دلار تحت تاثیر انتظارات

 

اخبار اقتصادی - دلار تحت تاثیر انتظارات

در تحلیل شرایط اخیر، به عوامل مختلفی از سوی کارشناسان و فعالان اشاره می‌شود. گروهی، افزایش تقاضا را تحت‌تاثیر مسائلی مثل شکسته شدن چند سطح مقاومتی به‌صورت متوالی و نگرانی معامله‌گران از نرخ‌های بالاتر عنوان می‌کنند، اما دیدگاه غالب در بازار، نوسانات فعلی را عمدتا نتیجه مسائل «روانی» و به‌ویژه اخبار دیپلماتیک تلقی می‌کند که پس از بی‌نتیجه ماندن مذاکرات هسته‌ای نیویورک، فضای انتظارات در بازار را تعدیل کرده است.

 

هر چند گفته می‌شود تدریجی بودن تغییر انتظارات، این مزیت را دارد که از غافلگیر شدن ناگهانی فعالان و بروز شوک در آینده جلوگیری می‌کند. با این حال، بررسی‌های «دنیای اقتصاد» با استفاده از دیدگاه‌های کارشناسی، بیانگر این است که ریشه اصلی نوسانی شدن بازار ارز کشور «سطحی» بودن آن است.

 

عدم شکل‌گیری بازار ارزی عمیق و کارآ طی سال‌های گذشته موجب شده که اثرگذاری عوامل روانی و انتظاری زیاد شود و در نبود طیف‌های متنوع در سمت عرضه و تقاضا، بازار به رخدادهای حداقلی واکنش حداکثری نشان دهد. بازار عمیق بازاری است که از «عوامل ذره‌ای» در دو سمت عرضه و تقاضا برخوردار باشد، اما انحصاری بودن عرضه ارز در این سال‌ها از شکل‌گیری چنین بازاری جلوگیری کرده است.

اولین نوسان40 تومانی دلار پس از 4 ماه
 قیمت دلار روز گذشته با 40 تومان افزایش نسبت به روز شنبه به 3265 تومان رسید. در حالی‌که گروهی از فعالان بازار افزایش اخیر را ناشی از اخبار و عامل انتظارات در بازار عنوان می‌کنند، برخی بالا رفتن قیمت شاخص بازار ارز در روزهای اخیر را ناشی از کاهش حجم عرضه ارز در بازار می‌دانند.

روز گذشته دلار معاملات خود را با 3240 تومان آغاز کرد که افزایشی 15 تومانی نسبت به روز ابتدایی هفته داشت. در ادامه مجددا با 15 تومان افزایش از سطح 3250 تومان عبور کرد و مقابل آن عدد 3255 قرار گرفت. در ساعات انتهایی بازار، قیمت دلار 10 تومان دیگر بالا رفت و در سطح 3265 نشست. مقدار نوسان و رقم ثبت شده در روز گذشته یک رکورد فصلی به حساب می‌آید. پیش از این آخرین نوسان 40 تومانی برای نرخ دلار در 27 اردیبهشت سال جاری رقم خورده بود. از 17 خرداد تا روز گذشته سابقه نداشته که نرخ دلار به بالاتر از 3265 تومان برسد. بیشترین رقم نوسان دلار در تابستان 30 تومان بوده است.

شکست سطحی که مرز نشد
پیش از این در بازار تصور بر این بود که سطح قیمتی 3250 تومان می‌تواند مرز مقاومتی در مقابل افزایش نرخ دلار به حساب آید، اما روز گذشته که قیمت از این سطح به راحتی گذشت، مشخص شد که تصویر قیمتی در ذهن فعالان بازار تغییر کرده است. دلایل این تغییر به گفته اکثر فعالان به عوامل ذهنی بازمی‌گردد. بازار پیش از این تصوری نسبت به برخی اتفاقات در جغرافیای خارج از خود داشت که روند کنونی با آن تصور ناهمخوان است.

دلایل تغییر تصور قیمتی
در روزهای قبل، به‌گفته تعدادی از فعالان، خریداران و فروشندگان در بازار در حالت انتظار قرار داشتند. به نظر می‌رسد این انتظار موجب شد که خریدوفروش چندانی در بازارصورت نگیرد و بازار به نوعی در حالت سکون قرار بگیرد. با این حال به گفته آنها، روز گذشته با افزایش دوباره قیمت، همزمان عرضه و تقاضا افزایش یافت.

 

به گفته فعالان در این بین تقاضا متناسب با عرضه نبود و تقاضا برای ارز در بازار بیشتر از عرضه ارز بوده است. در کنار این رویکرد که سعی داشت از منظر عرضه و تقاضا نوسان را توجیه کند، رویکرد دیگری وجود دارد که در اکثریت قرار دارد. این رویکرد عامل افزایش بهای دلار در روز گذشته را واکنش به پایان بی‌نتیجه مذاکرات می‌داند. به باور آنها، تعدیل تصور حصول به توافق در بین فعالان عامل اصلی نوسانات دلار در 2 روز گذشته بوده است؛ البته در رویکرد اول نیز تصور بی‌نتیجه ماندن مذاکرات در ورود به بازار بی‌تاثیر عنوان نمی‌شود. اگر این دو رویکرد مبنای نوسان قرار داده شود، می‌توان گفت: آنچه موجب شده این روزها ارز وضعیت نوسانی پیدا کند و به سوی سطوح قیمتی بالاتر رود، تغییر ذهنیت در بازار ارز است.

تخلیه تدریجی یک شوک
تحلیلگران این تغییر تصور را به فال نیک می‌گیرند، زیرا تعدیل انتظارات و تخلیه تدریجی هیجان می‌تواند آثار منفی کمتری از تخلیه آنی و شوک‌گونه در بازار داشته باشد. به باور آنان در دوره‌های قبل بازار با تصور توافق خود را تنظیم می‌کرد و برآیند مذاکرات را در نهایت حصول به چنین هدفی می‌دانست، اما اکنون با کاهش درجه این تصور در صورت آنکه توافقی نیز حاصل نشود اثر دفعتی بر قیمت ارز وارد نخواهد شد.

بازار سطحی و اثرپذیری انتظاری
به‌نظر می‌رسد ریشه اصلی نوسانات کنونی، ساختار بازار ارز است. به گفته تحلیلگران آنچه سبب شد تا نظام ارزی کشور در دوره اخیر به شدت متاثر از عامل انتظارات شود، عدم شکل‌گیری بازار ارزی عمیق و کارآ طی سال‌های گذشته بوده است.

 

بازارهای عمیق در مقابل بازارهای سطحی است و به بازارهایی گفته می‌شود که شوک‌های موردی و خاص وضعیت آنها را تحت‌تاثیر قرار نمی‌دهد و شوک‌های بزرگ نیز چندان آنها را بی‌ثبات نمی‌کند.

 

بازار عمیق ارزی زمانی شکل می‌گیرد که هم در طرف عرضه و هم در طرف تقاضای ارز عوامل بسیار و نیروهای بی‌نام قیمت‌پذیر بسیاری حضور دارند که تغییر رفتار یا ورود و خروج آنها بازار ارز را تحت‌تاثیر قرار نمی‌دهد. به‌عبارت دیگر، صادرات کشور طیف متعدد و متنوعی از کالاها و خدمات را در برگرفته و منشا ارزآوری برای کشور به یک یا چند محصول خاص منحصر نیست، همچنین واردات نیز به‌واسطه حضور عوامل ذره‌ای فراوان با کالاهای خارجی متنوع ازحساسیت و کشش‌پذیری زیادی برخوردار است.

 

در چنین شرایطی از تعامل نیروهای عرضه و تقاضا در بازار ارز قیمت ارز به‌صورت درونزا تعیین شده و پایدار می‌ماند و بازار ارز از عمق لازم برخوردار خواهد بود. شواهد حاکی از آن است که اقتصاد ایران در سال‌های گذشته به این نوع از بازار دست نیافته است.در دوره اخیر بخشی از صادرکنندگان غیرنفتی که عمدتا پتروشیمی‌ها هستند جایگزین دولت در بازار آزاد شده‌اند؛ بنابراین سمت عرضه از تنوع چندانی برخوردار نیست. نبود طیف‌های متنوع در سمت عرضه و محدودیت‌های خارجی موجب شده بازار ارز کماکان سطحی بماند و به اتفاقات حداقلی واکنش حداکثری نشان دهد.

اخبار اقتصادی - دنیای اقتصاد

 

ویدیو مرتبط :
مقاله انگلیسی حسابداری 2018 : تاثیر سیاست پولی متعارف و نامتعارف روی انتظارات...

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آیا نرخ دلار بی تاثیر است؟

 

 

 

 

 

 

 

نزدیك به دو هفته از تك نرخی كردن نرخ ارز توسط بانك مركزی می گذرد و مسوولان امر معتقدند كه قیمت دلار تك نرخی شده است.

 

۱ـ نزدیك به دو هفته از تك نرخی كردن نرخ ارز توسط بانك مركزی می گذرد و مسوولان امر معتقدند كه قیمت دلار تك نرخی شده است.

تك نرخی به معنای آنكه بانك مركزی دلار را به یك قیمت می فروشد و بازار فرعی وجود ندارد، نه به آن معنا كه بازار آزادی وجود نداشته و هرشخص به هر دلیلی ارز بخواهد با همان قیمت در دسترس است.

به هر حال به نظر می رسد كه نظر مسوولان با آنچه از دیدگاه علم اقتصاد تك نرخی خوانده می شود، متفاوت است و اصولا اگر قرار بود تك نرخی به معنای وجود یك نرخ در بازار رسمی باشد كه دیگر نباید آن را یكی از دستاوردهای بانك های مركزی دانست. زیرا بانك مركزی می تواند دلار خود را به هر قیمتی عرضه كند و توجهی به قیمت های بازار هم نداشته باشد و در آن صورت هم اعلام كند كه نرخ دلار، تك نرخی است. در این میان همچنین اظهار نظرهایی از سوی برخی مسوولان صورت گرفته كه نشان می دهد اعتقادی به تاثیرگذاری نرخ بازار آزاد بر اقتصاد كشور ندارند. این در حالی است كه اتفاقا نرخ بازار آزاد حتی دارای اثرگذاری بیشتری از نرخ بازار رسمی است.

۲ـ بازار آزاد برای ارز در هر صورت وجود دارد، اگر این بازار به صورت قانونی به فعالیت بپردازد، می شود بازار آزاد و اگر به صورت غیرقانونی و قاچاق اعلام شود، می شود بازار سیاه! اما حذف نمی شود، دلیل حذف نشدنش هم آن است كه نیازها از طریق بازار رسمی تامین نمی شود كه اگر تامین می شد، اصولا نیازی به تهیه دلار از بازار سیاه نبود، حتی به منظور سفته بازی. چون زمانی كه نرخ رسمی برای همه در دسترس باشد، انگیزه ای برای سفته بازی هم باقی نمی ماند. همان طور كه در دهه ۸۰ این انگیزه به لطف تك نرخی كردن ارز وجود نداشت و نگه داشتن دلار مانند نگه داشتن پول نقد در خانه بود.

قاچاق اعلام كردن مبادلات دلار و بازداشت دلالان و بستن صرافی ها و... نیز، تنها بازار سیاه دلار را سیاه تر می كند و دستیابی به ارز خارجی را با ریسك بالاتری مواجه می سازد كه در نتیجه مجددا باعث افزایش نرخ دلار در بازار می شود؛ اما به هیچ وجه باعث حذف بازار سیاه و مبادلات در بازار سیاه نمی شود. شاهد این ماجرا نیز حجم ۱۴ میلیارد دلاری برآورد قاچاق كالا در سال ۸۹ است كه یك چهارم واردات كالا در این سال بوده است؛ یعنی هرچند كه قاچاق است، اما با این حجم در حال انجام است، آن هم قاچاق كالا كه باید از مرزهای ورودی كشور عبور كند و به لحاظ حجمی نیز قابل مقایسه با دلار نیست. بنابراین می توان متصور بود كه قاچاق اعلام كردن مبادلات دلار نیز نمی تواند تاثیر چندانی بر مبادلات این ارز خارجی و سایر ارزها باشد.

۳ـ برخی از مسوولان اقتصادی كشور معتقدند كه نرخ دلار آزاد در اقتصاد بی تاثیر است. در این خصوص اولین سوالی كه مطرح می شود آن است كه اگر نرخ دلار آزاد بی تاثیر است، چرا دلار آزاد قاچاق اعلام شده و دلالان جمع آوری می شوند؟ چه دلیلی دارد با نرخی مبارزه كنیم كه هیچ تاثیری در اقتصاد ندارد؟ اما نكته دوم در خصوص اثرات نرخ ارز آزاد بر اقتصاد است.

فرض كه نرخ ارز بازار آزاد یا سیاه به همان ۱۰ هزار تومان برسد كه از سوی مسوولان اقتصادی كشور بی تاثیر خوانده شده است، در این صورت بسیار واضح است كه دستیابی به دلار بازار رسمی تا چه اندازه سودآوری خواهد داشت. تلاش ها برای دستیابی به این رانت افزایش یافته و تقاضا برای واردات با نرخ رسمی نیز افزایش می یابد. در خوش بینانه ترین حالت كه تصور كنیم دلار رسمی تنها به واردكنندگان تعلق گرفته و صرف واردات می شود (كه تصورش اندكی دور از ذهن است)، واردكننده به راحتی می تواند كالای موردنظر خود را در بازار داخلی برمبنای نرخ دلار غیررسمی به فروش برساند و از سود سرشاری بهره مند شود كه هم باعث افزایش سطح عمومی قیمت ها شده و هم انگیزه های رانت جویی را افزایش می دهد.

در این حالت می توان متصور بود كه تعزیرات حكومتی وارد شده و تلاش كند مانع از افزایش قیمت ها شود.

این موضوع خود از دو جنبه تاثیرات وجود نرخ بازار آزاد را نشان می دهد، اولین اثر آنكه دولت هزینه زیادی را بابت افزایش نیروهای تعزیرات و بازرسی می پردازد (كه اگر نرخ بازار آزاد نبود، چنین هزینه هایی تحمیل نمی شد) و دوم آنكه به رغم همه این بازرسی ها قیمت ها افزایش خواهند یافت، چون اگر قرار بود قیمت ها به وسیله بازرسی های تعزیراتی افزایش نیابند، اقتصاد ایران تورم های دورقمی و در برخی مواقع بالای ۳۰ درصد را هیچ گاه تجربه نمی كرد. هزینه هایی كه برای تشخیص واردكنندگان واقعی، تشخیص كالاهای اساسی، رصد كالاهای وارد شده به كشور و قیمت فروش آنها و... صورت می گیرد همه از اثرات اولیه وجود بازار غیررسمی است. در مرحله بعد نیز، افزایش انگیزه های رانت جویی، جذب نیروی كار به سمت فعالیت های واسطه گری و اتلاف منابع ارزی، فساد اداری و... نیز از هزینه های به مراتب سنگین تری است كه به واسطه وجود بازار غیررسمی به كشور تحمیل می شود..... /   تحلیل : روزنامه دنیاى اقتصاد