تحول بود و به معنای واقعی کلمه حماسه سیاسی اتفاق افتاد به «شرق» گفت: «باید باور کنیم که از فردای 24  خرداد، ایران میزبان شرایط سیاسی متفاوتی بوده که رای تک‌تک شهروندان ایرانی آن را به وجود آورده. آنچه امروز اتفاق افتاده و شاهد انتشار اخبار آزادی زندانیان سیاسی هستیم.»

صادق زیباکلام هم با بیان اینکه شوخی‌شوخی دارم به آقای روحانی امیدوار می‌شوم، گفت: «البته امیدمان در درجه اول خداوند است و بعد مسوولان محترم. اما واقعا به آقای روحانی امید دارم تا بتواند با سرپنجه تدبیر، یکی‌یکی مشکلات را حل کند.» 

روزنامه شرق