درباره مسوولیت پذیری مرد هسته ای

روزنامه اعتماد به قلم جواد دلیری نوشت: سخنان دیروز علی اكبر صالحی در مجلس، ارزشمند و قابل توجه است؛ نه اینكه در این جلسه از جزییات تازه و مسائل پشت پرده مذاكرات هسته‌ای و توانایی‌های ایران سخن گفته باشد كه الحق حرف‌های تازه و مهمی هم گفته است، بلكه از زاویه‌ای دیگر سخن او مهم و درس‌آموز است.

 دكتر صالحی دیروز هم مسوولیت فنی توافق هسته‌ای را بر عهده گرفت و هم آنكه به یاد داشت پیروزی هسته‌ای، نه یك پروژه كه یك پروسه بوده و شركای دیگری هم داشته است؛ كسانی كه پیش از تیم فعلی مذاكرات و در دوره‌های قبل دستی بر آتش گفت‌وگو‌های هسته‌ای داشتند و حالا كمتر از آنها اسمی به میان می‌آید.

 توجه رییس سازمان انرژی اتمی به این دو نكته، نشان از رفتار ملی و انسانی یك مقام مسوول در مدیریت اجرایی كشور است. توجه به این دو مساله، دو یادگاری ارزشمند از او را در میدان سیاست ایران بر جای می‌گذارد؛ اول و مهم‌تر اینكه او وقتی در سخنان خود گفت: «بنده اینجا آمده‌ام كه شهادت بدهم مسوولیت شرعی، وجدانی، عرفی و عقلانی آنچه را كه در بعد فنی به دست آورده‌ایم، می‌پذیرم»، نشان داد كه «اهل مسوولیت‌پذیری» است.

طبعا سیاستمداران اخلاق‌گرا جملگی بر مسوولیت‌پذیر بودن كنشگر سیاسی در برابر «اجتماع خویش» و حتی «جامعه جهانی» تاكید دارند و در عمل نسبت به عقاید و باورهای خود و تیم همراه‌شان رفتارهای مسوولیت‌پذیرانه نشان می‌دهند.

 این اقدام یك رفتار اخلاقی مناسب است. دكتر صالحی هرچند با مجوز مقامات عالیرتبه نظام به مذاكرات رفته است، هرچند از نظر قانونی در برابر مجلس پاسخگو نیست و هر چند می‌توانست هیچ‌گونه مسوولی تی در برابر عواقب احتمالی توافق بر عهده نگیرد و تمام مسوولیت را به تصمیمات عالیه نظام واگذار سازد اما با‌ پذیرش مسوولیت توافق در بعد فنی، از خود یك رفتار پسندیده و قابل تقدیر بر جای گذاشت و نشان داد كه می‌شود ماموریت را توامان با مسوولیت بر عهده گرفت.

 كافی است همین رفتار، با رفتار مسوولان در ماجرای سیل‌های اخیر در برخی مناطق كشور مقایسه شود؛ اتفاقی تلخ كه هیچ فردی در هیچ نهادی، مسوولیت اشكالات و عدم پیش‌بینی و تاخیر در رسیدگی به سیل‌زدگان را نمی‌پذیرد و به طور كلی نسبت به غفلت‌ها و تغافل‌هایش پاسخگو نیست.

دوم آنكه سخنان دیروز علی‌اكبر صالحی تشكر وسپاس از گذشتگان و ماموران هسته‌ای ایران در ادوار قبل هم در خود داشت، از برای همین بود كه گفت: «مذاكرات ١+٥ سال‌ها طول كشیـد، عزیزانی كه قبلا مسوولیت مــــذاكرات را داشتند همگــی زحمت‌های‌فراوان كشیدند، جنــاب آقـــای دكتـر روحانی، جناب آقای دكتر لاریجانی، جناب آقای دكتر جلیلی و اكنون جناب آقای دكتر ظریف زحمت‌های زیادی كشیدند.

 اگر امروز افق‌های بلندتری را می‌بینیم برای این است كه بر شانه‌های قبلی‌ها ایستاده‌ایم.» صالحی به درستی و اخلاق‌مدارانه از گذشتگان و مسوولان سابق تشكر و قدردانی می‌كند تا نشان دهد اگر نباید فقط در اشتباهات و نواقص دیگران را شریك بدانیم در روز پیروزی و توفیق و ظفرمندی نیز به یاد زحمت‌های قبلی‌ها افتادن، روشی انسانی، دینی و فرهنگی است كه در غوغای گیج‌كننده كلبی‌مسلكی سیاسی می‌تواند گرد و غبارها را بر زمین بنشاند و الگویی باشد برای كسانی كه چراغ به دست در جست‌وجوی سیاست‌ورزی اخلاق‌مدارانه‌اند.

رفتار تیم هسته‌ای ایران درس‌های فراوانی دارد؛ «مقاومت‌شان در خارج» و «همدلی‌شان در داخل» راه توفیق پیش رو است.