تقویم تاریخ - 11 اسفند

 

1294ش:ژنرال «پرسی سایكس» كه با چند واحد انگلیسی ــ هندی وارد منطقه تحت نفوذ انگلستان در ایران شده بود یازدهم اسفند 1294 (دوم مارس 1916) در شهر كرمان به تاسیس یك نیروی نظامی جداگانه به نام «ساوت پلیس رایفلز ـ اختصارا: اس. پی. آر. = SPR» تحت فرماندهی افسران انگلیسی اقدام كرد. با تاسیس این نیرو، دولت لندن عملا در ایران دولتی در داخل دولت تشکیل داده بود و کنسولهای انگلیسی در منطقه زیر نفوذ انگلستان حکمران واقعی بودند. ژنرال پرسی سایکس بدون این كه بر زبان فارسی كاملا مسلط باشد و بتواند متون تاریخی به این زبان را بخواند، به دلایلی برای ایران و افغانستان «تاریخ» نوشته است كه قبلا (در دوران نظام سابق) توصیه می شد به در دانشگاهها به عنوان یك ماخذ به آن استناد شود!. پرسی سایكس به خاطر خدماتش به استعمار انگلستان لقب اشرافی « Sir» دریافت كرد و «سر پرسی سایكس» شد.

1318ش:اسفندماه 1318 به تهرانی ها دستور اكید داده شده بود تا از خانه های خود خارج نشوند؛ زیرا كه «روز سرشماری» بود كه در وطن ما برای نخستین بار به این صورت انجام می شد. برپایه این سرشماری، چند روز بعد اعلام شد كه جمعیت تهران 540 هزار نفر است. بعدا، به دقیق بودن این رقم ایراد وارد آمد و گفته شد كه افراد به این تصور كه اگر شمار خانوار را بیشتر اعلام كنند سهمیه (اصطلاحا كوپن) بیشتری دریافت خواهند كرد چنین كرده اند. با وجود این، قرار شد به منظور جلوگیری از افزایش جمعیت تهران و حومه آن طرحی با ضمانت اجرایی سخت تهیه شود كه ایران 18 ماه بعد به اشغال نظامی متفقین در آمد و موضوع منتفی شد. اینك سالهاست كه جمعیت تهران از رقم دوازده ـ سیرزده میلیون تجاوز كرده و اگر درآمد بادآورده نفت نباشد فاجعه انسانی به وجود خواهد آمد. افزایش سریع جمعیت تهران در دهه های اخیر عمدتا به سبب لغو اعتبار «محدوده تهران» از بهمن ماه 1357 (پس از پیروزی انقلاب) بوده است.

1321ش:یازدهم اسفند 1321 رسما اعلام شد كهدر تهران بیماری تیفوس شیوع یافته است. این بیماری از اواخر بهار آن سال مشاهده شده بود و هنوز دقیقا روشن نشده كه چرا دولت وقت در تابستان آن سال (به جای اسفندماه) شیوع آن را رسما اعلام نكرده، به مردم هشدار نداده و تدابیر لازم را بعمل نیاورده بود.

در اطلاعیه 11 اسفند دولت وقت علل شیوع تیفوس؛ دشواری های ناشی از اشغال نظامی ایران، كمبود خواروبار و درنتیجه سوء تغذیه (به سبب انتقال مواد غذایی به شوروی) و نیز استقرار نظامیان خارجی كه از جبهه های دوردست و آلوده به بیماری ها منتقل شده بودند اعلام شده بود.

شدت تیفوس از تیرماه آغاز شده بود و در ماههای بعد هر روز در تهران دهها تن از تیفوس جان می سپردند. ماموران بهداشت با یافتن نشانی تیفوسی ها همسایگان را از رفت و آمد به منازل آنان و دیدارشان منع می كردند. كمبود دارو هم مزید برعلت شده بود و باعث افزایش تلفات می شد. این بیماری ناشی از فقر كه ناقل عمده آن «شپش» است تلفات سنگینی به تهرانی ها وارد ساخت. سوء تغذیه مردم به دلیل حمل اجباری غلّه ایران به شوروی باعث گسترش بیماری های عفونی دیگرهم شده بود كه ضعف جسمانی ناشی از كمبود غذا به رشد آنها كمك می كند. این تلفات سنگین استدلال آنان را كه می گفتند اگر ارتش را مرخص نكرده و سربازان وطن دست به دفاع زده بودند شماری كشته می شدند بی اعتبار كرد، زیرا كه تلفات جنگ به پایه مرگ از بیماری ها ناشی از اشغال نظامی نمی رسید. تازه، جنگ دفاعی وظیفه مقدس یك ملت است حتی اگر شكست در چنین جنگی از قبل قابل پیش بینی باشد.

 

1320ش:عباس اسكندری از كمونیستهای سرشناس ایران یازدهم اسفند 1320 روزنامه «سیا ست» را منتشر كرد كه بعدا عملا ارگان حزب كمونیست توده شده بود.

فعالیت های كمونیستی در ایران، تقریبا بلافاصله پس از كناره گیری رضاشاه ازسرگرفته شده بود و كمونیستها تا بهمن سال 1327 كه حزب توده به تصمیم شاه، فشار قدرتهای خارجی و تصویب دولت و مجلس غیر قانونی شد به مقامهای دولتی مهمی از جمله عضویت شورای وزیران و نمایندگی مجلس نائل شده بودند. تیراندازی به سوی شاه در 15 بهمن 1327 در دانشگاه تهران فرصت مناسبی به دست مخالفان حزب توده داد تا آن را غیر قانونی كنند. بعضی قدرتهای خارجی خواهان قطع تمامی فعالیت كمونیستی و چپگرایی در ایران بودند.

عباس اسكندری كه رئیس كمیته تهران حزب توده بود در اجلاس 19 اسفند 1321 كنگره این حزب به سمت دبیر اول حزب توده انتخاب شد. وی در دوران نخست وزیری قوام السلطنه، در خرداد 1325 فرماندار تهران شد و به این وسیله حكومت پایتخت در اختیار حزب توده قرارگرفت. هنوز تهرانی های قدیمی خیابانی در غرب تهران (موازی نواب شمالی) را خیابان اسکندری خطاب می کنند.

 

 

1347ش:شورای شهر تهران 11 اسفند سال1347 (دوم مارچ 1969) اسامی پاره ای از كسانی كه سیل گیرها و تپه های اطرف این شهررا با جعل سابقه (وراثت) و تبانی با برخی ماموران ثبت اسناد به نام خود ثبت داده و بالا كشیده بودند به روزنامه ها داده بود تا منتشر کنند و مردم آگاه شوند و از آنان «زمین» نخرند و اخطار شده بود که به این اراضی پروانه ساختمان داده نخواهد شد. تعقیب قضایی بیشتر این زمین خوارها دشوار بود زیرا که ثبت سندها مربوط به دهه های پیش از آن بود و مشمول قاعده «مرور زمان» شده بود. چند روز پیش از این تصمیم شورای شهر تهران، دولت مقررات مربوط به محدوده 25 ساله تهران را با هدف جلوگیری از بزرگ شدن غیر ضروری این شهر به اجرا در آورده بود و ایجاد ساختمان و دادن خدمات شهری در خارج از محدوده را ممنوع کرده بود که پس از پیروزی انقلاب در 22 بهمن 1357 (11 فوریه 1979)، ضابطه محدوده نادیده گرفته شد و گروهی از موقع و فرصت به دست آمده استفاده كردند و بدون كسب پروانه، حتی در ساعات شب در اراضی خارج از محدوده از جمله اراضی متعلق به غیر به ساختن خانه سرگرم شدند و بدون مجوز، آب و برق دولتی به این ساختمانها وصل كردند و مشكلات شهری تهران و گسترش بی رویه شهر از همان زمان آغاز شد و متعاقب آن سیل مهاجرت به پایتخت سرازیر گردید و ....

ماجرای مسیل خواری و هرنوع زمین خواری در تهران و چند شهر دیگر ایران قصه ای است طولانی که ضعف اداری و اخلاقیات، خودخواهی و آزمندی شماری از شهروندان را منعکس می کند. درپی تغییر نظام حکومتی ایران، شورای انقلاب داشتن بیش از یك خانه و یك آپارتمان را ممنوع كرده بود و كسی می توانست دارای زمین ساختمانی باشد كه كمتر از یك خانه و یك آپارتمان می داشت و اراضی موات (بی حاصل و عملا مرده) نمی توانست بیش از مدت معینی بلا استفاده بماند. این قانون و نیز تاسیس سازمان اراضی شهری داشت مسئله زمین خواری را حل می كرد كه كان لم یكن شد (ازمیان رفت) و بعدا با وضع ضوابط دیگری، به نام ایجاد تاسیسات و انبار و ... اراضی دولتی را واگذارکردند که به جای ساخت انبار و ... بفروش رفتند و خانه سازی شدند حتی روی کوهها و در ارتفاعات که از عوامل بزرگ شدن چند شهر و تهران است که تهران بر روی کمربند زلزله قرارگرفته است. پس از انقلات تاچند سال افراد جرات نمی کردند برای مدتی طولانی به سفر روند و کسی را درخانه نگذارند زیرا که تصاحب و با شرایطی واگذار می شد.

 

1533م: 28فوریه زادروز « میشل دو مونتاین Michel de Montaigne » فیلسوف و نویسنده دوران رنسانس فرانسه است كه در 1533 متولد و در 13 سپتامبر 1592 درگذشت. این اندیشمند كه عقیده داشت برای مطالعه بشر، پژوهشگر باید نخست خود را تحت مطالعه قراردهد یك اثر چندین جلدی تحت عنوان «رسائل» دارد. وی احتمالا نخستین متفكری است كه روش جامعی برای بررسی و مطالعه انسان به دست داده، از این قرار: شناخت طبیعت بشر، شناخت عادات بشر، شناخت عقاید بشر، و شناخت استعدادهای بشر.

این فیلسوف مخالف پژوهش صرفا كتابی است و می گوید كه در جستجوی حقیقت باید هم سفر كرد و هم كتاب خواند و اندیشه كرد. به نظر او، محقق باید از تردید خارج نشود تا حقیقت را به دست آورد. وی كه در دانشگاه تولوز تحصیل كرده بود می گوید: خدا استعداد را در انسان به ودیعت نهاده است و برای نهایت استفاده از استعدادها، باید افق باز باشد و مانع بر سر راه شكوفا شدن استعداد نباشد. كسانی كه بر سر راه استعدادها سد و مانع به وجود می آورند عملا بر ضد جامعه اقدام می كنند و .... وی كه تاكید بر ساده نویسی و حتی بكار بردن زبان محاوره كوچه و بازار در نوشتن مطالب را دارد نوشته است: روزی كه به جای شاهزادگان، «جامعه» مشوق پرورش استعدادها شود بشریت به اوج سعادت خواهد رسید.

 

 

2009م:دست کم دو نشریه آنلاین و چاپی دوم مارس 2009 (12 اسفندماه 1987) از قول غلامحسین کرباسچی دبیر کل حزب کارگزاران مطالبی راجع به انتخابات خرداد 1388 نوشته بودند. کرباسچی گفته بود واقعیت قضیه این است که حزب کارگزاران در مجموعه جناح موسوم به چپ یا اصلاح طلب قرار ‏می گیرد و یکی از نیروهایی است که امروز مقابل جریان دولت [دولت محمود احمدی نژاد] قرار دارند و در صدد ایجاد تحول در ‏کشور هستند و گزینه هایی را پیش رو دارند. ‏نهایتا همه اینها معتقد به تغییر شرایط موجود هستند و نظراتشان را بیان می کنند. من معتقدم اگر ‏شرایط درست مدیریت شود آسیبی به آرای اصلاح طلبان وارد نمی شود. ‏

وی درباره پذیرش مسئولیت ستاد انتخاباتی کروبی گفته بود که هنوز مسوولیتی را در این ستاد نپذیرفته است و تا جایی که اطلاع دارد عطریان فر هم ‏مسوول ستاد محمد خاتمی نیست. اگر بتوانیم مشورتی ارائه دهیم، این یک امر شخصی و خارج از مصوبات حزب [کارگزاران] است و جملگی ‏کمکی است به مجموعه جریان اصلاح طلبی. تحلیل اساسی حزب (کارگزاران) این ‏بوده و هست که اولا فردی را نامزد کنیم [نامزد خود بشناسیم] که مورد توافق همه اصلاح طلبان قرار گیرد، ثانیا تا آنجا که ‏بتوانیم از حساسیت های منفی جناح مقابل در مورد کاندیدای خود کم کنیم. در این راستا، حزب [کارگزاران] در ‏شش ماه گذشته تلاش پیگیرانه ای را به کار گرفته ولی به سبب وجود برخی از ‏تنگ نظری ها موفق به تامین وحدت نظر و انتخاب فردی که واجد هر دو شاخصه باشد نشده ایم. به هر حال، درباره نامزدی در انتخابات آینده بحث هایی ‏در درون حزب کارگزاران و سطوح مختلف مطرح است.

کرباسچی درباره نامزدها مطالبی گفته بود به این مضمون: هنوز میرحسین موسوی تصمیم قطعی خودرا به نامزدن شدن و یا نشدن اعلام ‏نکرده است؛ درباره محمد خاتمی که شخصیتی فرهنگی، نجیب و باجاذبه است انتقادهایی مطرح ‏است؛ ‏کروبی با داشتن تجربه و با سابقه انقلابی و مبارزاتی بسیار طولانی و شهرت مقاوم و سخت کوش بودن، ‏برای قشرهایی از جامعه کاندیدای مطلوبی به شمار می رود. هر دو نامزد که در مجموعه نیروهای تحول خواه قرار دارند منتقد جدّی ‏شرایط موجود هستند. نامزد مقابل آنها رئیس دولت است که می خواهد دوباره و برای چهار سال دیگر انتخاب شود.

با وضعیتی که مشاهده می شود جریان اجتماعی دوم خرداد پس از ۱۲ ‏سال که از آغاز آن می گذرد، توان یک نهضت اجتماعی جدّی را ندارد که بتواند ‏خاتمی را به پیروزی برساند. به علاوه، شخص خاتمی هم فاقد آن بلند پروازی های توده پسند است که ‏در چنین انتخاباتی معمولا کارساز خواهد بود . همچنین وی از پشتوانه یک جامعه مدنی سازمان یافته برخوردار نیست و برنامه اقتصادی ـ سیاسی قابل توجهی را هم ارائه نکرده است.

به نظر کرباسچی، احتمال پیروز شدن کروبی ـ در صورتی که ‏فعالیت های تبلیغاتی و برنامه ها به خوبی پیش رود ـ کم نیست.

کرباسچی تاکید کرده بود که در هر وضعیت، تلاش حزب کارگزاران در جهت سازندگی و آبادانی ایران ادامه خواهد داشت. ‏

 

1942م:كشتی های نظامی آمریكا در پی یك نبرد سه روزه با كشتی های ژاپنی در دریای جاوه با تحمل تلفاتی در این روز از ماه مارس 1942 از این صحنه خارج شدند. در این سال در نبرد های دریایی « میدوی » و « كورال سی » هم خساراتی به ناوگان امریكا وارد آمده بود.

بعضی ار مورخان نظامی نوشته اند كه دلیل عمده انعقاد پیمان دفاع مشترك آمریكا با ژاپن چند سال پس از پایان جنگ جهانی دوم این بوده است كه ژاپنی ها نتوانند و بهانه نداشته باشند تا باردیگر مسلح شوند و دست به قدرت نمایی بزنند.

 

1944م:اتحادیه کشورهای عربی در اجرای پروتكل اكتبر سال 1944 اسكندریه در مارس 1945 آغاز بكار کرد. دفاتر آن از یکم مارس این سال آغاز بکار کرده و نخستین نشست آن 22 مارس 1945 تشکیل شده بود تا منشور اتحادیه را تصویب کند.

سوریه، عراق، سعودی، مصر، یمن، لبنان و اردن موسسان آن بودند و از آنجا كه در اساسنامه قید شده بود که تنها كشور های مستقل عربی می توانند به عضویت این اتحادیه درآیند بعدا به تدریج اعضای آن تا 22 كشور افزایش یافت. رسانه ها برای سهولت كار، آن را «اتحادیه عرب» می نویسند.

اصول 20گانه منشور اتحادیه كشورهای عربی كه 22 مارس 1945 به تصویب رسید هدف از تاسیس این اتحادیه را تقویت مناسبات، همكاری سیاسی، داشتن وحدت نظر در قبال مسائل بین المللی، محافظت از منافع مشترك، گسترش همیاری های اقتصادی و همكاریهای اجتماعی و فرهنگی، و ... قرار داده است كه بعدا دارای ضمائم متعدد شده است. این اتحادیه دارای یك شورای دائمی است و هر عضو صرفنظر از جمعیت كشور ــ در این شورا دارای یك رای مساوی با دیگران است و اعضای اتحادیه متساوی الحقوق هستند. سازمان مركزی اتحادیه در قاهره مستقر است . این اتحادیه در پی سفر سادات به اسرائیل عضویت مصر را به حالت تعلیق در آورده بود و دستور داده بود كه اعضای اتحادیه با مصر قطع مناسبات كنند و مقر اتحادیه را هم از قاهره به جای دیگر منتقل كرده بود که بعدا عضویت مصر تجدید و مرکز (دبیرخانه اتحادیه) به قاهره بازگشت داده شده است.

اتحادیه كشورهای عربی که چندی است بی خاصیت شده و نامی است بر کاغذ ایکم مارس 2003 در چهل و هشتمین سال تاسیس خود با تصمیماتی که در نشست شرم الشیخ گرفت تكانی به خود داد، ولی این تکان تنها روی کاغذ بود. مرور زمان ثابت کرد که به تصمیمات آن اعتنا نشد و هیچگونه تاثیر نداشت و اتلاف وقت و به قولی یک نمایش بود. كم كاری سالهای گذشته و نومیدی لیبی از ادامه حیات این اتحادیه و انتقاد روشنفكران عرب، احتمال فترت و از فعالیت افتادن آن را بالا برده است.

در نشست اول مارس 2003 در شرم الشیخ (مصر) كه به منظور رسیدگی به اختلاف آمریكا با عراق برگزار شده بود این تصمیمات گرفته شد كه رعایت نشد و مورد اعتنا و احترام قرارنگرفت:

ــ رد هرگونه تهاجم و تهدید به عراق و هر كشور عربی دیگر.

ــ لزوم حل مسئله عراق از راههای مسالمت آمیز.

ــ دادن وقت بیشتر به بازرسان سازمان ملل كه باید با نظر مثبت به كار ادامه دهند.

ــ خودداری كشورهای عربی از مشاركت در مساعی نظامی بر ضد عراق و هر كشور عربی دیگر.

ــ ایجاد كمیته ای برای توجیه طرفهای مختلف در گیر در مسئله عراق از نظرات اتحادیه.

ــ حمایت از مردم عراق كه سالهاست در زحمت از تحریم هستند.

ــ یادآوری مسئولیت شورای امنیت به اعضای آن كه جان مردم عراق را به مخاطره نیندازند.

ــ تقبیح تلاش آمریكا كه می خواهد در منطقه تغییر بوجودآورد، به ویژه سعی آن دولت به نصب رهبر تازه ای در عراق است كه این امر از حقوق مردم عراق است و نه تحمیل از خارج.

ــ هرگونه خلع سلاح از جنگ افزار های كشتار جمعی باید شامل اسراییل هم شود و منطقه عاری از این نوع اسلحه گردد.

 

 

1931م:امروز، دوم مارس، زادروز میخائیل گورباچف است كه در 1931 در منطقه ستاوكوپل به دنیا آمد، در دانشگاه در رشته حقوق تحصیل كرد و از جوانی عضو حزب كمونیست بود و به عضویت كمیته مركزی و دبیر اولی این حزب رسیده بود.

بسیاری از مردم جهان اورا به چشم یك خائن به كمونیسم و شوروی می دانند و خواهان محاكمه او و وقوف بر حقایق هستند كه چگونه بلوك شرق، شوروی و حزب كمونیست این كشور از میان رفتند، بدون این كه جنگی رخ دهد، انقلاب و ناآرامی و مخالفت توده ای صورت گیرد.

بلوك شرق نتیجه مرگ 27 میلیون تبعه شوروی به دست ماشین جنگی هیتلر، و حزب كمونیست حاصل دهها سال تلاش و دربدری میلیونها انسان بود و ....

روسها سالها لب فرو بستند و امساك را تحمل كردند تا دولتشان اسلحه پیشرفته كه در جهان تنها وسیله اعمال قدرت است بسازد كه معلوم نشد بر سر این سلاحها و تكنولوژی فضایی روسیه چه آمده است. استالین صاحبان اراضی را كشت تا آنها را به مالكیت جامعه در آورد كه پس از فرو پاشی شوروی دارند دوباره انها را می فروشند!!. کارخانه ها و اموال عمومی را حرّاج کردند و تقریبا به مفت به چند نفر که معلوم نبود در کشور قبلا سوسیالیستی از کجا این همه پول آورده بودند دادند. تقسیمات امپراتوری روسیه فورمالیته بود كه در هر جمهوری چندنفری برای تصاحب اختیارات و ماندن درصدر قدرت آن را جدّی و جدایی دائمی گرفته اند و ... و اینها همه آتش هایی در زیر خاكسترند كه پاسخگویی جز گورباچف و همدستانش ندارند.

مردم سایر كشورها به گورباجف به چشم فردی نگاه می كنند كه نظام دو ابر قدرتی و موازنه نیروها را در جهان از میان برد. وی سفرهای متعدد به آمریكا و انگلستان كرد و برایش با دستمزد گزاف جلسات سخنرانی برگزار می كردند و ....

گورباچف كه از بی اعتنایی روسها به خود در انتخابات روسیه و سیلی كه به صورتش نواختند شرمنده نشده تازگی مذهبی هم شده و خود را رئیس «صلیب سبز!» بین المللی كرده است. تعجب در اینجاست که مقامات کنونی روسیه که دم از میهندوستی هم می زنند سخنی از اشتباهات و یا خیانت های گورباچف و احیانا تحقیق قضایی و محاکمه او بزبان نمی آورند و ....

 

گورباچف در طول زمامداری خود بارها با سران وقت آمریكا ملاقات و مذاكره كرد و مدعی شد كه با آنان دوست شده است . عكس ، او را در كاخ سفید در كنار ریگن رئیس جمهوری وقت آمریكا نشان می دهد

 

 

1832: نیكلای اول تزار روسیه قانون اساسی لهستان را كه وابسته به روسیه بود امضاء كرد. روسها و لهستانی ها از نژاداسلاو هستند.

1844: دومی نیكن از هائیتی جدا شد و خود را جمهوری دومی نیكن اعلام داشت. این دو كشور با هم جزیره «هیسپانیولا» را كه نخستین مقر حكومت اسپانیا بر قاره آمریكا بود تشكیل داده بودند. بعدا فرانسویان بر هائیتی مسلط شدند و به همین سبب مردم هائیتی به زبان فرانسه تكلم می كنند. هائیتی (که تلفظ انگلیسی آن: هیتی است) در طول دهها سال گرفتار دیکتاتوری و فساد اداری و اختلافات داخلی بود و در زلزله اوایل سال 2010 نزدیک به سیصدهزار کشته تلفات داد. این زلزله ممکن است بهانه مداخلات نظامی ـ سیاسی دولتهای دیگر قرارگیرد.

1901: دو رهبر میهندوستان چینی ــ چی هسی و چنگ یو ــ كه جنبش مشت زنان را بر ضد مداخله قدرتهای وقت در وطنشان هدایت می كردند توسط نیروهای اعزامی از اروپا، آمریكا و ژاپن به پكن اعدام شدند!.

1956: كشور مغرب (مراكش) استقلال خود را از فرانسه اعلام داشت.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

ویدیو مرتبط :
تقویم نود بخش دوم (نود 11 اسفند)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تقویم تاریخ 22 اسفند

1309ش:با تصويب متمم قانون انحصار تجارت، از اين روز در اسفندماه 1309 بازرگاني خارجي ايران در دست دولت قرار گرفت.

 

 

 

1642:«آبل تاسماني» دريانورد هلندي و مامور كمپاني هند شرقي هلند ( اندونزي ) كه به دستور مدير اين كمپاني مامور يافتن راهي از جنوب اقيانوس آرام به جنوب شيلي و ورود به اقيانوس اطلس و رسيدن به اروپا شده بود 13 مارس 1642 به جزايري رسيد كه انها را به نام ايالت نيوزيلند هلند « نيوزيلند » نا ميد.

 

1881:الكساندر دوم تزار روسيه 13 مارس 1881 هنگامي كه با كالسكه سلطنتي از خيابان مي گذشت با پرتاب بمب كشته شد.

 

 

1921:درست يك ماه پس از قتل پتر كروپوتكينPeter Kropotkin فرضيه پرداز آنارشيسم ، پيروان او در شهر مادريد « ادواردو داتو » نخست وزير وقت اسپانيا را كه ازجلسه پارلمان به خانه اش مي رفت هدف گلوله قراردادند كه چند روز بعد در 13 مارس 1921 درگذشت.

1938:مارس 1938 وحدت آلمان و اتريش تامين شد و اين دو سرزمين ژرمن ها يكي شدند كه به زبان آلماني انشلوس Anschluss (اتحاديه) تشكيل دادند.

 

 

12:2003 مارس 2003 در شهر بلگراد "زوران جينجيچ Zoran Djindjic " نخست وزير 50 ساله هوادار غرب جمهوري صربستان هنگام خروج از ساختمان دولتي محل كارش هدف گلوله قرار گرفت و كشته شد.

1848: انقلابات اين سال اروپا كه اتريش را هم در برگرفته بود در اين روز « مترنيخ » صدر اعظم اين كشور را مجبور به كناره گيري كرد . او پس از تسليم استعفاءنامه اش گفت كه امپراتوري اتريش هم به دنبال او خواهد رفت . تاريخ نشان داد كه چنين شد.

1868: محاكمه پارلماني ( ايم پيچمنت ) اندرو جانسون رئيس جمهوري وقت آمريكا به اتهام ناديده انگاشتن يك قانون مصوب، از 13 مارس سال 1868 در كنگره اين كشور آغاز شد.
1921: مغولستان خارجي (قسمت شمالي مغولستان ) از چين جدا شد و به نام جمهوري مغولستان اعلام استقلال كرد.

1954: ژنرال جياپ دستور حمله و محاصره دژ « دين بين فو » را صادر كرد كه به شكست فرانسه و خروج اين كشور از هندوچين منجر شد.

1963: دو جت نظامي شوروي براي سنجش ميزان آمادگي دفاعي آمريكا برفراز قلمرو اين دولت در آلاسكا پرواز اكتشافي انجام دادند و سالم به پايگاه خود بازگشتند.

1973: كاسيگين نخست وزير وقت شوروي در اين روز در اسفند 1351 براي شركت در مراسم گشايش پولادسازي اصفهان وارد ايران شد. تاسيسات پولاد سازي اصفهان با كمك شوروي ساخته شده است. قبل از جنگ جهاني دوم، ايران در صدد برآمده بود باكمك آلمان در كرج يك كارخانه پولادسازي داير كند.

1989: سازمان دولتي دارو وغذاي آمريكا در پي مسموم شدن چند تن از اتباع اين كشور با خوردن انگور وارداتي از كشور شيلي كه به دانه هاي آن ماده سمي تزريق شده بود دستور جمع آوري ميوه هاي محصول اين كشور و منع واردات ميوه از شيلي تا اطلاع ثانوي را اعلام كرد.

1955: پليش تركيه در استانبول به سوي علوي ها ( شيعيان ) تيراندازي و باعث مرگ 16 تن از آنان گرديد.

1999: به رغم مخالفت روسيه ، سه كشور عضو سابق پيمان ورشو ــ لهستان ، چك و مجارستان ــ به عضويت ناتو ( پيمان نظامي غرب) پذيرفته شدند.