دفن پیکر 6 شهید گمنام در میدان امیرچخماق

خبرگزاری فارس: مردم یزد صبح امروز با اجتماع در امامزاده جعفر(ع) در چهارراه بعثت، مراسم تشییع شهدا را با قرائت زیارت خاصه امام رضا(ع) آغاز کردند و پس از مداحی و نوحه‌خوانی، حرکت مردم در حالی که پیکرهای شهدای گمنام را بر روی دستان خود حمل می‌کردند به سمت حسینیه امیرچخماق آغاز شد.

پیکر این شهدای گمنام پس از تشییع ومراسمی روحانی در کنار دو شهید گمنام دیگر که عصر روز گذشته در این مکان به خاک سپرده شده بودند، آرمیدند.

در این مراسم جمع کثیری از مردم، خانواده‌های شهدا، بسیجیان استان یزد، نماینده ولی‌فقیه در استان و امام جمعه یزد، رمانده کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح کشور، استاندار، شهردار و اعضای شورای شهر،‌ طلبه و روحانیون، دانشجویان و دیگر اقشار مردم حضوری گسترده و باشکوه داشتند.

روزنامه ایران در مقاله ای به قلم سیدمحمدبهشتی رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و از مدیران اسبق سینمایی و فرهنگی در مقاله ای در روزنامه ایران نوشت: خاکسپاری پیکر هشت شهید گمنام برخلاف قوانین مصوب میراث فرهنگی در میدان تاریخی امیرچخماق این سؤال را پیش می‌کشد که شهدا برای چه جان خود را فدا کرده‌اند؟ شهدایی که مورد تکریم همه ملت‌اند و به همه ملت تعلق دارند نه گروه خاصی.

آنها شهید شدند تا نظامی ظهور یابد با قوانینی که اداره کشور براساس آنها انجام می‌گیرد. از جمله این قوانین، مقرراتی است که مشخص می‌کند که آثار تاریخی و میراث فرهنگی باید حفظ شود. بنابراین حفاظت از آنها منوط به ضوابطی است که دستگاه‌هایی چون میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری متولی اجرای آنهاست!

آثار فرهنگی‌ای که وقتی به بعد از اسلام می‌رسد اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. آن چیزی که از آن به عنوان معماری ایرانی و اسلامی یاد می‌شود. میدان تاریخی امیرچخماق مصداق معماری ایرانی اسلامی است که ما وظیفه داریم آن را حفظ کنیم. امیر چخماق در شهری است که شاهد رونق خود در بعد از اسلام است.

این شهر شاهدی بر تداوم فرهنگ‌سازی اسلامی - ایرانی است. حتی زمانی که مغول به ایران حمله می‌کند، یزد از این حمله مصون می‌ماند. شهری که یکپارچه در فهرست میراث ملی ثبت شده و بحث جهانی شدن آن هم پیش کشیده شده است. شهری که می‌تواند یکپارچه و مداوم کیفیت مطلوبی از معماری اسلامی - ایرانی را به همگان معرفی کند.

سند روشن و محکمی است از فرهنگ، تمدن، معماری و شهرسازی مبتنی بر فکر اسلامی. قوانینی برای حفاظت از این تاریخ تدوین شده است اما اینکه گروهی خود را از رعایت این قوانین مبرا می‌داند و حوزه را ملک طلق خود می‌داند مصداق چیست؟ بدون شک مصداق لطف و اکرام نسبت به شهدا نیست! سوء‌استفاده از شهدا و به میان آوردن آنها در کشمکش‌های سیاسی؛ تا گروهی به گروهی دیگر دهن کجی کند. در واقع وهن شهداست نه اکرام آنها!

مزار شهدا قلب‌های ملت‌های ایران است و این کار در عین اینکه ظاهراً تدفین شهدا در یک مکان شهری است ولی این طور به نظر می‌رسد که نبش قبر شهدا از قلب‌های ملت ایران است.

عاملان و مجریان این اقدام گفته‌اند مردم موافق دفن شهدا در یک میدان تاریخی هستند. سؤالی که مطرح می‌شود این است که منظور از نظر مردم یعنی چه؟ مردم در رأی‌گیری نظر خود را می‌دهند آیا ما این مسأله را به رأی گذاشته‌ایم؟ مردم از نظر حقوقی یعنی کسانی که نمایندگانی انتخاب کرده‌اند.

نمایندگانی که در مجلس شورای اسلامی قوانین از جمله مقررات حوزه میراث فرهنگی را تدوین و مصوب کرده‌اند و شورای نگهبان آنها را تأیید کرده است. آیا احترام گذاشتن به قوانین و اجرای آن جز این است که به خواسته مردم توجه شده است!

آنچه که در میدان امیر چخماق اتفاق افتاده، تخلف از قانون بوده و وظیفه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به عنوان متولی اصلی این ماجرا، این است که مثل همه تخلف‌ها طرح شکایت کند تا به پرونده آن رسیدگی شود!