اولین پیوند رحم در آمریکا انجام شد

به دنبال تکنیکی اثبات شده در سوئد که می تواند به خانم هایی که از ناباروری رنج می برند کمک کند، محققان در کلینیک کلیولند ایالات متحده موفق شدند برای اولین بار یک جراحی پیوند رحم را کامل کنند.

خبرگزاری مهر: به دنبال تکنیکی اثبات شده در سوئد که می تواند به خانم هایی که از ناباروری رنج می برند کمک کند، محققان در کلینیک کلیولند ایالات متحده موفق شدند برای اولین بار یک جراحی پیوند رحم را کامل کنند.

به نقل از stem-cells-news، طی یک جراحی که ۹ ساعت به طول انجامید محققان توانستند پیوند رحم را روی  زن ۲۶ ساله ای که هویت وی معلوم نیست انجام دهند. رحم پیوندی از خانمی که فوت شده بود به دست آمد.

در حال حاضر وضعیت عمومی بیمار خوب است و محققان و تیم جراحی می گویند که جزئیات بیشتر در مورد چگونگی انجام پیوند و درصد شانس موفقیت را در کنفرانس خبری که هفته آینده برگزار می شود اعلام خواهند کرد.

سال گذشته کلینیک کلیولند اطلاعیه ای را مبنی بر فراخواندن افرادی که تمایل به کاندیدا شدن برای پیوند رحم دارند، صادر کرد. زنانی که پتانسیل دریافت این پیوندهای رحمی را دارند، شامل کسانی هستند که از یک شرایط غیر قابل برگشت مانند ناباروری فاکتور رحمی(UFI) رنج می برند.

این بیماری سه تا پنج درصد زنان را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است. در سپتامبر گذشته، دانشگاه گوتنبرگ سوئد توانست اولین نوزاد حاصل از پیوند رحم را به دنیا آورد.

انجام اولین عمل جراحی پیوند سر انسان‌ در سال ۲۰۱۷

در اوایل سال جاری میلادی متخصص اعصاب، سرجیو کانورو، زمانی که اعلام کرد اولین عمل پیوند کامل سر توسط وی انجام خواهد شد، همه را شگفت‌زده کرد. اما به نظر می‌رسد تصمیم او جدی است و وی این عمل جراحی را در سال ۲۰۱۷ میلادی انجام خواهد داد.

سرجیو کانورو اعلام کرده است که اولین پیوند کامل سر را در ماه دسامبر سال ۲۰۱۷ میلادی مصادف با آذر ماه سال ۱۳۹۶ شمسی انجام خواهد داد. او همچنین در حال پرورش و تحت نظرگیری جراحی است تا عمل را به همراه این فرد انجام دهد. ممکن است این عمل مانند یک فیلم ترسناک باشد اما برای بسیاری نویدبخش یک زندگی جدید خواهد بود.

مرد ۳۰ ساله‌ی روسی با نام والری اسپریدینوف، برای انجام این عمل جراحی داوطلب شده و امیدوار است تا زندگی عادی‌تری داشته باشد. والری از بیماری با نام مرض Werdnig Hoffmann رنج می‌برد. در این بیماری سیستم عصبی مختل شده و باعث انقباض ماهیچه‌ها و سختی در تنفس و بلعیدن غذا می‌شود. در حال حاضر درمانی برای این بیماری وجود ندارد. والری در این باره می گوید:

زمانی که متوجه شدم می‌توانم نقشی در این اتفاق بزرگ ایفا کنم درنگ نکرده و سریعا دست به کار شدم. تنها حسی که در حال حاضر دارم یک حس انتظار لذت‌بخش است چرا که در آینده‌ای نه چندان دور می‌توانم بخشی از یک پروژه‌ی مهم و بزرگ باشم.

مانند تمامی عمل‌های جراحی این عمل نیز ریسک‌های بسیاری دارد. آیا سر بدن جدید خود را پس خواهد زد؟ آیا پزشکان موفق به برقراری ارتباط دوباره نخاع با مغز خواهند شد؟ این عمل جراحی هیچ تضمینی برای موفقیت ندارد چرا که هیچ جراحی تا به امروز موفق به اتصال درست نخاع به مغز نشده است. اسپریدینوف از این ریسک‌ها آگاهی دارد اما با این حال قصد انجام عمل جراحی را داشته و می‌گوید:

بنابر گفته‌های کانورو تنها دو سال زمان نیاز است تا تمامی جنبه‌های علمی این عمل جراحی مورد بررسی قرار بگیرد. این یک مسابقه نیست و عمل جراحی زمانی انجام خواهد شد که پزشکان و تیم جراحان، به موفقیت آن ۹۹ درصد اطمینان داشته باشند.

کانورو در این عمل جراحی با ژیائوپینگ رن، جراح اعصاب دانشگاه پزشکی هاربین چین، همکاری خواهد کرد. رن با پیوند زدن کامل سر بیگانه نیست چرا که این عمل را بر روی بیش از هزار موش مختلف انجام داده است. بعد از انجام عمل ۱۰ ساعته، موش‌ها توانایی تنفس، نوشیدن و حتی دیدن را داشتند اما متاسفانه هیچ کدام بیشتر از چند دقیقه زنده نماندند.

رن انجام این عمل بر روی موش‌ها را تنها چند سال پیش آغاز کرده است اما در واقع اولین عمل موفق پیوند سر، در حدود ۵۰ سال قبل و در سال ۱۹۷۰ توسط دکتر رابرت وایت انجام شده است. او در این عمل سر یک میمون را به بدن دیگری پیوند زده بود. پس از این عمل جراحی، میمون تنها ۹ روز زنده بود و پس از آن سر بدن جدید خود را پس زد و میمون جان خود را از دست داد. با توجه به اینکه نخاع به درستی متصل نشده بود، قسمت زیر سر میمون مذکور کاملا فلج شده بود.

این دو پزشک دو سال آینده را صرف آماده‌سازی خود برای عمل جراحی ۳۶ ساعته خواهند کرد. جدا کردن نخاع به درستی، مهم‌ترین بخش عمل است و پس از آن سر به بدن جدید منتقل خواهد شد. اما بخش مهم دیگر، اتصال درست نخاع در بدن جدید است. کانورو معتقد است که استفاده از پلی اتیلن گلیکول می‌تواند باعث پیوند صحیح نخاع شود. انتظار می‌رود رن در ماه‌های آینده این ماده را بر روی موش‌ها و میمون‌ها آزمایش کند.

بسیاری از متخصصان پزشکی، انجام این عمل را غیرممکن دانسته و ریسک آن را بسیار بالا می‌دانند اما کانورو و رن باور دارند که موفق خواهند شد و به افراد ناتوان کمکی بزرگ خواهند کرد.

اخبار علمی - زومیت