اقامت نوروزی در هتل‌ مجهز به تخته سیاه

مدارس ایرانی تفاوت‌های ریز و درشت بسیاری با مدارس نقاط دیگر جهان دارند، یك تفاوت‌شان هم شاید این باشد كه هرگز خالی از جمعیت نمی‌مانند. ١٣ روز تعطیلات نوروز، وقتی كه كلاس‌های درس از هیاهوی دانش‌آموزان فارغ می‌شوند نوبت به كوله‌بارها و چمدان‌ها می‌رسد كه كنار میز و نیمكت‌ها جاخوش كنند.

به گزارش اعتماد، جمع قابل توجهی از فرهنگیان تعطیلات عیدشان را در مراكز اسكان آموزش و پرورش می‌گذرانند تا سفرشان با هزینه‌ای بسیار كمتر از اقامت در هتل‌ها، سپری شود. فرهنگیان بسیاری برای گذران تعطیلات باز هم به دامان مدارس باز می‌گردند تا به میزان هزینه‌ای كه می‌خواهند بپردازند در یكی از چهار گروه مراكز اقامتی دسته‌بندی و سامان داده شوند.

یكی از برگ‌های برنده‌ای كه سازمان‌ و شركت‌ها در حوزه رفاه برای كارمندان‌شان رو می‌كنند در اختیار گذاشتن مراكز اقامتی در شهرهای توریستی و زیارتی به خصوص در فصل‌های گردشگری است. آموزش و پرورش با یك میلیون نفر جمعیت فرهنگی زیر پوشش از این قاعده مستثنی نیست اما پیكره عظیم این سازمان سبب شده تا برای استقرار آنها در زمان سفر از تمامی امكانات موجود استفاده شود؛ از بهترین تا پایین‌ترین كیفیت.

١٨٠ مركز رفاهی (خانه‌های معلم)، ٣٠٠ اردوگاه، ٥٠ پردیس دانشگاهی، ٧٠٠ پایگاه اسكان و ١٠ هزار و ٨٠٠ كلاس درس در نوروز ٩٤ برای اسكان فرهنگیان در نظر گرفته شده‌اند. معاون رسانه وزارت آموزش و پرورش به «اعتماد» می‌گوید چهار نوع مركز اقامتی در اختیار فرهنگیان، كارمندان دولت و حتی مشاغل آزاد قرار می‌گیرد: «از ١٠ تا ٢٠ اسفند ثبت نام اینترنتی برای رزرو جا در این مراكز انجام شد و ظرفیت رزرو كه ٢٠ درصد از ظرفیت این مكان‌هاست پر شده است. ٨٠ درصد باقی هم ضمن مراجعه حضوری در خدمت مسافران قرار می‌گیرد.

بدیهی است كه اولویت ما اسكان فرهنگیان است و در صورت خالی ماندن بخشی از ظرفیت از سایر گروه‌ها مهمان می‌پذیریم كه نرخ اقامت‌شان با فرهنگیان متفاوت است.» به گفته رسول پاپایی چهار دسته اقامتی شامل گروه ویژه، الف، ب و ج بنا بر میزان امكانات دسته‌بندی و قیمت‌گذاری شده‌اند:

 مدارس گروه ویژه: مدارسی هستند كه دارای اتاق‌های مجهز به تخت، فرش، یخچال، تلویزیون، وسایل گرمایشی و سرمایشی، پتو و بالش هستند (حمام و آشپزخانه مشترك).

 مدارس گروه الف: ‌مدارسی هستند كه دارای اتاق‌هایی مجهز به فرش، پتو، ‌بالش، وسایل خنك‌كننده و گرمازا، ‌یخچال و تلویزیون اختصاصی هستند و حمام و آشپزخانه مشترك است.

 مدارس گروه ب: مدارسی هستند كه دارای اتاق‌های مجهز به فرش، ‌پتو، ‌بالش، وسایل خنك‌كننده و گرمازا هستند. یخچال، ‌تلویزیون، ‌حمام و آشپزخانه به صورت مشترك است.

 مدارس گروه ج: ‌مدارسی هستند كه دارای اتاق‌های مجهز به فرش یا موكت و حتی‌الامكان پتو بوده و یخچال، اجاق گاز و تلویزیون مشترك است.

با وجود امكانات حداقلی در مدارس گروه ج، پاپایی می‌گوید كه تمامی این مراكز در روزهای نوروز اشباع می‌شوند: «گاهی استقبال تا حدی زیاد است كه مجبور می‌شویم حیاط مدرسه را هم برای چادر زدن برخی مراجعان در اختیارشان بگذاریم».

چند روز پیش‌تر خبرگزاری فارس در گزارشی از تعرفه‌های اسكان نوروزی فرهنگیان نرخ «برپایی چادر در محل» را هم اعلام كرده بود: فرهنگیان شش هزار، كاركنان دولت ٩ هزار و مشاغل آزاد ١٢ هزار تومان. اما حالا پاپایی می‌گوید كه تمام تلاش آموزش و پرورش بر این است كه ظرفیت‌ها و محدودیت‌های پذیرش را به گونه‌ای تقسیم كنند كه امسال خبری از برپایی چادر در مدارس نباشد.

نوروز سال ٩٣ بنا بر اعلام آموزش و پرورش ١٤ میلیون نفرروز در مراكز اقامتی آموزش و پرورش اسكان داده شدند. میزان نارضایتی برخی از كسانی كه تجربه اقامت در این مراكز را دارند می‌شود از خلال نظراتی كه در ذیل اخبار مربوط به اسكان فرهنگیان در سایت‌های خبری می‌گذارند حدس زد اما با این وجود هر ساله این مراكز مملو از جمعیت می‌شوند، جمعیتی كه مدارس را به جای هتل‌ها می‌نشانند. پاپایی می‌گوید: «ما رقیبی برای هتل‌ها نیستیم چون نگاه اقتصادی به این مساله نداریم. تنها تلاش داریم تا هر كاری كه از دست‌مان ساخته است برای همكاران فرهنگی كه قصد سفر دارند انجام دهیم.

می‌دانم برخی از این كلاس‌های محل اقامت تنها مجهز به یك موكت هستند و حتی نیمی از فضای كلاس همچنان در اشغال نیمكت‌های دانش‌آموزان است و از نظر امكانات مراكز ما قابل مقایسه با هتل‌ها نیستند اما این حداقل كاری است كه می‌توانیم برای همكاران‌مان انجام دهیم.» اما او همچنان اشاره می‌كند كه بخشی از این جمعیت به دلیل كمبود مراكز اقامتی به امكانات آموزش و پرورش رو می‌آورند یعنی تنها بحث قیمت هم نیست.

وقتی چاره‌ای جز كلاس درس نیست
«در هیچ جای دنیا گردشگران را در مدارس اسكان نمی‌دهند.» آبان ماه سال جاری مدیرعامل جامعه صنفی تاسیسات اقامتی استان اردبیل از تبدیل مدارس به مهمانسرا و اسكان فرهنگیان و سایر گردشگران انتقاد كرد. جعفر بذری در گفت‌وگو با مهر با تاكید بر اینكه جامعه صنفی تاسیسات اقامتی استان بارها اعلام كرده كه هتل‌ها و مهمانسراهای تحت پوشش را با تخفیفات ویژه برای فرهنگیان واگذار می‌كند،

گفت: «مذاكرات و مكاتبات در این زمینه تاكنون بی نتیجه مانده و هر سال شاهدیم كه با افزایش تعداد مدارس طرح اسكان علاوه بر فرهنگیان بخش عمده‌ای از گردشگران نیز جذب می‌شوند». دغدغه‌ای كه بذری مطرح كرده بود هم اشاره به كساد شدن بازار هتل‌ها در این استان داشت و هم خسارات وارده به مدارس: «این بحث علاوه بر تضرر صنعت هتلداری استان اردبیل موجب آسیب و تخریب مدارس می‌شود و در این میان هزینه‌های اخذ شده نمی‌تواند هزینه‌های استهلاك این مراكز را تامین كند».

اما به نظر می‌رسد میزان موضع‌گیری نسبت به اقامت گردشگران در هتل‌های غیررسمی یا همان كلاس‌های تبدیل شده به مراكز اقامتی بسته به میزان هجوم گردشگران به هر منطقه متفاوت است. سید امیرحسین امینی، مسوول روابط عمومی هتل لاله در مشهد به «اعتماد» می‌گوید كه هتل‌داران این شهر در هفته نخست نوروز اصلا نسبت به مدارس اقامتی آموزش و پرورش حس رقابت ندارند: «هفته ابتدایی نوروز به دلیل تعطیلات رسمی حدود ٩٥ درصد از هتل‌های مشهد كاملا پر از جمعیت هستند بنابراین هتلداران مشكل جذب مشتری ندارند اما از هفته دوم كه این عدد به ٦٠ درصد می‌رسد وضع فرق می‌كند. به هر حال اگر مراكز اسكان آموزش و پرورش نباشند این مسافران به سراغ هتل‌ها می‌آیند».

اما امینی معتقد است كه مشكل اساسی هتل‌ها بیش از اینكه ناشی از فعالیت‌های موازی آموزش و پرورش باشد برخاسته از موانع رشد گردشگری است: «از سال ٨٧ كه بنزین سهمیه‌بندی شد بزرگ‌ترین ضربه به جذب گردشگر داخلی زده شد، بالا رفتن نرخ بلیت هواپیما و قطار هم در پی آن آمد، اینها دلایل اصلی هستند كه به كار هتل‌ها ضربه می‌زنند». او البته اذعان دارد كه نرخ مراكز اقامتی آموزش و پرورش قابل مقایسه با هتل‌ها نیستند: «با این درآمدهای پایین نمی‌شود انتظار داشت كه اقشار متوسط جامعه برای استقرار در هتل این همه هزینه كنند. البته به نظرم این نوع اقامت كسر شأن جامعه فرهنگیان هم هست اما اگر این گزینه نباشد بسیاری قادر به سفر رفتن نخواهند بود. به نظرم چاره‌ای نیست جز برقرار بودن مدارس به عنوان مراكز اقامتی».

مدیر اتحادیه هتلدارن استان فارس نه تنها مدارس را رقیبی برای هتل‌ها نمی‌داند بلكه از فعالیت آنها ابراز خوشنودی هم می‌كند: «به نظرم بودن مدارس به عنوان مراكز اقامتی به رشد گردشگری كمك می‌كند. مسافران نوروزی آنقدر در شهرهایی مثل شیراز هستند كه اگر یك گوشه‌ای از این جمعیت هم به مدارس بروند ما از این كمكی كه به اسكان جمعیت مسافران داده می‌شود خوشحال می‌شویم».

سید حسن سیادتان البته اضافه می‌كند كه صنعت گردشگری هم باید با واقعیات جامعه و لزوم پایین آوردن هزینه‌های سفر توجه كند: «ما همین حالا هم مهمانپذیرهای ممتاز داریم كه قیمت‌های بسیار مناسبی دارند اما معتقدم كه باید برای ساخت هتل‌های ارزان قیمت هم اقدام كنیم، هتل‌هایی كه مردم بتوانند از عهده مخارج اقامت در آن برآیند باید چنین مراكزی تاسیس شود تا بالاخره این قانون هر ایرانی یك چادر مسافرتی خلاص شویم، هموطنان ما باید قادر باشند آبرومندانه سفر كنند.»

موافقان و مخالفان تبدیل مدارس به مراكز اقامتی هر كدام دلایل خود را دارند. اما تا رسیدن به ساخت مراكز اقامتی ارزان یا توانایی آموزش و پرورش در ساماندهی مناسب‌تر مراكز اقامتی برای فرهنگیان، نوروز امسال هم بار و بنه مسافران در كنار تخته‌های سیاه برقرار و رختخواب‌های‌شان در میانه كلاس‌های درس گسترده می‌شوند شاید هم این میزان از علاقه به سفر با وجود تمام مشكلات پیش‌رو قابل ستایش باشد؛ ستایشی كه حتما باید در فراتر از حرف در ساماندهی وضعیت گردشگری به چشم بیاید.

  اخبار اجتماعی  - اعتماد 

اقامت نوروزی در هتل‌ مجهز به تخته سیاه!

مدارس ایرانی تفاوت‌های ریز و درشت بسیاری با مدارس نقاط دیگر جهان دارند، یك تفاوت‌شان هم شاید این باشد كه هرگز خالی از جمعیت نمی‌مانند. ١٣ روز تعطیلات نوروز، وقتی كه كلاس‌های درس از هیاهوی دانش‌آموزان فارغ می‌شوند نوبت به كوله‌بارها و چمدان‌ها می‌رسد كه كنار میز و نیمكت‌ها جاخوش كنند.