امکان استفاده از مرکبات در تولید داروی ضدسرطان

در این مطالعات، دانشمندان موسسه مطالعات سرطان دانشگاه اموری در ایالت جورجیا آمریکا کشف کردند که پاریتین که با نام فیشن physcion نیز شناخته می شود قادر به کُند کردن روند رشد سلول های سرطان خون لوسمی و نابودی آنها است.

همچنین،پژوهشگران در مطالعات آزمایشگاهی خود دریافتند که این ماده قادر به نابود کردن بخش عمده ای از سلول های سرطانی موجود در نمونه های خونی بوده و هیچ نوع عارضه نامطلوب و ماده سمی نیز در خون تولید نمی کند .

سرپرست این پژوهش ها در حین بررسی خواص بازدارنده متابولیک آنزیم ۶PGD به طور تصادفی خاصیت ضدسرطانی ماده پاریتین را کشف کرد.

«جینگ چن» در رابطه با این موضوع می گوید: «این بخش از اثر واربورگ موجب تغییر ساختار سوخت و ساز سلول های سرطانی شده  و ما دریافتیم که آنزیم ۶PGD نقش مهمی در سوخت و ساز سلول های سرطانی در انواع مختلف سرطان دارد.»

تیم پژوهشی این موسسه مطالعاتی سرطان برای بررسی دقیق تر این تاثیرات، اقدام به نمونه برداری از بافت های سرطانی یک بیمار مبتلا به سرطان خون کردند که این بیماری در وی به مرحله حاد رسیده بود.

 

پژوهشگران پس از کشت این سلول ها در محیط آزمایشگاه به آنها ماده موسوم به پاریتین را اضافه کرده و پس از ۴۸ ساعت دریافتند که بیش از نیمی از سلول های سرطانی در نمونه مورد کشت قرار گرفته، به طور کامل از بین رفته و همچنین هیچ کدام از سلول های خونی سالم، آسیب ندیده اند.

اخبار اجتماعی - مهر

ویدیو مرتبط :
راهنمای استفاده از امکان تعریف فرمول تولید در هلو -3

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تولید نانوحامل ضدسرطان با استفاده از چای سبز

اخبار علمی - تولید نانوحامل ضدسرطان با استفاده از چای سبز

از دیر باز، چای سبز به عنوان نوشیدنی حاوی آنتی اکسیدان، ضدسرطان، ضدپیری و ضدمیکروب شناخته شده است.
یکی از اصلی ترین اجزای چای سبز، اپیگالوکاتچین گالات (EGCG) یک ماده آنتی اکسیدان با خواص درمانی برای مبارزه با سرطان است.

 

محققان با استفاده از این ماده، موفق به ساخت نانوحاملی شدند که قادر به رهاسازی دارو و از بین بردن سلول های سرطانی است.

 

جکی یینگ از مدیران موسسه آاستار می گوید: یکی از مهمترین چالش ها در شیمی درمانی، اطمینان یافتن از رهایش دارو در تومور است. اگر دارو در فضای خارج تومور رهاسازی شود، به سلول های سالم آسیب جدی وارد می کند. که برای رفع این مشکل از نانوحامل استفاده می شود.

 

یکی از مهمترین پارامترها در طراحی نانوحامل، نسبت دارو به حامل است به طوری که نانوحامل ها در حمل دارو از محدودیت هایی حجمی برخوردارند.
محققان این پروژه از EGCG برای ساخت نانوحامل استفاده کردند که قادر به کپسوله کردن دارو و پروتئین هایی نظیر هرسپتین (پروتئینی برای درمان سرطان سینه) است.

 

این گروه تحقیقاتی برای ساخت این نانوحامل از ترکیب EGCG و پلی اتیلن گلیکول (ماده ای برای ساخت غلاف به منظور محافظت از دارو) استفاده کردند تا پوسته ای برای محافظت از دارو ایجاد شود.

 

این گروه تحقیقاتی برای ارزیابی این دارو، آزمون هایی روی حیوانات انجام دادند که نتایج آن نشان می دهد که نانومایسل حاوی هرسپتین رشد تومورها را نسبت به زمانی که از هرسپتین تنها استفاده می شود، افزایش می دهد.

 

با استفاده از این سیستم دارویی، مقدار داروی وارد شده به سلول سرطانی دو برابر افزایش و مقدار تجمع دارو در کلیه و کبد 70 درصد و در ریه 40 درصد کاهش می یابد.
نتایج این پژوهش در نشریه Nature Nanotechnology به چاپ رسیده است.
اخبار علمی - ایرنا