تقویم تاریخ -10 آبان

ژوستین دوم امپراتور قبلی روم شرقی در پی شكست شدید از ارتش ایران كه خسرو انوشیروان با وجود پیری شخصا هدایت نیروها را در آن جنگ بر عهده داشت از فرط اندوه دچار افسردگی مزمن شده و كنار رفتة بود.

 

1320ش:در پایان دهه اول آبان 1320 مجلس و مقامات دولت وقت، با وجود اشغال نظامی ایران، موفق شدند متفقین را قانع كنند كه از اصرار به لغو و یا اصلاح قانون نظام وظیفه عمومی ایران منصرف شوند. در برابر این اصرار متفقین، تنها تنی چند از مقامات وقت سر فرود آورده بودند. این چند تن همان هایی كه افراد پادگانها را در روز حمله نظامی به وطن مرخص كرده بودند!. متفقین خواسته بودند كه ایران به جای خدمت وظیفه و داشتن ارتشی عظیم، برای خود یك سپاه سی هزار نفری استخدامی مركب از نظامیان حرفه ای به وجود آورد. پس از پیروزی انقلاب نیز برخی گروههای چپگرا كه خواب فدرالیزه كردن ایران را دیده بودند اصرار به لغو قانون وظیفه عمومی و انحلال ارتش را داشتند كه موفق نشدند.

1345ش:در پی پدید آمدن اختلاف نظر میان ایران و كنسرسیوم نفت كه از هفتم آبان 1345 خورشیدی (29 اكتبر 1966)، هشت سال پس از تصویب قرار داد طرفین در پارلمان ایران، آشگار شده بود اول نوامبر این سال (3 روز بعد) اورل هریمن دیپلمات كاركشته آمریكایی برای رفع اختلاف وارد تهران شد. همزمان سی نماینده هم از جانب شركتهای عضو كنسرسیوم به همین منظور به تهران وارد شدند.

هریمن كه چند سال پیش درگذشت از دهه 1950 بارها برای حل مسئله نفت و مسائل مربوط به روابط ایران و آمریكا وارد تهران شده بود. درجریان اختلاف دكتر مصدق با انگلستان بر سر نفت، وی چندین هفته در تهران اقامت كرده بود. باوجود این، هریمن در كتاب خاطراتش همه حقایق درباره این مسافرتها را بیان نكرده است.

 

1350ش:دهم آبان ماه 1350 (1971) در پی اجرای قانون دولتی شدن رادیو ـ تلویزیونهای ایران و قرار گرفتن آنها در یك سازمان واحد و اعتراض این سازمان به نحوه ترجمه و توزیع اخبار سایر كشورها (خارجی) از سوی خبرگزاری پارس (ایرنا)، جلسه عمومی این خبرگزاری با حضور وزیر مربوط تشكیل شده بود تا به این موضوع و همچنین شكایات رسیده درباره تنظیم اخبار به كمیسیون عرایض مجلس شورای ملی (معادل كمیسیون اصل نود فعلی)، و نیز شكایت مشابه به بازرسی شاهنشاهی رسیدگی شود. شاكیان با مضمونی تقریبا مشابه نوشته بودند كه وظیفه یك خبرگزاری داخلی نیست كه مترجم خبرگزاری های كشورهای دیگر و احتمالا گزارشهای مغرضانه آنها باشد و نظر خاص این خبرگزاری ها را كه از سیاست دولت های متبوعشان سرچشمه می گیرد به خورد ایرانیان دهد.

تا آن زمان رادیوها و به ویژه رادیو دولتی ایران، تلویزیون غیر دولتی و روزنامه های صبح (عموما كم تیراژ) اخبار آژانس پارس را نقل می كردند.

شاكیان خواسته بودند كه روزنامه ها مستقیما مشترك هر خبرگزاری كه بخواهند بشوند و اخبار خارجی را به سلیقه خودشان انتخاب و ترجمه كنند و مسئول كار خود باشند. با این عمل، نه تنها اخبار متنوع خواهند شد و روزنامه های كشور چهره متفاوت به خود خواهند گرفت، بلكه مخاطبان با مطالعه اخبار به سیاست و روش هر روزنامه پی خواهند برد و روزنامه مطابق میل خود را انتخاب و مطالعه خواهند كرد كه راه خوبی برای ایجاد رقابت میان روزنامه ها است. وظیفه حرفه ای خبرگزاری ملی و داخلی جمع آوری و توزیع اخبار شهر و كشور و نیز خبرهایی است كه نمایندگی هایش از خارج بفرستند و نیز تفسیر وقایع خارجی به قلم و یا از قول مفسران، تحلیلگران و صاحبنظران داخلی تا مردم روشن شوند و نیز آموزش عمومی بینند.

حاضران در جلسه این نظرات را منطقی و حرفه ای تلقی كردند و مورد تایید قرار دادند و قرار شد از آنجا كه بار تغذیه رادیو ـ تلویزیونها دارد از دوش خبرگزاری دولتی برداشته می شود، این خبرگزاری به روال حرفه ای بازگردد و تنها به تهیه و توزیع اخبار داخلی و اخبار خارجی ارسالی از نمایندگانش بپردازد، و ترجمه از آژانسها منحصر به گزارشهای مربوط به ایران (اخبار ویژه) و ارسال آنها مستقیما برای برخی مقامات باشد.

پس از رسیدن این خبر و شرح مذاكرات جلسه به گوش ناشران روزنامه ها بسیار كم تیراژ صبح (آن زمان) دست به اعتراض زدند كه برای مشترك خبرگزاری خارجی شدن و استخدام مترجم پول ندارند!. جمعی از آنان به نخست وزیر وقت متوسل شدند و تنی چند تهدید به تحصن در مجلس كردند و به این ترتیب حرفه ای ترین تصمیم به حالت تعلیق در آمد كه ظاهرا هنوز معلق است و بیم از آن است كه خبرگزاری های روزافزون داخلی كه از كمك مالی دولت هم برخوردار می شوند آن الگوی نادرست (مترجم گزارش های خبرگزاری های خارجی بودن) را كه در هیچ نقطه دیگر از جهان دیده نمی شود بكار بندند.

 

1357ش:دهم آبان 1357 ( اول نوامبر 1978 ) در اوج انقلاب و پس از آغاز اعتصاب کارکنان نفت و قطع صادرات آن، شاه پسرش را (که در آن زمان 18 ساله بود) با یک پیام شفاهی به دیدار جیمی کارتر رئیس جمهوری امریکا فرستاد. رسانه های آمریکا نوشته بودند که شاه به تجدید انتخاب جرالد فورد کمک مالی کرده بود. شاه با روسای جمهوری آمریکا از حزب جمهوری خواه - آیزنهاور، نیکسون و فورد و همكاران آنان از جمله کیسینجر، جورج بوش (پدر) ، رامسفلد و ... مناسبات بهتری داشت. دمکراتها بویژه جان اف. کندی و جیمی کارتر اصرار به دمکراتیزه شدن ایران، رعایت كامل قانون اساسی و کاهش مداخلات شاه در امور دولتی را داشتند. روزولت و ترومن هم قبلا تا حدی همین نظر را ابراز داشته بودند.

 

 

1790م:«ادموند بورك Edmund Burke» فیلسوف، نویسنده، خطیب و سیاستمدار «ایرلندی ـ انگلیسی» یکم نوامبر سال 1790 كتاب معروف خود در مخالفت با انقلاب فرانسه را تحت عنوان «بازتاب های انقلاب در فرانسه» منتشر ساخت. وی در این كتاب نوشته است: چون انقلاب فرانسه سازمان یافته نیست و به صورت خودجوش به وجود آمده و سیر اعتراض و تظاهرات خیابانی آن را به پیش می راند، به زودی به خشونت و بی قانونی كشانده می شود و نظم جامعه از میان می رود و همه ساختار و دستاوردهای فرانسویان در طول تاریخ نابود و دست كم یك نسل گم و تلف می شود. بورك كه در سومین سال انقلاب فرانسه این نظر را مطرح ساخت نام حكومت انقلاب از پیش سازمان نیافته را «ماب رول» گذارد و پیش بینی كرد كه انقلاب فرانسه پس از دوران تخریب، با فاجعه به پایان می رسد و شكست می خورد. این وضعیت و بی نظمی زمینه را برای ظهور یك دیكتاتور، اما نظم برقرار كن آماده می سازد و مردم كه از حكومت «ماب» خسته شده اند این دیكتاتور را نجات دهنده خود می پندارند و همانند شمع گرد او جمع می شوند.

بورك كه در سال 1729 در دوبلین (ایرلند) به دنیا آمده و بسال 1797 درگذشت و یك محافظه كار بشمار آمده است معتقد بود كه احزاب در یك كشور، صرف نظر از ایدئولوژی آنها، عامل ثبات جامعه هستند. در چنین كشوری نه كودتا رخ می دهد و نه انقلابی نظیر انقلاب فرانسه. احزاب با انتقادهای بموقع و اعتراض های مسالمت آمیز خود (نطق و نوشته و اجتماعات برنامه ریزی شده توام با انضباط) مانع وخامت مسائل و گسترش نارضایی ها می شوند و در چنین محیطی مردم با آراء خود در انتخابات، انقلاب آرام به وجود می آورند و مقامات را تثبیت و تغییر می دهند و در چنین جوامعی كودتا و انقلاب بدون كنترل و برنامه به وجود نخواهد آمد و مردم به پیشرفت ادامه می دهند و می توانند با برنامه ریزی، آینده خود و فرزندانشان را بسازند.

 

1886م:اول نوامبر زادروز دو داستان نگار است كه برای تهیه سوژه های خود و لمس حقایق و درك مشكلات و انعكاس آنها به عنوان خبرنگار آزاد (فری لنس) در چند جنگ شركت كردند.

«استیفن كرین» داستان نگار آمریكایی در سال 1871 و هرمان گریگ نویسنده نروژی در 1886 به دنیا آمدند. هردو هم در آلمان فوت شدند.

داستانهای «كرین» به عنوان شاهكارهای واقعینویسی پذیرفته شده اند.

 

1928م:با هدف تشویق مولفان كتاب، از سال 1928 در آمریكا، یکم نوامبر هر سال (روزی چون امروز) روز مولف تعیین شده و برگزار می شود كه به تدریج سایر كشورها هم یك روز سال را به بزرگداشت مولفان و دادن جایزه به آنان اختصاص داده اند. از نیمه قرن 20 به این سوی، بسیاری از کشورها با هدف تسهیل امر تالیف و قراردادن وسائل تحقیق و تالیف؛ وام، معرفی ناشر و کمک به چاپ و توزیع این تالیفات یک مرکز دولتی و یا نیمه دولتی به صورت كانون و انجمن در کشور خود دایر كرده اند كه اسما و یا عملا زیر نظر مستقیم رئیس دولت قرار دارد. با این که ایران در زمان خسروانوشیروان (15 قرن پیش) و پس از او سامانیان (11 قرن پیش) دارای چنین مراکزی بود که کتابهای آن دوره در دست است، به نظر می رسد که فعلا فاقد چنین كانونی مهم و لازم باشد.

در قدیم، پادشاهان و امیران مشوّق و متولی امر تحقیق و تالیف بودند و اینک، جز معدودی از کشورها، دولتها طبق قانون و با بودجه كافی و برنامه مدون عهده دار این وظیفه بسیار مهم و اساسی شده اند.

 

1835م:پروفسور «آدولف فن بایرAdolf Von Baeyer» شیمیدان نامدار آلمانی كه همه با نام او آشنا هستند 31 اكتبر سال 1835 به دنیا آمد و 82 سال عمر كرد و برنده جایزه نوبل در شیمی شد.

وی در هر سه رشته ریاضی، فیزیك و شیمی تحصیل كرده بود ولی دكترای خود را در رشیه شیمی گرفته و به موازات تدریس این رشته در دانشگاههای برلین و هایدلبرگ در آزمایشگاه «ككول» به تحقیقات خود ادامه می داد و بسیاری از مواد و تركیبات شیمیایی را كشف كرد ازجمله اسید باربی توریك ، نیل ها، تركیبات فنل و .... برپایه كشفیات او داروهای متعدد ساخته شده است.

 

 

1903م:امروز، اول نوامبر، سالگشت درگذشت «تئودور ممسنTheodor Mommsen» از نویسندگان و مورخان بزرگ قرن 19 آلمان است. كتاب او «تاریخ رومیان» جامعترین تالیف در این زمینه است. وی در طول عمر خود 900 كتاب، رساله و مقاله نوشت. ممسن كه اول نوامبر 1903 درگذشت و برنده جایزه نوبل در ادبیات شد پس از اتمام تحصیلات و به دست آوردن مدرك دكترا در تاریخ، استاد دانشگاه لایپزیك شده بود كه بعدا او را به اتهام شركت فعالانه در انقلابات سال 1848 از كسوت استادی بركنار كردند. ممسن پس از اخراج از كار تدریس كه آن را غیر منصفانه می دانست به فرانسه، سویس و ایتالیا رفت و به تحقیق در باره اوضاع دوران باستان پرداخت و در بازگشت به آلمان، ده سال پس از اخراج، بار دیگر استاد درس تاریخ شد و این بار در دانشگاه برلین. وی كه یك لیبرال ملی بود به عضویت مجلس آلمان نیز انتخاب شده بود.

ممسن بیش از هر مورخ دیگر موفق به خواندن اسناد تاریخ باستان شده است. بسیاری از رویدادهای تاریخ ایران باستان و آن قسمت كه در رابطه با یونان، روم، ارمنستان، سوریه و فلسطین بوده از كتب ممسن ترجمه و نقل شده است. او برای نوشتن تاریخ رومیان 40 سال مطالعه و سند جمع آوری كرده بود. تفسیرهای او بر قانون كیفری و آیین دادرسی روم باستان و طرز حكومت رومیان و سیاست پولی آنان بی نظیر است.

 

1755م:ساعت 9 و 40 دقیقه بامداد یکم نوامبر 1755 یک زمین لرزه بسیار شدید و متعاقب آن سونامی و حریق شهر ساحلی لیسبون پایتخت پرتغال را ویران ساخت و یک سوم جمعیت شهر را نابود کرد. جمع کشته شدگان 60 تا 100 هزار تن برآورد شده است. این زمین لرزه تا اسپانیا و مراکش ـ همه جا را تکان داد که جمع تلفات این مناطق 15 هزار تن بود. این زلزله باعث فقر اقتصادی و دگرگونی های سیاسی در پرتغال شد ازجمله سیاست این کشور برای توسعه مستعمرات پایان یافت و ....

1765م:اول نوامبر سال 1765 میلادی قانون تمبر مصوب پارلمان انگلستان كه تحمیل مالیات تازه ای از جانب این دولت انگلستان بر مهاجرنشینان انگلیسی در آمریكای شمالی بود به اجرا گذارده شد كه مهاجرنشینان مقیم ماساچوست به ویژه ایرلندیها و اسكاتلندیهایشان كه سابقه طولانی دشمنی با دولت لندن (اینگلند) را داشتند اعتراض كردند و به دلیل این كه بدون حضور نماینده آنان تصویب شده بود تقاضای لغو آن را كردند و به این سان جنبش استقلال طلبی در آمریكای شمالی پا گرفت كه در آغاز هم مورد حمایت همه مهاجران نبود. اعتراضی كه با اجرای قانون تمبر آغاز شد كمتر از یازده سال بعد، در چهارم ژوئیه سال 1776 منجر به صدور اعلامیه استقلال مهاجرنشینان گردید و فدراسیون آمریكا شمالی به وجود آمد كه مدعی است ابر قدرت جهان امروز است و می كوشد كه به هر ترتیب، این مقام را برای مدتی دیگر حفظ كند.

دولت لندن از دهها سال پیش از آن، از مهاجرت اسكاتلندیها و ایرلندیها به آمریكای شمالی استقبال كرده بود تا از شر آنان در بریتانیا آسوده خاطر شود؛ غافل از این كه آنان در آمریكا هم دست از مخالفت بر نخواهند داشت و هسته اولیه جنبش استقلال خواهی را همین اسكاتلندی ها و مهاجران ایرلندی تبار به وجود آوردند و با استفاده از فرصت تازه (اجرای قانون تمبر) دست به تبلیغ بر ضد دولت لندن زدند و انقلاب وارد مرحله قطعی خود شد.

1923م:یکم نوامبر سال 1923یك دادگاه فدرال آمریكا «آلبرت فال» وزیر داخله این كشور را به جرم سوء استفاده از مقام و وارد ساختن زیان مالی به دولت به پنج سال زندان و محرومیت از مشاغل عمومی محكوم كرد.

جرم او فروش و واگذاری اراضی دولتی بدون دادن اعلان مزایده در روزنامه ها بود. در میان خریداران اراضی دولتی، برخی از آشنایان آلبرت فال دیده شده بودند.

1928م:دولت جمهوری تركیه یکم نوامبر 1928میلادی الفبای این كشور را كه تا آن زمان همانند سایر ممالك اسلامی الفبای عربی بود به لاتین تغییر داد تا نه تنها هرچه بیشتر از گذشته اش فاصله بگیرد، بلکه تلفظ واژگان در سراسر کشور یكسان شود و تفاوت لهجه ها كاهش یابد. از آن پس واژه ها به همان گونه كه دركوچه و بازار تلفظ می شد ــ نه مطابق ریشه و اصل واژه ــ به لاتین نوشته شد و اندكی تغییر یافت. برای مثال ؛ اسلامبول به صورت استانبول درآمد، بلند «بولنت» و محمد «مهمت» نوشته شد و .... در ایران هم عده ای به رضا شاه اصرار كردند كه چنین كند که به نتیجه نرسیدند. بیش از سی درصد واژه های زبان ترکیه ریشه فارسی دارند.

 

1963م:اول نوامبر سال 1963 چند واحد ارتش در جنوب ویتنام بر ضد دولت «نگو دین دی امNgo Din Diem» كه در سال 1955 با بركنار كردن «بائو دای» امپراتور اسمی ویتنام جنوبی رئیس این كشور موقت شده بود دست به كودتا زدند كه ضمن این كودتا «دین دی ام» و برادرش كشته شدند و یك شورای نظامی زمام امور را به دست گرفت كه ضد كمونیست تر از او بود. دولت آمریكا هفتم نوامبر رژیم تازه را به رسمیت شناخت.

همسر «نگو دین دی ام» كه در زمان كودتا در آمریكا بود دولت جان اف كندی رئیس جمهوری وقت امریكا را كه خود 22 روز بعد در شهر دالاس ترور شد متهم به حمایت از نقشه كودتا و مرگ شوهرش كرد. در پی این كودتا، جنگ ویتنام و در نتیجه مداخله امریكا در این جنگ گسترش یافت، جنگی كه آمریكا در آن شكست خورد و وحدت ویتنام تامین شد.

«نگودین دی ام» یك كاتولیك بود كه پیروان این مذهب در ویتنام جنوبی در اقلیت هستند. فرانسویان در طول استعمار ویتنام، مذهب كاتولیك را درآنجا ترویج كرده بودند. نگو دین دیم با حمایت ژنرال آیزنهاور رئیس جمهوری وقت آمریكا بود كه موفق شد در ویتنام نظام جمهوری برقرار كند. حال آن كه طبق قرارداد ژنو قرار بود تا انجام رفراندم وحدت دو ویتنام، بائو دای رئیس قسمت جنوبی این كشور باشد. نگو دین دیم هنگام مرگ 54 ساله بود.

 

1993م:یكم نوامبر سال 1993 پیمان ایجاد «اتحادیه اروپا» معروف به پیمان Maastrich كه در هفتم فوریه 1992 به امضا رسیده بود به اجرا گذارده شد كه اینك دارای 27 عضو، چهار میلیون و 324 هزار کیلومتر مربع وسعت (نزدیک به سه برابر ایران) و 500 میلیون جمعیت با زبان و فرهنگ مختلف است که 23 زبان در مکاتبات و مکالمات اتحادیه رسمیت دارند. مذاكرات مربوط به تاسیس اتحادیه اروپا كه جای «جامعه اروپایی» را بگیرد از 19 دسامبر 1991 و همزمان با قطعی شدن فروپاشی شوروی آغاز شده بود ولی به سختی پیشرفت می كرد. شالوده این اتحادیه به نام بازار مشترك اروپا در دهه 1950 در گردهمایی «رم» منتهی به اعلامیه مورّخ 25 مارس 1957 گذارده شده بود و پیش از این اعلامیه، طرح موضوع در مذاکرات سال 1951 پاریس که در 18 آوریل این سال پایان یافته بود.تصویب پیمان فوریه 1992 در كشورهای اروپایی هم چندان آسان نبود. در فرانسه درصد اكثریت تصویب كننده ناچیز بود و در انگلستان به جای رفراندم، پارلمان آن را به تصویب رساند و در دانمارك، اكثریت مردم آن را رد كردند.

اصول این پیمان بر پایه هماهنگی امور اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و امنیت مشترك كشورهای عضو تنظیم شده است و «یورو» پول واحد كشورهای اروپایی در اجرای همین پیمان به وجود آمده است كه باز اكثریت مردم برخی از كشورهای عضو ازجمله سوئد رای به حفظ پول ملی خود دادند. تكلیف قانون اساسی اروپا هم كه در بعضی از كشورهای عضو از سوی اكثریت مردم رد شده بود به درستی روشن و قطعی نشده است. علاوه بر تفاوت های فرهنگی میان ملل عضو اتحادیه اروپا، روسیه بزرگترین كشور اروپا در خارج از این اتحادیه قرار دارد و تا چنین باشد نمی توان به آینده این اتحادیه زیاد خوش بین بود، مخصوصا كه بیشتر اعضای آن عضو «ناتو» هستند كه یك اتحادیه نظامی و گرداننده اصلی آن آمریكا ـ کشوری در قاره دیگر ـ است.

1998م:یکم نوامبر 1998 دادگاه اروپایی حقوق بشر تاسیس شد. تاسیس این دادگاه نشانه ضعف سازمان ملل در كار نظارت بر رعایت اعلامیه جهانی حقوق بشر تلقی شده است. هنگام تاسیس این دادگاه اظهار امیدواری شده بود كه سایر مناطق جهان دادگاههای منطقه ای از این دست داشته باشند.

2003م:دكتر مهاتیر محمد نخست وزیر فدراسیون مالزیا سی و یكم اكتبر 2003 خود را بازنشسته و قدرت را به معاونش «عبدالله احمد بداوی» تحویل داد. مهاتیر محمد كه به صراحت لهجه معروف است در طول 22 سال حكومت بر مالزیا این كشور را به صورت یك قدرت اقتصادی در آورد.

آخرین اظهارات صریح و بدون پرده او دو هفته پیش از بازنشستگی بیان شده بود كه در مراسمی رسمی گفته بود: یهودیان كنترل جهان را به دست دارند، و دیگران (اشاره به آمریكا) را وادار می كنند كه برایشان جنگ كنند و بمیرند.

این اظهار او سبب شد كه مجلس نمایندگان آمریكا به اتفاق آراء وی را محكوم سازد و سنای آن كشور مالزیا را از فهرست دریافت كنندگان كمك نظامی از آمریكا حذف كند.

مهاتیر محمد یك ماه پیش از 78 ساله شدن، خود را بازنشسته كرد. عبدالله احمد سال 15 جوانتر از او است.

 

 

2003م:سی و یكم اكتبر 2003 «كاماتو هنگو » پیرترین زن وقت درگذشت .وی كه یك ژاپنی بود در سپتامبر این سال وارد یكصد و شانزدهمین سال عمر خود شده بود و کهنسالترین زن جهان اعلام شده بود.

 

2003م:سی و یكم اكتبر 2003 یك فیلمبردار تلویزیون به نام «استیو گریسون» كه برای تهیه تصویراز دادرسی یك متهم به قتل وارد محوطه مجتمع قضایی « ون نس » در منطقه لس آنجلس آمریكا شده بود مشاده كرد كه یك مرد با سلاح كمری به سوی مردی دیگر تیراندازی می كند و این مرد در پناه درخت می كوشد كه گلوله ها به او اصابت نكند و از این صحنه كم سابقه فیلمبرداری كرد. ضارب به تیر اندازی ادامه داد تا طرف مقابل بر زمین افتاد و سپس خونسردانه سلاحش را در جیب گذارد و به راه خود ادامه داد كه رهگذران یك مامور پلیس را در آنجا یافتند و او را به دنبال ضارب فرستادند و ضارب كه خود را ویلیام ستریلر 60 ساله معرفی كرد دستگیر شد . ویلیام اعتراف كرد كه جری كوری وكیل 53 ساله قضایی را تیر زده بود ، زیرا كه کوری قسمتی از پولی را كه به منظور حل یك اختلاف قضایی به او سپرده بودند تا به وی بدهد بدون دلیل به سود خود برداشته بود و حاضر به پس دادن نبود و قاضی دادگاه هم امروز و فردا می كرد. جری كوری كه از چند نقطه بدن مجروح شده بود در بیمارستان بستری شد.

 

 

2005م:بانو «مورین داود Maureen Dowd» مقاله نویس نیویورك تایمز در مقاله ای كه در 29 اكتبر 2005 همزمان در بیشتر روزنامه های آمریكا انتشار یافته بود با لحنی بسیار تند جورج بوش رئیس جمهوری آمریكا، دیك چنی معاون او و سایر مقامات كاخ سفید را مورد انتقاد قرار داده بود كه چرا كینه شخصی را وارد امور ملی كرده بودند. اشاره مورین كه تا آن روز 29 سال سابقه روزنامه نگاری داشت به افشاء نام «والری پلیم» کارمند ارشد وقت «سیا» بود كه یكی دو تن از همكاران كاخ سفید، ظاهرا برای گرفتن انتقام از شوهر او «جو ویلسون»، وی را لو داده و «رابرت نواك» روزنامه نگار محافظه كار نامش را در شیكاگو تریبیون فاش ساخته بود. ویلسون دیپلمات مستعفی كه در زمان اشتغال مامور رسیدگی به شایعه فروش اورانیوم نیژر به صدام حسین بود پس از بررسی این قضیه، این شایعه را تكذیب كرده بود. تكذیب شایعه، اندكی پس از نطق جورج دبلیو بوش در اجلاس مشترك كنگره آمریكا صورت گرفت كه ضمن آن اشاره كرده بود كه صدام از نیژر اورانیوم خریداری كرده است.

«مورین داود» كه سالها حوزه كار او، پوشش اخبار كاخ سفید واشنگتن برای نیویورك تایمر بود و با طرز كار مقر رئیس جمهوری و فعالیت های آنجا آشنایی دارد در مقاله خود رامسفلد را «رامی» و «چنی» را «فردی كه خود را مرد نیرومند آمریكا می پندارد» و نزدیكان بوش را «كرونی ها (شاهزادگان ـ تاجداران» خطاب كرده بود. مورین كه كاتولیك ایرلندی تبار و متولد شهر واشنگتن است كار روزنامه نگاری را با تهیه اخبار شهری برای «واشنگتن استار» آغاز كرده بود.

شبكه تلویزیونی سی بی اس نیز یكشنبه شب (30 اكتبر 2005) در مجله تلویزیونی «سیكستی مینیتز» خود با «Joe Wilsonجو ویلسون» شوهر والری مصاحبه كرده بود كه از این عمل کاخ سفید بسیار خشمگین بود. وی گفت كه تا سالها پس از ازدواج خود، او هم نمی دانست كه همسرش مامور مخفی سیا است.

در این برنامه گفته شد كه در مدرسه جاسوسی «سیا» حتی افراد نام همكلاسهای خود را نباید بدانند و والری پلیم در آنجا «وال ـ پ» شناخته می شد. او از جمله مامورانی بود كه در خارج از آمریكا از خاورمیانه تا اروپا، مستقل و بدون وابستگی به سفارت آمریكا فعالیت می كرد كه اگر شناخته می شد نمی توانست از مصونیت دیپلماتیك استفاده كند و باید سالها در زندان كشور محل دستگیر شدنش باقی می ماند. والری كه از دانشگاه آكسفورد انگلستان فوق لیسانس گرفته است كارشناس پیگیری گسترش سلاحهای كشتار جمعی و اموری از این دست بود كه پس از افشای نام او، سمت خود را ازدست داد. وی 20 سال در سیا كاركرده بود كه 18 سالش مامور مخفی و عمدتا در خارج از آمریكا بود. والری خود را به همسایگان و بستگان، كارمند شركت خصوصی معرفی می كرد و كارت یك شركت را كه وجود هم نداشت همراه داشت. او دارای دو پسر دوقلو است.

جو ویلسون شوهر والری روزگاری كه یك دیپلمات آمریكا بود، در عراق هم با صدام ملاقات و مذاكره كرده بود.

 

 

2005م:ارتش روسیه یكم نوامبر 2005 موشك بین قاره ای بالیستیك «آر. اس ـ12 ام» از كلاس موشك های توپول را آزمایش كرد. این موشك كه از هر سد دفاعی ضد موشكی می تواند بگذرد از سكوی ثابت و یا به صورت موبایل (روی كامیون) می تواند پرتاب شود. پراودا ضمن تشریح برتری های این موشك از لحاظ نظامی نوشته است: آزمایش توپول تازه ثابت كرد كه این موشك بسیار تازه می تواند كلاهك مرگبار خود را از هرگونه شبكه دفاع موشكی آمریكا عبور دهد و به هدف برساند و به این ترتیب پروژه 50 میلیارد دلاری « ا. بی. ام.» آمریكا را كه به منظور خنثی كردن هرگونه حمله موشكی احتمالی طرحریزی شده است نقش برآب ساخته است و این پول را بر باد رفته باید به شمار آورد.

 

 

2008م:63 سال و 85 روز پس از بمباران اتمی ژاپن، و به اشغال نظامی آمریكا درآمدن، دفاع از وطن در ژاپن كه از آغاز پیدایش شهرت میهنی داشت هنوز برای همه آزاد نیست!. مرور رویدادهای چند سال اخیر نشان می دهد كه حتی دیدار از بنای یادبود سربازان مقتول زمان جنگ ـ نظامیانی كه به خاطر پیروزی وطنشان، ژاپن، با هواپیما دست به خودكشی زدند ـ باعث تضعیف و سقوط چند مقام برجسته ژاپنی شده بود. آخرین قربانی از این دست؛ ژنرال «توشیو تاموگامیToshio Tamogami» رئیس ستاد نیروی هوایی (دفاع از خود) ژاپن بوده است كه 31 اكتبر 2008 سمت خودرا ازدست داد و بركنار شد زیرا كه یك مقاله میهنی نوشته و نظری را مطرح ساخته بود. وی در این مقاله ضمن ردّ متجاوز خواندن ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم، خواسته بود كه وطنش دارای ارتشی مشابه كشورهای دیگر شود (ازجمله آلمان و ایتالیا كه آنها هم بمانند ژاپن در جنگ شكست خوردند) و افزوده بود: قانون اساسی ژاپن كه توسط آمریكایی ها و در دوران اشغال نظامی و برپایه منافع آن دولت تدوین شده است ژاپن را (كه دارای دومین مقام در اقتصاد جهان است و با پول خود _ به صورت وام _ مشكل مالی آمریكا را حل می كند) از داشتن یك ارتش كامل محروم كرده است و اینک آن زمان فرارسیده است كه این قسمت قانون اصلاح و ارتش ژاپن از صورت (Self - Defense) درآید. وی همچنین نوشته بود: این آمریكا بود كه دام نهاد و ژاپن را وارد جنگ با خود كرد و ....

این مقاله برای انتشار نوشته نشده بود برای شركت در مسابقه گروه «A.P. A» ارسال و برنده 3 میلیون «Yen» شده بود. عنوان مسابقه این بود: آیا ژاپن یك مهاجم بود؟.

تارو Taro نخست وزیر و هامادا Hamada وزیر دفاع ژاپن از مفاد این مقاله كه ژنرال «تاموگامی» آن را به عنوان یك تبعه (ژاپنی) نه مقام دولتی نوشته بود انتقاد و آن را دیدگاهی مغایر سیاست دولت اعلام كرده و«یاسوكازو هاماداYasukazu Hamada» وزیر دفاع ژاپن گفته بود كه با این نوشته راهی جز بركنار كردن ژنرال تاموگامی از ریاست ستاد نیروی هوایی نداشت!.

 

 

1604: سال 1604: تراژدی «اتلّو» كار شكسپیر برای نخستین بار در كاخ «وایت هال» روی صحنه آمد.

1604: تراژدی «اتلّو» كار شكسپیر برای نخستین بار در كاخ «وایت هال» روی صحنه آمد.

1894: در پاریس اعلام شد که دكتر «روكس» فرانسوی پس از تجربه بسیار، واكسن دیفتری را در آزمایشگاه ساخته است.

1936: میان المان و ایتالیا یک پیمان اتحاد منعقد شد كه موسولینی رهبر وقت ایتالیا آن را «محور» عنوان داد. طبق این پیمان ، دو دولت متعهد شده بودند که در مساعی نظامی به یکدیگر کمک کنند.

1939: برای نخستین بار به منظور اصلاح نژاد حیوانات، تلقیح مصنوعی انجام گرفت و سپس عمومی شد. تلقیح مصنوعی نخست روی خرگوش آزمایش شده بود.

1950: دو ملی گرای پورتوریكویی به نام اسكار كولازوOscar Collazo و گرسلیو تروسلاGriselio torresola در ساختمان «بلر هاوس» در شهر واشنگتن قصد كشتن ترومن رئیس جمهوری وقت امریكا را كردند كه در این ماجرا یك محافظ ترومن و یكی از دو ملی گرا كشته شدند. ملی گرایان پورتوریكو خواهان استقلال این جزیره هستند كه از سال 1898 كه اسپانیا در جنگ از آمریكا شكست خورد به تصرف این كشور درآمده است.

1955: یك هواپیمای مسافربر شركت «یونایتد» آمریكا بر فراز ایالت كلرادو براثر انفجار یك بمب ساعتی كه در جامه دان یك مسافر كارگذارده شده بود سرنگون شد و همه سرنشینانش كشته شدند.

2003: دولت فرانسه برای تعمیر كاخ تاریخی ورسای 158 میلیون دلار هزینه اختصاص داد. لویی چهاردهم ورسای را كه در آن قراردادهای پایان جنگ جهانی اول امضاء شد شاه نشین فرانسه كرده بود.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

ویدیو مرتبط :
تقویم ۹۰ ( نود 25 آبان )

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تقویم تاریخ -1 آبان

 

1927م:23 اكتبر 1927 (اول آبان 1306 خورشیدی) عهدنامه رعایت بی طرفی و تامین متقابل كه میان تهران و مسكو امضاء شده بود مبادله شد. این عهدنامه هشتم مهرماه همین سال میان دوكشور تنظیم شده بود كه پارلمان ایران با تصویب یك ماده واحده در 27 مهرماه مبادله و اجرای آن را قانونی ساخته بود. تا كنون به لغو این عهدنامه كه دارای هشت فصل است اشاره نشده است. پس از فروپاشی شوروی، روسیه فدراتیو متعهد به رعایت قرادادهای آن دولت شده و در حقیقت برجای آن نشسته است. اتحاد شوروی برجای امپراتوری یکپارچه روسیه نشسته بود.

1943م:23 اكتبر 1943 (اول آبان سال 1322 خورشیدی) مجلس شورای ملی با استخدام 60 كارشناس امور مالیات، استخدام و دارایی از آمریكا برای وزارت دارایی موافقت كرد. استدلال شده بود كه این امور نه تنها نیاز به نوسازی دارد بلكه از شهریور 1320 به دلیل ضعف دولت و نا امن شدن كشور، كار جمع آوری مالیات مختل شده و دولت عمدتا كسری بودجه را از محل انتشار اسكناس جدید تامین می كند که از نظر علم اقتصاد، کار نادرستی است.

1952م23: اكتبرسال1952 (اول آبان 1331) در پی انتشار مقاله ای در روزنامه "باختر امروز" كه سناتورها (همان شخصیتهای کهنسال قدیمی) مجری سیاست های انگلستان در ایران هستند كه نوعی خیانت است، مجلس شورای ملی با تصویب یك طرح فوری، دوره سنا را به دو سال تقلیل داد.

سناتور ها برای اعتراض به این مصوبه به بهارستان رفتند، ولی آنان را به مجلس شورای ملی راه ندادند.

مجلسیان و احزاب برای جلوگیری از خودداری شاه از امضای مصوبه مجلس شورای ملی از مردم خواستند كه كمك كنند و مردم به خیابانها ریختند و شاه را تهدید كردند كه اگر مصوبه را امضاء نكند خواهان لغو سلطنت خواهند شد و شاه مصوبه را پنجم آبان (چهار روز بعد) امضاء كرد.

این قانون نیز همانند سایر قوانین مصوب در دوران حكومت دكتر مصدق ، بعدا لغو شد.

 

1954م: 23اكتبر 1954 (اول آبان سال 1333خورشیدی) چهار تن از 11 افسر گروه سوم نظامیان كمونیست ایران به اعدام و هفت تن دیگر به حبس ابد محكوم شدند. هیچكدام از آنان، نه ازعمل خود ابراز پشیمانی و نه از شاه درخواست بخشودگی كردند. آنان هم مانند افسران دسته اول و دوم پیروی از یك مكتب سیاسی و یك نظریه اقتصادی ــ اجتماعی را كه بستگی به متمایل فرد و احتمالا ریشه در نهاد او دارد، تا این حد عملی مجرمانه ندانسته و گفته بودند كه «اقدام» می تواند جرم تلقی شود، نه صرفا «اندیشه».

روز بعد (دوم آبان) هم چهارمین دسته افسران كمونیست در پی محاكمه ای نسبتا كوتاه محكوم شدند. مجازات چهار تن از اعضای این دسته اعدام و دو تن دیگر حبس دائم تعیین شده بود. هشتم آبان شش افسر و 17 آبان پنج افسر دیگر از محكومان گروههای دوم، سوم و چهارم تیرباران شدند كه سرهنگ جلالی، سرهنگ افشار بكشلو، سرهنگ جمشیدی و سرگرد وكیلی در میان آنان بودند. بیشتر افسران دستگیر شده در ساعات فراغت خود در سالهای 1331 و 1332در دبیرستان های دولتی كشور كه این دبیرستان ها به دلیل ضعف مالی دولت وقت (ناشی از محاصره اقتصادی) دچار كمبود دبیر شده بودند به رایگان تدریس كرده بودند.

اعدام این افسران سبب شد كه مردم خشمی را كه نسبت به حزب توده داشتند كه چرا با این توان نظامی، كودتای 28 مرداد را در هم نشكسته بود فراموش كردند و بیش از پیش ضد دولتی شدند. وجود فرمانداری نظامی و منع رفت و آمد شبانه و محدودیت اجتماعات و سانسور مطبوعات مانع هرگونه اقدام ملت بود و لذا خشم آنان را به عقده تبدیل كرد.

 

1966م:بیست و سوم اکتبر سال1966 (آبان 1345) نخستین فرستنده تلویزیون دولتی به نام شبكه ملی (عنوانی در برابر تلویزیون غیردولتی آن زمان كه از 1337 فعالیت می كرد) آغاز بكار كرد و با جذب ماهرترین روزنامه نگاران وقت از جمله «مصطفی قریب (عكس بالا)» موفق شد با پخش اخباری جامع و بدون خود سانسوری، بینندگان وقت را به خود جلب كند و همین امر كمك به تصویب قانون یكی شدن رادیو ـ تلویزیونهای ایران كرد كه اجرای آن در سال 1350 (1971) تكمیل و صدا وسیما با خبرگزاری مستقل خود به وجود آمد و در محل فعلی ــ جام جم ــ مستقر شد.

پس از ادغام رادیو با تلویزیون، تورج فرازمند سردبیر اسبق روزنامه اطلاعات و مفسر رادیو ایران مدیر اخبار رادیو و ایرج گرگین مدیر اخبار تلویزیون شد. غلامحسین صالحیار سردبیر پیشین روزنامه اطلاعات و خبرگزاری پارس و اولین سردبیر آیندگان نیز برای سازمان رادیو ــ تلویزیون ملی، یك خبر گزاری مستقل به وجود آورد كه به نام « واحد مركزی خبر » هنوز باقی است.

 

1857م:هر استاد تاریخ معاصر ایران و هر نویسنده تاریخ عهد قاجاریه در بیانات و نوشته هایش از قرارداد چهارم مارس 1857 انگلستان با ایران كه در پاریس تنظیم و امضا و در بغداد مبادله شد به عنوان نمونه بارزی از تحمیلات عصر استعمار (به سبك قدیم) و منحوستر از عهدنامه تركمن چای نام برده و از ایرانیان خواسته است كه آن را به دقت بخوانند و از یاد نبرند كه «ضعف» بدبختی بزرگی برایشان خواهد بود.

سی ام مهرماه 1331 خورشیدی روزنامه های تهران به مناسبت قطع مناسبات ایران با انگلستان و بسته شدن ساختمان سفارت در خیابان فردوسی، برای دومین بار پس از 93 سال، به ماجرای نخستین قطع رابطه كه مربوط به لشكر كشی انگلستان به ایران و جدا كردن هرات و مناطق اطراف آن از پیكر ایران بود مشروحا اشاره كرده و متن قرارداد مورخ چهارم مارس 1857 دو كشور را به چاپ رسانده و از باب تهدید، یادآور شده بودند كه فصل هفتم این قرارداد كه منجر به جدایی هرات شد به دولت ایران این حق را داده است كه اگر از ناحیت افغانستان احساس خطر كند بتواند لشكر به افغانستان بكشد و منطقه خطر را متصرف و اصحاب خطر را تنبیه و مجازات كند.

تنها در فصل هفتم از این قرارداد 15 فصلی چنین امتیازی به ایران داده شده بود و این كوتاه آمدن هم به این سبب بود كه سربازان ایرانی سریعا مناطق شرقی افغانستان امروز را كه انگلیسی ها می خواستند برای جلوگیری از پیشروی روسها به سوی آسیای جنوبی در اختیار گیرند تخلیه كنند. انگلیسی ها كه به منظور فشار وارد آوردن بر ایران بوشهر ، چند جزیره و مناطق دیگری در جنوب وطن ما را تصرف كرده بودند نیروی زمینی كافی در هند نداشتند كه برای خلع ید از ایران به افغانستان بفرستند. به علاوه احتمال كمك نظامی روسیه هم به ایران می رفت. خواندن سایر فصول قرارداد دردآور است ازجمله اصل چهارم مبنی بر مجبور كردن ایران به عفو ایرانیانی كه در این جریانات از انگلیسی ها حمایت كرده بودند و ....

1973م:23 اكتبر سال1973 ( اول آبان 1352خورشیدی) در پی تحریم صدور نفت از جانب اعراب به كشورهای غرب، مدیران شركتهای نفتی غرب به تهران وارد شدند تا از شاه بخواهند تولید نفت ایران تا آن حد بالا رود كه كمبود شدید در بازارهای جهانی روی ندهد و بهای سوخت زیاد بالا نرود. آثار تحریم نفتی اعراب سالهای بر اقتصاد غرب دیده می شد. ایران از جمله كشورهایی بود كه به تحریم نفت نپیوسته بود و با این عمل، هم پول فراوانی به دست آورد و هم دشمنان بیشتری. برخی نوشته اند که همین پول بادآورده به تغییر نظام حکومتی ایران کمک کرد ، زیرا که پولدارها را پولدارتر کرده بود و ....

 

1357م:علی امینی دیپلمات، سیاستمدار، وزیر و نخست وزیر پیشین كه اخیرا در پاریس درگذشت و در جریان انقلاب باردیگر دست به فعالیت سیاسی زده بود در مصاحبه ای كه در لندن انتشار و سی ام مهر سال 1357 در روزنامه های تهران انعكاس یافت گفت كه تنها برحسب وظیفه ملی و میهنی ریشه های بیماری مزمن وطن را عیان می كند تا مورد توجه قرار گیرد و درمان شود.

وی سپس به تشریح این ریشه ها پرداخته و گفته بود: در ایران، ریشه بیماری باید كنده شود؛ نه عمل تسكین درد. در طول دهها سال گذشته به «ایران بیمار» فقط داروی مسكن داده شد و درد باقی ماند. درد ایران با آزادی زندانیان سیاسی، افزایش دریافتی كارمندان دولت و دادن پایه و گروه تازه به آنان، لغو سانسور مطبوعات و انحلال اداره نگارش (بازبینی كتابها پیش از انتشار)، آزادی زیارت عتبات و ... درمان نمی شود. یك ریشه بیماری ایران در سازمانهای قضایی ناسالم این كشور نهفته است و این دستگاه از آغاز كار ناسالم بوده و تا اصلاح نشود نمی توان انتظار برقراری عدالت و امنیت اجتماعی و تامین رضایت عمومی در وطن را داشت. از یك قانون خوب، اگر دستگاه سالمی نباشد كه ناقض، و فرد بی اعتنا به آن را كیفر دهد و سركوب كند كاری ساخته نخواهد بود و همانا سطوری خواهد بود در یك كتاب در قفسه ای دربسته. ریشه دیگر این بیماری نداشتن دلسوز اقتصادی است. برای مثال: پس از افزایش درآمد ایران از نفت كه از سال 1352 هجری (1973 میلادی) آغاز شد و جنگ اعراب و اسرائیل و تحریم نفتی اعراب باعث آن بود، به جای توجه به كشاورزی و صنایع مربوط به آن و خودكفا ساختن كشور از این بابت، آمدند به بذل و بخشش پرداختند و به ولخرجی دست زدند؛ فروش دلارهای نفتی را آزاد كردند، با هدف خودنمایی؛ به كشورهای دیگر وام دادند، بازپرداخت وام برخی كشورها را بخشیدند و به زندگی لوكس روی آوردند و شكاف میان فقیر و غنی را چنان عمیق و عیان ساختند كه طبقه محروم از درآمد نفت، به پا خاست و تا به نتیجه نرسد آرام هم نخواهد گرفت. وقتی كه به مسئولان گفتند چرا چنین می كنید، نفت كه یك محصول دائمی نیست پاسخ دادند كه كویت و عربستان هم چنین می كنند، ولی حساب نكردند كه جمعیت كویت یك پنجاهم ایران است. اگر مشكلی در صدور نفت ایران پیش آید، با این كشاورزی ناتوان نمی شود شكم مردم را سیر كرد. قطع واردات محصولات صنعتی را ده سال هم می شود تحمل كرد، ولی محصولات كشاورزی و خوراك مردم را به هیچوجه. به مسئولان گفتند كه درمعاملات سرمایه گذاری با خارجی بدانند كه اگر به منافع خارجی لطمه بخورد و تضمین ها عملی نشود بیم تحریم جهانی و بلوكه شدن همه سرمایه ایران وجود خواهد داشت كه توجه نكردند. ریشه سوم بیماری ایران "ساواك (دستگاه اطلاعاتی وقت)" است كه نتوانست مشكلات مردم را كشف و به موقع و بدون ملاحظات به گوش رئیس كشور، اعضای دولت و مجلس برساند و به آنان اخطار دهد تا برای رفعشان اقدام كنند. ساواك تنها برای جاسوسی بر ضد مردم و دادن گزارش راست و دروغ و افزودن بر حجم پرونده های محرمانه اشخاص كه جز مشكل سازی و دشمن تراشی دردی را درمان نمی كند به وجود نیامده است. وظیفه آن جمع آوری اطلاعات است، در درجه اول اطلاعات مربوط به مشكلات مردم، نارضایی ها، خواستها و ناخواستها و رساندن این اطلاعات به گوش مقامات مربوط است تا راه حل بیابند و پیش از این كه دیر شود مشكل را از میان بردارند. این سازمان (ساواك) با این كاركنان (که واجد شرایط لازم نیستند) و تشكیلات ناقص و نیز وابستگی اش به كابینه و نداشتن استقلال كامل در امور خود نمی تواند در جهت تشخیص بیماری و پیشنهاد تجویز دارو، موثر باشد. كار این سازمان در طول عمر خود شده است پرونده سازی و در نتیجه دردسرسازی برای مردم و دولت و ایجاد ناراضی و دشمن و دورساختن میهندوستان و دلسوزان وطن از خدمت. فساد اداری و انجام امور از راههای بوروكراتیك كه عمدتا از انتصابات غیر اصولی مدیران و روسای دوایر و توصیه بازیها ناشی می شود یك ریشه دیگر بیماری ایران است و ....

 

1086م:23 اكتبر سال 1086 «یوسف ابن تشفین» رهبر المرابطون (بربرهای مسلمانی كه مراكش، الجزایر، صحرای غربی تا مزر غنا را در تصرف و بر حكام اسلامی اندلوس نظارت فائقه داشتند) ، به اسپانیا لشكر كشید و آلفونسو ششم پادشاه كاستیل را شكست داد. وی سپس با دریافت فتوا از روحانیون ارشد آن زمان ازجمله امام محمد غزالی توسی امیران مسلمان مناطق اسپانیا (اندلوس) را هم كه راه اشرافیت در پیش گرفته و زندگی لوكس و تشریفات سلطنتی برای خود ساخته بودند سركوب و بركنار كرد و بار دیگر پرتغال را به متصرفات اسلامی بازگردانید و لقب امیر المسلمین گرفت. وی كه از طوارق بود شهر مراكش را در كشور مغرب و شهر الجزیره را در الجزایر بنا نهاد.

 

1931م:«دیانا دورس» بازیگر انگلیسی فیلمهای سینمایی 23 اكتبر 1931 به نام «دیانا فلاك» به دنیا آمد و چهارم مه 1984 از بیماری سرطان درگذشت. وی به اصرار مادرش وارد حرفه نمایش شده بود و زیبایی او كمك كرد كه در این حرفه شهرت یابد. خودمانی رفتار كردن او در فیلمها و به زبان عامیانه و گاهی به شوخی حرف زدنش سبب شد كه نتواند در هالیوود آمریكا باقی بماند و به انگلستان باز گشت.

تولید كنندگان فیلمهای سینمایی آمریكا در باره او گفته بودند كه دیانا كار بازی در فیلم را جدی نمی گیرد و چون در آرزوی جایزه هنری نیست حس رقابت و انگیزه پیشرفت ندارد. ولی كارگردانان انگلیسی خلاف این عقیده را داشتند.

دیانا پس از خودكشی سومین شوهرش دچار اندوهی طولانی شده بود و با این كه چند سال با داشتن سرطان به كار هنری ادامه داد نتوانست بیش از 53 سال زندگی كند.

 

1915م: 23اکتبر 1915 بیش از 25 تا 33 هزار زن آمریكایی كه درخواست به دست آوردن حق رای در انتخابات را داستند در خیابانهای نیویورك راهپیمایی كردند و شعار دادند. این، بزرگترین تظاهرات از این دست بشمار می آید. زنان آمریكا بالاخره پس از اصلاح قانون اساسی این كشور در 1920 تحت عنوان اصلاحیه 19 این حق را به دست آورده اند.

 

 

2004م:21 اكتبر 2004 و در آستانه انتخابات دوره ای آمریك،ا ائتلاف آمریكائیان مسلمان اعلام كرد كه از «جان كری» نامزد احراز مقام ریاست جمهوری از حزب دمكرات حمایت می كند. این ائتلاف مدعی شده بود كه صاحب پنج تا هفت میلیون رای است. ائتلاف انجمن های آمریكائیان مسلمان كه گفته شده دارای نزدیك به ده میلیون عضو هستند در انتخابات سال 2000 از جورج بوش حمایت كرده بود. سران ائتلاف در مصاحبه مشترك 21 اكتبر خود گفته بودند كه از سیاست های جورج بوش كه در آن حقوق مدنی و آزادی های مسلمانان به طور كامل رعایت نمی شود و آمریكائیان مسلمان به چشم «تبعه كامل» در نظر نمی آیند خسته شده و رنجش پیدا كرده اند. ظاهرا اشاره آنان به بازداشت انبوه مسلمانان پس از رویدا 11 سپتامبر 2001 بود و نیز بازرسی بدنی هنگام مسافرت و بررسی دقیق و طولانی پیشینه هنگام درخواست كار و یا پروانه و ....

درهمین روز «پت رابرتسون» مدیر شبكه تلویزیونی مذهبی مسیحی اعلام كرد با این كه جورج بوش به توصیه او كه به عراق حمله نظامی نكند گوش نكرد، در انتخابات دوم نوامبر 2004 هم از او جانبداری و برای پیروزی اش تبلیغ می كند.

نتیجه انتخابات به سود جورج دبلیو بوش بود.

 

1817م:«پیر لاروس» دائرة المعارف نویس معروف فرانسه و مولف لاروس 23 اكتبر سال 1817 به دنیا آمد. وفات او در سوم ژانویه سال 1875 اتفاق افتاد.

 

1958م:كمیته جوایز نوبل 23 اكتبر 1958 بوریس پاسترناك داستان نگار روس (عكس مقابل) را برنده جایزه ادبی آن سال اعلام كرد. داستان «دكتر ژیواگو» اثر پاسترناك را قبلا از شوروی خارج و در اروپا و آمریكا به زبان انگلیسی چاپ و با تامین هزینه ترجمه و انتشار آن از سوی دولتهای معین كه با شوروی رقابت داشتند در بسیاری از كشورها از جمله ایران توزیع كرده بودند.

با اعلام نام پاسترناك به عنوان برنده جایزه ادبی آن سال، صدای اعتراض از گوشه و كنار بلند شد كه اقدام كمیته داوران، «سیاسی» بوده، نه ادبی و تحت فشار برخی قدرت ها به این اقدام زده است زیرا كه همین یك اثر از پاسترناك در خارج از شوروی انتشار یافته و خود او هم درخواست بررسی تسلیم نكرده و حاضر به قبول جایزه هم نشده و داستان او جز انتقاد از یك روش معمول در شوروی از نظر ادبی به مراتب ضعیفتر از سایر آثاری است كه به كمیته داده شده بود.

این اعتراض ها راه را برای انتقاد در سالهای بعد هموار ساخت، به گونه ای كه در حال حاضر به جوائز ملی و جوائز بعضی بنیادهای دیگر از جمله پولیتزر اهمیت بیشتری داده می شود؛ تا نوبل و سایر کشورها بویژه ملل غیر متعهد زیر فشارند تا به صورت گروهی جوایزی همتراز نوبل بنیادنهند.

 

92م:«بان كو» مورخ چینی كه با كمك پدر و خواهرش تاریخ سلسله منقرض شده «هان» را جمع آوری كرده بود 23 اكتبر سال 92 میلادی در پی یك محاكمه كوتاه اعدام شد.

وی متهم شده بود كه با بزرگ كردن بیش از واقع دودمان «هان» خواسته است به طور غیر مستقیم دودمان سلطنتی تازه را بد جلوه دهد و تحقیر كند.

از «بان كو» خواسته شده بود كه برای رفع اتهام وارده به خود، كتابی هم در باره پادشاه تازه چین بنویسد كه «بان كو» این پیشنهاد را رد كرده و گفته بود كه رویدادهای جاری به دلیل مشخص نبودن نتایج نهایی آنها و دشوار بودن كشف علل و انگیزه وقوعشان «تاریخ» محسوب نمی شوند و مورخان آینده باید در باره آنها بنویسند نه مورخان هم عصر. مورخان هم عصر می توانند برای آیندگان یادداشت بگذارند.

این استدلال علمی او نیز از سوی پادشاه حمل بر تنفر «بان كو» از خود شد و دستور محاكمه اش را به اتهام انزجار از حاكمیت و دشمنی و تحقیر آن و سرپیچی از اراده سلطان وقت صادر كرد و پس از صدور حكم، دستور اجرای فوری آن را داد. «بان كو» اعدام شد، ولی «تاریخ سلسله هان» نوشته او باقی مانده و نام وی را زنده نگهداشته است. تاریخ سلسله «هان» نوشته «بان كو» یكی از كاملترین تواریخ عهد باستان است.

2008م:اکتبر 2008 از قتل «والری ایوانف» ناشر «تولیاتی ریویو» پنج سال گذشت. او تنها قربانی اوضاع پس از فروپاشی شوروی و تنها روزنامه نگاری نبود كه در شهر صنعتی و مركز كارخانه های اتومبیلسازی منطقه ولگا به دست مافیای روس كشته شده بود. در شهر تولیاتی كه تا مسكو صدها كیلو متر فاصله دارد و به نام دبیر كل پیشین حزب كمونیست ایتالیا تجدید نام شده است از سال 1995 تا 2002 شش روزنامه نگار جان خود را بر سر افشاگری فساد گذارده بودند ـ فسادی كه زاییده ادغام سیاست، كسب و كار، و مافیا در روسیه پس از انحلال شوروی بود. از سال 2000 تا 2003 در روسیه 13 روزنامه نگار منتقد این اوضاع جان خود را از دست دادند. هدف از ترور آنان عمدتا این بود كه نه تنها سد راه ادامه فساد نباشند، بلكه روزنامه نگار دیگری پیدا نشود كه بنویسد: شماری در روسیه اموال عمومی را كه محصول 70 سال سوسیالیسم، و متعلق به همه مردمند دارند غارت می كنند و با ثروتی كه به هم زده اند وزیر و وكیل و ... تعیین می كنند و به این وسیله باقی می مانند و مابقی روس ها را بمانند دوران «سرفدم» استثمار می كنند.

سطور بالا خلاصه ای بود از آن چه كه 17 اكتبر 2003 بر سر گور «والری ایوانف» به مناسبت یکمین سالگرد قتل وی بیان شد و روزنامه ها از جمله نیویورك تایمز به آن اشاره داشتند.

ولادیمیر پوتین در دور دوم ریاست جمهوری خود تا توانست کوشید که به آن وضعیت پایان دهد و اینک در سمت رئیس دولت و رهبر حزب حاکم به این تلاش ادامه می دهد. فسادزدایی سرلوحه برنامه دولت اوست.

 

 

1983م:قرارگاه نظامیان اعزامی رونالد ریگن رئیس جمهوری وقت آمریكا به لبنان بامداد 23 اكتبر 1983 در نزدیكی فرودگاه بیروت منفجر شد و بر اثر فروریختن این ساختمان چهار طبقه 241 نظامی و عمدتا مورین (Marines کماندو دریا برد) كشته شدند. در آن سپیده دم راننده یك وانت پر از مواد منفجره با کوبیدن خودرو خود به ساختمان، این انفجار را به وجود آورده بود. این وانت نسبتا بزرگ علاوه بر راننده، یک سرنشین دیگر هم داشت.

دو دقیقه پس از این رویداد، انفجار مشابهی در قرارگاه نظامیان اعزامی فرانسه در گوشه دیگری از بشهر یروت روی داد كه باعث مرگ 58 تن شد. این دو رویداد باعث شد که رونالد ریگن تصمیم به انتقال نظامیان آمریکایی به ناوهای این کشور در آبهای لبنان بگیرد. مورخان نوشته اند که با این دو انفجار انتحاری، جهان وارد دوران انفجارهای انتحاری شده است و بنابراین، رویدادهای 23 اکتبر 1983 بیروت فصل تازه ای از مبارزه در تاریخ عمومی بازکرده است - فصلی که هر روز مطلب و عکس تازه ای بر آن افزوده می شود. به نوشته مورخان، قدرت انفجاری موادی که در وانت حمل می شد برابر 6 هزار کیلو گرم "تی ان تی" بود. این وانت پس از عبور از بلوکهای سیمانی، و سیمهای خاردار خودرا به ساختمان قرارگاه نظامیان آمریکایی کوبیده بود. در آن لحظه، تنها خلبان یک هلی کوپتر آمریکایی شاهد این صحنه بود و از بالا، حرکت وانت را به گرد ساختمان و پارکینگ آن دنبال می کرد.

 

 

2004م:«پال نیتسهPaul H. Nitze» یكی از معماران سیاست سختگیرانه آمریكا نسبت به شوروی و كشورهای رقیب و غیر دوست 19 اكتبر 2004 در 97 سالگی درگذشت. وی دهها سال بدون این كه «رسما» سمتی داشته باشد در حد یك وزیر و مشاور ارشد به هشت رئیس جمهوری آمریكا در تنظیم و اداره سیاست خارجی این كشور كمك كرد و در حقیقت گرداننده امور در پشت صحنه، و مردی بسیار متنفذ و موثر بود كه می كوشید كمتر در انظار دیده و در مصاحبه ها شنیده شود. گفته شده است وی بود كه در نیمه قرن بیستم موضوع ایجاد «اطاق فكر» و «نشست مشترك كارشناسان و استادان» هر رشته را در جوار دفتر رئیس كشور و هر مدیر ارشد دیگر مطرح ساخت كه پذیرفته شده و اینك در برخی از كشورها مورد توجه است. پال گفته بود كه درباره این اطاقها و نشست ها نباید تبلیغ شود، باید تا حدی نامرئی باشند تا اعضایشان تحت نفوذ صاحبان منافع قرار نگیرند و تلقین نشوند.

«نیتسه» انستیتوهای مطالعات استراتژیك و تحقیقات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی پیشرفته متعدد ازجمله مدرسه مطالعات بین المللی پیشرفته جانز هاپكینز را تاسیس كرده است كه برای آمریكا مطالعه و تفكر كنند و پیشنهاد دهند. انستیتوی فارین پالیسی (سیاست خارجی) نیز از موسساتی است كه او آن را به وجود آورده است. نیتسه بود كه كارتر را مجبور به خروج از قرارداد سالت ـ 2 كرد. وی از ماجرای ورود نیروهای شوروی به افغانستان استفاده كرد و به كارتر توصیه كرد كه آن را بهانه قرار دهد و از سالت 2 خارج شود. نیتسه عقیده داشت كه قراردادهایی نظیر سالت باعث خواهند شد كه هزینه نظامی مسكو كاهش یابد و سران كرملین به مسائل داخلی و رفاه توجه كنند و نظام سوسیالیستی شوروی تثبیت شود و در جهان الگو قرار گیرد. ریگن بیش از سایر سران آمریكا از نیتسه حرف شنوی داشت. وی به ریگن گفته بود كه قرارداد خارج ساختن موشكهای برد متوسط دو كشور از اروپای مركزی به سود آمریكاست و او را ترغیب به امضای چنین موافقتنامه ای با شوروی كرده بود.

نیتسه از سال 1950 كار برنامه ریزی برای محاصره شوروی را آغاز كرده بود. توصیه او این بود كه شوروی از درون باید فرو بپاشد زیرا در صورت وقوع جنگ، جهان از میان خواهد رفت و در یك جنگ اتمی چیزی باقی نخواهد ماند و سیاست فروپاشی شوروی از درون كه طراح آن «نیتسه» بود در اواخر سال 1991 به همان نتیجه ای رسید كه او مراحل آن را در نظر گرفته بود.

نیتسه در دهه 1970 پیش بینی كرده بود كه به مرور زمان از میزان تعصب رهبران شوروی به كمونیسم كاسته خواسته خواهد شد و حاضر به قربانی كردن برخی از اصول آن در هر سازشی خواهند شد. لذا فعلا باید كاری كرد كه از پرداختن به تامین رفاه مردم بازمانند و متوجه امورفرعی و وقت گیر و بی نتیجه شوند. رفاه مردم از میزان ناراضیان داخلی خواهد کاست و امیدی به فروپاشی از درون باقی نخواهد گذارد.

 

 

2005م:آژانس فرانس پرس 22 اكتبر 2005 در گزارشی به نقل از لارنس ویلكرسونL. Wilkerson نوشته بود كه (در آن زمان) چنی (معاون جورج دبلیو بوش) و رامسفلد (وزیر دفاع که بعدا کناره گیری کرد) مهار سیاست خارجی آمریكا را به دست دارند. ویلكرسون (یك سرهنگ بازنشسته) رئیس دفتر ژنرال پاول در طول تصدی وزارت امور خارجه آمریكا در آخرین جلسه فاروم سیاست خارجی كه در محل بنیاد آمریكای نوین تشكیل شده بود گفته بود كه بوش به جزئیات سیاست خارجی توجه ندارد و رامسفلد و چنی (با ایجاد یك محفل دسیسه) رئوس سیاست خارجی آمریكا را برپایه منافع اصحاب سرمایه و كمپانی های این كشور تنظیم می كنند و مسئله عراق محصول كار این كانون دو نفره است. نگاه این دو به كره شمالی و ایران هم به همین گونه است.

ویلكرسون 16 سال از همكاران نزدیك ژنرال پاول بود. از اظهارات ویلكرسون چنین نتیجه گرفته شده است كه بانو رایس وزیر امور خارجه (در دور دوم ریاست جمهوری بوش) نقشی عمده در برنامه ریزی سیاست خارجی آمریكا ندارد. عكس بالا، بوش را میان چنی معاون خود و رامسفلد وزیر دفاع وقت آمریكا نشان می دهد.

 

 

2005م:22 اكتبر 2005 در حالی كه «لویس لیبیLibbY»، یك مقام دیگر كاخ سفید متهم به «لو دادن» والری پلیم Valerie Plameجاسوسه سیا شده بود، شبكه های تلویزیونی آمریكا برای نخستین بار عكس این زن را به صورتی كه در بالا آمده است پخش كردند. در آن زمان لیبی رئیس دفتر دیك چنی معاون رئیس جمهوری آمریكابود. قبل از او، «كارل رو» از مشاوران جورج بوش متهم به افشاء نام «والری پلیم» شده بود.

طبق پرونده ای كه در دستگاه قضایی آمریكا در دست بررسی است و تاكنون دو روزنامه نگار و دو مقام ارشد كاخ سفید در آن تحت تعقیب قرار گرفته اند، در پی تكذیب اتهام خرید اورانیوم از سوی صدام حسین از کشور نیژر توسط جوزف ویلسون شوهر والری كه یك دیپلمات وزارت امور خارجه آمریكا بود و مامور رسیدگی به آن معامله احتمالی شده بود، مقامات كاخ سفید از راه انتقام گیری از او، نام زنش والری را فاش ساخته بودند كه در روزنامه ها انتشار یافته بود. افشای نام مامور اطلاعاتی آمریکا از سوی هرمقام، طبق قانون تاسیس «سیا» عملی غیر قانونی بوده است. رسیدگی در این زمینه كه به «پلیم گیت» معروف شده است، با وجود محکومیت یافتن "لیبی" و از دست دادن مقام خود ادامه دارد. جورج دبلیو بوش رئیس جمهور آمریکا با استفاده از اختیارات قانونی خود مجازات لیبی را تخفیف داد که باعث انتقادهای متعدد شد. اصحاب نظر براین عقیده اند که در دوران حکومت رئیس جمهور بعدی آمریکا، حقایق بیشتری در این زمینه به دست خواهد آمد؛ مخصوصا که بانو والری مصرا قضیه را دنبال می کند، زیرا که با افشاء نام، وی شغل خودرا از دست داده و از این بابت دچار زیان شده است.

 

 

2005م:اخبار مربوط به گسترش آنفلوآنزای مرغی در اروپا و آمریكای لاتین كه منشا آن آسیا بوده است، در نیمه دوم اكتبر 2005 باعث نگرانی آمریكاییان از این بابت شده بود.

22 اكتبر 2005 شبكه «سی بی اس» در اخبار مشروح خود گفت كه وجود آنفلوآنزای مرغی در كرواسی و انگلستان هم تایید شده و در آمریكای لاتین مرزهای پنج كشور منطقه «آندز» بسته شده بود. در انگلستان این بیماری در طوطیانی كه از آمریكای لاتین وارد شده بودند مشاهده شده و در كرواسی لاشه شماری قوی مهاجر كه از این بیماری مرده بودند به دست آمده بود.

در آن زمان، ترس آمریكایی ها از این بیماری به قدری بود كه فروش و خوردن مرغ را به حداقل رسانیده و هركس با یك عطسه گمان می برد كه به آنفلوآنزای مرغی دچار شده است. این شبكه سپس با Luisa Conlan لوئیسا كانلن كه به فرانسه سفر كرده و در بازگشت به آمریكا دچار علائم سرماخوردگی شده و نیمه شب از ترس ابتلاء به آنفلوآنزای مرغی و انتقال این بیماری(H5N1) از فرانسه به آمریكا، به اورژانس بیمارستان رفته بود مصاحبه كرد. پزشكان بیمارستان كه نخست این موضوع را به مركز پیشگیری از بیماری های واگیر گزارش كرده بودند بعدا اعلام داشتند كه بیماری بانو لوئیسا سرماخوردگی عادی بود ولی نگرانی او امری قابل درک بوده است.

 

1021: سلطان محمود غزنوی تصرف كشمیر را تكمیل كرد. وی قبلا مناطق غربی هندوستان (پاكستان امروز) را تصرف كرده بود.

1944: ارتش سرخ ( شوروی) در تعقیب نیروهای آلمان وارد مجارستان شد.

1954: چهار دولت فاتح جنگ جهانی دوم موافقت كردند كه به حالت اشغال نظامی آلمان پایان دهند و با حفظ نیروهای خود در دو قسمت آلمان در امور دو آلمان مداخله نكنند. نیروهای نظامی آمریکا ، انگلستان و فرانسه بعدا به نام " ناتو " در آلمان غربی و نظامیان شوروی تحت نام پیمان ورشو در آلمان شرقی ماندگار شدند که پس از فروپاشی شوروی و تامین وحدت آلمان ، نظامیان روسیه به تصمیم یلتسین از از آلمان خارج شدند اما نیروهای دیگر همچنان در آنجا مانده اند!.

1956: برخی مردم از مجارستانی ها بر ضد استالینیسم و ادامه استقرار نیروهای شوروی در آن کشور ــ نه سوسیالیسم ــ بپا خاستند. این قیام كه از سی ام اكتبر با ورود تانكهای شوروی به خیابانها سركوب شد در پی مخالفت شوروی با عقاید «ایمر ناگی» نخست وزیر مجارستان كه دم از «دمكراسی سوسیالیستی» زده بود آغاز شد. سران شوروی «دمكراسی سوسیالیستی» را یك میان بر به سوی كاپیتالیسم خوانده بودند. این واقعه همزمان با بحران آبراه سوئز روی داده بود.

1956: برای نخستین بار به جای فیلم، شبكه های تلویزیونی آمریكا كاست ویدیویی مغناطیسی برای تهیه برنامه های خود بكار بردند.

2004: در سن دیاگو ( كالیفرنیا ) تنی چند از افراد خانواده نظامیان به شبكه سی بی اس گفتند كه دریافتی ماهانه نظامیان كافی نیست و متوسط آن با این گرانی ها یكهزار و یكصد دلار است و بعضی اوقات آنان مجبور می شوند از «فود لاكر» های پایگاه مواد غذایی رایگان دریافت دارند.

2004: فیلمهای مربوط به آزمایش موشكی تازه ایران از شبكه های تلویزیونی آمریكا پخش شد. از حجم خبر و فیلم پرتاب موشك از شبكه های تلویزیونی آمریكا چنین بر می آمد كه آن را بیش از حد چشمگیر كرده بودند. آمریكائیان عادت نداشته اند كه ببینند موشك كشور كوچك و ضعیفی به مانند موشكهای كروز آنها از سكوی متحرك به آسمان زبانه بكشد.

منبع:iranianshistoryonthisday.com