خواهرزاده میرحسین به قتل رسید

 

 

 

خبرگزاری فارس: خواهرزاده میرحسین توسط تیم های ترور نشان شده و به قتل رسیده است پروژه "کشته ‌سازی " فتنه‌گران و سناریوی شماره ۲ ندا آقاسلطان با کشتن خواهر زاده موسوی کلید خورد. پروژه "کشته ‌سازی " فتنه‌گران و سناریوی شماره ۲ ندا آقاسلطان با کشتن خواهر زاده موسوی کلید خورد. درگزارش خبرگزاری فارس آمده است:

 

 

تیم‌های ترور ضدانقلاب در اقدامی مشکوک یکی از نزدیکان میرحسین موسوی را به قتل رساندند. این اقدام مشکوک در حالی صورت گرفته است که گزارش ها حاکی از استفاده از اسلحه مخصوص تیم های ترور در این اقدام مشکوک دارد، چنانکه نوع سلاح و گلوله استفاده شده در این حادثه، نوعی خاص و کمیاب از گلوله و سلاح مخصوص تیم های ترور است. همچنین گفته می‌‌شود بیش از ده نفر از اعضای کددار سازمان منافقین در اغتشاشات دیروز بازداشت شده اند. اما در این حادثه مشکوک آنچه بیش از همه قابل توجه بوده است، انتخاب خواهرزاده موسوی در میان جمعیت دیروز حاضر در خیابان انقلاب است، انتخابی که اتفاقی به نظر نمی رسد.

 

 

خواهرزاده میرحسین موسوی در اغلب تجمعات پس از انتخابات حاضر بوده و از این رو هدفی نشاندار برای تیم های ترور بوده است. پیش از این نیز مسئولین امنیتی کشور در جریان روزهای منتهی به ۱۶ آذر از دستگیری برخی تیم‌های ترور که با هدف قتل و ایجاد درگیری سیاسی سازماندهی شده بودند خبر دادند. همچنین یکی از این کشته‌شدگان به صورت مشکوک توسط عده‌ای از روی یکی از پل‌های مرکز شهر به پایین سقوط کرده است و از طرفی، ۲ تن دیگر نیز در تصادف با یک خودرو کشته شده‌اند.

 

 

 

 

 

ویدیو مرتبط :
سناریوی جایگزین قتل میرحسین موسوی و کروبی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

«ون گوك» به قتل رسید؟!

 

 مطالعات جدید نشان می‌دهد «ون‌سان ون گوك» اشتباها با شلیك فرد دیگری كشته شده است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تاریخ‌دانان هنری معتقدند ون گوك با شلیك گلوله‌ای در سینه خود دست به خودكشی زده، اما «استیون نایفه» و «گرگوری وایت اسمیت» در كتاب خود كه چند روزی است در انگلیس منتشر شده، مدعی شده‌اند این نقاش معروف هلندی تصادفا در یك سانحه‌ی تیراندازی كشته شده است.

این كتاب كه هفته‌ی آینده روانه‌ی بازار كتاب آمریكا می‌شود، ‌«زندگی ون گوك» نام دارد.

نایفته و اسمیت 10 سال صرف تحقیق بر روی زندگی ون گوك كرده‌اند تا موفق به چاپ این كتاب شده‌اند. زندگی‌نامه‌ی «جكسون پولاك» كه كتاب دیگر این دو نویسنده است،‌ در سال 1991 جایزه‌ی «پولیترز» را كسب كرد.

باور عموم بر این است كه این نقاش پست‌امپرسیونیست صبح روز 27 جولای 1890 با اسلحه به سینه‌ی خود شلیك كرد و دو روز بعد در اثر جراحت در گذشت، اما این دو نویسنده مدعی هستند كه مداركی كشف كردند مبنی بر این كه دو پسر محلی در اثر یك اشتباه ون گوك را به قتل رسانده‌اند.

به نوشته‌ی روزنامه‌ی ایندیپندنت، بر اساس این تحقیقات، نقاش صاحب‌نام هلندی بر اثر نقص در كاركرد یك تپانچه به طور تصادفی كشته شده است.

ون‌سان ویلم ون گوك نقاش نامدار هلندی بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی کامل به سر می‌برد، اما اکنون به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان امپرسیونیسم شناخته می‌شود.

ونسان ون گوك در سی‌ام مارس 1853 در زوندرت در ایالت برابانت هلند نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. او پسر «آنا کورنلیا کاربنتوس» و «تئودورس ون گوك» بود. پدر و پدربزرگش کشیش بودند و سه‌ تن از عموهایش دلال آثار نقاشی.

ون گوك جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری، معلم و واعظ مذهبی گذراند. او اعتقاد دینی عمیقی داشت و مدتی در انگلستان و نیز در میان کارگران معادن زغال سنگ بلژیک به عنوان مبلغ غیرروحانی مسیحی فعالیت کرد. پس از مواجهه با آثار «ژان فرانسوا میله» عمیقا تحت تاثیر نقاشی‌های او و پیام اجتماعی آن‌ها قرار گرفت. در همین زمان بود که طراحی را به‌صورت جدی و حرفه‌ای شروع کرد.

برادر جوان‌ترش «تئو» که به خرید و فروش تابلوهای نقاشی اشتغال داشت، بعدها باعث آشنایی او با نقاشان امپرسیونیست شد.

او فعالیت هنری خود را به عنوان طراح و نقاش از سال 1880 و در سن 27 سالگی شروع کرد. وی از آنجا که در سن 37 سالگی درگذشت، در واقع تمام آثارش را در 10 سال آخر عمر کوتاه خویش آفرید که شامل 900 نقاشی و 1100 طراحی می‌باشد. برخی از مشهورترین آن‌ها در دو سال پایانی عمرش کشیده شده‌اند. او تنها در دو ماه پایانی عمرش 90 نقاشی از خود برجای گذاشت.

ون گوك در ابتدا از رنگ‌های تیره و محزون استفاده می‌کرد تا این‌که در پاریس با امپرسیونیسم و نئوامپرسیونیسم آشنا شد و این آشنایی پیشرفت هنری او را سرعت بخشید.

ون گوك شیفته‌ی نقاشی از کافه‌های شبانه، مردم طبقه‌ی کارگر، مناظر طبیعی فرانسه و گل‌های آفتاب‌گردان بود. مجموعه‌ی «گل‌های آفتابگردان» او که تعدادی از آن‌ها از معروف‌ترین نقاشی‌هایش نیز محسوب می‌شوند، شامل 11 اثر می‌باشد. خودنگاره‌ها و «شب‌های پرستاره»‌ی وی از دیگر نقاشی‌های برجسته‌ی او محسوب می‌شوند.

در سال 1890 به دکتر «گاشه»، روانشناسی که از او پرتره‌ای نیز کشیده ‌است، مراجعه کرد. «پیسارو» این دکتر را به او معرفی کرده بود. اولین برداشت ون گوك از گاشه این بود که دکتر خودش از او بیمارتر است. روز به روز فرورفتگی و افسردگی ون گوك عمیق‌تر می‌شد.

تاریخ‌دانان معتقدند وی در بیست‌ و نهم جولای 1890 در سن 37 سالگی در میان کشتزارها، گلوله‌ای در سینه‌ی خود خالی کرد و روز بعد در مهمان‌سرای «روو» درگذشت.

ون‌سان آخرین احساسش را به برادر خود، که قبل از مرگش بر بالین وی آمده بود، این‌گونه بیان کرد: «غم برای همیشه باقی خواهد ماند.» شش ماه بعد تئو نیز درگذشت.

فیلم‌های داستانی و مستند زیادی درباره‌ی ون‌گوك و آثارش ساخته شده است.

گل‌های آفتابگردان، صندلی خالی، شب‌های پر ستاره، درختان سرو و بعضی پرتره‌هایش به صورت تصاویر چاپی، شهرت جهانی دارند و در بسیاری از اتاق‌های ساده‌ی مردم عادی نیز دیده می‌شوند. این دقیقا همان چیزی است که ون گوك می‌خواست. او دوست داشت تابلوهایش تاثیر مستقیم و قوی چاپ‌نقش‌های رنگی ژاپنی را داشته باشند که بسیار تحسینشان می‌کرد. آرزو داشت هنر صاف و ساده‌ای بیافریند که نه تنها هنرشناسان متمول را خوش بیاید، که مایه‌ی شعف و تسلای خاطر همه‌ی انسان‌ها باشد.

پس از مرگ ون گوك، تابوتش را پر از گل‌های آفتابگردان کردند.... / منبع: isna.ir