مقایسه 7 نوع قابمله برای پخت و پز

قابلمه باید تحمل این حرارت را داشته باشند تا در اثر حرارت دچار تغییرات نشوند، مخصوصا پوشش داخلی آنها. با این پیش‌زمینه نگاهی داریم به قابلمه‌هایی كه برای پخت‌وپز روی اجاق گاز مناسب هستند...

بیشتر مردم ما برای پخت‌وپز از قابلمه استفاده می‌كنند و این قابلمه‌ها را روی اجاق‌گاز می‌گذارند و این یعنی قابلمه‌ها در معرض حرارت مستقیم قرار می‌گیرند و باید تحمل این حرارت را داشته باشند تا در اثر حرارت دچار تغییرات نشوند، مخصوصا پوشش داخلی آنها. با این پیش‌زمینه نگاهی داریم به قابلمه‌هایی كه برای پخت‌وپز روی اجاق گاز مناسب هستند...

پیرکس؛ مطمئن
بهترین قابلمه‌ها، قابلمه‌های پیركس هستند ولی نه برای ایرانی‌ها چون بیشتر مردم كشور ما از اجاق‌گاز برای پخت‌وپز استفاده می‌كنند در حالی كه پیركس تحمل حرارت مستقیم را به مدت طولانی ندارد. از سوی دیگر، خیلی از غذاهای ایرانی را در مایكروفر هم نمی‌توان پخت. در كشورهای دیگر كه استفاده از اجاق‌های برقی رایج است، این قابلمه‌ها مناسب هستند.

تفلون؛ پرطرفدار
یكی از قابلمه‌هایی كه در كشور ما زیاد به كار می‌رود، قابلمه‌های تفلون هستند. این قابلمه‌ها از این نظر كه غذا به آنها نمی‌چسبد و روغن کمتری برای پخت‌وپز در آنها لازم است، خیلی طرفدار دارند ولی باید هنگام استفاده از آنها دقت‌ بسیار زیادی داشت چون حتی كشیدن اسكاچ زبر روی سطح داخلی‌شان باعث می‌شود خراش بردارند و اگر تكه‌ای از تفلون وارد دستگاه گوارش شود، می‌تواند آسیب زیادی در پی داشته باشد به همین دلیل استفاده از قابلمه‌های تفلون در اروپا تقریبا منسوخ شده است.

چدن‌هایی كه چدن نیستند
قابلمه‌های دیگری كه به نام قابلمه چدن امروزه در بازار به فروش‌ می‌رسند، در واقع چدن نیستند بلكه از جنس آلومینیوم خشك‌اند كه با دستگاه‌هایی خاص در قالب تزریق می‌شوند و روی آنها تفلون می‌كشند یعنی با ظروف تفلون تفاوتی ندارند و باید همان ملاحظاتی كه در مورد قابلمه‌های تفلون وجود دارد، در مورد آنها هم رعایت كرد. لازم است بدانید چدن، آلیاژی از آهن است و اگر این قابلمه‌ها واقعا چدن بودند، وقتی لایه رویه آنها (تفلون) به هر دلیلی خراش برمی‌داشت، حتما زنگ می‌زدند.

استیل؛ بهداشتی
قابلمه‌های استیل از همه قابلمه‌های دیگر بهداشتی‌ترند اما یك مشكل اساسی دارند، اینكه حرارت را مستقیم انتقال می‌دهند. یعنی وقتی یك قابلمه استیل روی حرارت قرارمی‌گیرد، غذا سریع در آن می‌سوزد چون بلافاصله حرارت آتش را منتقل می‌كند به طوری كه دمای این سوی قابلمه كه روی آتش قرار گرفته و آن سو كه غذا درونش قرار دارد، سریع یكی می‌شود مگر اینكه روی لایه بیرونی آن آلومینیوم یا مس چسبانده شده باشد. البته حتی در این صورت هم دیواره‌های قابلمه حرارت را به شدت منتقل می‌كند.

سرامیكی‌ها هم احتیاط دارند
برخی از قابلمه‌ها هم با روكش سرامیكی عرضه می‌شود ولی باید بسیار دقت كرد كه این روكش ساییده و تكه‌های آن وارد غذا نشود زیرا بسیار آسیب‌زاست.

لعابی‌هایی كه ترك می‌خورند
قابلمه‌های لعابی كه معمولا برای طبخ مربا استفاده می‌شوند هم آهنی هستند چون لعاب به آلومینیوم نمی‌چسبد ولی روكش آنها از جنس لعاب است كه معمولا در اثر گرما و سرما ترك برمی‌دارد. در این صورت آهن زیرلعاب خیلی سریع زنگ می‌زند و اگر از آن استفاده شود، مضر است.

آلومینیوم؛ مطمئن
به نظر من بهترین قابلمه‌ها بعد از پیركس‌ها، قابلمه‌های آلومینیومی هستند چون حتی آسیب و ساییده شدنشان هم مشكلی به وجود نمی‌آورد و وارد شدن آلومینیوم به دستگاه گوارش خطرساز نیست. البته به شرط اینكه این قابلمه‌ها از شمش خالص آلومینیوم باشند. برخی می‌گویند اشكال قابلمه‌های آلومینیومی این است كه وقتی در آنها آب می‌جوشانیم، سیاه می‌شوند اما علت این مشكل ناخالصی آب است و اگر آب مقطر را در این ظروف بجوشانیم، سیاه نخواهند شد.

در آب لوله‌كشی، آب چاه كه حاوی املاح و نمك است وجود دارد و نمك آن باعث تولید اكسیدآلومینیوم می‌شود كه البته ضرری ندارد و فقط رنگ ظرف را عوض می‌كند كه قابل رفع است. از سوی دیگر، هنگام خرید این قابلمه‌ها باید مراقب بود نازك نباشند زیرا در این صورت وقتی روی اجاق گاز قرار می‌گیرند، ته‌ظرف بالا می‌آید و حتی با سیم ظرفشویی ممكن است ساییده شوند و از بین بروند. برای جلوگیری از سیاه شدن قابلمه‌های آلومینیومی هنگام جوشاندن آب، می‌توان مقدار كمی ماده‌ای ترش مثل آبلیمو یا سركه در آن ریخت.

منبع : salamat.ir

ویدیو مرتبط :
کباب پز تابشی اتوماتیک میکس پز شید پخت مدل برلیان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چند روش پخت و پز ساده در سفر

 

 

اگر در یک سفر طبیعت گردی مجبور به آشپزی شوید چه می کنید؟ مسلما اینجا دیگر خبری از اجاق گاز و تنور و پلوپز نیست.بنابراین مجبورید با گل و ذغال و آتش دست به کار آشپزی شوید و تیم تان را از گرسنگی نجات دهید.

 

ما چند روش پخت و پز ساده در طبیعت را به شما پیشنهاد می کنیم که می توانند در حساس ترین مواقع به کارتان بیایند.

 

ساخت یک فر طبیعی

یکی از روش های پخت گوشت در طبیعت این است که آن را با چربی خودش داخل یک ظرف دردار بپزیم. پختن با حرارت کم و ملایم گوشت را لذیذتر می کند. این روش طبخ برای سبزیجات ریشه دار هم ایده آل است.

 

 

 

از یک جعبه بزرگ فلزی دردار که اهرمی روی آن باشد می توان به عنوان فر استفاده کرد. اگر دستگیره نداشته باشد باید رو به پایین باز شود. می توانید در قسمت جلوی فر محافظی برای نگه داشتن در فر قرار دهید ولی نباید آن را محکم ببندید زیرا فشار را در داخل آن بالا می برد.

 

اگر هیچ جعبه ای در دسترس نیست یک تنور گنبدی شکل از خاک رس درست کنید و قبل از شروع به پخت و پز آتش را داخل آن روشن کنید و یک روزنه کوچک در آن تعبیه کرده تا هنگام پخت و پز بتوانید آن را به راحتی ببندید.

 

جعبه را روی سنگ ها طوری قرار دهید که آتش در زیر آن روشن شود. اطراف آن را با سنگ و خاک بپوشانید و فضایی را در قسمت پشت جعبه در نظر بگیرید و دودکشی در قسمت بالای آن درست کنید که دود از فضای پشت جعبه خارج شود.

بخارپز کردن

این روش برای پختن ماهی و سبزیجات خیلی مناسب است. سوراخ هایی روی یک قوطی کنسرو ایجاد کرده و سپس آن را درون قوطی بزرگتری قرار دهید و چیزی مانند سنگ در ته قوطی بزرگتر بگذارید که قوطی درونی را بالاتر از آبی که داخل قوطی بزرگتر ریخته اید نگه دارد. قوطی بیرونی را بپوشانید ولی در آن را محکم نبندید زیرا در اثر بالا رفتن فشار منفجر می شود. به این روش پس از روشن کردن آتش زیر قوطی بزرگ محتویات قوطی کوچک بخار پز می شود.

سرخ کردن

اگر روغن در دسترس داشته باشید می توانید تنوعی به رژیم غذایی خود بدهید. هر فلزی که قابل خمیدن باشد برای سرخ کردن مناسب است. برگ برخی از درختان مانند موز به اندازه کافی روغن دارند و می توان تمام غذا را آماده کرد بدون اینکه روغن آن تمام شود! ابتدا برگ ها را کمی فشار دهید تا روغن بیرون بیاید و غذا را روی آتش ذغال سرخ کنید.

 

 

 

 

تنور گلی

این روش پختن غذا نیازی به قاشق و چنگال و وسایل آشپزخانه ندارد. مواد را در داخل گلوله ای از گل پخته شده قرار داده و آن را روی آتش ذغال بگذارید. به این ترتیب حرارت از طریق خاک منتقل می شود و از سوختن غذا جلوگیری می کند.

 

اگر شکار کرده بودید و مجبور بودید آن را تمیز کنید، کافیست تنها داخل شکم حیوان را خالی کرده و آن را بشویید. نگران پرها و پولک ها نباشید. چرا که در این روش وقتی خاک را از روی حیوان پاک می کنید پولک ها و پرها خودبخود جدا می شوند (البته برای پختن پرندگان بزرگتر ابتدا باید پر آنها را بکنید.)

 

پختن با سنگ

این نوع روش آشپزی هم نیازی به قاشق و چنگال و وسایل آشپزخانه ندارد. در این روش باید از خار و خاشاک و سنگ های گرد استفاده کنید. البته نباید از سنگ هایی که ممکن است خرد شوند استفاده کرد.

 

 

 

 

ابتدا یک چاله بیضی شکل به ابعاد 45-60 سانتی متر و به عمق حدودا 45-60 حفر کنید و سپس خار و خاشاک را در ته آن قرار دهید و در بالای حفره چوبهای مناسبی را در عرض آن قرار دهید و لایه دیگری را با تشکیل زاویه های درست در بین سنگ ها قرار دهید و به این ترتیب 5 یا 6 لایه متناوب یا بیشتر را روی هم سوار کرده و در بالاترین قسمت نیز سنگ بگذارید.

 

هنگامی که خار و خاشاک آتش گرفتند چوب ها هم می سوزند و سنگ های روی آنها گرم می شوند و در نهایت همه سنگ ها به داخل گودال می ریزند. ذغال ها و خاکستر های به جا مانده را برداشته و شکار را روی سنگ های داغ قرار دهید. بهتر است گوشت در وسط و سبزیجات در کنار گودال قرار گیرند.

 

بین غذا و کف زمین باید فاصله ای وجود داشته باشد. گودال را با خاک و شاخه و برگ بپوشانید و بعد از نیم ساعت روی آن را بردارید. از این اجاق می توانید برای جوشاندن آب جمع شده در کیسه ای که آب از آن نشت نمی کند استفاده کنید. کیسه آب را سربالا روی اجاق بگذارید بعد از یک ساعت و نیم آب جوش درست می شود.

 

منبع:بقا در طبیعت، ردپا