انتخاب جراح بینی - بهترین جراح بینی 
عکس: استهلال ماه مبارک رمضان 
عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016 اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
آخرین وضیعت جسمانی «پدر عود ایران»
استاد منصور نریمان پدر عودنوازی ایران همچنان به دلیل وخامت اوضاع جسمانی در بیمارستان بستری است.
خبرگزاری مهر: استاد منصور نریمان پدر عودنوازی ایران همچنان به دلیل وخامت اوضاع جسمانی در بیمارستان بستری است.
سمیرا ابراهیمی دختر منصور نریمان نوازنده پیشکسوت عود درباره تازه ترین شرایط جسمانی پدرش توضیح داد: از همان چند روز قبلی که پدرم در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بهمن بستری شده هنوز هیچ تغییری در اوضاع جسمانی او پیش نیامده و همچنان دعا می کنیم که حال پدر دوباره به شرایط مطلوب خود بازگردد. در این میان تنها کاری هم که می توان انجام داد دعا برای این هنرمند موسیقی ایران است که تصور می کنم تا به امروز هیچ توقعی از کسی نداشته و ندارد.
وی با اشاره به حضور پرتعداد هنرمندان و همکاران استاد نریمان طی روزهای اخیر در بیمارستان بهمن گفت: طبق گفته پزشکان بیمارستان، پدرم ممنوع الملاقات است اما با این وجود طی روزهای اخیر هنرمندان بسیار زیادی به بیمارستان بهمن تهران مراجعه کردند و در جریان اوضاع جسمانی وی قرار گرفتند. البته طی روزهای اخیر رییس سازمان نظام پزشکی، معاون هنری وزیر ارشاد و مدیرعامل خانه موسیقی هم پیگیر اوضاع جسمانی استاد نریمان بودند که جا دارد همین جا از همه این عزیزان تشکر کنم.
ابراهیمی در پایان بیان کرد: همه می دانند که پدرم هیچ گاه از هیچ کسی انتظار مادی نداشت، اما امروز بسیار خوشحالم که دوستان و همکاران وی اینچنین با حمایت های معنوی خود در کنار پدرم حضور دارند و ما را تنها نگذاشته اند. به هر حال در این روزهای عزیز آنچه بیش از هر چیزی برای پدرم لازم است دعا و نیایش برای سلامتی اوست و امیدوارم با دعای خیر مردم و هنرمندان وی هرچه زودتر به منزل بازگردد.
استاد اسکندر ابراهیمی زنجانی که بعدها نام هنریاش را به منصور نریمان تغییر داد، در سال ۱۳۱۴ در مشهد دیده به جهان گشود. پدرش که خود سه تار، تار و نی می‌نواخت از همان دوران کودکی او را تحت آموزش خود گرفت و وی را با ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا کرد و نواختن سه تار را به او آموخت.
این نوازنده موسیقی ایرانی از سن چهارده سالگی همکاری خود را با رادیو مشهد به عنوان تک‌نواز موسیقی آغاز کرد و پس از تسلط کافی بر شیوه نوازندگی عود، در بعضی برنامه‌ها به اجرای موسیقی با این ساز پرداخت. پس از مدتی همکاری با رادیو مشهد به شیراز نقل مکان کرد و به مدت چهار سال فعالیت و همکاری خود را در زمینه موسیقی و اجرا با رادیو شیراز ادامه داد. پس از آن به عنوان تک‌نواز رسمی رادیو در کنار اساتید دیگر نظیر جلیل شهناز، فرهنگ شریف، پرویز یاحقی و دیگر تک‌نوازان آن دوره به فعالیت خود در رادیو تهران ادامه داد.
در سال ۱۳۴۱ از نریمان برای تدریس تخصصی ساز عود در هنرستان موسیقی دعوت به عمل آمد، در این سال ها تصمیم به نگاشتن کتابی برای تدریس این ساز گرفت. این کتاب با نام «شیوه بربت نوازی» در سال ۱۳۷۲ همراه با دوره عالی که شامل پنج تمرین متنوع است به چاپ رسید. از تالیفات دیگر استاد نریمان می‌توان به کتاب «۴۲ قطعه برای عود» و «ردیف موسیقی ایرانی برای بربت» اشاره کرد.
سمیرا ابراهیمی دختر منصور نریمان نوازنده پیشکسوت عود درباره تازه ترین شرایط جسمانی پدرش توضیح داد: از همان چند روز قبلی که پدرم در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بهمن بستری شده هنوز هیچ تغییری در اوضاع جسمانی او پیش نیامده و همچنان دعا می کنیم که حال پدر دوباره به شرایط مطلوب خود بازگردد. در این میان تنها کاری هم که می توان انجام داد دعا برای این هنرمند موسیقی ایران است که تصور می کنم تا به امروز هیچ توقعی از کسی نداشته و ندارد.
وی با اشاره به حضور پرتعداد هنرمندان و همکاران استاد نریمان طی روزهای اخیر در بیمارستان بهمن گفت: طبق گفته پزشکان بیمارستان، پدرم ممنوع الملاقات است اما با این وجود طی روزهای اخیر هنرمندان بسیار زیادی به بیمارستان بهمن تهران مراجعه کردند و در جریان اوضاع جسمانی وی قرار گرفتند. البته طی روزهای اخیر رییس سازمان نظام پزشکی، معاون هنری وزیر ارشاد و مدیرعامل خانه موسیقی هم پیگیر اوضاع جسمانی استاد نریمان بودند که جا دارد همین جا از همه این عزیزان تشکر کنم.
استاد اسکندر ابراهیمی زنجانی که بعدها نام هنریاش را به منصور نریمان تغییر داد، در سال ۱۳۱۴ در مشهد دیده به جهان گشود. پدرش که خود سه تار، تار و نی می‌نواخت از همان دوران کودکی او را تحت آموزش خود گرفت و وی را با ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا کرد و نواختن سه تار را به او آموخت.
این نوازنده موسیقی ایرانی از سن چهارده سالگی همکاری خود را با رادیو مشهد به عنوان تک‌نواز موسیقی آغاز کرد و پس از تسلط کافی بر شیوه نوازندگی عود، در بعضی برنامه‌ها به اجرای موسیقی با این ساز پرداخت. پس از مدتی همکاری با رادیو مشهد به شیراز نقل مکان کرد و به مدت چهار سال فعالیت و همکاری خود را در زمینه موسیقی و اجرا با رادیو شیراز ادامه داد. پس از آن به عنوان تک‌نواز رسمی رادیو در کنار اساتید دیگر نظیر جلیل شهناز، فرهنگ شریف، پرویز یاحقی و دیگر تک‌نوازان آن دوره به فعالیت خود در رادیو تهران ادامه داد.
در سال ۱۳۴۱ از نریمان برای تدریس تخصصی ساز عود در هنرستان موسیقی دعوت به عمل آمد، در این سال ها تصمیم به نگاشتن کتابی برای تدریس این ساز گرفت. این کتاب با نام «شیوه بربت نوازی» در سال ۱۳۷۲ همراه با دوره عالی که شامل پنج تمرین متنوع است به چاپ رسید. از تالیفات دیگر استاد نریمان می‌توان به کتاب «۴۲ قطعه برای عود» و «ردیف موسیقی ایرانی برای بربت» اشاره کرد.
ویدیو مرتبط :
آخرین وضیعت مظلومی
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
آخرین وضعیت جسمانی پدر دوبله ایران
علی كسمایی پدر دوبله ایران در وضعیت نامساعد جسمانی به سر می‌برد.
خبرگزاری ایسنا: علی كسمایی پدر دوبله ایران در وضعیت نامساعد جسمانی به سر می‌برد.
فرامرز امینی از نزدیكان این هنرمند با اعلام این مطلب گفت: روز گذشته، به عیادت ایشان رفته بودم اما متاسفانه حال ایشان نسبت به گذشته بدتر شده و با توجه به اینكه قادر به حركت نیستند، زخم بستر گرفته‌اند.
وی افزود: یك چشم ایشان بسته است و تكلم ندارد و تغذیه شان نیز از طریق سرم خوراكی انجام می‌شود.
علی كسمایی كه در بیست‌وهشتمین جشنواره‌ی فیلم فجر مورد تقدیر قرار گرفت، متولد 1294 و فارغ‌التحصیل رشته‌ی اقتصاد از دانشگاه تهران است. او از سال 1329 فعالیتش را در زمینه‌ی دوبله آغاز كرد و برای نخستین‌بار در سال 1333 به‌عنوان سرپرست گویندگان فیلم «شاهزاده‌ی روباهان» را دوبله كرد.
او كه به‌عنوان «پدر دوبله ایران» معروف است، سرپرستی دوبلاژ «شازده احتجاب»، «شطرنج باد»، «ملكوت»، «هجرت»، «پرواز در شب»، «هزاردستان»، «سربداران»، «آخرین پرواز»، «این خانه دور است»، «سال‌های جوانی»، «اتاق یك»، «حكایت آن مرد خوشبخت»، «كمیته‌ی مجازات» و «هور در آتش» و فیلم‌های خارجی «دكتر ژیواگو»، «بانوی زیبای من»، «آوای موسیقی» و «هملت» را در كارنامه‌ی هنریاش ثبت كرده است.
به شواهد و تاریخ، بسیاری از مدیران دوبلاژ و گویندگان مطرح كه هم‌اكنون مشغول كار هستند، از شاگردان این هنرمند پیش‌كسوت محسوب می‌شوند، چنان‌كه كه ابوالحسن تهامی‌نژاد ـ از دوبلوران پیش‌كسوت ـ درباره‌ی كسمایی گفته بود: «كسمایی استاد همه‌ی ماست و ما دوبله را با ایشان شروع كردیم.
آقای كسمایی در همه‌ی ما تأثیر داشته و فیلم‌های خیلی خوبی را دوبله كرده است، كه به‌خوبی آن‌ها را می‌فهمیده و می‌دانسته چه كاری باید انجام دهد.»
فرامرز امینی از نزدیكان این هنرمند با اعلام این مطلب گفت: روز گذشته، به عیادت ایشان رفته بودم اما متاسفانه حال ایشان نسبت به گذشته بدتر شده و با توجه به اینكه قادر به حركت نیستند، زخم بستر گرفته‌اند.
وی افزود: یك چشم ایشان بسته است و تكلم ندارد و تغذیه شان نیز از طریق سرم خوراكی انجام می‌شود.
علی كسمایی كه در بیست‌وهشتمین جشنواره‌ی فیلم فجر مورد تقدیر قرار گرفت، متولد 1294 و فارغ‌التحصیل رشته‌ی اقتصاد از دانشگاه تهران است. او از سال 1329 فعالیتش را در زمینه‌ی دوبله آغاز كرد و برای نخستین‌بار در سال 1333 به‌عنوان سرپرست گویندگان فیلم «شاهزاده‌ی روباهان» را دوبله كرد.
او كه به‌عنوان «پدر دوبله ایران» معروف است، سرپرستی دوبلاژ «شازده احتجاب»، «شطرنج باد»، «ملكوت»، «هجرت»، «پرواز در شب»، «هزاردستان»، «سربداران»، «آخرین پرواز»، «این خانه دور است»، «سال‌های جوانی»، «اتاق یك»، «حكایت آن مرد خوشبخت»، «كمیته‌ی مجازات» و «هور در آتش» و فیلم‌های خارجی «دكتر ژیواگو»، «بانوی زیبای من»، «آوای موسیقی» و «هملت» را در كارنامه‌ی هنریاش ثبت كرده است.
به شواهد و تاریخ، بسیاری از مدیران دوبلاژ و گویندگان مطرح كه هم‌اكنون مشغول كار هستند، از شاگردان این هنرمند پیش‌كسوت محسوب می‌شوند، چنان‌كه كه ابوالحسن تهامی‌نژاد ـ از دوبلوران پیش‌كسوت ـ درباره‌ی كسمایی گفته بود: «كسمایی استاد همه‌ی ماست و ما دوبله را با ایشان شروع كردیم.
آقای كسمایی در همه‌ی ما تأثیر داشته و فیلم‌های خیلی خوبی را دوبله كرده است، كه به‌خوبی آن‌ها را می‌فهمیده و می‌دانسته چه كاری باید انجام دهد.»
